Ben bu şiiri seninle manzarası güzel. Deniz kenarında Yıldızların altında o tatlı bakışlarını o güzel yüzünü izlerken okumak isterdim hatta senin sesinden işitmek isterdim .ama olmadı belki başka dünyalarda başka hayatlarda ...
Gerçekten bağlanmayacaksın birine görü görüne. Üç yılla yakın bir ilişkim oldu onu çok seviyordum oda seviyordu ya da ben öyle sandım.😢 Çok bağlandım hayatım olmuştu her şeyim olmuştu onla bir saat bile konuşmadan duramıyordum onu hayatımın her şeyi yapmıştım... Sonra bana ailem istemiyor diyip terketti...💔💔
Benimde bir insan tarafım vardı Bakma böyle kötü olduğuma Benimde dileklerim vardı Benimde bir beklediğim vardı yaşamaktan Yeter artık vurma yüzüme çirkinliğimi Büyük dertler için benim ellerim Anlıyor musun Sen sevildiğin için güzelsin bu kadar Ben sevilmediğimden böyle çirkinim.
1 yılı geçti ayrılığımızın üstünden ama ben hala bu şiiri dinleyim “bizim şiirimiz” diyorum. İyi ki vardın iyi ki sevdik birbirimiz. Ayrı olsakta iyi ki varsın🤍
Günlerden sonra bir gün, Şayet sesimi fark edemezsen Rüzgarların nehirlerin kuşların sesinden, Bil ki ölmüşüm. Fakat yine üzülme müsterih ol Kabirde böceklere ezberletirim güzelliğini Ve neden sonra Tekrar duyduğun gün sesimi gök kubbede Hatırla ki mahşer günüdür Ortalığa düşmüşüm seni arıyorum
Bi orman parkında yazmışsın son şiirini,,, Cilası incinmiş, verniği yıpranmış. Çam kokulu O, tahta masaya,,, "İnan ömrümde hiçbir düşüş acıtmadı, ölümünle çiftten teke düştüğüm kadar,,, Rahmetli nişanlıma ( Şiir-Şair-Şarkı-Şahin)
Padişah ile vezirin çocukları olmuyormuş bir gün bir derviş le karşılaşıyorlar dileklerini soruyor tabikide ikiside birer çocukları olmasını istiyorlar derviş padişaha bir kızının olacağını söylüyor ismini zühre koymasını vezirinde bir oğlu olacağını onunda adını Tahir koymasını söylüyor ve bunların evlenmelerini ayrılmamalarını söylüyor ikisinide çocukları oluyor dervişin dediği gibi ama padişahın karısı tahir ile evlenmesini istemiyor padişahı doldurup tahiri zindana attırıyor Tahir hücrede ölüyor zührede onun aşkından mezarının başında ruhunu teslim ediyor bir aşkta böylece son buluyor rivayet tabii nazım hikmet ye bunu çok güzel şiire döküyor. Tahir olmakta ayıp değil zühre olmakta hatta sevda yüzünden ölmekte ayıp değil..
Kimse detaylarımızda gizlenen hayatı görmeyecek. Kabataslak yaşadıkça daha çok sivrileceğiz. Sivrildikçe keseceğiz, kestikçe kanayacağız. Tercih edilmiş hataların kurbanıyız hepimiz. Kendi cenazemize taşıdığımız çelenklerin güzelliğine aldanıyoruz...
