آیم به قتلگاه که پیدا کنم تو را امشب وداع هجرت فردا کنم تو را جویم تو را قدم به قدم بین کشتگان با شوق و اضطراب تمنّا کنم تو را در حیرتم که از چه بجویم نشان تو نی سر ، نه پیرهن ، ز چه پیدا کنم تو را ؟ برگیرمت ز خاک و ببوسم گلوی تو خود نوحه مادرانه چو زهرا کنم تو را ریزم به حلق تشنه‌ی تو اشک چشم خویش