ЖАРЫҒЫМ-АЙ Жарығым-ай! Тұман торлап жүзіңді қалды ма-ай! Деуші еді ғой: «Жалғыздың жары Құдай», Неге таси береді қаным ұдай?! Жалт етеді бір үміт, тайып беріп, Жалынамын жанымды жайып көріп. Қаным сыймай барады арнасына, Қосылғандай Ілеге Жайық келіп. Селдеткенде, екі өзен тасығанда, Тал қармаймын, жағаға асылам да. Шыңыраудан шыға алмай шыдам кетіп, . Тағдырыма шынымен бас ұрам ба?! Қорқып тұрам орнымнан, қорқып жатып, Толқын кетіп барады, толқынды атып. Бәрі келіп, тоғысып, Жүрегімнің Жағалауын тебеді солқылдатып. Соққанда кеп миымнын жарқабағын, Бір минуттық тынымға зар боламын. Менің жарық дүнием, шуағыңды Ала кетсем деймін де, қарманамын...
Қызғалдақ мұңын осы өлеңді есіткесін көріп бастағам. Прям каждый тыңдағанда жылайм. Еріксіз жас келеді көзге. Өзім ата анамнан 4 жасымда айрылғам. Нағашыларымның қолында өстім. Өмір өте қатал🥺🥺
Бұл жер менің үйім емес, тым суық мекен Балалықтың бал дәмі жоқ, тіршілік бөтен Кімім бар бұл өмірде, беретін жылу Жабығып әр күнімде, күрсінумен өтем(ін) Сенбегендер сөзіме, жайымды көрсін Кетпеді жанымнан ызғар, жолымнан бір сын Мың құладым, мың тұрдым, жығылдым қайта Осылай сынайды екен, өмір-ай тылсым А-й-й-й көрермедің күйімді әке Көрмеймін бе өз үйімді жаным әке А-й-й-й көрермедің жайымды ана Тағдырым неге айырды жаным ана...
Бұл жер менің үйім емес, тым суық мекен Балалықтың бал дәмі жоқ, тіршілік бөтен Кімім бар бұл өмірде, беретін жылу Жабығып әр күнімде, күрсінумен өтем(ін) Сенбегендер сөзіме, жайымды көрсін Кетпеді жанымнан ызғар, жолымнан бір сын Мың құладым, мың тұрдым, жығылдым қайта Осылай сынайды екен, өмір-ай тылсым А-й-й-й көрермедің күйімді әке Көрмеймін бе өз үйімді жаным әке А-й-й-й көрермедің жайымды ана Тағдырым неге айырды жаным ана...
