Sevirəm mən səni canan, güli-rəna qədəri, Eylərəm ahü fəqan bülbülü şeyda qədəri. Yeni əsrin yeni Məcnunu deyirlər mənə çün, Bildilər, istəyirəm mən səni Leyla qədəri. Məndə var əhdə vəfa, səndə gülüm, cövrü-cəfa, Məndə Yusif qədəri, səndə Züleyxa qədəri. Mən bu dünyadə səri-kuyini cənnət bildim, Bu səbəbdən səni sevdim iki dünya qədəri. Seyidağa, səbr elə döz sən bu qəmi-hicranə, Əsil aşiqdə olar hövsələ dünya qədəri.
Şeir : Səməd Vurğun - Mus : ƏlƏkbər Tağiyev 🎷 📯 🎺 🎷 📯 🎺 Səməd Vurğun'un ev müzeyi : semedvurgun.dream-test.com/az/semed-vurgun/heyati Çok geçmişem bu dağlardan, Durna gözlü bulaklardan ; İşitmişem uzaklardan Sakit akan arazları ; Sınamışam dostu, yarı... El bilir ki, sen menimsen, Yurdum, yuvam, meskenimsen, Anam, doğma vetenimsen! Ayrılarmı gönül candan? Azerbaycan, Azerbaycan! Men bir uşak, sen bir ana, Odur ki, bağlıyam sana, Hankı semte, hankı yana Hey uçsam da yuvam sensen, Elim, günüm, obam sensen! Fakat senden gen düşende, Ayrılık menden düşende, Saçlarıma den düşende Boğar aylar, yıllar meni, Kınamasın eller meni.
