MEHMET hocam ben TRT ile hiç bir igim yok (komşum) olur bir de oglumun kreşi (kız lisesinde )idi yan taraf TRT gelip gider ken anl atıyorum çocuk ya anlamıyor o zaman can etili siz yada arif sag ne bilirimki atmaya çalışıyordum oglum şimdi
ZAFER GÜNDOGDU bin selam tarih seni harcayanları hiç affetmez inan buna oldu da ne oldu çölleşti koskoca TRT düşünün bir kere hilal kaplan trt ye yönetim kurulunda kürtlerin bir lafı vardır (ÖRT Kİ ÖLEM) AMA biz bitti demeden bitmezzzzz
m.özbek başım üzere ama ne hale getirdiler (insan tiksiniyor) demekki sınırların öbür tarafında bir şey var ama bu bizim suçumuz degil (kim bakıyorsa ordu malesef JNDRM ) İŞİNİZİ İYİ YAPIN BİZ bunlara laik degiliz
Râh-ı ışkında dönen necm-i seher peymâya bah Zülfünün Mecnun'udur sergeşte-i Leyla’ya bah Ufk-ı hüsnünden doğan mihr-i cihan-ârâya bah Reng-i rûyundan dem urmuş sagar-ı sahbâya bah Âfitâb ile kılur dâ’va tutulmuş âye bah Turra-i müşkin gamile oldu sünbül tarumar Düştü hicran oduna erdi hazana nev-bahar Bülbül ağlar, gül perişan ebr-i cülar bî-karar Ey selamet ehli ol ruhsara bakma zinhar İhtiraz eyle melâmetten men-i rüsvaya bah Her-dem-i hicranı birşâm-ı gariban bülbülün İhmirârı ateş-i lal-i lebindendir mülün Derd-i aşk-ı yârdan çâk-i giribanı gülün Şem başından çıkarmış dûd-ı şevk-i. kâkülün Böyle kûteh ömr ile başındaki sevdaya bah Astânmda esir olmuş kamer, yıldız, güneş Bende-i bâb-ı rıza dervişler tek çilekeş Hest zevk-i cavidanî der firak-ı vuslateş Bildi ışkında nemed-pûş olduğum âyîne-veş Rahm edüp her kez bana bakmaz bu istiğnaya bah Her ne dem tahrik eder sevda rebabm ışktan Doldurur cam-ı gama hasret şarabın ışktan Tâ bekey çeksem aceb hicran azabın ışktan Sinemi çök eyle gör dil ıztırabm ışktan Revzen aç her-dem hevadan mevc uran deryaya bah! İhtiraz etme melâmetten tarik-i ışka gir Âşık-ı dîdara mirât-ı hak olmaz müstetir Râh-ı ışkında olub pûyan gönül maksuda ir Ey gözüm bu şâm-ı ikbalin ne yüzden fîredir Saye salmış âye ol gîsû-yı anber saye bah Hüsn ü ışk-ı yâre vakfettim dil-i pür-şivemi Feyz-i enfâs-ı Mesih'e oldu hemdem Neyzen’i Vaız’ın efsanesi dur edemez andan beni Ey Fuzulî nice bir men eyleye nâsih seni Bakma ânın kavline bir çehre-i zibâya bah.
şahane bir divan,amma velakin "dedüv", "deduv" ve "deduy" ne demektir?sanatçı sonda buna açıklık getirmeye çalışmış ama hala anlaşılmıyor ki.hepsi "dedin" ise neden değişiyor?kur-an'daki huruf-u mukattalar gibi ha "elif lam mim",ha "elif lam mim ra" ha "elif lam mim ha".onun gibi bişey.kimse ne anlama geldiğini bilmesin istenmiş gibi.anlatılmak istenen anlaşılıyor tabi ama kelime oyunu var gibi, işte onun espirisini çözemedim.bilenler aydınlatırsa sevinirim.
Râh-ı ışkında dönen necm-i seher peymâya bah Zülfünün Mecnun'udur sergeşte-i Leyla’ya bah Ufk-ı hüsnünden doğan mihr-i cihan-ârâya bah Reng-i rûyundan dem urmuş sagar-ı sahbâya bah Âfitâb ile kılur dâ’va tutulmuş âye bah Turra-i müşkin gamile oldu sünbül tarumar Düştü hicran oduna erdi hazana nev-bahar Bülbül ağlar, gül perişan ebr-i cülar bî-karar Ey selamet ehli ol ruhsara bakma zinhar İhtiraz eyle melâmetten men-i rüsvaya bah Her-dem-i hicranı birşâm-ı gariban bülbülün İhmirârı ateş-i lal-i lebindendir mülün Derd-i aşk-ı yârdan çâk-i giril) anı gülün Şem başından çıkarmış dûd-ı şevk-i. kâkülün Böyle kûteh ömr ile başındaki sevdaya bah! Astânmda esir olmuş kamer, yıldız, güneş Bende-i bâb-ı rıza dervişler tek çilekeş Hest zevk-i cavidanî der firak-ı vuslateş Bildi ışkında nemed-pûş olduğum âyîne-ueş Rahm edüp her kez bana bakmaz bu istiğnaya bah Her ne dem tahrik eder sevda rebabm ışktan Doldurur cam-ı gama hasret şarabın ışktan Tâ bekey çeksem aceb hicran azabın ışktan Sinemi çök eyle gör dil ıztırabm ışktan Revzen aç her-dem hevadan mevc uran deryaya bah! İhtiraz etme melâmetten tarik-i ışka gir Âşık-ı dîdara mirât-ı hak olmaz müstetir Râh-ı ışkında olub pûyan gönül maksuda ir Ey gözüm bu şâm-ı ikbalin ne yüzden fîredir Saye salmış âye ol gîsû-yı anber saye bah Hüsn ü ışk-ı yâre vakfettim dil-i pür-şivemi Feyz-i enfâs-ı Mesih'e oldu hemdem Neyzen’i Vaız’ın efsanesi dur edemez andan beni Ey Fuzulî nice bir men eyleye nâsih seni Bakma ânın kavline bir çehre-i zibâya bah.
