„ეთნოფორი“ - არის სატელევიზიო გადაცემა, რომელიც მაყურებელს აცნობს ჩვენი ქვეყნის ეთნიკურ კულტურას: ხალხურ სიმღერასა და ცეკვას, საკრავებს, ეთნოგრაფიულ წეს-ჩვეულებებსა და რიტუალებს, ამ სიმდიდრის მატარებელ ადამიანებს.
„ეთნოფორელთა“ პრიორიტეტი ტრადიციების დაფიქსირება, შენახვა და პოპულარიზაციაა, ქართული ხალხური (მათ შორის - ქალაქური) მუსიკისა და საეკლესიო გალობის დღევანდელ შემოქმედთა და შემსრულებელთა გაცნობაა. გადაცემის შემოქმედებითი ჯგუფი ყოველკვირეულად საქართველოს სხადასხვა კუთხეში მოგზაურობს, ხვდება ეთნოფორებს, გვიამბობს მათ ცხოვრებაზე, ყოფაზე, ტრადიციებზე, მუსიკაზე, მოიძიებს და აფიქსირებს ხალხური სიმღერისა და ცეკვის უნიკალურ ვარიანტებს.
პროექტის ავტორი, პროდუსერი და წამყვანი: მიხეილ გაბაიძე იდეის ავტორი: ქეთევან ნაგერვაძე გადაცემის და მონტაჟის რეჟისორი: მამუკა ჩხიკვაძე გრაფიკა: დავით ჯაყელიძე ოპერატორი: გიორგი ბერიძე მძღოლი: მერაბ ჭანიძე ქრონომეტრაჟი 25/41 წუთი
ტექსტი: შალვა, ჩემო სიხარულო, სიცოცხლეზე მეტად ტკბილო. ჩემი თავის სანუგეშოდ ნაშობო და გამოზრდილო. ბედისაგან დაჩაგრულო, დიდი ჭირის გარდახდილო. უნუგეშოდ დამწვარი ვარ, გთხოვ, მოხვიდე - მომიჩრდილო. სანამ კალამს ავიღებდი, თავში ფიქრი მომიგროვდა. და თითები მოსაწერად თამაშობდენ, იჩქაროდენ. ჩემი გულის პასუხები შენთან მოსვლას ისწრაფოდნენ. რა საწერად საქმე მიდგა, გამიფრინდნენ, გამიქროლდენ. ახლა შენთან, აღარ ვიცი, რით დავიწყო მეგობრობა?! კვლავ ცოცხალი ნეტარებით ნახე ჩემი გულმარდობა.
სი, ქო, ულუ ბაატა და არა სიქოულ , ეს სიმღერა ეძღვნება გლეხ ბაატას მძიმე ცხოვრებას , გაროზგვის მერე ყაჩაღების გატაცებულს., რომელმაც თავი ძლივს დაიხსნა და სახლში დაბრუნდა . ეს სიმღერა არის გაკოჭილი ცოლის მოთქმა-გოდება ყაჩაღებმა რომ დატოვეს რათა ქმარს არ გამოკიდებოდა. . არაფერი საერთო აქვს სიდედრისა და პატარძლის ამბავს . კომუნისტების დროს დაუმატეს არასწორი ვერსიები.
