երեւանում գնում ես ‘’լավագույն՚՚ make up արտիստի սրահ եւ իր աշխատողը ում հորաքույրը սրահի սեփականատերն է՝ Աշխենը (beauty fabric)խաբեությամբ շորթում է գումար եւ դու հասկանում ես, որ ամեն մարդ պատասխանատու է իր արարքի համար երկրորդ անգամ գրանցվում ես նույն սրահ ծննդյանդ տարեդարձի համար եւ այս անգամ մյուս աշխատողը քեզ գրանցում է սկսնակ մասնագետի մոտ, որովհետև քեզ չեմ ճանաչում և դու հայտնի չես: Ընկերներիդ միջոցով այս ամենի մասին տեղյակ ես պահում Աշխենին, ով պատասխանում է թե ինքը պատասխանատու չէ իր աշխատողի համար եւ առաջարկում է զանգահարել make up Լիլիթի սկեսոուրին եւ գումարը ետ պահանջել ։Ես լինելով ոչ ՚՚բազարնի՚՚ մարդ ասում եմ ես գումար չեմ ուզում ոչ ձեզանից ոչ սկեսուրից իմ տոնն է ուզում եմ ուղակի ինձ փորձառու մեկը սպասարկի , ինչին պատասխան ստանում եմ կփորձենք։ Ոչ մի ներողություն , ոչ մի պատասխանատվություն ։ Ես հասկանում եմ գուցե ձեր սրահը հաճախորդի կարիք չունի եւ ձեզ մեկ է մի աղջիկ ում փաստի առջև եք կանգնեցրել։ խնդրում եմ ձեզ, եթե պատասխանատվություն չունեք ձեր աշխատողների արարքների համար,չունեք անգամ սերվիս ՓԱԿԵՔ ձեր հայտնի սրահը եւ աշխատեք Աբովյան քաղաքում, որ ինձ նման հաճախորդները տեղը չիմանան։
