Հասմիկ ջան,հիշում եմ իմ առավոտները,երբ քո երգերը հեռուստատեսությամբ հնչում էին, և երբ գնում էինք երթուղայինով դասի,նույնպես հնչում էին քո երգերը,հիշում եմ այդ օրերը և կարծես երիտասարդությունս աչքիս առաջ լինի, այդ առօրյան իմ հայրական տանը, և տանից դուրս,,, ոչինչ այլևս հետ չի գա,,,Ցանկանում եմ ձեր, իմ և բոլոր բակիկներին գեղեցիկը, բարին արարելու անսահման կարողություն,կամք և հավատք առ Աստված
