Yalancı dünyaya konup göçenler, Ne söylerler, ne bir haber verirler. Üzerinde türlü otlar bitenler, Ne söylerler, ne bir haber verirler. Kiminin başında biter ağaçlar, Kiminin başında sararır otlar. Kimi masum, kimi güzel yiğitler, Ne söylerler, ne bir haber verirler. Toprağa gark olmuş nazik tenleri, Söylemeden kalmış tatlı dilleri. Gelin duadan unutman bunları, Ne söylerler, ne bir haber verirler. Kimisi dördünde, kimi beşinde, Kimisinin tacı yoktur başında. Kimi altı, kimi yedi yaşında, Ne söylerler, ne bir haber verirler. Kimisi bezirgan, kimisi hoca, Ecel şerbetini içmek de güç a, Kimi ak sakallı, kimi pir koca, Ne söylerler, ne bir haber verirler. Yunus der ki: Gör takdirin işleri, Dökülmüştür kirpikleri, kaşları. Başları ucunda hece taşları, Ne söylerler, ne bir haber verirler
