2024 Augustil ezhuthunadh... വർഷങ്ങൾക് മുൻപ് പ്രേണയിച്ചുകൊണ്ട് ഇരിക്കുമ്പോൾ കണ്ടിട്ടിട്ടുണ്ട്.. അന്ന് ഒരു കാമുകന്റെ ലൈൻ നിന്നുകൊണ്ട് കണ്ടപ്പോൾ എല്ലാ കഥാപാത്രങ്ങളെയും ഒരുപോലെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു, എഴുത്തുകാരൻ ചോദിക്കുന്ന ചോദ്യം അന്ന് ഉണ്ടായേ ഇല്ല.. ഒരു വില്ലന്റെ കഥാപാത്രം.. എന്തോ എല്ലാം തുറന്ന പറയാനും മനസിലാക്കാനും പറ്റുമ്പോൾ ആണല്ലോ നമ്മൾ മനുഷ്യർ ആവുന്നേ.. അങ്ങനെ വരുമ്പോൾ അവിടെ വില്ലന് സ്ഥാനം ഇല്ല.. നമ്മൾ തന്നെ ആണ് വില്ലനായും, സുഹൃത് ആയും, കാമുകനായും മാറുന്നെ.. അതിനും അപ്പുറം കടന്നു ചെല്ലുമ്പോൾ മനസിലാകും ആ കുളിർമയുള്ള വടക്കു കിഴക്കേ അറ്റത് എല്ലാവര്ക്കും ഒരു സ്ഥലം ഉണ്ട്.. എല്ലാവരുടെ ഹൃദയത്തിലും അങ്ങനെ ഒരു സ്ഥലം ഉണ്ടാകും.. അവിടെ എത്തിയവർ ഭാഗ്യം ചെയ്‌തവർ.. എന്നാൽ അവിടെ ജീവിതാവസാനം വരെ ആ കുളിർമയിൽ കഴിയാൻ പറ്റിയവർ ദൈവാനുഗ്രഹം ഉള്ളവർ.. വർഷങ്ങൾക് ശേഷം കാണുമ്പോൾ പഴയ പ്രെണയവും പ്രൊപ്പോസലും ഓക്കേ ഓർമവന്നു.. അതുകൊണ്ട ഒന്ന് എഴുതിയത് ആണ്..
കുഞ്ഞു നാളിൽ തോന്നിയ പ്രണയം ❣️ആ കാപ്പിപ്പൊടി കണ്ണുള്ള ചെക്കനെ ഓർത്തു എത്രയോ നാളുകൾ.. അവനങ്ങനെ ഹൃദയത്തിന്റെ വടക്കു കിഴക്കേ അറ്റത്തു ആരും കാണാതെ അങ്ങനെ എത്രയോ നാൾ..അവർ രണ്ടും ഭൂമിയുടെ രണ്ടു കോണിൽ,ഇനിയെന്ന് കാണുമെന്നറിയില്ല 😢വർഷങ്ങൾക്ക് മുന്നേ ഫേസ് ബുക്കും വാട്സാപ്പും ഇല്ലാത്ത കാലം.. തമ്മിൽ ഒരു കോൺടാക്റ്റും ഇല്ലാതിരുന്നത് കൊണ്ട് അതങ്ങനെ......... അവനവളോട് തിരിച്ചും ഇഷ്ടമുണ്ടോ എന്നുപോലും അവൾക്കറിയില്ലായിരുന്നു., പിന്നെ സാഹചര്യങ്ങൾ മാറി.. അവളുടെ വിവാഹം കഴിഞ്ഞു......അങ്ങനെ നീണ്ട 17വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം ആ കാപ്പി പൊടി കണ്ണുകാരനെ അവൾ വീണ്ടും കണ്ടു😢അപ്പോഴാണ് അറിയുന്നത്, അവൾക്ക് തോന്നിയതിന്റെ ഇരട്ടി സ്നേഹം അവന് അവളോട് ഉണ്ടായിരുന്നെന്നു 💔ഇത്രയും അറിയുമ്പോഴേക്കും അവൾ രണ്ട് കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ അമ്മയായിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു 🥹വീണ്ടും ഒരു ജന്മമുണ്ടെങ്കിൽ എനിക്കാ കാപ്പിപ്പൊടി കണ്ണുള്ളവന്റെ പെണ്ണായി ജനിക്കണം ❣️❣️
ഈ പശ്ചാത്തല സംഗീതം ആണ്... എവിടെയോ നഷ്ട്ടപെട്ട പ്രണയത്തിന്റെ മൂർച്ച കൂട്ടുന്നത്...ഞാൻ ഇപ്പോഴും ന്റെ പ്രണയത്തെ ഹൃദയത്തിന്റെ വടക്കേ കിഴക്ക് അറ്റത്തു ആരും അറിയാതെ സൂക്ഷിച്ചു വെച്ചിട്ടുണ്ട്. ❤❤❤❤❤😢
