Kanał HermannvonBrandt jest wizytówką zawierającą to, czego nie mamy czasu albo okazji pokazać lub powiedzieć na co dzień. Jest także miejscem przechowywania i udostępniania istotnych - z punktu widzenia moich pasji - momentów życia. Dwa nurty wypełniają mój czas i zaprzątają moją głowę od wczesnej młodości: historia i muzyka. Oba towarzyszyły lub towarzyszą mi w życiu zawodowym. Jednak sytuacja życiowa zmienia się niekiedy dynamicznie i kierunki te biorą nad sobą przewagę w różny, trudny do przewidzenia sposób. Zatem witam wszystkich miłośników historii i muzyki oraz muzyki i historii, i zapraszam do wspólnego przeżywania tych pasji.
dziękuję ... i pomyśleć że chodziliśmy tymi samymi drużkami , znamy i pamiętamy ten sam Malbork z barem mlecznym Maciuś i domem chleba oraz pewexem i to wszystko na ul Kościuszki , dziś całkowicie innej , już nie ma rynku na solnej a nawet mojej szkoły zawodowej nr 4 ... jak ten czas leci .. ale za to dla Malborka pozytywnie bo coraz piękniejszy , pozdrawiam Ekipę i nisko się kłaniam
Zapewne. Stąd wielkie niebezpieczeństwo kryjące się pod jej obietnicami 🙂 Jednak czujność i niezłomność młodego rycerza pozostają godnym pochwały przykładem.
@@arye2457 Źródła podają, że z XI wieku. Z okresu długotrwałej chrystianizacji Szwecji. Ciekawy przykład zachowanej w kulturze ludowej tradycji starych legend i wierzeń w konfrontacji z nową religią przyjmowaną głównie przez warstwę rycerską.
@@HermannvonBrandt to wspaniałe, jak Opatrzność pozwoli to w przyszłym roku jako Bardzo Stary Pan Samochodzik mam plan nas kilka dni odwiedzić większość byłych posiadłości Zakonu. Może będę miał okazję poznać Szanownych Braci w realu. Pozdrawiam
To przebijanie koncerzem przeciwnika w pełnym pędzie, nawet opierając koncerz o łęk siodła, też można swobodnie między bajki włożyć - tak jak pomysły cytowanych dziewiętnastowiecznych pisarzy opisujących zamachy i cięcia. Fizyki się nie oszuka i taką próbę z całą pewnością przypłaciołoby się zwichnięciem nadgarstka w najlepszym razie. Opieranie koncerza o łęk też nie brzmi przekonująco - raz, że traci się zasięg, a dwa: broń byłaby wtedy jednorazowego użytku. Jak wskazują osoby zajmujące się rekonstrukcją historyczną, szermierką i jeździectwem - najsensowniejsze użycie koncerza to użycie go gdy koń jest w spoczynku, dźgając nim dookoła piechotę.
Podczas przyjęcia do zakonu nakładano na ramiona brata rycerza biały płaszcz. Natomiast białe suknie (Wappenrock) używane były na zbroję. Film realizowany był dość dawno, stąd ta nieścisłość.
Mimo wszysto Niemcy w imie Boga mordowali ludzi masowo w obozach zaglady i nawet wtedy tym ludzim Bog nie pomogl. To mordowanie pewnie bylo w imie Boga.
@@katarzynarybka6003 Tego dokładnie nie wiemy. Mamy trochę materiału ikonograficznego, ale z późniejszego okresu (czasy nowożytne po reformie Reguły w 1606 roku). Nasze rekonstrukcje opierają się na ogólnych zasadach wymienionych w Regule i Statutach - zatem na pewno długie i luźne suknie w barwach duchownych, płaszcze tak samo (raczej nie białe - odpowiadające stanowi rycerskiemu), welony i na pewno czarny znak krzyża na odzieży wierzchniej. Odsyłam w tym miejscu do kolejnych filmów z udziałem naszych sióstr: ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-T3z0ZIXQwy8.html ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-TJgI2r5RHbw.html ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-rC6mvIzhxeA.html
Wojna zakończyła się 9 mają 1945 roku. Polska jest państwem posiada armię organy bezpieczeństwa i porządku a oni giną z bronią w ręku w 1946 roku. Rozumiem że walczą z państwem. Jeżeli tak to jacy to żołnierze... opowieści z mchu i paproci...
Bandytami bym ich nie nazywał ale z pewnością nie byli to żadni bohaterowie. Czasy były trudne dla Polski moim zdaniem byli to ludzie w tragicznej sytuacji którzy nie potrafili z tego wyjść lub niektórzy nie mogli. Nowa władza też była podła...
Kurde, aż miło zobaczyć że moja mała osada ma jakąś ciekawą historię. Wcześniej jedynie to od taty i starych map mogłem dowiedzieć się o otaczających mnie wioskach. Super robota Panowie 💖💖💖
No tak - rozpłatać kogokolwiek koncerzem na pewno by się nie dało. Ale taki już był ten XIX i początek XX wieku. Miecz nazywano szablą, koncerz - mieczem, hełm z zasłoną przyłbicą, a największy problem sprawiał... puklerz. Pozdrawiam serdecznie!
Sienkiewicz opisywał sprawnych facetów z trudem podnoszących średniowieczny długi miecz należący do pana Podbipięty... Biorąc pod uwagę że taki miecz waży zwykle między 1300 a 1800 g to coś byłoby nie tak z kondycją pana Skrzetuskiego i znajomków.
Byliśmy w Malborku i Sztumie w ostatni weekend - szkoda, że nie trafiliśmy na jednego z Waści rycerzy ;) Malbork zwiedzaliśmy po raz kolejny (6-7 raz - pojawiamy się tam co 3-4 lata). Fajnie spędzony czas.
Często jesteśmy myleni z przewodnikami, którzy pracują także (a może głównie) w weekendy. Nasz czas pracy ogranicza się do dni od poniedziałku do piątku. Dlatego trudno nas spotkać w muzeum w soboty, niedziele lub dni świąteczne.
Dzień dobry. Tak prezentowana przeze mnie szabla pochodzi od tego producenta. Egzemplarz prezentowany w filmie to wersja kuta do walki. Zarówno od strony estetycznej, jak i praktycznej szabla wykonana jest bardzo dobrze. W filmie prezentuję dwa egzemplarze, ten drugi zaopatrzony w bardziej wydatne pióro z młotkiem oraz bogatsze zdobienia oprawy rękojeści. Oba posiadają identyczne właściwości i są godne polecenia.
Cenna, rzadka i bogata perpsektywa polskiego pisarza, który nie waha się pokazać Niemców z ludzkiej strony w czasie wojny przez nich rozpętanej, aby skupić naszą uwagę na nieludzkiej istocie każdej wojny.
Tak się składa, że ten tekst dostaliśmy właśnie w wersji niemieckiej z początku XIV wieku. Jednak dla potrzeb tego filmu i edukacji przełożyliśmy go na język polski.
Tradycja zakonna na tych terenach - którą staramy się odtwarzać - dotyczy lat 1236 - 1466, a więc dość zamierzchłej przeszłości. Sami nie wiążemy i naszych miłych widzów również prosimy aby nie wiązali tej tradycji z nacjonalistycznym rewizjonizmem.
Arye nie chodzi o to zeby Niemcy wracali tylko raczej można by powiedzieć o lekcję histori którą brat Hermann i Mikołaj jak i całe bractwo chcieli nam przekazać. Ja jestem ogromnie wdzięczny tym Panom za to co robią, a trzeba powiedzieć że mają wiedze i to niemałą.
@@arye2457 "Nie ma już Żyda ani Greka, nie ma już niewolnika ani człowieka wolnego, nie ma już mężczyzny ani kobiety, wszyscy bowiem jesteście kimś jednym w Chrystusie Jezusie"/Ga 3,28/. Najbliższa intuicja naszego działania wydaje się być tłumaczoną powyższą sentencją pawłową z Listu do Galatów. Tradycją chrześcijańską jest oddawanie czci krzyżowi, w którym to, jako jedynym bycie, chlubić się winien wierzący. Ową tradycję wiary ponad narodami i ponad uzurpacjami do posiadania skrawka tego globu przez grupę ludzi, staram się ukazać. Łączenie rzeczywistości nacjonalistycznych z przekazem tradycji dziedzictwa chrześcijaństwa nie wydaje się być słuszne w mojej ocenie. Słusznym natomiast, w mojej ocenie, jest przyjąć punkt widzenia Psalmisty wyrażony w psalmie 24,1-4: "Pańska jest ziemia i to, co ją napełnia, Świat i ci, którzy na nim mieszkają. On bowiem założył ją na morzach I utwierdził ją na rzekach. Któż może wstąpić na górę Pana? I kto stanie na jego świętym miejscu? Kto ma czyste dłonie i niewinne serce, Kto nie skłania duszy swej ku próżności i nie przysięga obłudnie."
Marek Stokowski, nie tylko świetny pisarz, ale i jak widać doskonały lektor i aktor, słowem wszechstronny talent. Człowiek głęboko refleksyjny. Takich trzeba wokół siebie szukać i trzymać się razem, i wołać innych, aby dołączyli. Może się uda... przetrwać? A może tylko Coś uratować.
Dziękuję serdecznie za ten niezmiernie emocjonalny utwór. Dziś znów żyjemy w obliczu potworów, które ponownie uniosły łby ze swojej szatańskiej czeluści. Być może nie uda nam się wygrać sercem, ale nie pozwólmy, aby nasze serca sczerniały od nienawiści.
Ta mogiła miała szczęście że trafiliście na nią, większość cmentarzy rodowych i tych zwykłych na naszych terenach jest zapomniane i z biegiem czasu zostaje coraz mniej śladów. Osobiście zadbałem o to aby w wiosce gdzie mieszkam powstała tablica upamiętniająca, dziękuję że czynicie podobnie
