Φιλαράκο,σοβαρά τώρα.Θελω να με πεις ειλικρινά τώρα με το χέρι στη καρδιά(και με τη ψωλή αμα λάχει)... Ακούς αυτο το πράμα και σαρεσει ή σε απειλουνε τη ζωή?Οχι να το συζητήσουμε,δν....Γτ του γκαμπ το σεσιον το κατέβασες κουφαλιτσα,που ο τυπάς σπέρνει.Βσκ καλύτερα... δν σου αξίζει.Μεινε με το δανέζικο τυρί
Αυτό το κομμάτι το ακούω από τότε που βγήκε . Στην αρχή δεν το καταλάβαινα . Έχουν περάσει 2 χρόνια και τώρα καταλαβαίνω το πραγματικό νόημα του κομματιού και τώρα συνειδητοποιώ πως ωριμάζω
στίχοι: WANG Σου είχε πει να προσέχεις "θα έκανα αλήθεια τα πάντα για σένα", κι όταν ο γέρος σου έφυγε σου 'πε "θα είμαι κι οι δύο για σένα" πριν κλείσεις την πόρτα και φύγεις σ' αγκάλιασε λέγοντας "πρόσεχε γιε μου, αν φύγεις για πάντα πριν φύγω εγώ, δεν θα το ξεπεράσω ποτέ μου" Μαύρες μέρες, μαύροι στίχοι, μαύρα γάντια, μαύρα ρούχα μαύρα fullface, Μέρες που ήταν όλα μαύρα μα ήσουν πάντα δίπλα μου όλες αυτές τις ημέρες Λίγο πριν κλείσω την πόρτα της είπα "μην έχεις το νου σου I'm feeling blessed, εκπροσωπώ τους απλούς και τους πιτσιρικάδες που ζούνε χωρίς πατέρες" Τα κατάφερα φαίνεται κι όλοι ρωτάνε "πως είναι να ζεις τ'όνειρό σου;" Η μάνα μου ακούει τι λένε οι ράππερς και τρέμει να μη με σκοτώσουν, Θέλω η φωνή μου τώρα να ακουστεί με τον κόσμο σαν μία φωνή, γαμώ αυτούς που εγκαταλείψανε μόλις τους είπανε πως το παιδί είναι δικό τους Μα, της είπα πριν κλείσω την πόρτα πως θα 'μαι καλά. Να μην ανησυχεί για μένα, πως ξέρω τι κάνω. Πως βγαίνω απ' το σπίτι να πάω να μαζέψω λεφτά. Και δεν θα γυρίσω γαμώτο άμα δεν το κάνω! Μόλις γύρισα απ' την συναυλία, σε πέτυχα με δάκρια στα μάτια, πήγε ο νους μου πάλι στο κακό, μα μου είπες είναι από περηφάνια. Ποια κοκαίνη, να δεις τι πίκρα έχουν τα παιδιά από τα πάρκα, όλοι ψάχνουμε μια ευκαιρία κι ένα σκύλο που θα ζει για πάντα.χ2 ETHISMOS Φίλοι μου ανήσυχοι 'φύγαν να δούνε τον κόσμο και κάνουν ταξίδια Μείναμε εδώ να φυλάμε την πόλη μας, έρεβος πίσω απ' τα φώτα Δέκα του μήνα αρχίζω θεραπεία, πρησμένο συκώτι απ' τα ξίδια Αν βγω καθαρός θα το γράψω στο επόμενο, να 'χουν ελπίδα τ' αγρίμια! Ο χρόνος πιέζει να κάνουμε κάτι, έχω βάλει ένα σπίτι στο μάτι, δεν θέλω να πάμε χαμένοι μωρό μου, δεν φτάνει μονάχα η αγάπη Ζυγίζω το σχέδιο, την κάθε ατέλεια, να 'ναι η τέλεια επιλογή Λέγε πατέρα, πότε θα 'μαστε έτοιμοι; Βιάσου, ρωτάν οι Ιταλοί Ό,τι κάνω το κάνω για εμάς, για τις νύχτες που ήσουν εκεί να με κρατάς, για όταν ήρθα στο σπίτι σου εξήντα κιλά και μου 'πες "Γιε μου, πρέπει να φας" για το επισκεπτήριο μέσα στο Δομοκό που σε ρώτησα εάν μ' αγαπάς Για τον θείο που ξέρει κι ακούει τα τραγούδια μου λες κι είναι πιτσιρικάς, Τα κατάφερα φαίνεται κι όλοι ρωτάνε "πως είναι να ζεις τ'όνειρό σου;" Και δακρύζω γιατί οι ίδιοι άνθρωποι μου έλεγαν "βλέπουμε τον θάνατό σου" Η οικογένεια, οι αρχές μου, όλα όσα έζησα και τα γραπτά μου αυτή είν' η ιστορία μου, Αυτά είναι το αίμα κι η ουσία μου, Αυτή είναι όλη η περιουσία μου. Μα, της είπα πριν κλείσω την πόρτα πως θα 'μαι καλά. Να μην ανησυχεί για μένα, πως ξέρω τι κάνω. Πως βγαίνω απ' το σπίτι να πάω να μαζέψω λεφτά. Και δεν θα γυρίσω γαμώτο άμα δεν το κάνω! Μόλις γύρισα απ' την συναυλία, σε πέτυχα με δάκρια στα μάτια, πήγε ο νους μου πάλι στο κακό, μα μου είπες είναι από περηφάνια. Ποια κοκαίνη, να δεις τι πίκρα έχουν τα παιδιά από τα πάρκα, όλοι ψάχνουμε μια ευκαιρία κι ένα σκύλο που θα ζει για πάντα.χ2
