Երգ Առաջին Սիրոյ Զուր փնտրեց հոգիս սրտիդ հուրը Եւ երգեց սիրով տխրագին, Պատասխան չկար, յոյսն իմ զուր էր, Մի ուրիշն էր թովել քո հոգին: Առաջին այդ սիրուց, ահա, ես չունեմ դադար, Բայց կ՛ապրես իմ երգում ոսկեվառ: Միտք արի` կ՛օգնի բաժանումը, Քո սիրուց թողի, հեռացայ: Տարիներ անցան, բայց անունդ Իմ ճամփին ես երբեք չմոռացայ: Առաջին այդ սիրուց, ահա, ես չունեմ դադար, Բայց կ՛ապրես իմ երգում ոսկեվառ: Ինձ հեռւում ապրել շատ դժուար էր, Ես նորից յոյսով ետ եկայ. Իմացիր, հոգիս, սէրս վառ է, Ինձ նման քեզ սիրող էլ չկայ: Առաջին այդ սիրուց, ահա, ես չունեմ դադար, Բայց կ՛ապրես իմ երգում ոսկեվառ:
ՀՈՒՅՍԻ ՆԱՎԱԿ Խոսք և Երաժշտություն ԱՐՄԵՆ ՄԱՆԴԱԿՈՒՆՅԱՆԻ PARIS-1974 Գնա, նավակ ափերիդ հասիր, Ալիքներին համբույր տուր, անցիր, Իմ կյանքը՝ միշտ քո գրկում, քեզ հետ, Գնա, նավակ, ճամփա չկա՝ ետ։ Անցիր,նավակ ծովը այս անծայր, Ինչպես հանդուգն կյանքի ճանապարհ, Հույսի նավակ, ափերիդ հասիր, Ալիքներին համբույր տուր՝ անցիր։ Անցիր, համբույր տուր՝ անցիր, Նավակ, ափերիդ հասիր։ Սիրում էի խելակորույս՝ ես, Մի ջինջ երկինք, ինչպես ծովը՝ քեզ, Ինչ լավ է միշտ քեզ ծովի գրկում, Ծովից խորն են դարդերը մարդու։ Անցիր,նավակ ծովը այս անծայր, Ինչպես հանդուգն կյանքի ճանապարհ, Հույսի նավակ, ափերիդ հասիր, Ալիքներին համբույր տուր՝ անցիր։ Անցիր, համբույր տուր՝ անցիր, Նավակ, ափերիդ հասիր։
