Սարսափ զգալով ու ցավ ապրելով, թե ինչպես են ձեզ հետ վարվում, գիշերը մղձավանջ դարձավ ինձ համար սիրելի հայրենակցուհի Մարալ։ Սրտագին ու լացելով Աստծուն խնդրեցի պահի, պահպանի ձեզ։
Ով՞ պետք է զգուշացներ որ Շուշին հանձնել են; քանի՞ անմեղ մարդ գերի ընկավ այ տգետ ոչ ղեկավարներ; դուք պետք է լինեիք գերի որ հասկանաիք՞։ Ինչու՞ չեք փակել Շուշի տանող ճանապարհը։ ոչնչություն եք դավաճաններ
Վարչապետը ասում էր Շուշին մռայլ է .մեզ պետք չի Շուշին... Մառալին նայեցի աչքերս արցունքով լցվեցին չկարողացա ինձ զսպել...Շուշին մռայլ է. Վարչապետ. ..քո հոգին է մռայլ..ու մութ. ....
