Mars’a uzay aracı yolladı.
İsrail’le barış antlaşmasını imzaladı.
Covid-19 krizinden başarıyla çıktı.
Vakti zamanında İngiliz egemenliği altında bulunan ülke, İngiltere’ye bile koruyucu ekipman gönderdi.
Oysa küçük bir balıkçı ve liman kasabasıydı.
Şimdilerde ise herkesin “gitsem de bir iş kursam, zengin olsam” diye düşündüğü bir ülke konumuna geldi.
Peki, toplam yüz ölçümü 4.115 kilometrekare olan bu küçük ülke tüm bunları nasıl yaptı dersiniz?
.
.
Dubai hem Orta Doğu’nun hem de Birleşik Arap Emirlikleri’nin en gelişmiş ve modern şehirlerinden biri.
Mars’a uzay aracı yolladı. İsrail’le barış antlaşmasını imzaladı. Covid-19 krizinden başarıyla çıktı. Vakti zamanında İngiliz egemenliği altında bulunan ülke, İngiltere’ye bile koruyucu ekipman gönderdi.
İngiliz sömürüsü altında geçirdiği yılları geride bıraktı. Oysa küçük bir balıkçı ve liman kasabasıydı. Şimdilerde ise herkesin “gitsem de bir iş kursam, zengin olsam” diye düşündüğü bir ülke konumuna geldi.
Sermayenin hiçbir ulusal yasaya takılmadığı, yerel halkın hiçbir vergi yüküyle karşılaşmadığı, inanılmaz ucuz iş gücünün neredeyse altın tepsiyle sunulduğu bir emirlik Dubai.
Aslında bir çöl ülkesi olan Dubai, dışarıdan bakınca oldukça lüks, modern ve zengin bir hayatın kapılarının kolaylıkla açıldığı bir yer gibi görünüyor.
Dünya’nın en yüksek gökdelenleri, en lüks otelleri, palmiye adaları, altın külçe veren ATM’leri, günde bir milyon ton su harcanan golf sahalarıyla tüketim çılgınlığının en üst noktada olduğu bu ülkenin şatafatının altında zulüm yatıyor.
Peki, toplam yüz ölçümü 4.115 kilometrekare olan bu küçük ülke Türkiye’nin dokuzda biri kadar olmasına rağmen tüm bunları nasıl yaptı dersiniz?
Petrol zengini ülke, inşaat ve ticaretle zenginliğine zenginlik katıyor. Avrupalı yöneticilere, doktorlara, mühendislere, yatırımcılara kucak açıyor.
Yerli halk ülkenin %16’sını oluşturuyor. İşte bu küçük zümre hem çok zengin hem de devletin onlara sağladığı tüm ayrıcalıklarından fazlasıyla yararlanıyor.
Özellikle inşaat sektöründe oldukça aktifler. Bu sektörün mimarları ise zengin yerli halk ya da Avrupalı patronlar değil tabii ki. Bir de görünmeyen kahramanlar var: Göçmen işçiler.
Avrupalılar üst yönetimde söz hakkı sahibiyken, bütün yükü omuzlarına yüklenen göçmen işçiler köleden farksız bir hayat sürüyor.
O gördüğünüz tüm gökdelenlerin, palmiye adalarının, zenginliğin altında, 50 derecede sıcağın altında çalıştırılan göçmenlerin emekleri yatıyor aslında.
Teoride İslami esaslara göre yönetiliyor. Cuma günleri birkaç saat camiye gidip hayatlarına şükretmeleri istenen bu göçmen işçilerin hakkını ne din ne devlet koruyor.
Zengin olma vaatlerine kanarak ve borca girerek Dubai’ye gelen; Çinli, Güney Asyalı, Filipinli, Hintli, Afgan, Vietnamlı, Pakistanlı işçiler 21. yüzyılın en gaddar kapitalizm çarkında parçalanıyor.
Bu parçalanmadan bir tek işçiler değil, Kral’ın kızları da nasibini alıyor. Kral Muhammed Raşid el Maktum’un kızlarından biri hapiste. Bir diğer kızı Prenses Latifa ise birçok kez ülkeden kaçtı. Babası tarafından işkence gördü. Hapse atıldı. En son kaçarken yakalanmasının ardından bir daha kendisinden haber alınamadı.
Babasının tek derdinin Dubai’yi bir numara yapmak olduğunu ve bu uğurda karşısına çıkan her şeyi yok ettiğini anlatmıştı. Aynı şekilde 6. karısı Prenses Haya da kaçıp İngiltere’ye sığınmıştı.
Dünya’nın en büyük gücü olmaya çalıştığı, üst üstte yaşanması en güvenilir emirlik seçildiği, zengin halkın altın kaplamalı arabalarda gezdiği, barlarda içkinin ve eğlencenin hiç bitmediği Dubai, yerel halkına birçok imtiyaz tanıyıp Avrupa’nın gözünü boyarken; hak, adalet ve hukuku elinin tersiyle itiyor mu?
Dubai’de göçmen işçi ve insan hakları sorunu aslında ne?
16 окт 2024
