Çalıkuşu Kamran güneşin kalbinde sen ve ben şiiri 

Yaşım 12 göbek adım sıntır
Nerede usul usul yanan bir mum görsem ağlayasım gelir
Mumlar ayna gibidir bana çaresizliğimi hatırlatır
Bazen derim ki kendi kendime ulan sıntır böyle yavaş yavaş eriyeceğine birden alev alıp yansan ya
Çalıkuşu o zaman döner bakar sana
O ışıklı pırıltılı şeyleri pek sever
Belki o zaman seni de sever
Benim kafamda bir ülke var kimselerin bilmediği
Küçük sıcak bir ev var orada
Edip abi dedi evim var deyince hanımlar evet diyormuş
Bahçesinde güne bakanlar var hemde boy boy
Bu aklı da Edip abi verdi
Çiçekleri seven erkekleri hanımlar pek bir beğenirmiş
Ilık rüzgarlarım var perdeleri uçuşturan
Cam önünde sen varsın,
Edip abi dedi ki; iyi düşleyelim iyi olsun
İşte sen orada beni bekliyorsun
Burnuma nefis kokular geliyor donatmışsın masayı
Sofrada sofraymış ha
Bunu da Edip abinin bir şiirinden aşırdım Solumuzda soba içinde patates,ayva
evimiz yuvamız seninle ben sıcacığız.. Güneşin kalbinde yalnızca sen ve ben mütemadiyen yanmadayız
Son kelime kafiye
İmza seni iki kolunun uzunluğundan bile daha kocaman seven Kamran…