Aşk,
dost kalmaktır!
Yaşam,
karmaşık ve zıtlıklarla dolu,
sevgiyle nefret,
kavga ile dostluk,
özellikle entel yazar-şair takımında ki,
beğeniyle kıskançlık gibi...
Şöyle bir düşünün,
uçurumlar ile dağ tepeleri de öyle değil mi?
ya da denizle sahilleri düşünün,
yapıları nasıl da farklı,
ama,
dokunmadan duramazlar,
habire kucaklaşır dururlar,
dalgaların sıcak,
kimi zaman sert,
şehvetli dokunuşlarıyla öpüşürler...
Aşk!
bu işte gülüm,
bir kez ayvayı yeme gör,
sen ister iste,
ister isteme,
hiç bir zaman dargınlığı olmuyor...
Ömür boyu,
birbirine dargın kalmış insanlar var,
aşk herşeyi altüst etse de,
kendi kendine küsenlerin işi zor,
söyle gülüm,
başkasını hoş göremeyen,
kendisiyle nasıl barışık olacak da,
aşktan,
sevgiden haz alacak?
He kurban,
aşk hesapsızdır,
dikeni de vardır,
ısırdığın da canını yakan dişleri de,
Mevlana derki "Ayıptan arınmış dost arayan,
dostsuz kalır..."
Aşk,
bir çocuk saflığında,
dost olmak demektir,
aşk,
isyan etmek,
inadına sevişmek,
ruhunun inceliğinde direnmektir...
Aşk,
düşünerek üreten,
yaradandan ötürü doğayı,
insandan çok insan olan hayvanları,
ağacın yeşil yaprakları dahil herşeyini,
yıldızlar barındıran evreni seven,
yaşamaktan haz alan bir can olmaksa eğer,
aşk ile,
22 янв 2017
