Şeyh Nazım Kıbrısi- Ebrar Makamı & Kalbin Tahareti (4-11-1992) 

(...) Ve hakkı takip eden, hakka talip olan kişi kâmil olur. Batıl ise serap gibidir, kaybolucudur, kaybolacaktır. Sahrada, kızgın çöllerde dolaşan kimseler ufuğa baktıklarında, uzaklarda su gibi bir şey görür, onu göl, ırmak vs. zannederler. Oraya koşup baktıkları vakit bir şey bulamazlar. İşte buna “serap” derler. Uzaktan var gibi görünüp de hakikatte olmayan şey... Batıl serap gibidir. Kim batıla hizmet ederse kendini boşuna tüketmiş demektir. Senin kadrükıymetin -itibar ve değerin-, Hakk’a hizmete ayırdığın zaman miktarıncadır. “Benim kıymetim nasıldır acaba?” diye merak edersen bak: Her gün zamanını Hakk’a hizmete ne kadar tahsis ediyorsun? İşte o kadardır senin kıymetin. Başka türlü bilen varsa söylesin. Hakk’a hizmetin ne kadar tutuyor yirmi dört saatte? Nefsimiz bizi bırakıyor mu ya? Kalbimizden Başka yere hizmeti geçirsek nefsimiz anında şeytana haber veriyor: “Aman, bana olan hizmetini bırakıyor! Gel bana yardım et de vazgeçirelim.” “Aman, Hakk’a hizmete kalkacak, yetiş! Bana hizmeti bırakıyor. Başkasına hizmet edecek, yetiş ey şeytan! İkimiz bir olalım, bu sahibimi başkasına hizmetten men edelim.” diyerek nefis ve şeytan insanın eline, ayağına dolanır ve onu Hakk’a hizmetten vazgeçirir. Hak katında kıymetini bilmek istersen yirmi dört saatte ona hizmet için ne kadar vakit ayırdığına bak, işte odur senin kıymetin. Bankadaki hesabına bakıp söyleme. O, Yahudiler için kıymettir. Bankada birikmiş parayla insanın kıymetini ölçenler Yahudilerdir. Ehlülhakikatin (hakikati görenler, doğru yolda yürüyenler) nezdinde senin kıymetin, Hakk’a tahsis ettiğin vakit miktarıncadır. “Keşke, keşke!” diyecek yevmülmahşerde (mahşer gününde). “Keşke! Bütün nefeslerimi Hakk’a tahsis etmiş olsaydım ne şerefler kazanırdım ben bugün! Ne hâle düşmüşüm, hay yazık!” Kârı yok ki -gayrı yapabilme imkânı yok ki-... Kaybetmiş. Adım atarsan kademisıdkla adım at -Allah’a gönülden bağlanıp yalan, gösteriş, maddi manevi çıkar hesabı vb. kötülüklerden uzaklaşıp ona göre davranarak adım at- diyor. Hakk’a doğru adımını at. Söz söylersen Hak için şöyle. İş yaparsan Hak için yap, “Senin içindir.” de. O zaman yirmi dört saatini Hakk’a tahsis etmiş (ayırmış) olursun. “Hak erleri” derler, hayhay! “Batıl erleri” değil, hak erleridir. Zaten dünyayı tutan da onlardır. Dünyanın çivileri onlardır. Ne yapalım, Kur’an-ı Azimüşşan ucu bucağı olmayan ummandır, ummanlardır. O ummanların içerisinden mana cevherlerini alıp onları Hak yolunda sarf edebileceklere (kullanabileceklere) ne mutlu! Bu zatların bize olan hitabı, en hafifindendir. “Onlar, bu sözleriyle neyi kastediyor?” diyorlar. Senin kalbinin Hakk’a tahsisini kastediyorlar. Senin kalbinde Hak dursun, senin kalbin Hak için olsun, senin kalbinde Hak bulunsun. Kalbini ona tahsis edesin. “Bütün ömrümüzü Hakk’a tahsis” kalbimizi Hakk’a tahsistir. Kalbini başka kimseye tahsis etmeyesin. Sırf o Allah’a bırakasın. Şu söz onlar hakkındadır: “Kalıpları (vücutları) öteberiyle (önemsiz, ufak tefek şeylerle) meşgul olur. Lakin kalpleri Hakk’a tahsis edilmiştir.” Sen de en azından onlar gibi olasın. Kalplerini Allah’a tahsis etmiş olanlar... Zahirde senin gibi görünür: Gider, gelir, alışveriş eder, seninle zahirî hizmetleri tamam eder... Lakin o kimselerin dünyası başkadır. O kimselerin, yani kalplerini Hakk’a tahsis edenlerin, dünyaları başkadır. Bu âlemde -bu âlem ki hayal âlemidir- onlar, hayal gibi dolaşırlar. Onlar, hakikat aleminde gezenlerdir. Kalplerini Hakk’a tahsis edenler, Hak’la beraber olanlar, Hak’la bayram edenlerdir. Onların her günleri idülekberdir -büyük bayramdır-. Geceleri Leyletülkadir’dir -Kadir Gecesi’dir-. Her gece Kadir Gecesi, her gün büyük bayramdır onlara. Nefis mâniasını (engelini) aştıktan sonra sen, kendini Hakk’a tahsis etmiş olursun. Nefis mâniası aradan kalktıktan sonra sen, Hakk’a kulsun. Değilse ortaklaşa iş yapıyorsun, nefsine hizmet ediyorsun. Cenabıhak ortak kabul etmez. “Benim için ol ey kul!” diyor. “Dünyaya sizi saldım. Zahir (görünürdeki) bedeniniz, dünyanın zaruretine mebnidir -dünya zorunluluklarından dolayıdır-. Çünkü beşeri sıfatlara sahipsiniz. Meşgul olacaksınız lakin sizin hakikatiniz benimdir. Onu bana tahsis edeceksiniz, onu dünyayla telvis etmeyeceksiniz -kirletmeyeceksiniz-.” İşte bu makam, kalbin taharetidir -temizliğidir-. Namaz için abdest almak zahir taharettir. Lakin Cenabıallah, kalbin taharetine de nazar buyuruyor -bakıyor-. “Kalbinin taharetiyle mi geldi kul benim karşıma yoksa sadece elini, kolunu, yüzünü yıkayıp mı geldi?” Kalbin tahareti... Kalbin pakliği (temizliği), onu Hakk’a tahsis iledir. Hakk’a kendini tahsis ettikten sonra ona teslim ol, böylece hakiki Müslüman olursun... (Devamı alttaki yorumda, sığmadı...)

(...) Hakk’ın iradesine karşı gelen, sendeki nefistir. İlahi iradeye karşı koyan, nefistir. Onu bertaraf ettiğinde (yok ettiğinde) sen, hakiki Müslüman olursun. Sen, ilahi iradeye karşı geldikçe hakikaten “teslim olmuş” olamazsın. Ve kalbini Hakk’a tahsis etmeyen adam, daima Allah ile cenkleşen (kavga eden) kimsedir. Allah ile kavga eder, ona der ki: “Benim dediğim olacak, senin dediğini istemem, beğenmem, benim dediğim olsun.” O kimselerin Allah’la muharebesi vardır. Nefis erbabının (nefis sahiplerinin) muharebesi Allah iledir. Cenabıresul (aleyhissalatü vesselam) buyurdu: “Bize ok atan bizden değildir.” Yani gerek zahirde gerek manevi yolda bize karşı gelen bizim yolumuzda değildir, bize karşı gelip muharebe eden bizden değildir. Teslim olunduğu vakit muharebe biter, rahat olunur. “Şüphesiz ebrar (hayır işleyen, takva sahibi, olgun ve fazietli kimseler- naim cennetlerindedirler.” (Mutaffifin, 22) Allahutaala, dünyadayken onlara o cennetin kokusunu hissettirir, zevkini tattırır. Dünyadayken onlara o kapıyı açar, hem seyrettirir hem koklatır hem de tattırır. O naim cennetlerini seyreden, koklayan ve tadan kimse, ilelebet ondam mahrum olmaz artık. O makamdakilere, Hakk’a kendini tahsis edenlere, o da var. O kimseler dünyada cennet tecellisini giymiştirler. Ümmetin içerisinde onu giyenler, ilayevmilkıyame (kıyamete kadar) eksilmez. Nitekim sahabeikiram efendilerimizin içinde on kimsenin cennet ehli olduğu, zahirî olarak bildirilmiştir. Yani onlar, bu ayetikerimedeki “ebrar” sınıfında olduklarına dair Cenabıallah şehadet etmiş, onlar müjdelenmiştir. Onlar aşereimübeşşeredir -Hz. Ebu Bekir, Hz. Ömer, Hz. Osman, Hz. Ali, Talha b. Ubeydullah, Zübeyr b. Avvam, Abdurrahman b. Avf, Sad b. Ebi Vakkas, Sait b. Zeyt, Ebu Ubeyde b. Cerrah (radıyallahu anhüm ecmain)-. Onların bereketine öteki sahabeikiram hakkında söz söylenmemiştir amma onlar da cennetle müjdelenmiştir. Lakin en ileride olan on büyük sahabeikiram isimleriyle bildirilmiştir. Onların isimlerin altında diğer sahabeikiram cemolmuştur -toplanmıştır-. İşte o on sahabinin sıfatını taşıyanların her biri -tüm ashabıkiram- onların sancağında durmuştur. Sen bu haberi kitapta, defterde arama. Bu haber, bu evliyaların ilmindedir. Onlar, en önde duran emîrler gibidir. O on sancağın altında sahabeikiram toplanmıştır. O on sahabeikiram, gerisine bakmadan cennete girecek değil. Onlara o keramet ikram edildikten sonra onlar, sahabeikiram efendilerimizi de yanlarına alıp on bölük olarak, evvela Ebu Bekir Sıddık (radıyallahu anh) efendimizin sancakışerifi (şerefli, mübarek sancağı), sonra Hz. Ömer, Hz. Osman, Hz. Ali efendilerimizin sancakları, sonra diğer altı sahabinin sancakışerifleri olmak üzere cennete gireceklerdir. Eskiden camiişeriflerde (mübarek, şerefli camilerde) onların da isimleri vardı. Burada, dergâhlarda da bulunurdu. Lakin şimdi, camilerin çoğunda yalnız dört büyük sahabenin, Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin’in isimleri bulunuyor. Allah, onların şefaatine bizleri mazhar eylesin (eriştirsin)! Hepsi cennetin kokusunu koklamıştır. Hepsi, Peygamberizişan’ın salahiyetiyle (yetkisiyle) ayetikerimelerde geçen cennetleri seyretmiştir. Efendimiz, geçmiş olan ümmetlerin hâllerinden bahseden ayetleri tilavet buyurduğu vakit, bu hâlleri seyrederlerdi. Efendimiz cennetten bahsettiğinde cennet manzaralarını görür, cehennemden bahsettiğinde cehennem hâllerini görür, kıyametten bahsettiğinde kıyametin kopmasını seyrederlerdi. Onlar, imanışühudi (bizzat görerek iman etme) makamına eriştirilmişlerdi. Ee, Peygamber eriştirmeyecek de sen, ben mi eriştireceğim? Şimdi, “Bu v... -tam anlamadım burayı- sahiplerinin kuvvetine, hazır olan cemaatin de istidadına (yeteneğine) göre...” diyor bu sultan. Onlar konuştuğunda hazır olan kimse sanki seyreder gibi olur. Ondan fazlasına cemaat tahammül etmez diye biz göstermeyiz. Lakin has kimselere onu da gösteririz. Ey mümin, kalbini yokla! Kalbindeki hicapları (perdeleri, engelleri) kaldır ki seyredesin... Taharet makamından konuştu bugün... “İnsanıkâmil ne zaman, nasıl olur? Neler görür, duyar, tadar?” Millet dünya çöplüğünde çöplenirken -ucundan kenarından kendine ufak tefek çıkar sağlarken, kazanç temin ederken- onlar, naim cennetlerinden toylanma -yedilirip içirilme- makamındadır. İşte bu, bu sultanın sofrasından bize bugün takdim edilen bir nimettir. İnanırsan hakikatinden de sana tattıracaklardır. Dünyadan geçmeden bu makamları, bu sözleri kabul eden kimselere o hakiki taharet makamı verilir. Böylece o kişiler, tertemiz olurlar. Tertemiz bir şekilde dünyadan çıkar, tertemiz bir şekilde kabirlerinde yatar, tertemiz bir şekilde mahşere çıkar ve tertemiz bir şekilde cennete girerler. Biz bir parça gayret etsek Cenabıhak’tan lütuf gelir. Sen niyetini bir parça düzeltsen Cenabımevla, hemen inayetiyle (lütfuyla) tedarikte bulunur sana. Ya Rabbi, senin aşkından bize aç! “Habibimin aşkı gelmeden benim aşkım gelmez size.” diyor. “İlahi aşka dayanamazsınız! Benim habibime olan aşk ve muhabbete talip olunuz.”... (Devamı alttaki yorumda, sığmadı...)

(...) Ya Resulallah, aşk-ı Muhammedî (Muhammed aşkı) ile bizi aşıla -o aşkı bize yerleştir-! “Dayanamazsınız, benim yolumda olan evliyalara, onların muhabbetlerine gönlünüzü açmadıktan sonra muhabbet denizlerimde yanarsınız siz!” Aşkıpeygamberî (peygamber aşkı)... Bir kimse Resulullah’a gidip şikayette bulunmuş. Demiş ki: “Senin ashabından Sıddık, her gün kebap yiyor, kebabın kokusu bize geliyor, kebabı bize tattırmıyor.” Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) biliyor amma yine de Hz. Ebu Bekir’e diyor ki: “Her gün kebap yediğin hâlde niçin bu komşuna kebaptan tattırmıyorsun?” Bunun üzerine Hz. Ebu Bekir: -Ya Resulallah! Senin muhabbetinle tutuşan ciğerimin kokusudur ona giden, ben ne zamandır et lokması yememişim. Maşallah, biz et lokması yemeyince gözümüzü açamıyoruz. Sabah et, öğlen et, akşam et... Onun icin vahşet sıfatını aldık. Bu kadar çok et yemek iyi değildir. O hayvanat, ot yiyip de et yapmaya fırsat bulamıyor insanın arsızlığından. İnsanoğlu da şeytan gibi, çeşit çeşit ilaç icat etti. O ilaçları enjekte ediyor yahut yediği yemleri ilaçlarla doldurup yediriyor. Böylece suni olarak şişiyor hayvanlar. Onların ettiğini yedikten sonra insanoğlu şifayı buluyor -hastalanıyor-. Ondan sonra “Aman bu hastalık, şu hastalık, kalbim tıkandı!” diyerek şikâyet ediyor. O hormonlar yüzünden çalışacak taraf kalmıyor ki! Hep et yeme, perhiz yap, nefsini çok toylama ve rahat bul. İşte bu mübareklerin, bu sultanların bize bugünkü tahsisatı (tahsis ettiği şeyler) bunlardır. Allah onların derecatını (derecelerini) ali (yüce, yüksek) eylesin! Aşkıpeygamberîyle tutuştuğuna dair bir söz sarf etti Hz. Ebu Bekir. Onlar bu aşkla yanıyor. Bu aşk bizi ise kül eder, bitirir. Onun için sen, senin seviyende duran ehlullaha (evliyaya) küçük çocuğun ana babasına taaluku (onlarla ilişkisi), muhabbeti gibi muhabbet bağlarsan o ilahi muhabbet ve Habibullah’ın muhabbeti yavaş yavaş senin kalbine de akar. O muhabbet vücudun hücrelerine girdi mi hücreler dirilir. Vücudunun her zerresine muhabbet yerleşen ölmez. “Âşıklar ölmez, ölen hayvan imiş.” diye ilahi de çağırır Yunus. Şimdi çok meşhur, ilahi okuyan biri var: Ahmet Özhan. Ondan bu sözü işittim de şaştım kaldım. O zamandan aklımda kaldı. Gayret ediyorum hayvan olmamaya, hayvan gibi kalmamaya. Aşk ile yaşayalım, aşksız yaşayan odundur. Sevecek bir kimsesi olmayan mahrumdur. İnsan hayatı aşkuşevk (aşk ve şevk) ile kaimdir -var olur, devam eder-. Allah, dünyada ve ahirette bize o ilahi muhabbetinden, resulünun aşkuşevkinden, evliyalarının muhabbetinden ihsan eylesin! Cennetlerde de zannetme ki girdiğin gibi duracaksın, boyuna (sürekli) artacaktır. Boyuna aşkuşevkimiz, muhabbetimiz ziyade olacaktır. Ah o cennetlere girebilsek! Yahu, cennet dururken cehenneme talip olunur mu? Günde kaç defa yukarıya dilekçe gidiyor, beni cehenneme yolla diye. İnsanların işi bu, boyuna cehennem kapısını zorluyorlar: “Bize açılsın, aç bu kapıyı, buradan girelim!” Çoğunluğunun yüklendiği kapı cehennem kapısı. Ellerindeki direk, anahtar ve çeşitli aletlere illa zorluyorlar o kapıyı açmak için. “Yahu bırak o kapıyı, gel buraya.” desen sana darılıyor. “Sen ne biçim hocasın? Sen ne bilirsin. Sen hangi zamanda yaşadığını bilir misin?” diyor bana. Ya, nasıl bilmem? “Bu kapı açılacak!” diyor. “Bu kapıdan girince biz, birinci sınıf insan oluruz!” Bu şekilde çağ atlayacağını sanıyor. Allah bize ıslahıhâl (hâlini düzeltme) versin! Ya Rabbi, ya Allah! Lütfuna muhtaç bir sürü gedayız -dilenciyiz, yoksuluz, fakiriz-. Bize ilahi lütfunu esirgeme ya Rabbi! Evlatlarımıza, ihvana -tarikatımızdakilere-, ahbaplarımıza, milletimize, ümmet-i Muhammedî’den (Muhammed’in ümmetinden) kullarına ya Rabbi, ilahi lütfunu gönder ya Allah! Ey her şeyin hâlini dilediği gibi değiştiren Allah’ım, bizim hâlimizi en iyi hâle çevir! Elfatiha! Yazarın notu: Buraya kadar okuduğunuz için teşekkür ederim. Kanalımda Cübbeli Ahmet Hoca’nın sohbetlerinden kesitler paylaşıyorum. Dilerseniz bakabilirsiniz, Allah razı olsun!

Mailesi değil maidesi olacak . Maide sofra demek yani bu sultanın sofrasından demek istiyor mübarek

Allah razı olsun. Emek harcayıp sohbetleri yazıyorsun Cenabı Allah niyetini hizmetini kabul buyursun

Mekanin cennet olsun

ALLAH Rahmet eylesin mekani cennet ölsün

AMİİN AMİİN AMİİN

Amin Amin Amin Ecmain 🤲🌹🕋🤲

😭👍😧😰😨☝✍🕋☠💀🌳🌲💚🌹

Bende bugün yahya efendiyi ziyaret ettimki netevafukturki orada şeyh nazım kıbrısinin Rahmetullahi aleyh sözleri Aklıma geldi

Amin

Rabbim peygamberimize komşu etsin Çok şey oğrettin Ey Allah dostu Zor gunlerimin sabrı öğrettin Rabbim ziyaret etmeyi nasip etsin Allah rahmet eylesin Zor gunlerimin tek arkadaşı dinlemeye doyamadim

Bu aohbeti canlı dinlemeyi cok isterdim 😂 Rahmet olsun canına Sultanım ❤

Ümitsizleşme. Ne olursa olsun !

Peygambeimize komşu ol Himmet ya sultanım

Allah Teala Rabbim seni istiyorum Senden başkasını istemiyorum kamil imanla kalbi selimle insanı kamiller müminler olarak ruhumu Allah Ulastirmanı istiyorum Allahim içinde bulunduğumuz karanlıklardan ümitsizlik ten kötü hallerden kurtar koru amin Ecmain

Şuan halifesi ve vekilleri var onları ziyaret edebilirsiniz

özlem işgoren Şeyh Mehmet adil hakkani seyhimizi görün şeyh Nazım kibrisi Hz görmüş gibi olursunuz

@@omerozkaya6327 kimler onlar?

@@kenanozdemir9157 Şeyh Mehmet adil hakkani hz İstanbul Beykoz akbaba da dergahımız var mübarek orada ikamet ediyor

@@omerozkaya6327 yurt dışındayım, nasıl iletişime geçebilirim