Şizofren - (Disorder) TÜRKÇE DUBLAJ - Gerilim Filmi 

Bir piskopatta burada var. 😅

Püh sana

LANNN MANYAKKK

Herkesin icinde bir psikopat vardır

Yeminle öyleyim... 🙂Ama ben sadece zevk için hayal kuruyorum🫤

Okuma o zaman

@@esmanurkosnek1076 xhxhhxx

Knk videoyu sona al sonra tekrara bas reklam cikmaz

😂

reklamlar can sıkıcı bıktırdı iyice kapatmaktan gına geldi. Bir çözümü yokmu?

😅😅😅😅😅😅😅 ayy koptum

Aynen😂

Veya knk bi sona al sonra tekrara bas reklamlar gelmiyo bida

@Melquiades ise yariyosa bende indirem knk ?

😂😂😂

Gardaş ım gece gece ne güldürdün be helal olsun 😂😂

🤣🤣🤣

İzledim ama neden? Olmaz bana birşey unuturum ben keşke unutmaasam unutganım ben

Teşekkür ederim ❤️

Bu hastalığı ne tetikliyor

Bende de de şizofren tanısı var

Bencede

​@@firdes4340 şizofren hastasıyım sol temprol lobta araknoid kist var. Kistler vs tetikliyor.

Doğru olanı yaptığını düşünürken boktan olanı yapıyor bu gerçekten böyle mi?

dayi sana inandim guvendim izledim . izlemez olaydim. adam tavuk keser gibi herkezi kesiyor . nasil. begendin bu filmi . bide bundan sonra film tavsiyesi yapmazsa iyi olur .

@@nildogan9705 yani amacı olmadan kesmesinden bahsetmek istemiştim . herkez olüyo sonuçta.

En sonunda gene o şizofren adamın suçlu olduğu ortaya çıkıyor her şey hayal kurgu Kendi kafasında filmi izlediğimiz gibi gerçekleşmiyor hiçbir olay tam tersi oluyor suçluyu Şerif zannediyorsun Şerif ve oğlu ama yine kendisi çıkıyor kafasındaki kurguları izliyorsunuz yani en son sahnede ortaya çıkıyor suçlu olduğu

@@hierapolice20 sağol filmi izlemiş kadar oldum yorumu okuyayım dedim konuyu anlattın gerek kalmadı zaman cebimde kaldı teşekür ederim şimdiden beğenmedim 🙃😉😁

@@nevzatmertoglu8977 bence izle film guzel

@@hierapolice20 hər şeyi devid edib?

Ablam şizofren hastasi. Mahkeme zoruyla polis zoruyla kilinigine aldirdi zorunlu igne yaptilar simdi normal

Evlenip bide 2 bebekin olduktan sonra sizofren olduğunu anlayınca hayat daha da kötü.bekarlikta cin musallati flan saniyoduk

Tamam yapdıyorum

Noldu iyi filmmi?

Uyumu filim

Aslı fotoda çok güzel çıkmışsın 👏👏

@@snannbizad7346 Güzel film

Hiç bisiy anlamadim filmden

Ayşe hanım benimle evlenirmisiniz

Neler yaşıyodunuz

evet biraz anlatirmisiniz yaşadiklarinizdan kisaca.gerçekten merak ettim

Aslında yaşadıklarımı buraya sığdıramam. Yazdıklarımı okumaya sabrınız yetermi , onu da bilemem. Yazının çok uzun olacağınl önceden belirtmek isterim. Amma anlat dediniz, çok uzun olsa da anlatıcam. Bir tek onu biliyorum, bu hikayemi ancak gerçekden merak edenler sonuna kadar okuya bilir, belki de kaldıramazsınız yaşadıklarımızı...(yazı çok uzun olduğu için iki ayrı parçada yorum bırakıcam- 1Cİ YAZI) Bu arada ben Azerbaycanlıyım ve yazı hatalarımı kusurlu saymazsanız sevinirim... Ben kayınvalidemlerle ilk başda 2 yıl, 3 yıl aradan sonra tekrar 1 buçuk yıl birlikde yaşadım 9 yıl önceye kadar . İlk çocuğum doğduğunda 22 yaşındaydım. O anlardan itibaren kadın hep beni çocuğunu yedirmedin diye suçladı her 10 dakikadan. Gebeliğim ve doğum sonrası çok zor durumdaydım, çok fazla sorunum vardı, yürüyemiyordum, kalkamıyordum falan, kocam yardım ediyordu işe gidene kadar ve işden döndüğünde. Ama akıl sağlığım qayet yerindeydi. Fakat kayınvalidem çocuğumla ilgili yapmam gereken ve yapmış olduğum ooo kadar şeyle ilgili yapmadın diye beni suçluyordu ki, ben baya bir zaman kendimin akıl dengesinin bozulduğunu düşünmeye, kendime şübhe ile yaklaşmaya başladım. Hep "yapmadın, yalan söylüyorsun..." diye bağırırdı. Tekrar yedirdim çocuğu falan. Çocuğumu bana çok kıskandı, hep elimden alır, bakamıyosun diyordu. Sütüm taşdığı halde benden habersiz biberonla çok fazla şekerli su ile doldururdu çocuğun karnını, emziremiyordum çocuğu, hep midesi dolu olduğu için, fazla geldiyinden kusardı. Kocam işde olurdu bu zaman ve kayınbabam hep kayınvalidemin dediğini savunurdu... Böylece sorunun gerçekden kendimde olduğuna inandırdılar beni... Kızım 9 aylıkken ayrıldık, 3 yıl ayrı kaldık, toparlandım, her şey yoluna girdi. Aslında kayınvalidemlerin beni çok sevdiyini düşündüm, öyleydi zaten, ayrı yaşarken her an bunu hiss etdim, ama birlikde yaşadığımız günlerde hep bir aksilikler oldu... Oğlum doğdu ve 8 aylıkken kayınvalidemlere taşınmak zorunda kaldık. Ayrıyken süper olan her şey yine karışdı, yine beni her şeyle ilgili yapmadığım şeylerle suçlamaya başladı, hırsız konumuna düşürdü hep," böyle yapıyorsun, şöyle yaptın, bana saygısızlık etdin.....", ooo kadar farklı suçlamaları başladı ki, biri-diyerine uymuyor, hayatım karardı. Artık sağlığım yerinde olduğu için yapmadığım ve ya yaptıklarımı çok iyi biliyordum, ama neden bana böyle davrandığını anlayamıyordum. Nihayetinde 1 buçuk yıldan tekrar ayrıldık ve 8 yıl ayrı evlerde yaşadık. Ayrı olduğumuz son 3 yılda kadının hafızasının gitdiyini fark etdim, ama doktora falan götüremedik, doktora inanmazdı, kendinde sorun olduğuna inandıramadım. Görüncem bu dönemde Rusyada olduğu için durumu anlatdıysam, kabullenmedi, annesine toz konduramadı, hep yaşanan sorunlarda kocamla beni suçlamaya başladı. Kayınbabam da kayınvalidem gibi doktora inanmaz, onun bu hallerinin kadının huyu olduğunu düşündü, hep bize karşı geldi. Kayınbabam baya ağır hastalık geçirdi karantinada, parmakları qangren oldu, yatağa düşdü, doktora gidememek sorunu yaşadık, ameliyat ettiremedik. O aralar kadının hafızasımın fazla gitdiyini fark etdik ,ama karantina- doktor yok...Adam da bu sıralar yatakta, altına kaçırmaya başladı, kadın ama adamı sağlam görüyor, altı pislenmiş birini ter-temiz görüyor, hiç ilgilenmiyor. Kocamla beraber kayınbabamla ilgilenmek zorunda kaldık, ama kadın hep üstümüzə yürüdü, hırçınlaşdı, adama yaklaşdıkca bizi parçalayacak hale geldi. Hep dediyi " top gibi adam, az önce onu yapıyordu, bunu yapıyordu, şimdi artislik yapıyor falan, anlatsam bitmez..." Görüncem telefon ediyor , kadın onunla öğle konuşuyor ki, sorunu ispatlıyamıyoruz, eve biri geldiğinde başka biri sanki, sağlam gözüküyor, ama ev pislik içinde, toparlamama izin vermiyor, toparlasam biz sabahı dönünceye kadar tekrar aynı duruma geliyor... Kendi istediyini çok iyi biliyor, ama bize düşman durumda. Karı-koca birlikde yaşıyorlar, biz de kocamla çalışıyoruz, işden ne kadar zaman kaldıysa, kendi yuvamız kaldı bi yanda, hep onlarla ilgilenmeye çalışdık, ama kadın bayağı sorun, artık yemek pişirmek gibi bir durumu yok, pişirib getiriyorum, bir sefere kendi yiyor, biz gelince adam ac kalıyor, "şimdi yedi, ben onu pişirmişdim, bunu pişirmişdim gibi palavralar, hayaller konuşuyor, ben pişirip getirdiyimi söylesem beni yalancılıkda suçlayarak parçalayacak duruma geliyor, ben pişiriyorum yıldır, ama o bunu bilmiyor... Konuşduğunun hepsinin gerçek olmadığını gören tek kocamla benim, anlatdığım gibi, kadın başkalarıyla tam başka. Başkaları kadının sadece bir az hafıza problemi olduğunu düşündü, o kadar. Kadını fizikiği de bu arada bizi parçalaya bilecek kadar güçlü ve çok sağlam... Karantinadan az sonra kayınbabam vefat etdi ve biz o an itibarile durumu toparlamak için orda kalmaya başladık, 1 ay içinde tam taşınmak zorunda kaldık, gelen-giden, 3ü, 7si, 40ı... Hepsi bizim sorumluluğumuzda olduğu için, bilakis hiç kimseye derdimizi anlatamadığımız için, evi temiz tutmak zorundayız, kadının bakıma ihtiyacı var.... Ve böylece 10 ay hayatımızın en korkunc kabusları başladı. Kızım 13 yaşında, oğlum 10 yaşında. Kadın kızımı kabullenmemeye başladı, onun kim olduğunu 10 dakikadan bir unutdu, kadın onun çocuk halini hatırladı, çocuğa yaşatmadığı travma kalmadı, ama evde ilk torundu, kızım hep onların prensesiyken onun kim olduğunu anlamadı, büyüdüğü için. Oğlumla sorun olmadı. Kadını doyuramıyordum, 5 dakikadan bir yemek yiyor, yemiş olduğunu anlatamadım, hep pencereden bağırdı" komşular, yazık diğilmi bana, Allahım, sen görüyon bu gelin bana neler yapıyor, açım, susuzum, benim gibi yaşlı birine revamı bu......", anlatsam bitmez, hiç olmamış olayları olmuş zann ediyor, kendi 72 yaşında, ama hep bizdem " şu an annem burdaydı, halam burdaydı...", ne kadar geçmişde hayatında birileri vardısa hep onları görüyor, nereye kayb oldular, kovdunmu diye isyan ediyor, kızımla bana saldırıyor...ve hayalindekileri o kadar gerçekçi yaşıyor ki, pencereden bağırdıkları tüm şeyler gerçek gibi gözüküyor, ben kendim dışardan başka birini bu durumda görsem gerçektek inanırım, yani o kadar gerçekçi haykırışlar... En böyük kabuslardan ilk olanı- kocasının öldüyünü hiç bir zaman anlamadı, her 1 dakikadan 1 onun hesabını sordu bize, bana saldırdı "benim koskoca kocam ölmüş, sen beni ilaçla uyutmuşsun bu güne kadar, yalan söylüyorsun, öldüğünü bana hiç söylemedin, ben şimdi duydum ve hep bu durumda bize bize küfürker ediyor, ah kocam, vah kocam, seninöldüğünü bilemedim, benden saklamışların, bu büğük evi yapan, o kadar iyi adamı köpek gibi kim bilir nereye atdınız....." Öldüğünü saklıyoruz, işe gitdi diyoruz, öylen sorun oçmuyor bunkonu, gece ne yalan uydurmamız gerekdiyini bilmiyoruz, söykedikde hayatımız kararıyor, yakan söylesek hatırladığı zamana denk geliyor, yine çıldırıyor "siz nasıl birilerisiniz, adam ölmüş...." Söylesen bir dert, söylemesen başka bir dert ve bu durum öylen yarim saatden bir tekrarlanıyorsa, akşama doğru süre azalarak 1 dakikaya düşüyor, çıldırıb hesap soruyor her dakika, konu bitmez bir döngü... Hayatımızın belki de 10 dakikası 1 saatlik dizi serüveni... Yine de söylediğim gibi, evimizden dışarıya oooo kadar korkunc sesler gitdi ki, duyan her kes yaşlı, Allah sevgisi olan, maasum bir kadına zulüm etdiyimizi düşündü, evde kaaos.... Bu arada ben öğretmenim, baya bir saygınlığım var, kocam da memur. Kayınvalidemse belki de zamanında tüm Azerbaycanın tanıdığı bir kadın, ilçemizde onu tanımayan yok, çok büyük adam olmuş biri... Şimdi bu durumu tahmin ede bilormusunuzmu bilmem, rezil-rüsvay bi durum ve kim kadını tanıyorsa, esas da yakın akrabalatı hiç kimse ona toz kondurmadı, hiç kimse evimize gelib de yaşadığımızı anlamaya çalışmadı, hep dışardan bizi vahşi birilerine çıkardılar, saygınlığımız sıfra indi...

Yazının ilk parçası başka bir yorumda 2Cİ YAZI -Bu gönem 2021in 1mayısında başladı, 2022nin 23 şubatına kadar sürdü... Ortada 3 ay okul tatil olmasa nasıl öyretmenlik yapacağımı bilimezdim...Görüncem Rusyadan dönene kadar dışarı yansıyan tüm olaylar 1+bin olarak deyiştirilerek ona aktarıldı... tatilin 3 ayı içinde artık mahv olmuş durumdaydık, görüncem geldi, , çok büyük çabalarla kadını bizim israrımızla doktora götürdük, ama doktorun dediği hiç bir kelimeye bile inanmadı, kadına ilac içirmek iğne deliğinden ayı geçirmek gibi mümkün olmadı... Görümcem 1 saatden fazla bizde hiç bir gün oturmadı, o bir saatde kadın bir melek gibi davrandı, hiç bir sorun çıkarmadı, insanların yanında yokdu sorun, gecelerimiz kabusdan öte oldu, sabah 6ya gibi uyutmadı bizi, 6dan sonra öylen 2ye gibi uyudu. Görümcem sabah o uyuduğu satde geldi, hep benin onu ilaçla uyutduğumu düşündü, zorla uyumuş kadını uyandırdı, 1 saat sonra görüncem gidiyor, uykusunu almayan kadın daha da hırçılaşıyor.... Kadın banyo, lavabo anlamıyor başkası yokken, tuaketini odasında tencereye, bardağa yapıyor, önceden de yapıyormuş, ama ben neyin içine yaptığını bilmiyordum, sonra onu pencereden dışarı bahçeye fırlatıyor, daha çok idrarını pencereden atıyor, diğer işini çoğu zaman tualete gidiyordu, amma idrar konusunun karşısını almak mümkün değil. Mutfağı kilitlemek zorunda kaldık, kadın yapdığını dışarıda birikerinin göre bildiyi durumda getirib mutfakdakı lavaboya (türkce mutfakdakına ne denildiöininunutdum) döküyor, bulaşık varsa bile umursamıyor, direk üstüne döküyor, çox dehşetli, iğrenc durumlar... Tencereye direk pis elini sokuyor.... Mutfak kilitlendiyse, Allahım, gel şimdi bunun altından çık, hemen pencerrye koşuyor, "mutfağı kilitlemişler ey ahali, açın, susuzum......"Kocam delirmiş, ben hasta, çocukları anlatamam... Akrabalar az kalıyor bizi mahkemeye versin... Sonunda 1 çözüm buldum, kocamı ikna edemedim, ama ben kadını görümceme terk edib başka şehire taşındım, 2 ay kaldım, görüncem bu dönem evlerindeki tadilat bahanesinile 2-3 günden bir gelmiş, odasına yemek bırakmış, kocamla konuşmuyor... Kocam işine gitmiş, öğlen yalnız kadın yemek yiyecek zamanda gelmiş, ısıtıp vermiş, bir de gece kadın uyuduğunda gelmiş, kadın yine sabaha kafar uyutmamış, ama odanı kilitlediyi için evde onun olduğunu anlamamış... Kadın 8 yıl kocası ile yalnız yaşadığı için öylen onun işe gitfiyini düşünmüş, gece işi çıkfığı için kocasının gec geldiğini düşünmüş, gitmiş uyumuş, biz evde olmadığımız için hiç bir sorun olmamış. Ama grüncem öykesine bırakdığı için kadını kocam yanımıza gelemedi, başka-başka şehirler, işimi kayb etme gibi durum yüzünden daha fazla olmadı, geri dönmek zorunda kaldım, hasta bir yaşlı kadını öylesine kadere terk edemedim... Ama o 2 ay bize çok iyi geldi. Ne kadar işe yarayacağını bilmeğiğim sağlıklı bir çözüm buldum sonunda, aslında önceden de bulmuşdum, ama görüncem dahil akrabalar uygulamaya izin vermedi. Evimiz 2 kat, birinci katda 1 odanı tamir ettirdim, geçmişinden farklı yeni bir hale getirdik, içinde tualeti, banyosu, televizyonu- otel odasından rahat bir oda yapdık, eski travmalarına neden olan anıların olmadığı bir oda.... Her kes ayağa kalkdı kadını evinden bodruma atıyorlar diye, bir kez gelib bakmadan, görmeden... Kadını çok büyük çaba ile taşındırdım tüm eşyaları ile birlikde-dolablarını, yatağını, koltukları falan... İlk dönemler tutamadık orda, zamanla huzurlu olduğu için oturdu odada, ama dışarıyı görmediyi sürece. Dışarı çıkdığında kendi evinde hiç bir zaman yaşamadığı ilk katdakı odaya sokamıyorduk, çıkıyor 2ye, görüyor tadilat (oda ahır gibi olduğu için evde oturmak mümkün değildi), dışarı çıkıyor, anında gördüğünü unutuyor, geri dönüyor, indiremiyoruz, merdivenlerin ortasına gibi indirmek bile bir serüven ve bitmeyen döngü, sonunda kocam bağırarak ,korkutarak inmesini sağlıyor... Aşağı indikden sonra odanın huzuru hemen kadını kapıyor, sanki hiç bir şey yaşanmamış gibi huzurlu, bizse ter-su içinde mahv olmuş bir durumda... Artık son bahar, kış kadın dışarı çıkmak istemedi hiç, çünki tüm ihtiyaclarını odada karşılıyordum... Pencereler kadının alışmadığı tarafa bakıyordu ve kadın kendinin nerde olduğunu unutuyordu o odada, kendini memurken en çok gitdiyi Baküde zann etdi ve huzursuzluğu azaldı, önceki doymamak duygusu azaldı, günde 3 öğün yemek yemeye başladı, halbuki sabahdan akşama belki bıraksan 30 kereden fazla yiyordu tabak-tabak her seferinde... Beni çok sevdi, kendim ve oğlumdan başka kızım ve kocam dahil, onu huzursuz ede bilecek birini mecbur kalmadıkca odaya sokmadım mümkün kadar, artık hangi sorusuna hangi cevabı vermem gerekdiyini anlar hale geldim- önce onun 1 sorusuna bin farklı cevab vermek zorunda kolıyorduk, ama hangidini hangi anda söylememiz gerekdiyini tutduramıyorfuk, çünki kadının ruh hali ne cavab istese onu kabulleniyordu, yalnış cevab atom bombası oluyordu... O odada hep bana dua etdi, hava kararınca hep hafızası sıfırlanıyordu ilk başdan sonuna gibi, ama 2ci katda oturduğunda bu en büğük kabusken, 1ci katda bu daha kolay oldu, çocuk gibi uyutdum her gün onu, inun ruh haline uygun "masal" uydurdum, yani onun hayatla bağlı dorulara, istediyi türden hikaye uydurup anlatdım, hep ona en çok mutlu olduğu " 72 yaşına karşılık çok genc duruyosun, annem senden yaşlı gpzüküyor 62 yaşında...." kadın gerçekden kendini aynada genc görüyor, bununla qururlanıyor, mutlu oluyordu, ben de ona böyle hikayeler anlatdım uykuya dalınca 1 buçuk saat , yanında oturdum, her sorusuna bıkmadan tekrar-tekrar cevap verdim, yatağında huzur buldukca sonda kendi beni yolluyordu odana git, uyumak istiyorum diye... O odada huzurlu 4 ay geçirdi, toplaplam 10 ay sonra 10 gün yatakta kaldı ve o da hakkın rahmeyine kavuşdu. Kocam bu dönem annesine nefretin en yükseyini duydu, çünki kadın kendi içine yaraya bilecek he çeyi bilerken, bize ters olan her şeyi yapıyordu, hatta görüncem gibi kocam da onun hasta ofuöunu kabullenmedi, zamanında kayınbabam da öyle. Bir tek ben kendime ve çocuklarıma bu durumun onun hastalığından dolayı olduğunu hep savundum, bunun bir imtahan olduğunu hep söyledim... Doğru, çok kötü durumlar yaşadık ana, ben bu imtahandan hakkıyka gelmeye çalışdım. Kadın dşson günlerinde kızını tanımadı , hep elimi sıkı-sıkı tutdu, bebekler annesinin ardından nasıl bakıyirsa, öyle bakdı arkamca. Son 2-3 günde kocamın annesine karşı duygularının deyişip de, onun elinden tutarak yanıbda oturmasını sağlaya bildim, kocamın içinde birikmişler kayb oldu. (Kocama çocukluğundan sevgi veremeyen bir anne olmuş annesi, diger çocuklarını sevmiş hep, sarılmış onkara, ama kocam bunu hiç his etmemiş. Kocamın şu an Rusyada olan, ailesi, çoluk çocuğu olmayan, belki de annesinin bu duruma gelmesine neden olan 1 erkek kardeşi daha var. Hayatımızın bu dönemine kadar hayatlmızı, bilakis anne babasını mahv etmiş bir evlat, onun ane-babasına yapdığı trajedileri anlatsam bir ömür yetmez, ama kayınvalidem hep onu savundu, hep onu sevdi, o yüzden kocam son 2 günü kadar anbedini aff etmedi.) Kayınvalidemin öleceyi hiç aklıma gelmezdi, ona çok alışmışdım artık, hasta bir çocuk gibiyfi o odada, bana muhtac, benimle nefes alan. Allaha hamd olsun ki, öleceyini bilmesem bile kocamla aralarının düzelmesine(kadın tam bunu anlamasa da) vesile ola bildim, kocamın yüreğindeki buzları eridi.... Kadın ona da bana bakdığı gibi bakdı, hiç bir zaman bakmasa da... Hiç aklıma gelmezdi annesinin ölümüne kocam üzüle bilir, o kadar kötüydü durum... ama annenin son bakışlarıyla çözüldü buzlar, kocam ağladı gizli-saklı.... Ve nihayetinde bizim durumumuzu görüncem ancak kadın yataktayken anladı, kendi benden üzür diledi, hakkıma girdiğini itiraf etdi, benim yaptıklarımın hiç birini yarım saat bile yapamayacağını, benim çok güçlü biri olduğumu söyledi. Kayınvalidem öleli tam 6 ay oldi, görüncemin aklını çelen akrabalar hepsi ortadan kayb oldu sonunda ve çok şükür, Allaha hamd olsun ki, şu an görümcemle ilgili her şey ve hayatımız tam düzene girdi ..... Buraya kadar gele bildiyseniz yorum bırakmanızı ve ya like etmeniz7 isterdim o yüzden ki, anlamak istiyorun kaç kişi yaşadıklarımızı öyrendi ve kaç kiçiye bu hastalığın (alzeymır, şizofreni) nasıl bir şey olduğunu bildi. Belki yakınlarınızda da bu durumda olan birileri var, belki erken teşis konulur ve yardımcı ola bilirsiniz birilerinin hayatını düzene sokmaya, saygınlıklarını kayb etmeden, başkalarının hayatını mahv etmeden.... Kayınvalidemde foktorun söylediyi kadar bu dönem en az 15 yıldır başlamışdı ve artık çaresi yokdu. Ha, bu arada jayınvalidemin annesi de benzer durumlarda olmuş, amma onun ne yaşadığını bilemiyorum. Akrabalar hep kadını savundu, akraba olmayanlar kafının öyle olduğunu söykefiyinde zamanında kayınvalidem çıldırır, yalan söylediklerini derdi. Bir tek onu biliyom, o kadının yanındakı gelini 5 çoxluğu bırakıp intihar etmiş, ama her kes gelinin pdikologik sorunlarını olduğunu savundu, bense yaşadıklarımdan yol alarak kadının o ortamda çıldırmış olduğu kanaatindeyim, yalnış düşünüyorsam, günah alıyorsam, ALLAH aff etsin...

3cü yazı 2 yazı demişdim, 3 oldu ) Aslında benim anlatdıklarım yaşadıklarımızın sadece yüzden görüntüsü. Kısa olması için derinlere varmadım hiç bir olayda. Sonu güzel bitse bile biz gerçekden korku ve gerilimi tam-tamına yaşadık. Yazı ile yaşadığımız duyquları anlatamam. "Granny" oyunu var ya , o oyunu çok küçük, hassas bir çocuk oynarsa nasıl bir duyqu yaşaya bilirse, biz onun bin kat fazlasını yaşadık. Kadın her uyuyup kalkdığında-o da öylen uyuyordu anlatdığım gibi, hafızası refreş oluyordu, yani yenilenerek öncekini unutuyordu, huzurlu oluyordu. Bizi görünce hırçınlığı çıkıyor ortaya diye evde resmen saklanbac oynuyorduk. Kadının ayak sesi bizi ölesiye korkutan bir sinyaldi ki, anlatamam ve hemen fırlıyorduk kayb olmak için, kocam durumu toparlamak mümkün olmadığı için hep dışarda olurdu . Ben de hep çocuklarla birlikde evde ve kaçmaya diye hep çarpışıyorduk, girmeye delik bulmak , anında yok ola bilmek... Çok zordu. Kayb olursak kadın kocasını sesler, cevab yoksa bahçeye falan gider, biz de uzakdan ona fark etdirmeden bir gözümüz onun üzerinde diken üstünde otururduk o dönünceye kadar. O bahçedeyken biz odalarda, odadayken mutfakta, banyoda falan saklanıyorduk. Saklanmaya yetişemesek vay halimize. Olayları unutsa bile, uyumamışsa hırçınlığı üstünde, bizim ordakı varlığımızı unutmuyor, bin kere kızımı sesliyor, uyandığında kim olduğunu bilmese de, hırçınlığı üstündeyken torunu olduğunu biliyor-belki de sevmediyi torunu olarak, bilemiyoruz, hiç bi zaman kızımın onun gözünde kim olduğunu çıkaramadık. Kızımı çağırdığında en azından kendinden küçük olduğunu için kendi dediyini yapması gerekir düşüncesiyle vaz geçmeden israrla yanına gelmesini sağlamaya çalışırdı. Ne istediyi malum deyil, her an yapmak istediyini unutsa da, kızı çağırdığını, çocuğun onu atlatmaya çalışdığını hiç unutmuyordu. Bir tek uyandığında 1 saat içinde huzurlu dolaşırdı, ben ona kahvaltı götürür, o yemekle meşgulken ortadan kayb olmadan yapa bildiyim işleri yapıyordum. 1saatden saklanbac başlar, en korkunc zamanı hava kararınca devam edər... Tualet ve banyomuza yol mutvakdan geçiyo ve en büğük kabuslardan biri bu. Ne kadar saklansan da kadının tualet ihtiyacı olduğunda mecbur ortaya çıkman gerekiyor ve kadın tualetden çıkınca mutfağın altını -üstünü getirmemesi için mecbur kalıyorduk orda, ondan sonrası fiyasko, gel şimdi onu mutfakdan çıxar, bu dertlerden biri, başka en büyük dertlerden biri de kadın ellerini banyoda, tualetdeki lavaboda yumaz, direk bunun için mutfağa geçer. Allahım, burda mecbur bir çarpışma söz konusu oluyor, kadına izin vermememiz gerekiyor, her gün ona ellerini banyoda yıkaması anlatır, sonuc yok, büyük tartışma... 2ci katta otururken hijyen gibi konular kadına tam ters, hep aksini yapdı , bu gibi oooo kadar korkuc yaşanmışlıklarımız var ki, anlatması bile ayıp, ayıpdan öte, çok iğrenc... Bazen mutfağı kızım korumak zorunda kalıyor, o an ben başka bir işle meşkul, hayat, aile, yapmam gereken işler, insan ne kadar bir yerde kala bilir ? Bu zaman kızımın kollarını tırnakları ile tırmalar, parçakayacak gibi, ben yetişiyom, beni tırmalıyor, itiş-kalkış.... İtiş kalkışlarımız hiç olmadığı ilk dönemlerde kocam evde hiç yokken başladı küfürlere ,halbuki, kadın kötü sövüşleri ağzına alan kadın diğildi, beddualara ki, beni dövdü, kolumu fırlatdı falan gibi korkunc olaylar uydurmaya, sonralar bana sardı. İlk dönemler kocama takmışdı, daha sonra kızımla bana, kocamla işi olmadı. Beni de durub dururken suçlamaya başladı, sen deni itdin, az kalsın merdivenlerden düşecekdim falan. Bu gibi olayları pencereden bağırmaya başladıkdan sonra daha başladı kavga- gürültü evimizde, kendimizi savunmak zorunda kalıyorduk, durduk yete ağır suçlamalar yapıyordu. Şizofren hastaları kafasında uydurduğu olayları yaşar. Hep bir sürü insan görürdü, kimleri ne durumda gördüyünü nerden bileceksin, 13 yaşımdakı kızımı yanında ben varken suçlamaya çalışdı kaş kez. Yanımızda erkekler falanmı görüyordu, hep kıza diyordu o konuşduğun adam kim gece-gece, çıldırıyorduk. Kadının söylediklerini duyan gerçekden bizde var olan bir deyimle desem " od olmayan yerdən tüstü çıxmaz" deye düşünürdü, duyan biri mutlaka böyle düşünmüşdür ki, koskoca kadın neden durduk-yere böyle söylesin... Şizofreni hastaları aklınıza bile gelmeyecek suçlamalarda buluna bilir, bu çok korkunc bir şey gerçekden.... Doktor kadının kendini ikinci katdan aşağıya bile kendini ata bileceyini söyledi, malum o kadar duyulan seslerden suç üstümüzde kala bilir ki, kadını öldürmüşüz... Elhamdulillah ki, böyle şeyler yaşamadık.... Bu kadar uzun yazdım o yüzden ki, gerçekden belki de birilerine yardımçı olmuş ola bilirim, etraflarında bu gibi olaylar varsa aydınlanma yaşasınlar diye.... Bu arada hayla bu filmi izlemiş değilim, malum bu filmin "en kralını" zaten yaşamışım ☺️ Allah bu durumda olanlara yardımcı olsun İnş aa ALLAH ... Ama 1ci katdakı o yeni oda ile kadın tam aksine değişdi, gerçek insan nasıl olmalıysa, öyle biri oldu...

Şimdi iyi misin kardeşim

Şuan daha iyiyim. Kariyer olarak biyerlere gelemedim . ama parasal zengin oldum sayılır

Bende😂

Yigit Yildirim Ne çıktı?

😂😂😂

Suna Sâlık izlediniz mi filmi?🤔

+Emir Akdere yoo😨😨şimdi izlicem once yorumlara bakiyorum😆😆

Suna Sâlık İzledikten sonra buraya yorum bırakır mısın, güzelse ben de akşam izlerim.

Aynen otuz beş dakikadır izliyorum hiç reklâm çıkmadı

Sen filme yorum yapmadan önce yazı yazmayı mı öğrensen acaba ?

@@yasemincelik678 isime bakarak azeri olduğunu anlamayacak kadar gerizekalıysan , böyle eleştirisel yorumları kimseye yazmamanı öneririm

Leila Sheref film haqqında karantindən sonra oturub müzakirə edə bilərik? Çox maraqlıdı fikirlərin

Hass gerçektenmi?

M Muradoff aksldlsşsşdldşweşsşdşfşfş inandın mı yaa şaka olarak yazmıştım lan kdldldşdldşdşvşgdşdşfşdla

@@sevdimsenisevmediginkadar6310 inansaydım Hass yazmazdım ğqşsmjdzhs

M Muradoff lan şsldlflflfldsv

Sevdim Seni Sevmediğin Kadar şizofren kedisine şizofren demez

evet dogruymus))) bu tür filmeleri çok izlediğim içindir..

Çok biliyon sen 🙂🙂

Yüksek tansiyon mükemmel bir film bir çok ülkede yasaklanmış hatta

Guguk kuşu, dövüş kulübü

Butun filmi 1 cumleye sigdirdin hamisi beyninnen uydurma imiw 😒baxmiyan uje her weyi bildi evvelden bele reyler yazmiyin evvelden sonu bilinen filmin neyi maraglidiki🙄

Deneyeyim

Bencede kalitesiz. Düşük büdceli sjsj )

Tavsiyeniz uzerine simdi izliyorum

Spoiler vermeyeydin iyiydi 😬