Στίχοι φοβεροί.. και οι αλλαγές τού τέμπο είναι συγκλονιστικές... νομίζω αν είσαι έφηβος αυτό το τραγούδι σε προβληματίζει.. αφού μέσα σε πεντέμισι λεπτά περιγραφή πώς σκέφτεται ή η τότε μέση γενιά σκεφτόταν.... νομίζω ότι αυτό το τραγούδι πρέπει να διδάσκετε στα σχολεία, στήν τελευταία τάξη τού λυκείου,σαν αναφορά στον κλονισμό πού δέχεται ένας νέος, όταν ανακαλύπτει ότι τα διδάγματα που έχει πάρει είναι παραμύθια για να κοιμάται ήσυχος το βράδυ... είναι σκληρό τραγούδι οπότε αν κάποιος διαφωνεί τον καταλαβαίνω..
Λίγο δύσκολο να πουν στα παιδιά πριν αποφοιτήσουν ότι εκπαιδεύτηκαν δώδεκα χρόνια με το ζόρι σε μια καρέκλα και τέσσερις τοίχους με σκουπίδια που τους δίνουν μηδέν εφόδια για να λειτουργήσουν σωστά ως άνθρωποι και ως μέλη της κοινωνίας. Σίγουρα πολλοί νέοι προβληματίζονται και οι στίχοι αντικατοπτρίζουν αυτά τα συναισθήματα αλλά έχουν ένα μεγάλο λάθος: η ζωή αποκτάει νόημα μόνο όταν κάποιος τη ζει, ζεις για να ζήσεις (όσο πιο αληθινά, καλύτερα και έντονα μπορείς), δε ζεις για να πεθάνεις.
@@infinitydreamzz πως αλλιως θα μπορουσε να είναι? ισως και να μην σε πιανω αλλα για μενα τους ανθρώπους τους φτιαχνει η δυσκολια, δεν ξερω αν είναι κάτι που μαθαινεται η θα επρεπε να μαθαίνεται
Εμεις προλαβαμε και ζησαμε γαματα χρονια ,εσεις θα ψοφησετε χωρις να μάθετε πως πραγματικα θα επρεπε να ζειτε.Ειλικρινα την σημερινή γενια την λυπάμαι.
Μπας και θυμάται κανείς χρονιά και ημερομηνία που έπαιξαν τα Αρνάκια στο γιαπί απέναντι από το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά μαζί με Γιώργο Τσίγκο και Μαύρους Κύκλους (και άλλες μπάντες που δεν θυμάμαι); Μέσα δεκαετίας '90
Τα περισσότερα κομμάτια από ΜΩΡΑ στη ΦΩΤΙΑ, ΤΡΥΠΕΣ, ΑΡΝΆΚΙΑ, ΜΙΛΆΝΕ ΓΙΑ ΖΑ ΠΡΕ. ΈΝΑ ΑΠΌ ΑΥΤΆ ΕΊΝΑΙ Κ ΑΥΤΟ, ΓΙΑΤΊ ΠΟΛΛΟΊ ΑΚΟΎΝ ΑΥΤΌ ΠΟΥ ΑΚΟΎΝ, ΑΛΛΆ Σ ΑΥΤΆ ΤΑ ΚΟΜΑΤΙΑ, ΆΛΛΟ ΑΚΟΥΣ, Κ ΆΛΛΟ ΕΊΝΑΙ ΤΟ ΝΌΗΜΑ....!!
Αν δεν ήσουν τόσο παππαρας θα καταλάβαινες. Ή ΜΉΠΩΣ νομίζεις ότι το "Δως μου λίγη ακόμα αγάπη" ή το "μονάχα μια κραυγή" ή το "υποσχέσεις" κτλ μιλάνε για γκόμενές και ηλιοβασίλεματα; ΞΥΠΝΑΑΑ ΒΑΣΙΛΗΗΗΗΗ 😴😴😴
