Έτυχε να με γεννήσεις Και ζωή να μου χαρίσεις Στον πιο δύσκολο καιρό Μάνα πού ζω; Το βαρκάκι που με φέρνει Εμπατάρησε και γέρνει Πες μου πού να κρατηθώ; Πού να σταθώ; Η ελπίδα μας χαμένη Και η μοίρα μας γραμμένη Στου διαβόλου το κιτάπι Να του βγει το μάτι Έναν τέτοιο χαρακτήρα Μάνα μου από ποιον τον πήρα; Σε ποιον έμοιασα να ξέρω που υποφέρω Όλα γύρω με πειράζουν Και γρουσούζη με φωνάζουν Με πληγώνει ό, τι δω Μάνα που ζω; Η ελπίδα μας χαμένη Και η μοίρα μας γραμμένη Στου διαβόλου το κιτάπι Να του βγει το μάτι Η ελπίδα μας χαμένη Και η μοίρα μας γραμμένη Στου διαβόλου το κιτάπι Να του βγει το μάτι
