Γιατί δεν Έχεις Φίλους και τι Μπορείς να Κάνεις; 

Μετά από πολύ απογοήτευση έχω πια συνειδητοποιήσει το γιατί δεν είχα πραγματικούς φίλους και προσέλκυα ακατάλληλα-χειριστικά άτομα. Δεν γνώριζα την αξία μου, δεν διέθετα, αυτοσεβασμό και αυτοεκτίμηση, ότι καλύτερο διέθετα το προσέφερα χωρίς να αναλογιστώ αν όλοι το αξίζουν κι έτσι με θεωρούσαν δεδομένη. Παρούσα σε απαιτήσεις και εξυπηρετήσεις απούσα από την υπόλοιπη ζωή τους. Όταν άρχισα να εκφράζομαι υπήρξαν και οργισμένες αντιδράσεις, προφανώς επειδή χάλασα τις ισορροπίες που είχαν βολευτεί και σταμάτησα να ανέχομαι. Απομάκρυνα αυτά τα άτομα από τη ζωή μου, και προσπαθώ να γίνω η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου.

Λυπάμαι που το λέω αλλά δεν υπάρχουν πραγματικοί φίλοι πλέον. Υπάρχουν άτομα με τα οποία κάνουμε παρέα και περνάμε το χρόνο μας. Οι πιο πολλοί όχι απλώς φεύγουν όταν δουν τα δύσκολα αλλά δυστυχώς χαίρονται και με αυτά.

Εγω νομίζω οτι πολλοί ανθρωποι δεν ξερουν τι εννοια της φιλιας ...δεν μπορει να στηριζεις ανθρωπους στα δυσκολα τους κι οταν τους χρειαστεις εσυ να σου γυρνανε την πλατη ...!!!

Ενός λεπτού σιγή για όλους τους "φίλους" που βρήκαν γυναίκα και μας παράτησαν σαν να γνωριζόμαστε μια εβδομάδα.

ειμαι 32 κ εντελως μονη.Καποιες με εκαναν στην ακρη αυτες,καποιες εκανα στην ακρη εγω.Πιστευω οτι πολυ ευκολα σου βαζουν Χ οι ανθρωποι.Εχω κανει λαθη στις φιλιες μου αλλα δε νομιζω οτι εκανα κατι τοσο τραγικο ωστε να με ξεκοψουν ατομα.Παντα προσπαθουσα να ειμαι καλη κ σωστη,δοτικη αλλα νομιζω πως με μικρες αφορμες ειναι πια ο κοσμος ετοιμος να σε ξεκοψει απο φιλη χωρις να χεις κανει κατι χοντρο.Αυτο βλεπω...

Ειμαι στα 35 μου και απο οσο θυμαμαι τον εαυτο μου απο τα σχολικα χρονια,δεν ειχα σταθερους φιλους η παρεες,οντας ατομο εσωστρεφες,ανασφαλες,με αποφευκτικη διαταραχη προσωπικοτητας,δεν μπορουσα ευκολα να κοινωνικοποιηθω,αυτο συνεχιστηκε για ολη την υπολοιπη ζωη μου μεχρι και σημερα,χωρις να μπορω να βρω λυσεις.1-2 ας το πουμε γνωστους περισσοτερο και μετα φιλους,μεχρι εκει,ο ενας καποια στιγμη χρειαστηκε οικονομικη βοηθεια και του την εδωσα,οταν την ζητησα πισω,αρχισε να με βριζει και να μου κανει ψυχολογικο πολεμο,εκτοτε δεν εχει εμφανιστει ξανα,η δευτερη περιπτωση απλα εξαφανιστηκε οταν φυγαμε απο την ιδια δουλεια και οι δυο. Δεν εχω φιλους ουτε πιστευω θα αποκτησω και ποτε,οχι γιατι δεν θελω η δεν προσπαθω γιαυτο,γιατι μαλλον δεν αποδεχονται αυτο που ειμαι,το ιδιο αντιμετωπιζω με τις σχεσεις επισης,δεν με πλησιαζει καμια.

Πλέον σε θέλουν για φίλο μόνο όταν έχουν να κερδίσουν κάτι από σένα..μακριά από τέτοια άτομα καλύτερα μόνος η μονη

🎼🎶 όταν είσαι πολύ καιρό στη μοναξιά, δεν σε νοιάζει καθόλου να κάνεις παρέες 🙋

Η μοναξιά είναι αξιοπρέπεια...

Αν είναι δύσκολες οι νέες φιλίες στα 25, σε μεγαλύτερες ηλικίες είναι ακόμα δυσκολότερο. Ποιος μπορεί να δημιουργήσει νέες φιλίες στα 48;

Δυστυχώς στη σημερινή εποχή η αληθινή φιλία σπανίζει πάρα πολύ.... Υπάρχει μόνο το συμφέρον....Εύκολα κάποιος προσεγγίζει ανθρώπους σε δήθεν φιλικό επίπεδο μόνο και μόνο για να γίνουν πελάτες της εταιρίας που δουλεύει και να έχει το ποσοστό του... Εύκολα όταν είσαι δοτικός και σε προσεγγίζει κάποιος γνωστός γνωστού εν αγνοία σου, που δεν σε χωνεύει κιόλας μπορεί να σε βλάψει σε προσωπικό επίπεδο... Έχει χαθεί η έννοια της πραγματικής φιλίας... Και αν κοιτάξουμε γύρω μας θα βρούμε πολλούς ανθρώπους που είναι μόνοι τους και στα 30 και στα 35 και στα 40 και σε πιο μεγάλες ηλικίες... Και η αλήθεια είναι ότι καλύτερα κανείς να είναι μόνος του παρά με τους λάθος ανθρώπους στη ζωή του και να τρέφει φίδια στον κόρφο του...!!!

😢 Είμαι 33 ετών, ζω στην Κύπρο τα τελευταία 7 χρόνια, λόγω δουλειάς έφυγα απο Αθήνα και εκεί είναι οι φίλες μου απο σχολείο. Στην Κύπρο δεν ταιριαξα δυστυχώς.. Είναι και η νοοτροπία διαφορετική! Μικρή κοινωνία.. Και κατάντησε κουραστικό το δουλειά - σπίτι, γνωστές απέκτησα, άνθρωποι που να ενδιαφέρονται πραγματικά δεν έχω. Σκέφτομαι να γυρίσω Ελλάδα.. Δεν γίνεται να προσπαθώ συνέχεια να πιάσω πρώτη εγω κουβέντα η να μου δώσει κάποιος σημασία. Οταν κάποιοι έχουν κοντά τους αδέρφια, γονείς, φίλοι, έχουν πάντα κανονίσει κάτι, μια έξοδο η οτιδήποτε.. Ε, ποσώς τους ενδιαφέρει για τη μοναξιά της Ιβελινας.

Κρίνοντας από τη δική μου περίπτωση, πιστεύω ότι οι φιλίες που έχουν μεγαλύτερη διάρκεια είναι αυτές που γίνονται σε μικρές ηλικίες, άντε μέχρι και το πανεπιστήμιο. Όταν αρχίσουν οι πάσης φύσεως υποχρεώσεις, δουλειά, παιδιά, ανύπαρκτος ελεύθερος χρόνος εξαιτίας όλων αυτών, plus η κούραση, τότε η φιλίες μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα. Αν έχεις κοντά τους παλιούς φίλους, έχει καλά. Αν όμως όλοι αυτοί έχουν μεταναστεύσει σε άλλη χώρα, /μετακομίσει σε άλλη πόλη, /παντρευτεί και έχουν κάνει απο πέντε παιδιά ο καθένας ή βρίσκονται σε μια φάση της ζωής τους διαφορετική απο την δική σου, τότε αρχίζει και "κρυώνει" το πράγμα. Οποιαδήποτε καινούρια απόπειρα για νέες φιλίες παραμένει επιφανειακή, άντε ένας καφές που και που με τη γειτόνισσα ή κουβεντούλα μαζί με άλλες μαμάδες σε κάποιο παιδικό πάρτυ γενεθλίων όπου την κουβέντα θα μονοπωλεί το θέμα των παιδιών και το σχολείο...Νομίζω χάνεται πια η διάθεση για ρομαντικές φιλίες απόλυτης πίστης και αφοσίωσης.

Το θεμα κ η ουσια δεν είναι να περιστοιχίζεσαι απλως απο καποια άτομα..αλλα τί ειδους ατομα είναι αυτα ! Χιλιες φορες μονη μου ..παρα με ανόητους (που λεει κ Μπέζος..)

Καλημερα σας ευχαριστω για το βίντεο Δίνει κάτι σαν ανακούφιση. Πιστεύω ότι η φιλια στις μέρες μας είναι κάτι δύσκολο Οι άνθρωποι μόνο αν αποβλέπουν σε κάτι από σένα ίσως είναι φιλικοί . Οι περισσότεροι είναι κλησμενοι στους εαυτούς τους και νιαζοντε μόνο για τις για τις δουλιες τους

΄Έχω υπάρξει πολλά χρόνια συνεξαρτώμενη προσωπικότητα και γι αυτό το λόγο προσέλκυα λάθος άτομα στη ζωή μου. Ήμουν άπειρα ενοχική.. εκμεταλλεύσιμη και έψαχνα να "γαντζωθώ" από κάποιον για να με αποδεχτεί. Μετά από χρόνια ψυχοθεραπείας, τα έδιωξα όλα αυτά και ΠΙΑ, ναι, είμαι καλή παρέα. Δεν κλαίγομαι, χαμογελάω, δεν αραδιάζω τα προσωπικά μου, και είμαι καλά!

Πολύ ωραίο θέμα αλλά θα ήθελα να πείτε κι για εμάς τους μεγαλύτερους γιατί η μοναξιά είναι αφόρητη..Δύσκολο η φιλία τελικά όλοι είναι στην οικογένεια τους μόνο....ειδικά στην επαρχία που ζω...σεβασμός δε υπάρχει μόνο το όπως βολεύονται...

Είμαι 37.Παντρεμενη μ παιδί, εδω κ 4χρόνια δεν εχω φιλες μόνο γνωστές που κανω παρέα κ αυτό σπάνια πιο πολύ μνμ κ τηλ. Όσες είχα χαθήκαμε(γαμος,παιδιά).Τσακώθηκα με την κολλητή μου μετά από 24 χρόνια . Με τα χρόνια αλλαξαμε κ δεν ταιριαζαμε ήταν ελεύθερη δεν είχε σχέση πολλά χρόνια. Εχω πολλά τηλέφωνα από γνωστές στελνω μνμ να βρεθούμε έχουν ήδη όμως τον φιλικό τους κύκλο δεν ανοίγονται εύκολα. η κάθε μία τη ζωή της .Θελω να με πάρει ένας άνθρωπος τηλέφωνο να δει τι κάνω να μου πει να βγούμε να πούμε τα νέα μας 1 φορά το μήνα έστω...

Σε πολλά σημεία σωστα αυτά που λέτε ωστόσο υπάρχει και το πρόβλημα οτι όλοι πλέον είναι κολλημένοι στα κινητά τους και η ουσιαστική ανθρώπινη επαφή και φιλια έχει χαθεί. Να κάνετε ένα βίντεο με θέμα "Άσε το κινητό κάτω και δοκίμασε να συνδεθεις με τους άλλους αληθινά " 😜

Είμαι 29 χωρίς φίλους, σχέση και δουλειά. Ευχαριστώ!

Ακριβως! Η Φιλία θέλει να ανεχθείς και τα λαθη του άλλου! Βεβαια στις μερες μας επικρατεί το μοτιβο " Μην σηκώνεις μύγα στο σπαθί σου" Πολύ κατοτοπιστική στο βίντεο!

Δεν πήρα και πολλά απο το video αυτό.. sorry Νανσυ αλλά πολύ γενικό μου φάνηκε.. Δυστυχώς φιλίες που διαρκούν στον χρόνο είναι ελάχιστες ή καθόλου. Οι κοινωνίες αλλάζουν, οι ανάγκες των ανθρώπων αλλάζουν, οι ανταγωνισμοί σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο, το άγχος της ανέλιξης και οι τεχνολογίες είναι κάποιοι απο τους βασικούς παράγοντες που οι ανθρωποι απομακρύνονται. Μέχρι τα 18-20 χρόνια μας, αλλος λιγότερο άλλος περισσότερο όλοι είχαμε τις φιλίες μας. Στον βαθμό που μεγαλώνουμε αυτές διαρκούν όσο βοηθάνε τα απώτερα συμφέροντα του καθενός μας. Οταν αυτό δεν συμβεί, τότε η "φιλία" αρχίζει σιγα-σιγα να χάνεται. Και μετά ενας καινούργιος κύκλος ανοίγει που κάποια στιγμή κλείνει κι αυτός για τους ίδιους λόγους. Σαφώς μπορεί να προκύψουν και προσωπικά ζητήματα που να διαταράξουν την βιωσιμότητα μιας φιλίας.. Ο καθένας πρέπει να συμφιλιωθεί με τον εαυτό του και να μην εξαρτά την πλήρωσή του απο το αν θα έχει φίλους θυματοποιώντας τον ίδιο τον εαυτό του με βάση τον αριθμό των φίλων και την διάρκεια που έχουν οι "φιλίες" μας. Το έχω βιώσει και απο τις δύο πλευρές

Τι να λέμε τώρα για τις φιλίες; Εσύ εκεί πάντα σε όμορφα κι άσχημα να στηρίζεις και μετά ξαφνικά ένα πρωί ανακαλύπτεις ότι ο άλλος που υποτίθεται θα έπρεπε να χαίρεται με τις επιτυχίες σου και χαρές σου, συνειδητοποιείς ότι είτε θα ζηλεύει την επαγγελματική σου επιτυχία είτε την προσωπική σου ... Μετά από αυτό πως θα συνεχίσεις να βλέπεις τον φίλο σου όπως παλιά; Δύσκολα. Ένα από τα πολλά παραδείγματα. Υπάρχουν και άλλοι που κάθεσαι να συζητήσεις και πετάνε "βατράχια". Εποικοδομητικές συζητήσεις ψάχνουμε βρε παιδιά...

Είμαι διατεθειμένη, υποχωρώ, στηρίζω κ α. Για αυτό μου λένε είσαι καλή ως φίλη και μετά φεύγουν γιατί Νάνσυ μου; Και εγώ δεν είμαι μόνο 25 αλλά 35.

Μήπως είναι πολύ όμορφη και χαρισματική, την ζηλεύουν και δεν θέλουν να συγκρίνονται δίπλα της ;

Συγχαρητήρια για το υπέροχο αυτό βίντεο. Το παρακολούθησα μέχρι τέλους. Εγώ είμαι σχεδόν 36, και δεν αναζητώ φιλίες πλέον (καθώς μετά από προηγούμενες εμπειρίες συνειδητοποίησα πόσο δύσκολη είναι για τους ανθρώπους η φιλία), αλλά μόνο παρέες , δηλαδή άτομα να συναναστραφω, να βγω, να διασκεδάσω. Ούσα αναπληρώτρια, σε τόπο μακριά απ'την οικογένεια μου και τους δικούς μου ανθρώπους, αυτό που χρειάζομαι είναι έστω μερικές παρέες. Μετά τα lockdown οι παρέες μου στον τόπο που εργάζομαι πλέον δεν έχουν καμία όρεξη να βγουν, οπότε περνώ τον περισσότερο χρόνο μόνη μου, με τα χόμπι μου και τον εαυτό μου. Και έρχομαι στο τελευταίο ερώτημα: μήπως δεν είμαι καλή παρέα? Και παραδέχομαι ότι είμαι κι εγώ αρκετά ευαίσθητη, οπότε ίσως αυτό δεν αρέσει στους άλλους. Ευχαριστούμε για την τόσο σημαντική βοήθεια που μας προσφέρετε 🙏❤️

Αγαπητή μου Νάνσυ... Εγώ έχω το συγκεκριμένο πρόβλημα εδώ και ένα χρόνο! Είμαι ανοιχτός άνθρωπος και πραγματικά ενδιαφέρομαι για τους άλλους. Έφυγα από την πόλη όπου σπούδαζα και δουλεύω στην Θεσσαλονίκη... Δυστυχώς εδώ ο κύκλος μου είναι σχετικά μικρός έως και ανύπαρκτος. Πιστεύω ότι είμαι καλή παρέα και ακούω τους άλλους .. οι παλιότερες φιλίες μου το έχουν αποδείξει αυτό. Όμως ο καθένας κάνει τον δρόμο του και όταν εργάζεσαι σε μια νέα πόλη είναι δύσκολο να κάνεις φιλιά γιατί οι περισσότεροι έχουν ήδη στενό κύκλο , είναι καχύποπτοι και δεν κάνουν από μόνοι τους κινήσεις προς κάτι καινούργιο.... Είναι η κουλτούρα μας αυτή πλέον.... Εγώ αδυνατω να βρεθώ σε μεγάλη παρέα.... Και είναι αυτό που χρειάζομαι .. Είμαι τόσο ανοιχτή που εν τέλει παίζει να τους φαίνομαι και εξωπραγματική και ψεύτικη (υποθέτω) .... Λες από τα 25 και μετά να μην κάνουμε φίλους τόσο εύκολα; Ή να φταιει ο χαρακτήρα μου;

Είμαι καλή παρέα, όταν δεν μου ζητάνε την ειλικρινή μου γνώμη για πράγματα που τους αφορούν. Γιατί αν με ρωτήσουν γιατί δε με θέλει ο Μάκης, τέσσερα χρόνια τον περιμένω και αυτος τιποτα… Εκεί ως φίλη αληθινή θα απαντήσω, πήγαινε παρακάτω. Δεν τον ελκεις πια. Άραγε ποιο είναι το ερώτημα Νάνσυ; Να είσαι στον κόσμο σου και να νιώθεις ότι έχεις φίλους, ή να έχεις φίλους και να φιμώνεται για να μην τους στεναχωρεσεις; Από την άλλη τα story reply στα social και τα likes είναι ψυχούλα πια. Μεγάλωσα. Και όπως το λεει ο πατέρας μου, με πορδες δεν βάφεις αυγά.

Δεν επιλέγουμε την οικογένεια τους φίλους ναι...μας αξίζουν όσοι μας κάνουν καλύτερους ...όλοι όσοι είναι κοντά μας..στα πολύ πολύ δύσκολα...κ είναι μετρημένοι στα δάκτυλα.. έτσι είναι η ζωή.. ΈΧΟΥΜΕ ΕΠΙΛΟΓΗ ΣΤΟ ΚΑΛΎΤΕΡΟ Κ ΑΥΤΌ ΚΑΝΩ... ΦΙΛΙΆ ΝΑΝΣΥ...

Εγώ είμαι πολύ επιλεκτική ή μάλλον μπορεί και να μην είμαι, θέλω αυθεντικούς ανθρώπους με στόχους και όνειρα που να τους εμπνέω και με να με εμπνέουν. Έχω μια φίλη τώρα, ενώ έχω φύγει από τις παλιές μου παρέες που δεν μου έδιναν τίποτα. Αυτή η φίλη είναι καλός άνθρωπος αλλά δεν είναι ώριμη ούτε καν σαν εμένα, είναι πιο κάτω. Αλλά εγώ προσπαθώ να σκέφτομαι ότι αυτήν θα πάρω ότι έχει να μου δώσει και ίσως κάποια στιγμή βρω και άλλη που θα πάρω και θα δώσω κάτι άλλο. Προτιμώ τουλάχιστον να έχει καλή ψυχή. Οπότε μάλλον και εγώ θέλω να ανήκω σε μια μεγάλη παρέα, 2-3 ατόμων. Όμως θέλει να έχω και μια πιο κοντινή φίλη.

Τέλειο βίντεο. Πάντα σας ακούω με προσοχή.

Μια χαρά παρέα είμαι, και τους ακούω και του βοηθώ και πρόσχαρη είμαι, τα παρατάω όλα και τρέχω να εξυπηρετήσω. Αφού μου τηλεφωνούν για να τους συμβουλεύσω. Για τα τραπέζια έρχονται. Αλλά......!!!!!!! μέχρι εκεί. Δεν παίρνει κανείς τηλέφωνο να ρωτήσει τι χρειάζεσαι, τι θέλεις, τι σε απασχολεί. Να δείξει ενδιαφέρον. π.χ. στην μετακόμιση δεν με πήρε κανείς τηλέφωνο αν χρειάζομαι βοήθεια. Ολα μόνη μου. ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΊΝΩ ΤΙΠΟΤΑ.

Επίσης υπάρχει η πιθανότητα κάποιος να έχει για παράδειγμα άλλα θέματα άγχους κτλ και ενώ θέλει να κάνει φίλους να μην μπορεί... Ή να φαίνεται ότι τους αποφεύγει ενώ δεν το θέλει αλλά του βγαίνουν συμπτώματα

Άρα η φιλια δημιουργείται ανάλογα τι πτυχή θα δείξουμε σε κάθε άτομο;

Μπράβο κ. Νάνσυ, ΜΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΣΑΤΕ πλήρως!!!😀😀😘

Και αν βοηθάς μόνιμα τρέχεις είσαι εκεί τους ακούς...αλλα μόλις δεν σε έχουν ανάγκη σε ξεχναν?? Εκεί?? Τι γίνεται???

Όπως λέει και ο Gregg Braden μερικές φορές οι καθρέφτες μας δείχνουν τι κρίνουμε τι χάσαμε η αφήσαμε και τι μας πήραν από τη ζωή μας σε πολύ προσωπικό επίπεδο.Κάποιες φορές λοιπόν οι φίλοι μας,δε μας δείχνουν αυτό που αξίζουν αλλά αυτό που κατακρίνουμε και το καθρεπτίζουμε πάνω τους!!!

33 με ένα μπόμπιρα κ έγκυος στο 2ο. Μετακόμισα σε άλλη περιοχή κ ξαφνικά… πουφ χάθηκαν όλες οι φίλες. Τις αναζητούσα σε μνματα τηλέφωνα τίποτα…. Στην νέα μου περιοχή ακόμα καμία φιλια… απλά περιμένω… καλύτερα μόνη παρά με ανθρώπους που με κάνουν να νιώθω ασχημα. Αυτά…

Είχα φίλους όταν τους χρειάστηκα δεν ήταν πουθενά τους άλλαξα 😁😁😁

Δυστυχώς εικάζω από την πανδημία και έπειτα η μοναξιά διογκώθηκε.

Πρεπει να κανεις και τα χατίρια του φιλου μερικες φορεε!

Καλησπέρα αλαξα χωριά πήγα Γερμανία και δεν πωρω να βρω φίλους και είμαι ολλη μέρα στο σπίτι μου

Το θέμα είναι ότι στην Αλβανία είχα φίλους αλλά έφυγαν εξωτερικό εδώ και αρκετά χρόνια. Δύσκολα τα πράγματα.

Είμαι 26 και δεν έχω φίλες. ( πραγματικές)

Μπράβο!!!

Δυσκολες σχεσεις πλεον....σιγουρα τους εχω σπρωξει μακρυα...αλλα νιωθω οτι υπαρχουν οι σχεσεις απο συμφερον....

Ευχαριστούμε μας υποχρέωσες ...!😂

Ναι και εγώ είμαι 62 είμαι πολύ ευχάριστη αλλά δεν έχω φίλη οπότε δεν είναι η μόνη

Συγχαρητήρια Νανσυ!

Ούτε γω ξέρω γιατί δεν έχω φίλους και αν κατά διαστήματα έχω,τους χάνω γιατί;

Είμαι 17 δευτερα λυκειου και δε έχω παρέα μπορείτε να με συμβουλεύψετε

Κανένασ δεν έχει πολλούς ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ.Γιατει η περισσότεροι δεν ξέρουν τη σημαίνει φιλιά...

εδώ μόνος και γω στα 19μ...

Εχω μια φίλη που έχει κόρη στην εφηβεία με αυτό το προβλημα! Καντε παρακαλώ ένα βιντεακι για αυτές τις ηλικίες για να της το στείλω🌷

Όχι δεν υπάρχει

Ο Νάρκισσος δύσκολα θα καταλάβει ότι δεν είναι καλή παρέα

οι πραγματικοι φιλοι ποτε δεν χονονται και σιρουρα θελει υπομονη καλη θεληση πιστη και αγαπη πρωτα ο καλλυτεροσ μασ φιλοσ ειναι ο ευατο μας και σιγουρα οι φιλοι μς θα μας λατρεψουν σας ευχαριστω να σται παντα καλα

Τί να τους κανω? Για νά βρω τον Μπελά μου??