2000 εποχές , παιδάκια 10χρονα το τραγουδούσαμε , χωρίς να νιώθουμε την ουσία των λέξεων . Μια αλλη Αθήνα, Μια άλλη Ελλάδα , πλέον τιποτα δεν θυμίζει την αυθεντική αλητεία της εποχής εκείνης . Ίσως τυχεροί που ζήσαμε στον απόηχο αυτού του σκηνικού.
Όταν ήμουν μικρή κορόιδευα τέτοια κομμάτια γιατί απλά είχαν ελληνικό στοιχο. Τώρα δεν μπορώ απλά να εκφράσω τον σεβασμό μου για μια τόσο καλογραμμένη μουσική. Ελπίζω να ακούσουμε κι άλλα τέτοια
Ήμουν στην πρώτη ζωντανή παρουσίαση του κομματιού. Όταν άρχισε να τραγουδά ο Μαργαρίτης ο κόσμος ήταν μουδιασμενος . Κάποιοι ψιλογιουχαιζαν κι όλας. Από τη μέση και μετά η κατάσταση άλλαξε εντελως και μέχρι το τέλος αποθεώθηκαν Μαργαρίτης και Μανίκας . Ήταν κάτι που δεν το έχω ξαναδεί σε live. Συνήθως πας ψιλιασμενος σε συναυλίες για τι θα ακουσεις. Αυτή ήταν μια πραγματική εκπληξη.
Look up Rebetika and the history of the first greek recordings. They were in the United states in the same studios as the first blues recording artists.
Φανταρος 2002 Α εσσο! Θυμαμαι μια λοχια να το τραγουδαει . Πρωτη μερα Γεναρη μηνα στην Κορινθο! Μικροκαμωμενη! Οπως ημουν φορτωμενος με ολον τον εξοπλισμο , και πηγαινα στο επομενο '' κατι'' που δεν θυμαμαι τη ηταν πια, ενα αρβυλο επεσε κατω και εσκυψε να μου το δωσει, να με βοηθησει.... ο αλλος ο '' ψαρολοχιας'' που ηταν ηταν μαζι της της ειπε κατι και απο την σταση του, αν και δεν ακουσα τη ειπε, της εκανε σαν παρατηρηση που με βοηθησε.........σε εσενα κοπελα μου , για αυτη την μικρη βοηθεια, τον αυθορμητισμο σου οταν μου εδωσες το αρβυλο , σε ευχαριστω....μια ασημαντη στιγμη για εσενα , κατι που θα θυμαμαι παντα εγω......μια στιγμης καλοσυνης!
"I close my eyes So I can hear your voice I close my eyes So I can can feel the kiss.. And if I stole Breath from your breath It was night And now it's morning RERFRAIN: I don't care You dont care Where the roads are leading And mine, And yours, Are taking us to nowhere.. VERSE: Close your eyes Now it's your turn Feel the pain Touch the wound And if you thought For a bit, that I belong to you It was night And now it's morning. I don't care You don't care Where the roads are leading And mine, And yours, Are taking us to nowhere. I don't care Don't care (Imperative) Where the roads are leading And mine, And yours, Are taking us to nowhere."
Το CD "Όλα θα τα διαγράψω" αποτελεί μία μοναδική κατηγορία στο Ελληνικό τραγούδι και ένα αριστούργημα που θα ζήλευαν μεγάλοι συνθέτες της χώρας μας.Σάν πρώην μουσικός φιλαρμονικής και ρόκ μπάντας έχω να πώ ότι υποκλίνομαι.
Τζώρτζ Μαργκάρετ στο Farenight εξω απο το γήπεδο της αεκ, να μπαινει με αυτο το τραγούδι ,στον πρώτο στίχο δεν μπορουσε να πατησει την πιστα απο τα λουλουδια. Εισαι τεραστιος.
Λαϊκός μεν αλλά και ρόκερ δε.τι να πεις για το κομμάτι και πόσο το απογειώνει ο Γιώργος με τη φωνάρα του ,έχω ένα φίλο που του μοιάζει πολύ του Μαργαρίτη και είναι και κοντοπατριωτης του και του το τραγούδησε ,σε ένα πάρκιν που συναντηθήκαμε ,κι ο Μάργκαρετ έμεινε άφωνος όχι τόσο για τη φωνή αλλά για την ομοιότητα ,θυμάμαι εκείνο το απόγευμα γελάσαμε με την ψυχή μας ,Γιώργο σ αγαπάμε!.
φοβερή εισαγωγή ισάξια μεγάλων ροκ συγκροτημάτων εξωτερικού (deep purple child in time) και γενικά όλη τη μουσική αυτή δεν ξέρω που να την εντάξω...είναι λαϊκή αναμφισβήτητα αλλά είναι και ροκ, και τζαζ ταυτόχρονα....μπράβο ευχαριστούμε Γιώργο για αυτή τη μουσική!!!
ο μόνος που κρατάει ακόμη το λαϊκό τραγούδι και δεν το γύρισε σε μαρονιετες όπως κάναν όλοι! Γειά σου μαργαρίτη ΛΕΥΕΝΤΗ, Εισουν τέλειος στην Άνοδο λέμεσο!
Κλείνω τα μάτια ν' ακούσω τη φωνή σου Κλείνω τα μάτια να νιώσω το φιλί Κι αν έκλεψα ανάσα απ' τη δική σου Ήτανε νύχτα και τώρα είναι πρωί Δε με νοιάζει, μη σε νοιάζει Οι δρόμοι που τραβάμε κι ο δικός σου κι ο δικός μου Στο πουθενά μας πάνε Κλείσε τα μάτια τώρα είναι η σειρά σου Νιώσε τον πόνο άγγιξε την πληγή Κι αν νόμιζες για λίγο πως σου ανήκω Ήτανε νύχτα και τώρα είναι πρωί Δε με νοιάζει, μη σε νοιάζει Οι δρόμοι που τραβάμε κι ο δικός σου κι ο δικός μου Στο πουθενά μας πάνε Δε με νοιάζει, μη σε νοιάζει Οι δρόμοι που τραβάμε κι ο δικός σου κι ο δικός μου Στο πουθενά μας πάνε
Ολη η ελληνικη μουσικη οφειλει μια τεραστια υποκλιση στα Τρικαλα που εχει βγαλει ολο το λαικο τραγουδι .χιλια χρονια μπροστα κ στη δημοτικη κ στη λαικη παραδοση .Α ρε Τρικαλαρα τι βγαζεις
υπαρχουν ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ που βγαινουν και μιλανε για διαφορες καταστασεις οπως και αυτο που το 2001 οταν το ακουσα κολλαγε γαντι σε μενα γιατι πολυ απλα Δε με νοιάζει, μη σε νοιάζει Οι δρόμοι που τραβάμε κι ο δικός σου κι ο δικός μου Στο πουθενά μας πάνε!!!!!!!!!!!!!!!!
