Γλυκοβραδιάζει κι ο ντουνιάς αμέριμνος γλεντάει την ώρα που ο Χάροντας την πόρτα μου χτυπάει. Φίλοι, αδέλφια συγγενείς κάνουν για να με σώσουν μα μπρος στο θάνατο σκορπούν τρέχουν για να γλυτώσουν. Απελπισμένος κι άδικα βοήθεια γυρεύω μονάχος με το Χάροντα ανέλπιστα παλεύω.
