Καλό ταξίδι αλάνι μου και καλή αντάμωση.......... ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάζει Μιχάλη τουλάχιστον έχουμε την μουσική παρακαταθήκη που μας άφησες να μας συντροφεύει για έως τότε ελπίζω να βρήκες γαλήνη και ξεκούραση εκεί που είσαι....αναντικατάστατος και πάντα θα ζεις μέσα στις καρδιές μας.....ένα μεγάλο ευχαριστώ για όλα........
Ξέρω πως είναι να κυνηγάς το καθημερινό τυφλό όνειρό σου, ζητάς εντός σου κάτι να γεμίσει το κενό σου άραξε λίγο πίσω,συγκεντρώσου κι ανάλυσε,κράτησε λίγο μονάχα κι έπειτα σε ζάλισε-σε γάμησε στα χρόνια που η αγάπη σπάνιζε μου λάλησε,τίποτα όρθιο δεν άφησε απ'όταν το εγω την αποπλάνησε. Νύχτα απλώθηκε τα πάντα κάλυψε κι εγώ με τα μάτια ανοιχτά,να καταλήξω κάπου τώρα που το πούθενα βρίσκεται ολόγυρα με τεχνάσματα πρόχειρα κι υπολογίζοντας σε λάθος όνειρα κάθε μου απόπειρα πήγε εντελώς χαμένη φίλοι που μου την είχαν στημένη,τύποι που μέσα σε μια στιγμή γίνανε ξένοι ειρωνεία. Μένει πικρία κι είναι καιρός να αλλάξεις τακτική και πορεία,τουλάχιστον επωφελήθηκα απ'την εμπειρία κι είπαμε ως εδώ καλά από εδω και μπρός δεν έχει ξανά χαμένη ευκαιρία,μια ανάμνηση η γλυκιά σου συμμορία γυρνά στο μυαλό σου ακόμα η παλιά συνοικία το χειμώνα,τα αλάνια σου ρίμα μπογια και βρώμα οι ταλαιπωρίες σου μπάλα απο παιδί βρίσκει δοκάρια βροχή λασπουριά και χώμα.Τα μάτια λέμε δεν αλλάζουν χρώμα από μόνα τους καμιά φορά τ'αλλάζει το πιώμα κι είναι λάθος να αφήνεις να σε καθοδηγεί το σώμα,σήκω μαλάκα μου βγες απ΄το κώμα,πάει καιρός τα'παμε εγω την έκανα κουφάλες κράτησα για'σένα μια τελική εικόνα να θυμάμαι,τι λόγους έχω για να σε λυπάμαι; Κι ας τα δήθεν πως τα πας εσύ; εγώ τα καταφέρνω. Ακόμα το παλεύω παντού μια καινούρια αρχή ακόμα μαθαίνω,τίποτα δεν άλλαξε στην ίδια γειτονιά που μεγάλωσα ακόμα μένω. Ξέρω δεν θα σε ξαναδώ μα περιμένω,μου'πες κάποιο πρωί μπορεί να με βρούν πεθαμένο σα το σκυλί πεταμένο, κι ενώ βαδίζω πίσω μου αναμνήσεις σέρνω,με βλέπεις; Δεν είμαι αυτός που κάποτε ήμουν ξέρεις,τα πράγματα αλλάζουν συνεχώς κι ακολουθείς αν έχεις βάλει στόχο να τα καταφέρεις αρκετός να ξέρεις είσαι,μη χαραμίζεσαι είναι όλοι μουνιά μην ασχολείσαι την πάτησες κάποιες φορές τώρα πια έμαθες σωστά να κινείσαι,τα πάντα να θυμάσαι αν εκδικείσαι. Γράφ'τους στα αρχίδια σου εσύ ξέρεις καλύτερα απ'όλους ποιός είσαι. Τα πάντα να θυμάσαι αν εκδικείσαι.
Ευλογημένος πάντοτε ήσουνα είσαι και θα είσαι Από όλους εμάς για πάντα μέσα στην ψυχούλα μας θα σε έχουμε γλυκύτατε και μεγάλε μας Αδερφούλη ❤❤❤ με την Καλυτεροτερη Καλλιτεχνοτερη και Λυρικοτερη Πένα σου ❤❤❤❤❤ Σε Αγαπάω Μιχαλακο Για Πάντα Με την Βαθύτερη εκτίμηση Η Χαρούλα σου Θα προσεύχομαι πάντοτε για εσένα ❤
| Νίκος Εγγονόπουλος | 21 Οκτωβρίου 1907 - 31 Οκτωβρίου 1985 | τα σώματά μας θα χαθούν θα σβύσουν από μας θα μείνη μέχρι της συντέλειας των αιώνων αυτό το "σε αγαπώ" που σου ψιθύρισα στις ώρες μας τις πιο κρυφές
@@irakpal9928 μιας και τα σχόλια δεν είναι για τις ιστορίες μας και ο Μάκης έχει λέξεις για πάνω- κάτω ό,τι μπορεί (κι ό,τι νομίζαμε πως δε μπορεί) να ειπωθεί, ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-OvqIvFfRykE.html
@@Laodse Θα σου πω πως έχω τη τύχη να τα 'χουμε πει κι από κοντά με το Μάκο κάπου κάποτε με τον τρόπο που πολλά παιδιά που ακούνε και ξέρουν θα ήθελαν, με βάση το σχόλιό σου μάλλον δεν έχεις ιδέα. Πρώην, νυν και εσαεί - βίοι παράλληλοι, "τσάκαλε".
