Όταν χάνεις τον ''άνθρωπο σου'' ενώ ακόμη ο έρωτας δεν έχει σβήσει..όσος καιρός και να περάσει το μυαλό δε θέλει να ξεχάσει.Βλέπεις σε ταινία τις αναμνήσεις να περνάνε χωρίς την επιλογή του pause και η καρδιά υπολειτουργεί με όποιον πάει να την ξαναγγίξει...Όπως και να χει πρέπει να είστε υπερήφανοι που νιώσατε κάτι τόσο δυνατό...είναι ελάχιστοι αυτοί που μπορουν να ξεχωρίσουν τα αληθινά συναισθήματα...πόσο μάλλον να τα νιώσουν!
Ουτε τα χρήματα δεν μετρανε ουτε τιποτα.. Αν πραγματικά δεν εχεις τον άνθρωπο που αγαπας διπλα σου...τιποτα δεν εχει αξια...εφτανε μονο να χαμογελας να σε βλεπω οταν ξυπνας.. Σαγαπω
I have loved a girl from greece since I was a erasmus student in patras...I'm from Turkey. we're from different countries.But even if everyone thinks impossible,I love her so much..To love someone doesnt mean that you must be in the same nation,culture or religion.I never loved someone because of nation or religion.Noone is enemy for me.I want everyone to be happy.like this girl makes me happy.I know I will leave 1 week later and everything will be hard but I will never stop loving you Alexandra
@@AliceDourountaki Keep Ithaka always in your mind. Arriving there is what you’re destined for. But don’t hurry the journey at all. Better if it lasts for years, so you’re old by the time you reach the island, wealthy with all you’ve gained on the way, not expecting Ithaka to make you rich. I guess we always hold the best parts of our memories and it is not painful to remember after many years. Everything has a reason and i’ve gained many expriences on my way. I am feeling richer in mental health, thanks to Ithaka 🙏🏽 wish all the best to you as well. thank you for asking dear 🤞
Το τραγούδι αυτό γράφτηκε μόνο για τη δική της φωνή... Για τη δική της θεατρικότητα, που με το λυγμό της νιώθεις τη ζωή γύρω σου να παγώνει γι'αυτά τα τέσσερα λεπτά... Και χάνεσαι στη σκέψη και το συναίσθημα.
Εμεις αγαπηθηκαμε στα Γιαννενα.. ερωτευθηκαμε, πονεσαμε, χωρισαμε... Ισως ολα να ηρθαν ετσι για καλο... Ομως να ξερεις οτι καθε φορα που θα περπαταω την λιμνη, εμας θα σκεφτομαι... Μου εφτανε να χαμογελας...
stef γιατι εβγαλες το σχολιο μου αφου ήταν απο το πρώτο απο τα κορυφαία; Ας είναι. Αφορουσε έναν κορυφαίο άνθρωπο και σε κάποιους ανθρώπους άρεσε και το καναν κορυφαίο πιθανον γιατι βλέπανε στα λόγια μου τον δικό τους άνθρωπο. δεν έπρεπε να το βγαλεις αλλά δικο σου βιντεο εσυ αποφασιζεις.
Μετά από τόσο καιρό, αυτά τα χρόνια, τόσες στιγμές, ούτε που σκέφτηκα ποτέ πως θα φτανάμε στο σημείο, να μη ξέρει ο ένας για τον άλλον πώς είμαστε, αν υπάρχουμε.. κι ούτε που σκέφτηκα ποτέ πως θα ξεχάσεις... Είναι το γαμώτο γιατί με ακύρωσες σαν άνθρωπο, γιατί εξαφανίστηκες. Γι' αυτό έμεινε μια πικρία. Ούτως ή άλλως όλα τα υπόλοιπα τα' χεις σκοτώσει μέσα μου. Σε θυμήθηκα μιας και αυτό ήταν το τελευταίο τραγούδι που σου αφιέρωσα. Επί του θέματος τώρα, φωνάρα και απίστευτο τραγούδι..
Εγώ σ’ αγάπησα εδώ Που να `σαι τώρα που γυρνάς Σε ποιο καινούργιο ουρανό χρώματα κλέβεις; Ένιωσες πάλι τα φτερά Τι σου `βαλε ξανά φωτιά Σε ποιο λιμάνι, ποιο σταθμό, καρδιά γυρεύεις; Πώς να κρατήσει το κορμί απόψε η νύχτα Τώρα ο κόσμος έχει χάσει μια στροφή Εγώ δε μίλησα, για θαύματα δεν είπα Δε σου στάθηκε κανένας πιο πολύ Εγώ σ’ αγάπησα εδώ Με τα φεγγάρια της βροχής Περίμενες τόσο καιρό να ξαποστάσεις Έφτανε να χαμογελάς Να σε κοιτάζω όταν ξυπνάς Κι ούτε που σκέφτηκα ποτέ πως θα ξεχάσεις Πώς να κρατήσει το κορμί απόψε η νύχτα Τώρα ο κόσμος έχει χάσει μια στροφή Εγώ δε μίλησα, για θαύματα δεν είπα Δε σου στάθηκε κανένας πιο πολύ Παραμυθάκι μου σκληρό Όπου κι αν είσαι και γυρνάς Για μένα εκεί να μη ρωτάς Εγώ σ’ αγάπησα εδώ.
Είναι τα μικρά που κάνουν αυτή την εκτέλεση τόσο μεγάλη… Η ευαισθησία στην φωνή της ‘’Θεάς’’ Τσαλιγοπούλου - στίχοι - μουσική, απόλυτη ησυχία - αποστομωμένοι καλεσμένοι - συγκινημένα βλέμματα, αργός και απαλός ρυθμός που αφήνει ελεύθερο το μυαλό να ταξιδέψει… χτύπημα του δακτυλιδιού της πάνω στο πιάνο, το ίδιο το πιάνο… … …
Αν αγαπάς κάποιον/α μην τον/ην αφήσεις!Δεν έχει σημασία αν πέσεις χαμηλά φτάνει να έχεις το θάρρος να το κάνεις...Φτάσαμε να αγαπάμε μέσω υπολογιστή!!Η πραγματική αγάπη είναι ευτυχία........
Εμείς αγαπηθήκαμε πολύ παρά πολύ έντονα !!! Αληθινά !!!! Όμως έφυγες από κοντά μου τόσο απότομα ! Θεέ μου ας ήσουν εδώ κ ας μην ημασταν μαζί αρκεί να σε έβλεπα ... παραμύθι σκληρό η ζωή μου .... πονάει η ψυχή μου μα δε ξέρω ποσό θα αντέξει ακόμα .... καταρρέω ...
Έφτανε να χαμογελάς... Να σε κοιτάζω όταν ξυπνάς.... ΚΑΙ ΟΎΤΕ ΠΟΥ ΣΚΈΦΤΗΚΑ ΠΟΤΈ ΠΩς ΘΑ ΞΕΧΆΣΕΙς... Τι φωνή... Τι συναίσθημα... Τι σπαραγμός... Με αυτόν τον στίχο δηλώνει την αχαριστία... Και ούτε που σκέφτηκα ποτέ πως θα ξεχάσεις... Υπέροχο τραγούδι... Τέλεια ερμηνεία.
Σε εχασα, το ενιωσα απο την στιγμη που εξαφανιστηκες, που ξεχασες ότι ζησαμε.. Όμως εγω πιστευα ακόμα σε εμάς και νομιζα οτι η αγαπη ήταν δυνατη για να ξεπεράσει αυτη την απόσταση μεταξύ μας. Με το που εφυγες, ήταν σαν να τα ξεχασες όλα ακόμα κι εμένα, που μου έλεγες οτι ειμαι ο άνθρωπος σου, πως ηθελες να με βλεπεις κάθε μερα, να μείνουμε μαζί.. Δεν μπήκες καν στον κόπο να μου το πεις, κι όταν σου ειπα τι συμβαίνει ήσουν τόσο ψυχρός, σαν να είμαστε δύο ξένοι.. Πλεον ενιωθα οτι δεν θελεις να με ακούσεις όταν παλια μιλουσαμε ώρες.. Απλα ξεχασες και δεν προσπαθησαμε καν, δεν μου είπες ούτε γιατί φευγεις.. Και στο τέλος μου λες πάντα θα σ'αγαπαω..Όσοι αγαπούν μένουν στην ζωη μας.. Μερικές φορες αναρωτιεμαι αν οι άνθρωποι μπορούν να αγαπήσουν αληθινα ή υποκρινονται.. Γιατι αυτος που γνωρισα τελικά δεν ήσουν εσύ.. Το πιο δύσκολο κομμάτι είναι να σταματήσεις να πονας, να προσπαθεις να ξεχασεις.. Στους ανθρώπους που μας κάναν την καρδιά κομμάτια λοιπόν
Θα δυσκολεύτηκε πολύ εκείνος που προκειμένου να βάλει περισσότερη αλήθεια κι αναλήθεια μαζί, μέσα σε λίγες λέξεις, είπε: «Όποιος είναι ευχαριστημένος από τη μοναχικότητα είναι άγριο θηρίο, ή Θεός»
Και τελικά όλα ξεχνιούνται και προχωράει ο καθένας ξεχωριστά.. Έτσι απλά με πολλά αναπάντητα ερωτήματα και όπου ποτέ δεν θα απαντηθούν.. Αναγκάζεσαι να ξεχάσεις όσο δύσκολο και αν είναι
Η πραγματική αγάπη δεν ξεχνιέται... Μπορεί να αναγκάζεσαι να πας παρακατω αν δεν είναι δική σου επιλογή.. αλλά δεν ξεχνάς..Απλά συνηθίζεις να ζεις με την απουσία αυτου του προσώπου και με τα συναισθήματα σου βαθιά κρυμμένα στην καρδιά σου... Αναπόσπαστο κομμάτι σου..
Την προσωπική σου ευτυχία δε θα βρεις υλικά να την φτιάξεις. Θα την ανακαλύψεις μόνος σου μέσα στα ξένα μάτια, στην ξένη χαρά, στο ξένο τραγούδι. Πρέπει να συνηθίσεις ν’ αγαπάς εκείνο που σου λείπει. Να συνηθίσεις ν’ αντέχεις εκείνο που δεν έχεις. Να συνηθίσεις στο δικό σου «ψυχικό καθόλου», και στων άλλων το «ψυχικό παν».
Όσα χρόνια κι αν περάσουν θα σ'αγαπάω.Απλά με το πέρασμα του χρόνου διαφορετικά.Σαν άνθρωπο θα σ'αγαπάω και θα σε νοιάζομαι.Γιατί όσο κι αν πόνεσα,όσο κι αν ράγισε η καρδιά μου που μια μέρα απλά με διέγραψες απο τη ζωή σου,που με ξέχασες τόσο εύκολα πάντοτε θα σ'αγαπάω.Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ,δεν θα ξεχάσω ποτέ το πόσο αληθινή υπήρξα μαζί σου, το πόσο αθώα και απόλυτα σε αγάπησα.Ποτέ μην μετανιώνεις για αυτα που ένιωσες και έζησες.Απλά να μάθεις να σε προσέχεις γιατι το οφείλεις σε εσένα.
όπως κάθε σχέση ειναι μια μικρή ζωή.. ζεις με τον άλλον, γίνεται η καθημερινότητά σου.. γίνεται η ζωή σου.. κ όταν τελειώνει αυτό, είναι όντως ένας μικρός θάνατος.. απλά μαθαίνεις να ζεις με την απώλεια..
Agapises ke poneses de axise aftos i questa des avanti ke xanagapise sto lei enas anxianos pu zi sto italy 48 anni tora ime 70 lepame che e' rimasto poco ...o erotas ke to pathos su dinun gradi emmozioni imun ingegnere tora ime achristos sydaxiuhos eho ti idia gynaica 45 anni ...alla to pathos ke o erotas ..e'finito xana agapise ...to destino den ti kumadaris...otan acuo musica greca ke pino e kapniso pu den prepei vlepo oli ti zoi mu san film kathe canzone cati mu thimisi ma,an xsnaapisis dosta olla ego se ligo tha pao sta busukia ton aggelon talika tha figume ghelasti ke ghelasmenoi .......
Πόσο με έχει "σημαδέψει" αυτό το τραγούδι. Είναι κάποια τραγούδια που τα συνδέεις με ένα άτομο και έκτοτε όποτε τα ακούς, γίνεσαι λιώμα...οσα χρόνια και αν περάσουν, όσα άτομα και αν έρθουν στην ζωή σου, κάποια πραγματικά σε χαράζουν.....
Τι λέει....????? Δεν είμαι Ι χωρισμένη δε πονάω είμαι ευτυχισμένη παντρεμένη με τα παιδάκια μου κ τον άντρα μου τρελαμένη... Κι όμως όταν το ακούω κλαίω....
Να ήξερες πόσο σ' αγάπησα!.. Έζησα μαζί σου για λίγο διάστημα αλλά οι στιγμές που μου έδωσες ήταν οι πιο όμορφες της ζωής μου. Μακάρι να γυρνούσα τον χρόνο πίσω και να μην έκανα τα λάθη που οδήσησαν στον χωρισμό μας. Εγώ σ' αγάπησα και σ' αγαπώ εδώ μάτια μου!
Εκτός από την εκπληκτική αυτή σύνθεση, εκτός από την - όντως συγκλονιστική - ερμηνεία και παρουσία γενικότερα, εκτός από αυτήν/αυτόν που θυμίζει στον καθένα..., αυτό το χτύπημα του χεριού στο πιάνο στο 2:10 κάτι ... σαν να έχει μέσα τον πόνο και την αγανάκτηση κάθε προδωμένου έρωτα...
Κρύβεσαι...πάντα αυτό κάνεις..γιατί? Αναρωτιέμαι αν το κάνεις απο φόβο ή αν πονάς για αυτή σου την επιλογή...το αποτέλεσμα όμως δεν αλλάζει_δεν είσαι εδώ όταν σε χρειάζομαι,όταν πονάω,όταν σε ζητάω..'Ομως..σε σκέφτομαι ακόμα..όχι απο συνήθεια_απο ανάγκη...μη ρωτήσεις γιατί..
Δεν σου σταθηκε ΚΑΝΕΝΑΣ πιο πολυ.. 26.02.11-21.1.15 Μαζι απο 15 χρονων ποιος αλλος? Δεν εισαι αγορι μου ΕΙΣΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ ... Ημαστε δεν ειμαστε μαζι μια ζωη θα σε αγαπαω και θα σε νοιαζομαι
Σε άκουσα πρώτη φορά ζωντανά στο μουσικό φεστιβάλ στην Καστοριά να κάνεις πρόβες ένα απόγευμα ,που είχαμε ξαπλώσει στην σκηνή μας,λίγα μέτρα απόσταση από την κεντρική σκηνή. Προβαρες το "Στιγμές ". Η φωνή σου καθάρια, ταξίδευε στον ουρανό . Στα αυτιά μας τα Χερουβίμ και τα Σεραφείμ να μας ενώνουν με τον ουρανό. Μοναδική και ανεπανάληπτη Ελένη Τσαλιγοπουλου,γι αυτήν την αξέχαστη εμπειρία,σ ευχαριστώ.
Μαγική φωνή ...μουσικά χρώματα....νοσταλγία.....έντονα συναισθήματα....απίστευτοι στίχοι....η δύναμη της αγάπης.....Όταν ο Λειβαδάς συνάντησε την Τσαλιγοπούλου .....ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΣΑΣ
εδώ έχουμε την Ελένη, η οποία, έχει απόλυτη αίσθηση του ρυθμού, καθώς αναδείχνει το πιάνο. Το τονίζει, του δίνεται. Σε ότι αφορά τη γλώσσα, έχει τον απόλυτο έλεγχο της Ελληνικής γλώσσας κι εκφρασης. Κάθε λέξη αποτελεί παράγραφο, με αρχή μέση και τέλος. Αισθητικά είναι ανυπέρβλητη. Η ερμηνεία της επίσης, έχει ταυτότητα, ακούς κι αισθάνεσαι το Ελληνικό στοιχείο. Με λίγα λόγια η ερμηνεία αυτή είναι αξιολογότατη. Θα ήθελα πραγματικά να δω αντιδράσεις του εκστασιασμένου κοινου, οι οποίες λείπουν από αυτό το βίντεο.
Εκείνη η στιγμή, μια στιγμή...έφτανε για μια ζωή...έφτανε. Το χρώμα των ματιών σου δεν έμοιαζε με κανένα χρώμα από αυτά τα συνηθισμένα, μα έμοιαζε τόσο με κάτι πολύτιμο... Πρώτη φορά, πρώτη και τελευταία που αγαπώ χωρίς αιτία...πρώτη και τελευταία που ξεκινώ χωρίς σκοπό. Μα σ' αγάπησα. Το κατάλαβα αργά...την ώρα που θα έφευγες τα σύννεφα πλησίασαν, και το κατάλαβα . Και πως να το πω; Τι να πω; ...ότι πονώ; . Έφυγες. Εγώ θα μείνω...ο λόγος ένας...Εγώ σ' αγάπησα εδώ...
Είμαι λοιπόν για πάντα μόνος χωρίς Εσένα; Η μοναξιά και όχι, όταν δεν αρνιόμαστε την αγάπη, μας καταλύει σαν Πρόσωπα χωριστά. Η μοναξιά και όχι, γιατί είσαι μέσα μου και μέσα Σου εγω. Αυτό μες στη μοναχικότητα το νοιώθεις. Μη ζητάς να Σε αρνηθώ, γιατί τότε πρώτη Εσύ αρνιέσαι τον Εαυτό Σου.
Μόνο όταν έχεις αγαπήσει αληθινα με όλη σου την καρδιά μπορείς να νιώσεις αυτό το τραγούδι! Δυστυχώς η ζωή δεν μας τα φέρνει έτσι όπως θέλουμε.Σ αγάπησα και σ αγαπώ όσο τίποτα.Εφυγες,με ξέχασες,με διέγραψες μονομιάς χωρίς ποτέ σου να καταλάβεις το ποσό πολύ σ αγάπησα και πως ποτέ δεν θα σε αγαπήσει κανενας όσο εγώ γιατί σ αγάπησα αληθινά πράγμα που σήμερα δεν υπάρχει!Σε κοιτούσα στα μάτια και σου έλεγα σ αγαπω μέσα από τα βαθύ της καρδιάς μου.Η πιο μεγάλη μου αλήθεια ήταν το σ αγαπώ μου. Ελπίζω μια μέρα με το πέρασμα του χρόνου να καταλάβεις το ποσό πολύ σ αγάπησα και σ αγαπώ!Δεν με πίστεψες..........
Με Βοηθησες να ζησω, με βοηθησες να ξεχάσω. Μου εγραψες οτι η Αγαπη μου χτύπησε την πορτα πολλες φορες αλλα δεν της ανοιξα ποτε. Ποσο πολυ μετανιώνω που δεν σου έλεγα κάθε μερα πόσο σε Αγαπω. Ποσο μετανοιωνω που δεν προσπαθούσα να στο δείξω οτι σε Αγαπώ.. Ποναω που δεν εισαι πλεον δίπλα μου, για να σου πω αυτό που βλεπουν και ξερουν ολοι- εκτος απο ΕΣΈΝΑ- Οτι Σε Αγαπω...
Αυτό ήταν το τραγούδι μας, θυμάσαι? Πιάνω τον εαυτό μου να το ψελίζει κάτι βράδια... Άλλες φορές έχω ανάγκη να τ' ακούσω... Έχουμε να μιλήσουμε τόσο καιρό... Ρωτάω, μαθαίνω! Κάνω ότι χαίρομαι μα η καρδιά μου κλαίει... Οι αποστάσεις μεγαλώνουν... Σε χάνω....
υπαρχει μια φραση... ο γεγονε γεγονε... σημαινει νομιζω ότι έγινε έγινε. ασε πισω το παρελθον, νοσταλγια να υπάρχει θλιψη οχι, ευχαριστησε τον που τον αγαπησες. αγαπη δεν ειναι να εχεις διπλα σου καποιον με το ζορι αλλα να κανεις τα παντα για να ειναι ο αλλος χαρουμενος. αρκει να ειναι αμοιβαιο, αν δεν ειναι βαζουμε ενα τελος, βαλε εσυ τελος στις σκεψεις σου. Υπαρχουν ανθρωποι στον κοσμο σου, γυρω σου που αξιζουν ευκαιριες, ματιες, χαμογελα, αγαπη. που θα σου χαρισουν με την σειρα τους αγαπη.
Δεν σου στάθηκε κανένας πιο πολύ....είναι λίγο ειρωνικό....να σκέφτεσαι τον άλλον περισσότερο απτον ίδιο σου τον εαυτό,να χαίρεσαι μόνο και μόνο όταν είναι εκείνος καλά και χαμογελάει και αυτός ο ''άλλος'' να είναι το πιο σαδομαζοχικό άτομο του κόσμου...για μένα εκεί να μην ρωτάς....
ΒΙΚΥ ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΕ μου ερωτα εχουν περασει 6 χρονια απο τοτε που σε γνωρισα και δεν θα ξεχασω ποτε εκεινη την στιγμη.Ο ερωτας μου για σενα ηταν τοσο εντονος που πιστευω οτι δεν θα υπαρξει καμια στο μελλον ωστενα τα καταφερει οπως εσυ, μεχρι και την ζωη μου θα εδινα για σενα. Δεν αντεχα στην σκεψη να παθεις κατι, ξεχωρισες στην καρδια μου γιατι την περιοδο των σκοταδιων μου με καταλαβες και μ ενιωσες οσο κανενας αλλος αλλα εσυ δεν το εκτιμησες αυτο και δεν μου εδωσες ποτε την ευκαιρια να γινει κατι. Εχασα τοσα πολλα πραγματα εξαιτιας σου, την αξιοπρεπεια μου, την ροη μου στην ζωη, τον υπνο μου,την ορεξη μου να φαω οπως και φυσικα τον ΕΥΑΤΟ μου αλλα ακομα σε σκεφτομαι ακομα ελπιζω Εκανα λαθη το ξερω δεν σε ακουσα οταν επρεπε αλλα εσυ ποτε δεν με κοιταξες οπως εγω, ισως να ημουν ασχημος στα ματια σου ισως επειδη ειμαι φτωχος ΑΛΛΑ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ ΣΕ ΨΑΧΝΩ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ και ας μ μιλαμε. ΕΛΠΙΖΩ να βρεις εναν αντρα να σε ερωτευτει και να σε αγαπησει οπως εγω και να ανακουφισει την πονεμενη σου ψυχη πραγμα το οποιο δεν μου εδωσες ποτε την ευκαιρια να το κανω εγω .
Αδερφέ παθών αλλά είμαστε αναγκασμένοι να συνεχίσουμε να ζούμε όσο αυτό και αν πονά απλά προχωράμε αλλά πάντα με το βλέμμα πίσω μήπως και... Αλλά αυτό το μοιπος μας σκωτονει όλο και πιο πολύ λίγο λίγο κρίμα που δεν είχαμε την ευκαιρία να δείξουμε την αγάπη μας και έμεινε μόνοπλευρη και ανεκπληρωτη
και εγω που την αγαπησα πιο πολυ απο την ιδια τη ζωη μου...τελικα εφυγε...δεν κραταει μονο η αγαπη και ο ερωτας τελικα εναν ανθρωπο κοντα μας...οσο και να ποναει παντα θα ειναι οι στιγμες εκει ...να περνανε... οταν δειτε τον κοσμο οτι δεν ειναι μονο υλικα αγαθα και αντικειμενα αλλα οι ιδιοι οι ανθρωποι που κανουν τα αντικειμενα και τα ασημαντα πραγματακια τοσο σημαντικα τοτε θα εχετε νιωσει τον ερωτα... αλλα ο ερωτας ειναι πονος...
Απίστευτη ερμηνεία από την Ελένη Τσαλιγοπούλου, απίστευτη η στιγμή που ανατριχιάζεις όταν ακούς το τραγούδι... έρωτες, μουσικές, σκιές όλα περνούν σαν ταινία μπροστά από τα μάτια σου και λες στον εαυτό σου ότι τελικά είναι μαλάκας....
Και λένε για σένα ότι δεν τραγουδάς με την ψυχή σου... Ελενάρα σε ζηλεύουν γιατί είσαι μοναδική φωνάρα.... Μια από τις 4 ελληνικές κορυφαίες γυναικείες φωνές! σ'αγαπαμε!
Και σε αυτη την περιπτωση τι κανεις; γυρνας; Εχει το θαρρος να ριξεις τον εγωισμο σου υπο του μηδεν και να γυρισεις;; Και αν γυρισεις;; Εισαι σιγουρος;;
Όταν εκτίμας την συντρόφο σου, όταν την σεβέσαι σαν ολότητα σε όλη την διάρκεια...οταν είσαι σύντροφος αληθινός και τα αυτιά σου είναι ανοιχτά...όταν είσαι πιστός στο σημείο που τα χείλη σου σφραγίζονται με έναν όνομα και μόνο...και δεν λοξοκοιτάζεις ποτέ στον πειρασμό....όταν συγχωρείς λάθη και δίνεις δεύτερες ευκαιρίες δείχνοντας μεγαλοψυχία...όταν αποδέχεσαι τον εαυτό της με τα καλά και τα κακά..όταν δεν προσπαθείς να την αλλάξεις καθόλου..όταν χαμογελάς απ την ψυχή σου και όχι ψευτικά τότε ναι ΑΓΑΠΑΣ...
Και εκεί που εχω εγκαταλείψει τα πάντα... Προδομένος, πληγωμενος, απογοητευμένος... Καθε φορα που το ακούω νιωθω την ανάγκη να ξανά κάνω τα ίδια λάθη και ας ξανά περάσω τα ίδια.... Πιστευω ειναι το αίσθημα της αγάπης...
Συνηθως ακουω αγνωστους στο ευρυ κοινο να ερμηνευουν καλυτερα απο τον αρχικο καλιτεχνη για τον χ-ψ λογο και φαση της ζωης τους...Ομως την ψυχη που βγαζει αυτη η γυναικα σε αυτο το κομματι καθε ΜΑ ΚΑΘΕ φορα που το πιανει στο στομα της, ειμαι σιγουρος πως δεν θα την ακουσω ουτε θα την δω ποτε απο κανεναν αλλον...Και ενω το συγκεκριμενο κομματι υπηρχε στο μυαλο μου μονο ως ακουσμα χωρις ποτε να εχω δωσει βαση στους στιχους του παροτι εχω συνοδεψει απειρες φορες κοπελες ειτε στο πιανο μου ειτε στην κιθαρα μου πανω στο stage, ξαφνικα σημερα εντελως τυχαια μπηκε στην σειρα και επαιξε καθως εκανα κατι αλλο παραλληλα....Χωρις να καταλαβω πως και ποτε τα ματια μου βουρκωσαν και εσπασα μετα απο 7 μηνες χωρισμου που περασαν σαν σε ονειρο χωρις εφιαλτες...Καθε λεξη χτυπησε ευστοχα και αμεσα στην καρδια μου.Δεν ξερω καν γιατι το γραφω ολο αυτο και σε ποιον απευθυνομαι...Το κομματι μου μιλησε...Ειναι σαν να ειπε το παραπονο μου η Ελενη για λογαριασμο μου...Καθε λεξη ρε γαμωτο... Εφτανε να χαμογελας, να σε κοιταζω οταν ξυπνας και ουτε που σκεφτηκα ποτε πως θα ξεχασεις.... Παραμυθακι μου σκληρο οπου κι αν εισαι και γυρνας....Για μενα εκει να μην ρωτας, εγω σ'αγαπησα ΕΔΩ. Συγχαρητηρια Ελενη...
exei proseksei kaneis oti i eleni eprepe na mpei sto 0.17 kai ksexastike? lol telika tis kanei noima o leivadas kai mpainei sto 0.22..kata t'alla yperoxo tragoudi..
