Diladh ti eipe re paidia???? Den yparxoun kai shmera axiologoi tragoudopoioi, synthetes, klp??? Foberos o Xydous...apo tous ligous,...alla koularete k ligo kai deite atta pou menoun kai ayta pou tha erthoun!!
Εσύ εκεί κι εγώ στου πόνου τον παράλληλο βαρύς χειμώνας και το κλίμα ακατάλληλο Εσύ εκεί κι εγώ στου κοσμου το υπόγειο να σε γυρεύω σε μια ψεύτικη υδρόγειο Εσύ εκεί κι ο έρωτάς σου διαταγή και τελεσίγραφο Κι εγώ εδώ όλη τη νύχτα αγκαλιά μ' ένα αντίγραφο Εσύ εκεί Εσύ εκεί κι εγώ στου πόνου τα μεγάφωνα να τραγουδάω της αγάπης τα παράπονα Εσύ εκεί κι εγώ σκυμμένος στην κασέτα σου να με ματώνει η φωνή σου και το ψέμα σου Εσύ εκεί εσύ εκεί Εσύ εκεί κι ο έρωτάς σου διαταγή και τελεσίγραφο Κι εγώ εδώ όλη τη νύχτα αγκαλιά μ' ένα αντίγραφο Εσύ εκεί εσύ εκεί
"και εγω εδω, ολη την νυχτα αγκαλια με ενα αντιγραφο δικο σου" ποσο αξιολυπητο και θλιβερο να μην μπορεις να εχεις το αυθεντικο και να βολευεσαι με φθηνα υποκαταστατα. Ο ορισμος της απελπισιας.
Το συγκεκριμένο τραγούδι, νομίζω κατά την ταπεινή μου γνώμη,ότι δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από αλλα ροκ ξενόγλωσσα, αντιθέτως τα συναγωνιζεται και με διαφορά, θετικη υπερ του!!!!! Χίλια Μπράβο στους δημιουργούς του!!!!!👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏RIP 🙏 MANOS🙏
Όποιος δεν έχει πληγωθει δεν μπορεί να εκτιμήσει την αξία αυτού του τραγουδιού. Η ακόρεστη δίψα και επιθυμία για αυτό που χάσαμε σε όλο της το μεγαλείο.
Έτσι μιλώ για σένα και για μένα Eπειδή σ' αγαπώ και στην αγάπη ξέρω Nα μπαίνω σαν Πανσέληνος Aπό παντού, για το μικρό το πόδι σου μέσ' στ' αχανή σεντόνια Nα μαδάω γιασεμιά - κι έχω τη δύναμη Aποκοιμισμένη, να φυσώ να σε πηγαίνω Mέσ' από φεγγερά περάσματα και κρυφές της θάλασσας στοές Yπνωτισμένα δέντρα με αράχνες που ασημίζουνε Aκουστά σ' έχουν τα κύματα Πώς χαϊδεύεις, πώς φιλάς Πώς λες ψιθυριστά το "τί" και το "έ" Tριγύρω στο λαιμό στον όρμο Πάντα εμείς το φως κι η σκιά Πάντα εσύ τ' αστεράκι και πάντα εγώ το σκοτεινό πλεούμενο Πάντα εσύ το λιμάνι κι εγώ το φανάρι το δεξιά Tο βρεμένο μουράγιο και η λάμψη επάνω στα κουπιά Ψηλά στο σπίτι με τις κληματίδες Tα δετά τριαντάφυλλα, το νερό που κρυώνει Πάντα εσύ το πέτρινο άγαλμα και πάντα εγώ η σκιά που μεγαλώνει Tο γερτό παντζούρι εσύ, ο αέρας που το ανοίγει εγώ Eπειδή σ' αγαπώ και σ' αγαπώ Πάντα εσύ το νόμισμα κι εγώ η λατρεία που το εξαργυρώνει: Tόσο η νύχτα, τόσο η βοή στον άνεμο Tόσο η στάλα στον αέρα, τόσο η σιγαλιά Tριγύρω η θάλασσα η δεσποτική Kαμάρα τ' ουρανού με τ' άστρα Tόσο η ελάχιστή σου αναπνοή Που πια δεν έχω τίποτε άλλο Mέσ' στους τέσσερεις τοίχους, το ταβάνι, το πάτωμα Nα φωνάζω από σένα και να με χτυπά η φωνή μου Nα μυρίζω από σένα και ν' αγριεύουν οι άνθρωποι Eπειδή το αδοκίμαστο και το απ' αλλού φερμένο Δεν τ' αντέχουν οι άνθρωποι κι είναι νωρίς, μ' ακούς Eίναι νωρίς ακόμη μέσ' στον κόσμο αυτόν αγάπη μου Nα μιλώ για σένα και για μένα.
@@user-tq8qw7ur5c δεν είμαστε όλοι τελειόφοιτοι πανεπιστήμιου Στυλιανε μου αρκεί που το τελείωσες εσύ εύχομαι να σου είναι χρήσιμο στην ζωή σου και όχι να το χρησιμοποιεις για να ειρωνεύεσαι ένα ορθογραφικό λάθος που ίσως έγινε και από το πληκτρολόγιο Να είσαι καλά και ευλογημένος στην ζωή σου χρόνια πολλά Χριστός Ανέστη
Rip ..Μάνο θυμάμαι Σαν χτες το 1 τραγούδι από σένα με τους dreamer and the full moon το 84' και είπα στον εαυτό μου επιτέλους ένας Έλληνας με αξιοπρεπής φωνή ..,'Sadrina'
Ησουν κι θα εισαι αγαπημενος μου, στο Ζενιθ κ Ναδιρ της ζωης μου! Δεν απευθυνομαι σε συντροφο ζωης μου, με αυτο το μουσικο δημιουργημα - Αριστουργημα! Δικο μου, μετεριζι ο αποδεχτης! (δεν καταλυεται ο δεσμος η ιδιοτητα μου)
Σε πρόλαβα και σε είδα. Μου σήκωσες κάθε τρίχα... Εσύ ήσουν εκεί και εμείς είμαστε ακόμη εδώ , να τραγουδάμε της αναγκης τα παράπονα... Όλες τις αμαρτίες μας , πάνω σου πήρες τραγουδιστά. Τι πιο θεϊκό και καλλιτεχνικό; Ακόμα σε μνημονεύουμε γιατί μας έσωσες, ξέρεις εσύ......
Αθάνατος, τεράστιος καλλιτέχνης! Ψυχάρα! Αν και Πυξ-Λαξικός στα χρόνια που μεσουρανούσαν, αυτή την εκτέλεση δεν την έχω ξανακούσει και ομολογώ ότι είναι η καλύτερη από οποιαδήποτε άλλη έχω ακούσει εκτός συναυλιών. Γνωρίζει κανείς σε ποιον δίσκο υπάρχει η συγκεκριμένη; Ευχαριστώ εκ των προτέρων!
