Εκτός τα προφανή, έτσι πρέπει να ‘ναι οι παρέες. Με σεμνότητα και σεβασμό, μελωδική μουσική εν τέλει. Εύγε και στον νεαρό Νοδαράκη. Εξαιρετική στάση αλλά και οι Ζαχάρης/Στέλιος, λόγια δεν θέλουν.
Μεγαλη υποθεση να απολαμβανεις ζωντανα το Μελεσανακη ..εργοστασιο παραγωγης μουσικης , με δικο του τροπο και δρομο ..αυθεντικος απλα......μπραβο Κωστακη...
