Λέω να φύγω, μα πού να πάω; Πριν κάνω βήμα σε λυγμούς ξεσπάω. Μοιάζει η πόρτα χρόνια κλειδωμένη Και όλοι οι δρόμοι γύρω μου κλειστοί... Θα σε ξεχάσω έλεγα και έκλαιγα Χωρίς να έχω όρια πού θα φτάσω; Στους τοίχους πάνω πράγματα πέταγα Κι ό,τι υπήρχε ήθελα να το σπάσω... Πίσω σου τρέχω, μα δε σε φτάνω. Μέσα στο πλήθος πάντα θα σε χάνω. Κλείνω τα μάτια για να συνηθίσω Στα όνειρά μου να σ’ αναζητώ... Θα σε ξεχάσω έλεγα και έκλαιγα Χωρίς να έχω όρια πού θα φτάσω; Στους τοίχους πάνω πράγματα πέταγα Κι ό,τι υπήρχε ήθελα να το σπάσω...
όσο κι αν έλεγα πως θα σε ξεχάσω τελικά αυτο δε συνέβη ποτε .... ποτέ μου δε σε ξέχασα .... παντα εισαι εδω ... οπως την πρώτη φορα που σε γνώρισα .... μεσα στο πλήθος εκει σε ξεχώρισα ... έμεινες να με κοιτάς , έμεινα να σε κοιτώ ... ησουν για μενα κατι το μοναδικό ......
@@sks32hot73 Είμαστε κι οι 2 με οικογεγενειες τώρα με παιδί. Ξερω ότι είναι ευτυχισμένος κ μου αρκεί. Όπως κ γω. Στελνουμε κάνα μήνυμα 2-3 φορές το χρόνο και that's all.
