Φίλε μου, εδώ και καιρό βλέπω ότι ο καθένας κάνει οτιδήποτε θέλει μέσα στον κόσμο. Οι κακοί προοδεύουν συνέχεια και οι ψαλμοί που λένε το αντίθετο διαψεύδονται. Ο Θεός αντίθετα φαίνεται σαν να αδιαφορεί. Η πίστη μου έχει σχεδόν χαθεί στην πρόνοια και στο ενδιαφέρον Του. Οπότε έχεις δίκιο νομίζω ότι ο μέγιστος πειρασμός είναι να κρατήσουμε την πίστη μας στον Θεό.
Οδεύω προς τα έσχατα από την ώρα που με το ζόρι και μωρό με βάλανε σ' αυτό το βαρετό κλειστό κλαμπ. Αργούν τα έσχατα; Λες να με κοροϊδέψανε όπως κοροϊδεύουν τους Ιεχωβάδες πως τα έσχατα φτάνουν και φτάνουν αλλά φτασμό δεν έχουν;
Η Βασιλεία του Θεού είναι μέσα μας. Όταν κάθε μέρα καλούμε Ω τον Βασιλέα των Βασιλέων και τον Κύριο τών Κυρίων και του λέμε Κύριε και Δέσποτα της ζωής μου. Πνεύμα αργίας περιέργειας, φιλαυτίας και αργολογιας μην μη δος.
