Nikiphoros τον αξέχαστο Μπικακη τον γνώρισα προσωπικά , ένας Άνθρωπος ντόμπρος, αγνος,ταπεινός , ούτε τον παλλικαρα εκανε και τιμησε επάξια τα παντελόνια που φορούσε μέχρι που έχασε την ζωή του στην Αθηνών Κορίνθου , ένα τέλος που δεν άξιζε σε έναν τέτοιο Ήρωα.
Αυτα που λενε στο βιντεο δεν τα λεει ο Μπικακης,αυτα τα εγραψε καποιος μετα τον θανατο του,ολοι το ξερουν αυτο. Αν τον ηξερες προσωπικα και σου ειπε την ιστορια του γραψε την εδω.
Η προσπάθεια του ε.α. στρατηγού εμφανής και κατανοητή!!! Ναι η άμυνα της Λευκωσίας δεν ήταν δουλεία ενός ατόμου και ούτε βέβαια του Μπικάκη από μόνας!!! Οι μοναδικές πράξεις του Ανδρός Μπικάκη αλλά και πιθανώς κάποιων άλλων συνέβαλαν καταλυτικά στην διάσωση της πόλης και πιθανώς της Κύπρου ολόκληρης. Εκείνο που εμφανώς παραλείπει στις αναφορές του εσκεμμένως ο Αχιλλείδης είναι της συμμετοχή της Α' Μοίρας Καταδρομών στην άμυνα της περιοχής - αντ' αυτού κάνει αναφορά μόνο στο 11 Συγκρότημα αριστερότερα (δυτικότερα) του Τάγματος του - παραβλέπει να κάνει αναφορά ότι η διλοχία της ΕΛΔΥΚ λόγω της μορφολογίας της περιοχής δέχτηκε την μεγαλύτερη πίεση από όλες τις άλλες περιοχές (άρματα, κτλ) και κράτησε μέχρι τις 16:00 της 16ης Αυγούστου και με αυτό τον τρόπο δεν πλαγιοκοπήθηκε το τάγμα Αχιλλείδη και η Α' Μοίρα στο αεροδρόμιο. Επίσης ο Αχιλλείδης δεν κάνει καμία αναφορά για το ίδιο το περιστατικό και τις λεπτομέριες του!!! Κατέστρεψε ή δεν κατέστρεψε ο Μπικάκης τρία άρματα 300 μέτρα απο τον κυκλικό κόμβο Κολοκασίδη; Υπήρχε άλλη γραμμή άμυνας μεταξύ της ΕΛΔΥΚ και του κόμβου; Ή μήπως ο Μπικάκης και το πεπρωμένο του ήταν τα μοναδικά που στάθηκαν μεταξύ των τούρκων και της Λεωφόρου Γεωργίου Γρίβα Διγενή; Τα άρματα που κατεστρεψε ο Μπικάκης παρέμειναν στις θέσεις που καταστράφηκαν μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του 2000 όποτε και ρυμουλκήθηκαν στα πλαίσια του καθαρισμού της νεκράς ζώνης (δελτίο ειδήσεων ΡΙΚ). Ας μας πούν ο Αχιλλείδης και άλλοι ποιος τα κατάστρεψε και πότε;;;; Τους ήρωες και τις πράξεις τους περιβάλει ο μύθος και η υπερβολή αλλά αυτά είναι απότοκα του ηρωισμού τους. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για τον ηρωισμό του Μπικάκη που την χρονική στιγμή εκείνη στάθηκε και υπερασπίστηκε την θέση του και κατέστρεψε αριθμό τουρκικών αρμάτων κάνοντας το τάγμα που ακολοθούσε να τραπεί σε φυγή. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι εάν ο ουλαμός των έξη αρμάτων κατάφερνε να μπεί στον κυκλοφοριακό κόμβο Κολοκασίδη τίποτε δεν θα μπορούσε να σταματήσει την πορεία τους προς την καρδία της Λευκωσίας - αφού θα είχα υπερκεράσει το τάγμα Αχιλλείδη και του Αλευρομάγειρου. Τίποτε αλλό δεν δέλω να γράψω μίας και ο κάθε Μπικάκης, η Α' Μοίρα και η ΕΛΔΥΚ στάθηκαν αντάξιοι του Λεωνίδα, του Παλαιολόγου και του Αυξεντίου!!! Η προσπάθεια να μειωθεί ο Μπικάκης είναι προσπάθεια σπίλωσης όλων των αμυνομένων της Λευκωσίας
Μπες μέσα να πάρεις τις απαντήσεις που θέλεις. Τα πραγματικά γεγονότα και όχι ιστορίες της φαντασίας. Η ιστορία με το Μπικάκη επινοήθηκε 20 χρόνια μετά το 74. Από ένα στρατιωτικό περιοδικό και μετά τη διέδωσαν επιτήδειοι. Ακόμα και να μην ξέρει κάποιος τα πραγματικά γεγονότα, αν έχει στοιχειώδη γνώση από στρατιωτικά θέματα αντιλαμβάνεται ότι είναι μούφα. Πόσο δε μάλλον αν έχει και πολεμική εμπειρία. Με αυτή τη μούφα που κυκλοφορεί προσβάλλεται βάναυσα η ιστορική αλήθεια και σπιλώνεται και ακυρώνεται η δράση και η προσφορά αυτών που πολέμησαν εκεί και κάποιοι έπεσαν ή τραυματίσθηκαν. Αντί να επιδιώκουμε να μάθουμε τι ακριβώς έγινε εκεί για να διδασκόμαστε επιμένουμε να κουκκουλλώνουμε τη πραγματικότητα και να μας αρέσει να ακούμε φανταστικές ιστορίες που χαϊδεύουν τα αυτιά μας. Ο Στρατηγός Αχιλλείδης λέει την αλήθεια χωρίς να υπολογίζει το τίμημα από αντιδράσεις αυτών όλων των ανιστόρητων και μπράβο του. polemikidrasi212tp1974.blogspot.com/2021/01/212-14-16-1974.html
@@georgepasiardis7868 ευχαριστώ για την απάντηση και το σχετικο δημοσίευμα το οποίο έχεις παραθέσει. Εξακολουθώ να ερωτώ για αυτά που αποκαλείς μούφα, ποιος σταμάτησε τον προελάυνοντα ουλαμό αρμάτων προς τον κόμβο Κολοκασίδη; Εάν έχεις απάντηση θα ήθελα να την ακούσω. Δεν με απασχολεί ούτε ο Αχιλλείδης ούτε ο Μπικάκης αλλά και ούτε και οι αφορισμοί. Ποίος κατέστρεψε τα άρματα;
@@racedirectornicosiamaratho4902 Μα πώς διάβασες το δημοσίευμα και συνεχίζεις να ρωτάς. Διάβασε το ξανά προσεκτικά και θα δεις. Το πρώτο ο Καβακιώτης μετά που έριξε 7 άστοχες βολές. Το άρμα πήγε να τους υπερφαλαγγισει. Διάβασε παρακαλώ πώς εξελίχθηκε η μάχη και άστε τα φρου φρου κι αρώματα, γιατί περί αυτού πρόκειται. Το δεύτερο παίζεται μεταξύ Μπικάκη Καβακιώτη Νίκου Χατζηνικολάου με ΠΑΟ 106χιλ και πυροβολικού. Το τρίτο σίγουρα το πυροβολικο. Το τέταρτο Ηράκλης Νικολαϊδης και Σωκράτης Ιεροδιακόνου του 212ΤΕ με ΠΑΟ 106χιλ. Άστε τα ψέματα μην σας δουλεύουν. Ράμπο και ταρζανιές μόνο στις αμερικάνικες ταινίες. Έτσι για να ξέρεις ο επικεφαλής εκεί στο ύψωμα που έγινε η μάχη, που σύμφωνα με τη μούφα ήταν μόνος του ο Μπικάκης και έκανε όλα αυτά τα εξωπραγματικά, ήταν ο πατέρας μου τότε Λοχαγός Ανδρέας Πασιαρδής. Τον πρώτο που προσβάλλουν αυτά τα ψέματα είναι αυτό και μετά όλους όσους αμύνθηκαν εκεί μαζί του υπέρ βωμών και εστιών. Ο Αχιλλείδης ήταν ο Διοικητής του 212ΤΕ και ο Μπικάκης με τη Διμοιρία της Α'ΜΚ ήταν υποδιοίκηση του. Δηλαδή ήταν ο Διοικητής του την ώρα της μάχης. Έλεος πλέον με τα ψέματα για το 74. Δεν είναι η μόνη μούφα. Έχει και άλλες. Αυτή η μούφα ξεκίνησε 20 περίπου χρόνια μετά την εισβολή σε ένα στρατιωτικό περιοδικό και διαδόθηκε. Έλα όμως που οι μαρτυρίες, τα ντοκουμέντα και οι δημοσιεύσεις στον τύπο της εποχής λένε άλλα πράγματα γιατί ποτέ δεν έγινε αυτή η ιστορία. Αντί να μαθαίνουμε την πραγματική ιστορία την κρύβουμε. Και προωθούμε τέτοιες ιστορίες ψεύτικες οι οποίες δεν ωφελούν αντιθέτως κάνουν ζημιά. Εθνικό είναι το αληθές είπε ο Σολωμός. Τι να σου πω συνέχισε να πιστεύεις τη μούφα.
@@georgepasiardis7868 δεν θα σχολιάσω ποιος και γιατί ήταν ήρωας. Όλοι όσοι βρέθηκαν στα πεδία των μαχών ήταν ήρωες! Όμως σου παραθέτω τις στροφές 144-147 του εθνικού μας ύμνου, σ'αυτές τις στροφές μιλάει ο ποιητής μας για το μέγα ελάττωμα της φυλής μας, τη Διχόνοια την δολερή! Διάβασέ το σε παρακαλώ...όταν οι Έλληνες είναι ενωμένοι κάνουν θαύματα, κι αυτό είναι αποδεδειγμένο! Ἡ Διχόνοια ποὺ βαστάει ἕνα σκῆπτρο ἡ δολερὴ καθενὸς χαμογελάει, «πάρ' το», λέγοντας, «καὶ σύ.» Κειὸ τὸ σκῆπτρο ποὺ σᾶς δείχνει ἔχει ἀλήθεια ὡραία θωριά· μὴν τὸ πιάστε, γιατὶ ρίχνει εἱσὲ δάκρυα θλιβερά. Ἀπὸ στόμα ὀποῦ φθονάει, παλληκάρια, ἂς μὴν πωθεῖ, πὼς τὸ χέρι σας κτυπάει τοῦ ἀδελφοῦ τὴν κεφαλή. Μὴν εἰποῦν στὸ στοχασμό τους τὰ ξένα ἔθνη ἀληθινά: «Ἐὰν μισοῦνται ἀνάμεσό τους δὲν τοὺς πρέπει ἐλευθεριά»
O Στρατηγός προφανώς έχει δίκιο όταν αναφέρεται στις απίστευτες υπερβολές που γράφτηκαν για την δράση του Μπικάκη, δυστυχώς ερήμην του. Χάνει όμως το δίκιο του όταν διαμαρτύρεται για τις τιμές στον Μπικάκη. Είτε κατέστρεψε 1-2 άρματα που είναι το πιθανότερο με βάση τις περιγραφές ανθρώπων που ήταν εκεί, είτε 6, το γεγονός είναι ότι πολέμησε ηρωικά για την Κύπρο μας. Ποιο είναι το πρόβλημα αν τον τίμησε ο Καμμένος? Ποιο είναι το πρόβλημα αν δώσουν σε πάρκο το όνομά του?
ΗΡΩΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΠΕΣΑΝ ΣΤΟ ΠΕΔΙΟ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ Ουτε και εσυ καν καταλαβες γιατι μιλαει εδω ο στρατηγος Εχει καταντησει να υπερασπιζεται τους πεσοντες του 212 τε Το 212 τε εχασε δεκαδες στρατωτες σε αυτη την μαχη. Δηστυχως οι εξ ελλαδος αδελφοι μας προσπαθουν να βρουν ηρωες εκει που δεν υπαρχουν. Στις ιστοριες τους λενε οτι ο Μπικακης ηταν εκει ΜΟΝΟΣ του και εσκαβε αναχωματα με τα χερια του,νηστικος και διψασμενος για τρεις ημερες,οταν του ειχαν λειψει τα πυρομαχικα βρηκε ενα πολυβολο και εβαζε με αυτο,κλπ,κλπ,και οι Τουρκοι βεβαιως ουτε καν καταλαβαν οτι ειχε ενα μονο μαχητη,τωρα εδω δεν μιλαμε για ΡΑΜΒΟ αλλα για ΣΟΥΠΕΡ ΡΑΜΒΟ.Και βεβαιως πουθενα δεν υπαρχει το 212 τε για αυτους. Μετα παμε στην Α μοιρα καταδρομων σε εποικη μαχη στο Αεροδρομιο οπου κανενας δεν σκοτωθηκε Ο Αλευρομαγειρος εσωσε την Λευκωσια και οι μαχητες της πρασινης γραμμης λενε ουτε τον ξερουν ουτε ειχαν ακουσει καν το ονομα του. Το ΑΓΕΕΘΑ βαζει μυθικες ιστοριες ΡΑΜΠΟ στην ιστοσελιδα του και ο ηλιθιος ο Καμμενος παει και κανει μνημοσυνο βασισμενος σε μυθικες ιστοριες. Ο Μπικακης ηταν σε αυτη την μαχη για μια ωρα και κατεστρεψε ενα τουρκικο αρμα,καποιος αλλος χειριστης ΠΑΟ κτυπησε αλλο ενα και το πυροβολικο σε πολυ πυκνα πυρα μαλλον κτυπησε το τριτο,δυο πολυβολητες με πολυ ευστοχες βολες ειχαν κρατησει το Τουρκικο πεζικο πισω και τα αρματα ειχαν μεινει χωρις καλυψη πεζικου. Τι λες ,ο Δημος Αγιου Δομετιου να κτησει καμια δεκαρια παρκα και να δωσει στα ονοματα ολων αυτων και του Μπικακη; Και ας πεταξουμε τους Πεσοντες σε αυτη την μαχη στα σκουπηδια. Τα γραφω ολα αυτα διοτι ειχα δει το πεδιο της μαχης δυο μερες μετα και ειχα μιλησει με τους στρατιωτες της πρωτης γραμμης Βετερανος 1974
Το πρόβλημα είναι ότι το ερωτηματικό στα ελληνικά είναι ";", όχι "?". Υ.Γ. Στην Κύπρο υπάρχουν δύο λαοί, όχι ένας. Δεν υπάρχουν "Κύπριοι" με την εθνική έννοια, δεν υπάρχει "Κυπριακό" έθνος. Ο όρος "Κύπριος" είναι τοπικός/γεωγραφικός, όχι εθνικός/εθνοτικός. Στην Κύπρο υπάρχουν δύο μεγάλα έθνη, Έλληνες και Τούρκοι, και κάποιες μικρές μειονότητες. Εθνοθρησκευτικές ή εθνικές μειονότητες όπως οι Αρμένιοι και οι Μαρωνίτες, θρησκευτικές μειονότητες όπως π.χ. οι Λατίνοι κ.α. Υπάρχει επίσης και μία ιδιαίτερη εθνοπολιτισμική ομάδα, οι Ρομά (κάποιοι από αυτούς είναι μουσουλμάνοι και κάποιοι χριστιανοί, ενταγμένοι στην τουρκοκυπριακή και την ελληνοκυπριακή κοινότητα αντίστοιχα). Γιατί θα πρέπει ντε και καλά Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι να ζουν μαζί; Οι Τουρκοκύπριοι δεν πρόκειται να ξαναγυρίσουν ως μειονότητα σε ένα κράτος κατά βάση Ελληνοκυπρίων.
Για να επανέλθουμε: κανείς δεν ξέρει τι θα είχε συμβεί στη Λευκωσία αν ο Μπικάκης δεν ήταν τόσο τολμηρός και τόσο εύστοχος. Μένομε, λοιπόν, σ’ αυτή την εκτίμηση που λέει ότι οι Τούρκοι θα έλεγχαν ένα πολύ μεγαλύτερο κομμάτι της Λευκωσίας και ότι η ζωή στην διχοτομημένη πόλη θα ήταν πιο μαρτυρική, σχεδόν αβίωτη… Η κατάληψη της περιοχής θα σήμαινε τον εγκλωβισμό της πόλης και από τα δυτικά, με μόνο πλέον άνοιγμά της το νότιο. " Ύστερα από μια σύντομη ραδιοφωνική εκπομπή διαπίστωσα ότι την ιστορία του την ξέρουν πολλοί, οι συγγενείς, οι φίλοι, οι κοντοχωριανοί, οι συμπολεμιστές του (που τον τιμούν και τον σέβονται). Την ξέρουν και όσοι Έλληνες υπηρέτησαν έκτοτε στην Κύπρο. Τη λένε με θαυμασμό, όσο κι αν ξέρουν αποσπασματικά κάποια από τα στοιχεία που τη συνθέτουν. Μίλησα με πάνω από δεκαπέντε ανθρώπους. Στα μάτια τους ο Μπικάκης δεν είναι ένας κοινός θνητός αλλά ένας υπερφυσικός άνθρωπος που ζωντανεύει όλες εκείνες τις παλιές ιστορίες, όσες ακούγονται στην Κρήτη από την εποχή της Τουρκοκρατίας." απο ένα άρθρο του Νίκου Ψιλάκη, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ΥΠΕΡ - Χ το Φθινόπωρο του 2010 και τώρα πείτε μου, αφου οοι συμπολεμιστές του που ήταν εκει συμφωνουν μαζί του και αφου πουθενά δεν αναφερει οτι έσωσε ΟΛΗ την Λευκωσια παρα μόνο οτι σταμάτησε 6 αρματα με 8 βληματα (οχι 6) και απετρεψε την κατάληψη μια περιοχής, που ειδατε εσεις να λέει οτι εσω ολη την Λευκωσια; Οσοι πολέμησαν έκαναν το καθηκον τους. Ο πολεμος ειναι σίγουρα μια ομαδική προσπάθεια. Σίγουρα όμως κάποιοι άνθρωποι σταθηκαν εκεί που άλλοι θα υποχωρούσαν και αλλοι κατάφεραν φοβερά πληγματα στον εχθρο, άλλοι έπεσαν ηρωικα μαχόμενοι οπως περιγράφεται. Αντι να προσπαθειτε να υποβαθμισετε την προσφορα του Μπικακη θα επρεπε να αναδειξετε την προσφορα και την θυσια των υπολοιπων... ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ!
με καλυπτεις απολυτα με τις τελευταιες φρασεις σου.Ποιος ο λογος να κανει κανεις αντιλογο σε αυτα τα γεγονοτα ,ασχετα πως του φαινονται στην προσωπικη του αντιληψη.
σίγουρα η προσπάθεια είναι συλλογική αλλά η πρόθεση για αγάπη σε αυτό που κάνεις είναι θεάρεστο...προσωπικά πιστεύω ότι αδικείς τον Μανώλη Μπικακη στρατηγέ ...δεν μειωνη τον χαρακτήρα και το ήθος του αν έμεινε 4 μέρες η 4 ώρες χωρίς φαγητό ...αυτό που έχει σημασία είναι το πάθος για αυτό που έκανε .....είναι γνωστό το μίσος που έχετε για του Ελληνες ...αλλά αν σας πρόδωσαν οι πολιτικοί δεν φταίει ο κάθε Μπικακης ...αν μπορούσα να σου πω κάτι θα ήταν αυτό που έλεγε ο Γεώργιος Καραϊσκάκης τους τίτλους και τα γαλόνια τα δίνει η μάχη όχι η κυβέρνηση...........και μην ξεχνάμε οι σφαίρες που σκότωσαν τα παλικάρια στο νορατλας από χέρι κύπριου φύγαν ....άλλα εμείς ως Ελληνες λέμε ...γινήκαν πολλά λάθη ...ας μη τα συνεχίσομε .... Κωστή Αχιλλειδη σεβασμό στους νεκρους
As a survivor and fighter of the 1974 war in some of the bloodiest battles during July/August 1974, I have this to say. First phase Nicosia airport, where I translated between our forces and a British UN officer, for the handing over of the airport to the UN. The second phase, Supporting ELDYK, in the fields of Griogoriou school, and ending up on the heights of Kolokasides. also, at the last battle on the 18th of August at Deneia. Where our officer Dritsas Vasilious order the Marmont Harrington and the BTR, he was commanding to retreat. He actually deserted the field of battle and left a handful of us to defend the village against the advancing Turkish commandos, about 300-350 of them. I cannot comment on Bikakis, I can only really say that Bikakis fought with honour and gave his life for the freedom of Cyprus against the Turkish aggressor, as did thousands of others both mainland Greeks and Greek Cypriots. But everything else that is stated by the General is absolutely true. Nicosia was saved by a collective force. The Greek Cypriots were far more than the mainland Greeks along the frontline. A few thousand more to say the least. There is very little mentioned about how the defending Greek Cypriot army and the veteran soldiers who survived. How could a couple of thousand mainland Greeks be the only ones who saved Nicosia? Please have some respect for the rest of us who fought along the sides of the brave mainland Greeks. The mainland Greeks should also honour the Greek Cypriots who fought with them side by side.
Όι πολεμιστές του 1974 δεν ξεχωρίζουν από που ήταν ή καταγωγή τους φίλε μου!!! Ήταν όλοι ΉΡΩΕΣ που όλοι μαζί πολεμούσαν για την τιμή της πατρίδας την οικογένεια και την περηφάνια σάν ΈΛΛΗΝΕΣ απέναντι στην ορδή των Βαρβάρων!!! ένα μεγάλο εύγε σέ όλους σας!!!! Ένας ΕΛΔΥΚαριος έφεδρος λοχίας αντιαρματικών 1965...1966!!! Όπως και εγώ κατά την θητεία στην Κύπρο πήγα μόνο και μόνο γιατί την αγαπούσα και την αγαπώ ακόμα
Πολύ ορθή προσέγγιση κε. Παπουτσή! Έχουμε ανάγκη από ήρωες της ' Πρώτης Γραμμής '.....έχουμε βαρεθεί από σχεδιασμούς από καθεδρας & την ασφάλεια των επιτελικων γραφείων.
Ειναι αληθινα. Εγραψα βιβλιο με τις μαρτυριες συμπολεμιστες του και του διοικητη του. Γιατι δεν τολμουσε να μισει οταν ζουσαν το λαμογιο. Αυτος και ο Αλευρομαγειρας εχουν παρελθον λιγες πριν
Με τον ίδιο λογισμό δεν θα έπρεπε να μιλάμε ούτε για "Γοργοπόταμο", ούτε για "Αβέρωφ" κλπ ... Ποτέ κανένας δεν είπε ότι ο πόλεμος δεν είναι ομαδική υπόθεση και η έκβαση αυτού, ομαδικό αποτέλεσμα....!!!! Όλοι οι πεσόντες, αλλά και μη, κατά την διάρκεια ενός πολέμου είναι ήρωες και κανένας δεν μπορεί να το αρνηθεί αυτό! Δεν υπάρχει λιγότερο ήρωας και περισσότερο ήρωας, αλλά συμμετοχή ή μη στην τελική έκβαση!!! Πάντα στην ιστορία και στην απόδοση αυτής, απομονώνονται περιστατικά, στην αφήγηση και στην θύμηση των οποίων τιμάται κάθε συμμετοχή στον εκάστοτε πόλεμο ... Με εκπλήσσει και με λυπεί η αδυναμία, ενός Στρατηγού, να το κατανοήσει αυτό ... ! Είναι κρίμα, που με πρόφαση την αμεροληψία σε μια εξιστόρηση, εκφράζεται η πικρία της προσωπικής ματαιοδοξίας ενός φιλόδοξου ανθρώπου .... πραγματικά κρίμα ... Έχοντας ειδικά ως διακύβευμα την απώλεια της μισής Κύπρου και την απώλεια τόσων ανθρώπινων ζωών, θα περίμενα από έναν στρατηγό να πει συγνώμη που δεν καταφέραμε να σώσουμε ακόμα περισσότερα εδάφη και σε καμία περίπτωση να κάνει διαλογή ηρώων, φάσκοντας και αντιφάσκοντας την στιγμή που πρωτύτερα επιλέγει να κάνει λόγο για συλλογικότητα!!!!
Ούτε καν κατάλαβες για τι μιλάει εδώ ο στρατηγός. Το τάγμα του ήταν τάγμα εφεδρων με πολύ λίγους στρατιώτες θητείας,αυτοί οι στρατιώτες δεν είχαν πιάσει οπλο στα χερια τους για 5-6 χρονια,και όμως αυτοί κράτησαν τεις θεσεις τους με δεκάδες απώλειες Έχει καταντήσει να υπερασπιζεται τους ηρωικους νεκρους. Οι ιστορίες για τον Μπικακη μιλανε για ένα ραμπο που ήταν μονος του για τρεις μέρες;;;;; και διέλυσε τον Τουρκικο στρατο. Οτι και αν έκανε ο Μπικακης σε αυτή την μάχη δεν σκοτώθηκε εκεί,σκοτώθηκε σε τροχαίο 20 χρονιά μετά.
Επειδή τον γνώρισα 1975_76 ακουσα την ιστορία από τον ίδιο:τα αρματα ήταν ή 3 ή 4 .Θυμάμαι όμως πολύ καλά ότι, ο ουλαμος υποχώρησε και το τελευταίο αρμα χτυπήθηκε μεταξύ πύργου και πυγματος με αποτέλεσμα να τιναχτη μακριά .Επειδή ήταν αρκετά μακριά ο Μανόλης ειχε σηκώσει το ΠΑΟ στις 45 μοιρες.Στην τελευταία βολή έσπασε ο διαόλος το ποδαρι μας είπε!!
Ο Ελληνισμος δεν πρόκειται να βάλει ποτέ μυαλό. (ΚΑΙ) Η υπερβολή πάντα μας χαρακτήριζε. Επειδή διάβασα και είδα και την άλλη άποψη, θα πω ότι καταλήγω να πιστέψω τον ΕλληνοΚύπριο αξιωματικό. «Το έθνος πρέπει να θεωρεί εθνικόν, ότι είναι αληθές» Διονύσιος Σολωμός.
Υπάρχει αξιωματικός ονόματι Γεωργαλάς, ο οποίος ήταν πολύ κοντά στον Μπικάκη εκείνη την ημέρα,σε πολύ κοντινή απόσταση και τα επιβεβαιώνει ! Υπερβολές πάντα θα υπάρχουν παντού,δε διαφωνώ ! Ίσως μην συνέβησαν όλα αυτά ΑΚΡΙΒΩΣ έτσι, αλλά ΣΙΓΟΥΡΑ έγιναν κάπως έτσι !
ἀντί νά βγῆ νά καταγγείλλῃ την προδοσία ἀναλώνεται στο να μικρύνῃ ἔναν λαοφιλή καταδρομέα..Τόσο τοῦ κόβει σήμερα (κι ἀναρωτιέμαι τότε πόσο περισσότερο τοῦ ἔκοβε)....
Επειδή έκανα σχεδόν όλη μου τη θητεία στο 211 Τ.Π. θέλω να κάνω μία διόρθωση. Το 211 ήταν από τα φυλάκια γύρω από το ξενοδοχείο Λήδρα Πάλας μέχρι όλο τον Άγιο Παύλο. Μέχρι τη ΤΟΥΡΔΙΚ.
Μια χαρά τα πήγε ο Μπικάκης, δεν καταλαβαίνω γιατί ενοχλεί η ιστορία του, κανείς δεν υποβιβάζει την προσπάθεια όλων των πολεμιστών, απλά κάποιοι διακρίνονται περισσότερο στην μάχη και πρέπει να τιμώνται.!!!
1:06 Σύμφωνα με έρευνα που έχει κάνει ο δημοσιογράφος Γιάννης Φασουλάς ο Μπικάκης κατέστρεψε με το ΠΑΟ του 3 ή 4 άρματα. Αυτό για την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας.
Το σχόλιο του κ. Λίνου Αντωνιάδη νομίζω ότι απαντά αντικειμενικά σε όλα τα σχόλια που έχουν γραφτεί. Ήταν εκεί, στις μάχες. Επομένως κάθε σχόλιο φανατικής οπτικής του θέματος, ακυρώνεται από την αναφορά ενός ανθρώπου που στάθηκε και πολέμησε μαζί με τους ε/κύπριους και τους ελλαδίτες στρατιώτες.
Εσχάτως επικρατεί η άποψη ότι ο Μπικάκης τελικά κατέστρεψε 2 άρματα των Τούρκων και όχι 5 ή 6. Αυτό καταγράφει και ο Κωνσταντίνος Δημητριάδης ο οποίος έκαμε μεγάλες έρευνες και διασταύρωσε τις πληροφορίες πριν γράψει τα βιβλία του. Όπως και να 'χει οι ήρωες είναι πολλοί και τους τιμούμε όλους συμπεριλαμβανομένου και του Μπικάκη ο οποίος οπωσδήποτε προσέφερε και αυτός στον αγώνα. Αιωνία η μνήμη του και αξίζει να δείτε ολόκληρη την εκπομπή του κυρίου Μιχαήλ με φιλοξενούμενο τον Αχιλλείδη.
Για ολους τους ανιστορητους,δειτε τι λει ο στρατηγος ε.α Κοιμτζογλου,τοτε διμοιριτης της διμοιριας ΠΑΟ στην μαχη για τα ηψωματα Κολοκασιδη το 74 ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-qgTetbUL128.html και να πατε στο 4.46.το ειχανε σβησει αλλα το ξαναβρηκα.
Ο πατέρας μου Ανδρέας Πασιαρδής ήταν ο ένας από τους Λοχαγούς του Τάγματος του Υποστράτηγου ε.α. Κωνσταντίνου Αχιλλείδη τότε Ταγματάρχη Διοικητή του 212ΤΕ. Πολέμησε με το Λόχο του το τριήμερο 14-16 Αυγούστου 74 διαδοχικά, στο στρατόπεδο του 11ου Τ.Σ., στη Σχολή Γρηγορίου και τέλος στη μάχη των υψωμάτων Κολοκασίδη που έγινε το απόγευμα της 16ης Αυγούστου. Εκεί το 212ΤΕ απέκρουσε την τελευταία τουρκική επίθεση η οποία εκδηλώθηκε από τις 5 μέχρι τις 7 το απόγευμα αφού προηγήθηκε σφοδρός βομβαρδισμός της περιοχής από τις 4 περίπου το απόγευμα. Απεσώβησε την κύκλωση ή και κατάληψη της Λευκωσίας. Κατεστράφησαν συνολικά τέσσερα άρματα, τρία στο μέτωπο των υψωμάτων Κολοκασίδη, όπου αμύνετο ο Λοχαγός Ανδρέας Πασιαρδής με τον 1ο Λόχο (ύψωμα 190 ή ινστιτούτο νευρολογίας και γενετικής) και ο Λοχαγός Γεώργιος Χατζηδαμιανού με το 3ο Λόχο του 212ΤΕ (ύψωμα 180 δεξιά του ράουντ-απάουτ Κολοκασίδη) και ένα στο μέτωπο Καϊσή όπου αμύνετο ο Υπολοχαγός Κωνσταντίνος Μιχόπουλος με το 2ο Λόχο του 212ΤΕ. Κατά τη μάχη αυτή τρία αντιαρματικά ΠΑΟ 90 χιλ της Α’ΚΔ, που ήρθαν στη περιοχή το πρωϊ της 16ης Αυγούστου, τέθηκαν υποδιοίκηση του 212ΤΕ και ο Ταγματάρχης Αχιλλείδης διέθεσε ένα στον κάθε Λόχο του. Ο Μπικάκης ήταν υπαρκτό πρόσωπο και ήταν ένας από τους 13 καταδρομείς, με τα τρία ΠΑΟ 90χιλ, που ήρθαν την Παρασκευή 16 Αυγούστου μαζί με τον Κύπριο στρατιώτη-οδηγό Κύπρο Ιωάννου που σκοτώθηκε εκεί στου Κολοκασίδη. Επίσης υποδιοίκηση του 212ΤΕ τέθηκαν και δύο ΠΑΟ 106χιλ του 120ΛΒΟ που προηγουμένως υποστήριζαν το Στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ η οποία εκείνες τις ώρες είχε εγκαταλείψει την περιοχή και πήγε στην περιοχή του Αρχαγγέλου. Το 212ΤΕ το υποστήριξε το ΠΒ δηλαδή η 187ΜΠΠ και η 184 ΠΠΠ, καθώς και τμήματα πεζικού του 386ΤΕ και του 399ΤΠ μέχρι τις 5-5.30μμ. Η ψευδής αυτή ιστορία με τον Μπικάκη που διαδίδεται χωρίς ντροπή στο διαδίκτυο ξεκίνησε από ένα άρθρο σε στρατιωτικό περιοδικό το 1993 το οποίο κατέχω. Κάποιος με ψευδώνυμο έγραψε το άρθρο αυτό επικαλούμενος ένα αξιωματικό χωρίς όνομα που έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις, όπως γενικώς και αορίστως ισχυρίζεται ο αρθρογράφος, ο οποίος του έλεγε την γνωστή ιστορία για τον Μπικάκη. Κάθε άνθρωπος με στοιχειώδη λογική μπορεί να αντιληφθεί εύκολα ότι η ιστορία αυτή είναι φανταστική. Ο Μπικάκης ήταν εκεί, αλλά δεν ήταν μόνος. Τα 4 άρματα τα κατέστρεψαν το πρώτο ο καταδρομέας με το ΠΑΟ 90χιλ, που ήταν εκεί που αμύνετο ο Λοχαγός Πασιαρδής. Αν ήταν ο Μπικάκης ή ο Καβακιώτης ή κάποιος άλλος αυτό δεν το γνωρίζουμε. Πάντως ο καταδρομέας που ήταν εκεί έριξε 7 βλήματα και δεν πετύχαινε το πρώτο άρμα. Ο Λοχαγός Πασιαρδής βλέποντας το άρμα να πηγαίνει προς το ράουν-απάουτ Κολοκασίδη, αφού ο καταδρομέας ήταν πολύ άστοχος, αναγκάστηκε να προβεί σε απονενοημένο διάβημα. Να ορμήσει ακάλυπτος με τους άνδρες του να το σταματήσουν με όποιο τρόπο μπορούσαν. Τελικά ο καταδρομέας το κατέστρεψε με το 8ο βλήμα. Τα άλλα άρματα τα κατέστρεψαν, το ένα σίγουρα το πυροβολικό, το άλλο είτε το πυροβολικό είτε κάποιο από τα ΠΑΟ90χιλ ή το ΠΑΟ 106χιλ από το Μον Παρνάς που έβαλλε και αυτό. Το 4ο στου Καϊσή με βολή του ΠΑΟ 106χιλ που εγκατέλειψε εκεί η ΕΛΔΥΚ όταν έφυγε από την περιοχή και το ανέλαβαν δύο έφεδροι Ανθυπολοχαγοί του 2ου Λόχου του 212ΤΕ. Τα υπόλοιπα άρματα υποχώρησαν όπως και το τουρκικό πεζικό. Το 212ΤΕ τότε ετιμήθη από τον Αρχηγό ΓΕΕΦ για τον τριήμερο αγώνα και ιδίως για τη μάχη αυτή που έσωσε τη Λευκωσία. Ο Μπικάκης προσέφερε και αυτός όπως και οι υπόλοιποι. Τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο. Οι φανταστικές αυτές ιστορίες αδικούν όχι μόνο εκείνους όλους τους άνδρες που πολέμησαν εκεί αλλά και τον ίδιο τον Μπικάκη. Για το τι πραγματικά έγινε εκεί παραπέμπω στο polemikidrasi212tp1974. ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΣΙΑΡΔΗΣ Λευκωσία 23η Οκτωβρίου 2017
@Panos Demou Τί σημαίνει αιδώς Αργείοι. Τί σημαίνει αίσχος και ντροπή. Αυτά να απευθύνονται σε αυτούς που σας δουλεύουν. Σε αυτούς που πλάθουν φανταστικές ιστορίες για λόγους που μόνο οι ίδιοι ξέρουν. Όχι σε αυτούς που λένε τί πραγματικά έγινε το 74. Έλεος πια με τις φανταστικές ιστορίες του 74. Ο Στρατηγός ο Αχιλλείδης τότε Ταγματάρχης Διοικητής του 212ΤΠ είναι την αλήθεια που λέει. Αλλά φαίνεται η αλήθεια δεν αρέσει.
Καλά ρε ειναι δυνατόν το έπαινος του ηρωισμός ενός στρατιώτη να υποβαθμίζει τον ηρωισμό των υπολοίπων; --Μα προφανώς και Όχι ! Τι συμπέρασμα είναι αυτό;
Ο κ Αχιλλείδης για όσους δεν κατάλαβαν δεν ήταν οποιοσδήποτε Διοικητής που πολέμησε το 1974. Δεν εκφέρει γνώμη ο κ Αχιλλείδης ως ένας τρίτος. Ήταν ο Διοικητής του 212ΤΠ και Διοικητής του Μπικάκη τις κρίσιμες ώρες της 16ης Αυγούστου 74. Ο Μπικάκης στις 16 Αυγούστου 74, στις 11 το πρωϊ, ήρθε με άλλους έντεκα καταδρομείς και με τον επικεφαλής Ανθυπολοχαγό Νικόλαο Κοϊμτζόγλου, σύνολο δεκατρείς και μαζί με τον Κύπριο οδηγό τους, ο οποίος το απόγευμα σκοτώθηκε, παρουσιάστηκαν στο Διοικητή του 212ΤΠ στην αντιπροσωπεία Κολοκασίδη. Τέθηκαν υποδιοίκηση του 212ΤΠ. Εντάχθηκαν δηλαδή οργανικά στο 212ΤΠ. Δηλαδή την ημέρα εκείνη, την Παρασκευή 16 Αυγούστου, από τις 11 το πρωϊ που ήρθαν οι 13 καταδρομείς, με τρία ΠΑΟ 90χιλ και τρία οπλοπολυβόλα Μπαρ, μέχρι τις 7 το απόγευμα που εφαρμόστηκε η εκεχειρία ο Διοικητής τους ήταν ο τότε Ταγματάρχης Κωνσταντίνος Αχιλλείδης. Η Μοίρα του Μπικάκη η Α’ΜΚ εκείνες τις μέρες ήταν στο Σταυροβούνι 30 περίπου χιλιόμετρα νοτίως της Λευκωσίας εφεδρεία του ΓΕΕΦ. Τους 13 καταδρομείς τους έστειλαν από το Σταυροβούνι για να βοηθήσουν με τα τρία ΠΑΟ το 212ΤΠ που υπεράσπιζε το πιο νευραλγικό μέτωπο της Λευκωσίας. Από το αεροδρόμιο Λευκωσίας μέχρι τον Άγιο Δομέτιο. Όμως εστερείτο αντιαρματικών. Ο κ Αχιλλείδης ως Διοικητής όλων αυτών είναι ο καθ’ ύλην και κατά τόπον αρμόδιος να μιλήσει για τον Μπικάκη ή οποιονδήποτε άλλο του Τάγματος του ή αυτών που τέθηκαν υπό διοίκηση του. Για το τι έκανε και για το τι δεν έκανε. Ο κ Αχιλλείδης μετά το πέρας της μάχης των υψωμάτων Κολοκασίδη με διαμνημόνευση του τίμησε τους διακριθέντες Αξιωματικούς. Μεταξύ αυτών και ο Ανθυπολοχαγός Κοϊμτζόγλου που ήταν επικεφαλής των καταδρομέων με τα ΠΑΟ περιλαμβανομένου και του Μπικάκη. Η προσφορά της ομάδας των τριών ΠΑΟ 90χιλ του Ανθυπολοχαγού Κοϊμτζόγλου ήταν σημαντική και μαζί με το πυροβολικό και τα ΠΑΟ 106χιλ βοήθησε καθοριστικά το 212ΤΠ για να αποκρούσει την τουρκική επίθεση. Δεν ετίθετο θέμα ότι ο Μπικάκης έκανε κάτι ξεχωριστό από τους άλλους και ούτε έπρεπε να τιμηθεί ξεχωριστά. Οι ηθικές αμοιβές του Διοικητή προς τους Αξιωματικούς του, αντικατοπτρίζουν και την προσφορά του κάθε τμήματος του οποίου ηγήθηκε ο κάθε Αξιωματικός. Αυτή η φανταστική ιστορία ξεκίνησε το 1993 από ένα περιοδικό ενώ ο πόλεμος ήταν το 1974. Με τη πάροδο του χρόνου δυστυχώς ο καθένας γράφει ότι θέλει. Κανείς από όσους Αξιωματικούς ή στρατιώτες του 212ΤΠ πολέμησαν σε εκείνη τη μάχη δεν αναφέρει αυτή την φανταστική ιστορία γιατί δεν έγινε ποτέ. Είναι μούφα και δυστυχώς δεν είναι η μόνη για το 74. Τα γεγονότα είναι πολύ διαφορετικά. Ακόμα η Κύπρος είναι μικρή και τα νέα διαδίδονται εύκολα. Οι εφημερίδες τότε έγραψαν τόσα πράγματα για τις μάχες εκεί. Όμως δεν έγραψαν τίποτε από αυτή την ιστορία γιατί δεν έγινε ποτέ. Ο κ Αχιλλείδης δεν μειώνει ούτε ανεβάζει κάποιον. Είναι την αλήθεια που λέει και τίποτε παραπάνω. Αν δεν το κάνει ο Διοικητής του Τάγματος ποιος θα το κάνει. Μάλιστα το έκανε και παλαιότερα πριν χρόνια αλλά κάποιοι το βιολί τους. Θα μπορούσε να σιωπήσει ή να επαναλαμβάνει την γνωστή εξωπραγματική ιστορία που πλασάρουν κάποιοι για τον Μπικάκη και όλα καλά. Συγχαρητήρια όμως στον Στρατηγό τον Αχιλλείδη που βάζει τα πράγματα στην θέση τους. Φέρνει παράδειγμα τον ηρωϊκό Ανθυπίλαρχο Δημήτρη Σταύρου που αντιστάθηκε, όπως και τόσοι άλλοι και έπεσε εκεί εκείνες τις ώρες. Ο άριστος των αρίστων. Στο παγκύπριο γυμνάσιο. Στην Ιατρική της Αθήνας. Του πρότειναν να πάει στην ΝΑΣΑ. Ήταν ένας πολυτάλαντος νέος με λαμπρό μέλλον. Προτίμησε να πολεμήσει να σώσει τη πατρίδα του. Έμεινε εκεί στα χαρακώματα και θυσιάστηκε για να σώσει τη Λευκωσία με το ηρωϊκό 212ΤΠ. Όμως κανείς δεν τον ξέρει. Αντί να μνημονεύουμε και να έχουμε πρότυπο τέτοιους ανθρώπους κοιτάζουμε στο διαδίκτυο και όποιος γράψει περισσότερες φορές μια φανταχτερή ιστορία τη δεχόμαστε και ως πραγματικότητα. Η ιστορία αυτή που κυκλοφορεί για τον Μπικάκη είναι πέρα για πέρα ψευδής. Ποτέ δεν ήταν 4 μέρες μόνος και ποτέ δεν πολεμούσε μόνος. Ήρθε στις 16 Αυγ και όχι στις 14 Αυγ. Στις 14-15 Αυγ ήταν στο Σταυροβούνι. Δεν ήταν μόνος καθώς είχε και άλλους καταδρομείς και εθνοφρουρούς του 212ΤΠ και του 386ΤΠ. Έλαβε μέρος στη μάχη 1-2 ώρες μόνο, μεταξύ 5-7μμ της 16ης Αυγούστου. Η δε μάχη της Λευκωσίας ήταν τρεις μέρες και όχι τέσσερις. Τέλειωσε στις 16 Αυγ στις 7 το βράδυ με το πέρας της κυρίως μάχης της Λευκωσίας στα υψώματα Κολοκασίδη και όχι στις 17 Αυγ. Μπορεί να κτύπησε ένα άρμα μπορεί και κανένα. Πιο πάνω αναφέρω πως κτυπήθηκαν τα 4 άρματα δεν θα επαναλάβω. Πάντως αυτός που κτύπησε το πρώτο άρμα έριξε 7 βλήματα χωρίς να το πετύχει. Το πέτυχε με το 8ο βλήμα. Περισσότερο συνάδει με τον Καβακιώτη και όχι με τον Μπικάκη. Κανείς εκεί δεν έριχνε βλήμα και άρμα όπως μας δουλεύει ο εγκέφαλος που επινόησε την μούφα. Δεν έριξε 6 βλήματα και πέτυχε 6 άρματα. Ποτέ δεν έγινε τέτοιο πράγμα από κανένα. Εκεί ήταν πόλεμος. Δεν ήταν τηλεπαιχνίδι ή πεδίο βολής. Ούτε βρήκε ένα πολυβόλο πετάμενο και το πήρε και έκανε τι έκανε. Το πολυβόλο πενηντάρι είχε χειριστή Κύπριο έφεδρο του 212ΤΠ ο οποίος μάλιστα πολέμησε και καλά. Ούτε ήταν αγνοούμενος και νηστικός τέσσερις μέρες όπως λέει η μούφα. Ούτε έριξε δύο βλήματα πάνω στη Σχολή Γρηγορίου και διέλυσε ξέρω γω ποιους διέλυσε. Εκεί υπήρχαν άνθρωποι που έζησαν την μάχη.(συνεχίζεται)
. Η Σχολή Γρηγορίου επροσβάλλετο τρεις ημέρες 14-16 Αυγ από όλα τα επίγεια και εναέρια μέσα όπου αμύνετο ο πατέρας μου Λοχαγός Ανδρέας Πασιαρδής με το 1ο Λόχο/212 και μάλιστα ετραυματίστηκε όπως και οι περισσότεροι άνδρες του. Μετά τη Σχολή Γρηγορίου εκεί στου Κολοκασίδη πολέμησαν ξανά. Εκεί που σύμφωνα με τη μούφα ήταν μόνος ο Μπικάκης. Εκτός από τον Λοχαγό Πασιαρδή υπήρχαν Κύπριοι εθνοφρουροί του 212ΤΠ που πολεμούσαν ακατάπαυστα τρεις μέρες. Από το πρώτο φως της 14ης Αυγ μέχρι και τη κατάπαυση του πυρός στις 7μμ της 16ης Αυγ. Καταπονημένοι και πολλοί τραυματισμένοι. Πλάϊ στους ελδυκάριους και δεν είναι θέμα διαχωρισμού σε Ελλαδίτες και Κύπριους όπως τόσο λανθασμένα και παραπλανητικά προσπαθούν κάποιοι να το τοποθετήσουν. Εκείνες τις ώρες κάποιοι πολέμησαν και κάποιοι θυσιάστηκαν για τη σωτηρία αυτού του τόπου. Είναι όλοι δικά μας παιδιά. Το ίδιο και ο Μπικάκης. Διότι και αυτός έπραξε το καθήκον του εκείνες τις 1-2 ώρες που συμμετείχε στη μάχη. Τίποτε περισσότερο τίποτε λιγότερο. Πρέπει να διαχωρίζουμε την πραγματική προσφορά του από την μούφα που πλασάρουν κάποιοι. Αυτή η κατά φαντασίαν ιστορία δεν βασίζεται σε καμιά μαρτυρία Αξιωματικού ή οπλίτη που πολέμησε εκεί παρά μόνο στο κείμενο του 1993. Αυτοί που επινοούν αυτά τα πράγματα δυστυχώς δεν σέβονται κανένα που πολέμησε εκεί. Ούτε και τον Μπικάκη. Συνεπώς πρέπει με ψυχραιμία και αντικειμενικότητα να διαβάζουμε την ιστορία. Όσον για τον κ Αχιλλείδη, ως ερευνητής, έχω να πω πάρα πολλά για την προσφορά του. Ήταν ένας άξιος Αξιωματικός που με τις επιτελικές του κινήσεις και διαταγές άφησε τη σφραγίδα του στο πεδίο της μάχης. Από τους Διοικητές των μονάδων που υπεράσπισαν τη Λευκωσία ήταν ο κορυφαίος, με σεβασμό και προς τους υπόλοιπους. Άξιοι και οι Λοχαγοί του, Α. Πασιαρδής, Γ. Χατζηδαμιανού, Κ. Μιχόπουλος, που πολέμησαν ριψοκίνδυνα επικεφαλής των ανδρών τους. Το Τάγμα του αποτελείτο από μεγάλο αριθμό εφέδρων Αξιωματικών και ένα Λόχο εθελοντών του Λοχαγού Α. Πασιαρδή. Ήταν ένα Τάγμα επίλεκτων πολεμιστών και αυτό αποδείκτηκε στη πράξη. Άνκαι πολεμούσε τρεις μέρες, 14, 15, 16 Αυγ, βρήκε τα ψυχικά αποθέματα το απόγευμα της 16ης Αυγ, μετά που έφυγε και η ΕΛΔΥΚ και μαζί με τα υποδιοίκηση τμήματα, αυτά που το ενίσχυσαν (386ΤΠ) και το ΠΒ (187ΜΠΠ, 184ΠΠΠ) απέκρουσε τη κύρια τουρκική επίθεση κατά της Λευκωσίας. Εκεί που ηττήθηκε ο τουρκικός στρατός και σώθηκε η Λευκωσία. Δεν είναι τίποτε τυχαίο από όλα αυτά. Στη συνέντευξη του κ Αχιλλείδη διακρίνεται η σεμνότητα, η μετριοφροσύνη και ο σεβασμός απέναντι στην προσφορά όλων. Μιλά για συλλογική προσπάθεια και ορθώς πράττει. Όμως η προσφορά της μονάδας του ήταν πρωταγωνιστική. Αν δεν αντιστεκόταν με το σθένος που αντιστάθηκε κανείς δεν γνωρίζει τι θα εγίνετο η Λευκωσία. Το τι έγινε τότε φαίνεται και μέσα από τις έρευνες της εποχής. Εκεί που σύμφωνα με τη μούφα ήταν ένας ράμπο μόνος του. Η εφημερίδα ‘’Ο ΑΓΩΝ’’ την 16 Ιουλίου 1975 έγραφε: «…Το Τάγμα του (του Ταγματάρχη Αχιλλείδη), το 212, αγωνίστηκε επί τριήμερον (14, 15 και 16 Αυγούστου). Βασική αποστολή του ήτο να κρατήση τη διάβασι που τυχόν υποχώρησις της θα επέτρεπε στα τουρκικά άρματα να κινηθούν προς το κέντρον της Λευκωσίας. Και το πέτυχαν. Όπως μου είπε ένας αξιωματικός που πολέμησε στη περιοχή: Όλο το Τάγμα του 212 αντιδρούσε σαν τον οδηγό του αυτοκινήτου τελείως μηχανικά. Οι διαταγές, είπε, ξεκινούσαν αμέσως από τον εγκέφαλο και κατέληγαν στη κίνησι των δυνάμεων. Όλοι ενεργούσαν μηχανικά. Η λογική δεν εχρησιμοποιείτο τότε. Αν για παράδειγμα οι άνδρες και οι αξιωματικοί περίμεναν να κρίνουν τη διαταγή που τους εδίδετο και να σκεφθούν ότι με τα μέσα που διέθετον δεν μπορούσαν να αντιμετωπίσουν τα τουρκικά τανκς ασφαλώς η γραμμή θα υποχωρούσε. Και οι συνέπειες θα ήσαν πολύ μεγάλες και σοβαρές για την τύχη της Κύπρου. Στην μάχη αυτή πολλές φορές οι άνδρες ανελάμβαναν και πρωτοβουλίες από μόνοι τους. Σε πολλές περιπτώσεις μερικά υψώματα κρατήθηκαν χάρις στη μεγαλοψυχία μερικών ανδρών. Αλλά κρατήθηκαν και διατηρούνται μέχρι σήμερον. Κατά την άποψι του αξιωματικού αυτού μια μάχη κρίνεται πολλές φορές από μερικά κρίσιμα λεπτά. Για το 212 η κρίσιμος στιγμή ήταν η 2α απογευματινή της Παρασκευής 16 Αυγούστου. Την στιγμή αυτή το 212 είχε πάρει όλο το βάρος του πολέμου. Αυτή την στιγμή η ΕΛΔΥΚ ηναγκάσθη να συμπτυχθή και να εγκαταλείψη το στρατόπεδο της και να μετακινηθή στη περιοχή του Αρχαγγέλου.». Την επομένη 17 Ιουλίου 1975 ‘’Ο ΑΓΩΝ’’ συνέχισε: «Από την στιγμή αυτή δηλαδή την 2α απογευματινή της Παρασκευής 17 Αυγούστου (16 Αυγούστου), σε διάστημα τεσσάρων ωρών το 212, δέχθηκε όλο το βάρος της τουρκικής επιθέσεως που γινόταν από αέρος και από πεζοπόρα και μηχανοκίνητα τμήματα. Παρά την πίεσι όμως αυτή και παρά τον περιορισμό των όπλων που διέθετε, κατώρθωσε να κρατήση την γραμμή. Σ’ αυτή την στιγμή το 212 έδειξε όλη την αυτοθυσία του. Οι διαταγές έφευγαν από τον Ταγματάρχη Αχιλλείδη βροχή. Και έφθαναν στις δυνάμεις μέσα σε χάλαζα από σφαίρες και όλμους. Οι άνδρες ενεργούσαν μηχανικά. Και κρατήθηκαν.». Αυτά προς ενημέρωση. Παραπέμπω επίσης στο ΠΟΛΕΜΙΚΗΔΡΑΣΗ212ΤΠ1974 όπου έχει αρκετές πληροφορίες. ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΣΙΑΡΔΗΣ 30 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2018
Να ξαναπολεμησουν ποιοι??????? Απο τους 1500 Ελλαδιτες στρατιωτες που ηταν στην Κυπρο στον Αττιλα ΙΙ οι μονοι που πολεμησαν ηταν 2 λοχοι της ΕΛΔΥΚ που υπερασπιστηκαν το στρατοπεδο τους και τρια στοιχεια ΠΑΟ απο την Α μοιρα καταδρομων αποσπασμενα στο 212ΤΑ.Ολοι οι αλλοι με διαταγη απο την Αθηνα ηταν στα μετοπισθεν αδρανειςκαι θεατες. Ο στρατηγος πιο πανω ηταν διοικητης του 212 ΤΕ στην μαχη για τα υψωματα Κολοκασιδη,Αν δεν ξερει αυτος τι εγινε, ποιος ξερει??? ΗΡΩΕΣ ειναι ο αντ/στρχης Κουρουπης,ο Τ/αρχης Κατσανης,ο τ/ρχης Μαρκου και χιλιαδες αλλοι που ΕΠΕΣΑΝ στο πεδιο της μαχης η ειναι αγνοουμενοι. Ο Μπικακης σκοτωθηκε σε τροχαιο 20 χρονια μετα. Αν θες να πιστευεις μυθικες ιστοριες δικαιωμα σου,μονο μην σχολιαζεις για κατι που δεν ξερεις τιποτα. Νικιφορος ,βετερανος 1974
Nikiphoros! Ψευδεσαι ασυστόλως. Η Ελδυκ δεν υπερασπίστε μόνο το στρατόπεδο τους. Αμυνθηκε στον τομέα του κεντρικού μετώπου της ευρύτερης περιοχής της Λευκωσίας. Ήταν μονίμως στην πρώτη γραμμή. Πάνω της έπεσε το κύριο βάρος των επιθέσεων των Τουρκων με αποκορύφωμα την μητέρα των μαχών 16 Αυγ 1974. Εκει αμυνθηκαν ηρωικά ο 2ος, 4ος λοχοι της ο Λ/Δ του συντάγματος και στοιχεία του ΛΒΟ. Εξαπέλυσε επιθέσεις εναντίον του τ/κ κιονελι. Είχε νεκρούς και κατά την διάρκεια της υποτιθέμενης εκεχειρίας. Άλλες υπομοναδες τις είχαν αποσταλεί Λαπηθο, Καραβα διάβαση Βασιλειας. Η Α ΜΚΔ πολέμησε και στο αεροδρόμιο Λευκωσίας. Επίσης ελλαδιτες υπαξκοι έφεδροι κυρίως είχαν στελεχώσει μονάδες της ΕΦ. Θα έχεις υπόψιν θεωρώ την ιστορία του καταληφθεντος τουρκικού Μ 47. Τον ήρωα Ανθλγο Σταύρο Μπιτσακη Λαπηθο Καραβα ίσως; Τι είναι αυτό το μένος για τον καταδρομέα Μπικακη; Θα πρέπει να γνωρίζεις ότι οι μύθοι είναι "διογκωμενες" αλήθειες αλλά αλήθειες.
@@nikiphoros1638 να μην ξαναπιάσεις στο στόμα σου την ΕΛΔΥΚ δειλέ ! ποιος σου είπε ότι Ήρωες είναι μόνο αυτοί που σκοτώνονται στην μαχη ;;; να ντρέπεσαι !
βεβαίως θα ξαναπολεμήσουν όσες φορές κι αν χρειαστεί ! αλίμονο άμα οι Ένοπλες Δυνάμεις μας , αποφάσιζαν να πολεμήσουνε ή όχι ανάλογα με τα λόγια ενός αΝΟητου !
Συλλογικη προσπαθεια λεει..σε λιγο θα μας πουν οτι η Ελδυκ δεν πολεμησε ποτε.φοβαστε μαλλον μην σας παιρναμε την δοξα τι να πεις..αχαριστοι για τους ανθρωπους που πολεμησαν για σας.λες και ειχαν κανα οφελος..αντιθετα εσεις ειχατε..για τον Μπικακη παλι οτι δεν ειναι ηρωας τι να πω.μαλλον για σας ηρωες ειναι μονο οσοι πεθαινουν. Λιγο τσιπα να χατε..
Στον Αττιλα 2 εκτως απο τους δυο λοχους που υπερασπιστηκαν το στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ οι άλλοι 1000 ήταν κάτω από την σκια των ευκαλυπτων στην Μακεδονιτισσα και βλέπανε την μαχη,Η Ά μοιρα καταδρομων ηταν στο Σταυροβουνι 30χλμ πισω και εκτως απο τα τρία στοιχεία ΠΑΟ δεν ερριξαν ουτε μια σφαίρα,αυτό βέβαια μετά από διαταγές από την Αθηνα.ΝΑ ΠΟΣΟ ΠΟΛΕΜΗΣΑΝ.
@@anodinos16vgr Εγώ δεν εχω διαβασει αυτα που γράφω,ΤΑ ΕΖΗΣΑ,είμαι βετεράνος στρατιώτης θητείας και πρώτης γραμμής. Εσυ τα διάβασες αυτά από βιβλία που αναζητούν δοξες,δοξες δεν υπήρχαν στον πόλεμο στην Κύπρο. Εσυ που ήσουνα το 74;; Κανένας δεν είναι αχάριστος στην Κύπρο,και εχουνε χασει και το ένα τρίτο της πατρίδας τους,αν πας στον Τυμβο Μακεδονιτισσας θα δεις ποσο τιμουν του πεσοντες. Κυπριοι εθελοντες σκοτωθηκαν σε οποίο πόλεμο έκανε η Ελλάδα από το 21 έως το 40, για ποιο όφελος;;; πολεμησαν επειδη ηταν Ελληνες. Και τι όφελος είχαν οι Κύπριοι από τον πόλεμο;; Ηλιθιοι και ανίκανοι χουντικοι αξιωματικοι φερανε τους Τούρκους στην Κυπρο με το πραξικόπημα που εκαναν,σχεδον 5000 νεκροι και αγνοούμενοι,200000 προσφυγες και το ένα τρίτο της Κύπρου υπο Τουρκικο ζυγο. Ο Μπικακης ηταν στην μάχη στα ηψωματα Κολοκασιδη για μια ωρα,δεν ήταν μονος του,εκεί κρατούσε την γραμμή το 212 ΤΕ που είχε δεκάδες νεκρούς,μπορεί να έριξε 6 -8 βλήματα με αντιαρματικο,μπορει και κτύπησε ένα αρμα μπορει και δυο,αυτό τον κάνει ήρωα;;;;Εγώ προσωπικά είχα δει το πεδίο της μάχης δυο μέρες μετά,είχα δει δυο κατεστραμμενα αρματα αλλα δεν άκουσα καμια ιστορια Ραμπο.
εχω υπηρετησει στην Κυπρο αργοτερα βεβαια και ξερω τι πιστευουν οι κυπριοι για τους ελλαδιτες οπως λενε και ειδικα για τους στρατιωτες.εχω ακουσει μαρτυριες και εχω μιλησει με ανθρωπους που πολεμησαν εκει.εσυ προφανως για παιρνεις ετσι στα ελαφρια τις πραξεις τους μαλλον ησουν απο αυτους στην σκια ή εισαι κυπριος.που ηταν οι κυπριοι? Ολος ο στρατος ηταν αυτη η ΕΦ? Η μισοι τρεχανε κατω απτα αρχιδια του μακαριου και αποφυλακισαν τους γριβικους για να πανε να πολεμησουν.ασε ρε μαγκα. Οταν δεχεσε επιθεση καθεσε και πολεμας δεν περιμενεις απο 1000 ατομα να βγαλουν το φιδι απτην τρυπα αφου ησουν εκει και ξερεις για πες μου ποσοι κυπριοι πολεμησαν? Που? και τι καταφεραν? Οι Ελληνες καταδρομεις με τα νορατλας κρατησαν το αεροδρομιο γκριζο μεχρι και σημερα. Ηρωες δεν ειναι μονο οι κερδισμενοι. Τωρα αν εσυ θελεις να εθελοτυφλεις και να λες αυτα που λες δικαιωμα σου.παραξενο παντως γιατι ολοι οι ανθρωποι που πολεμησαν στα αληθεια εκει λενε ακριβως τα αντιθετα..
@@anodinos16vgr Το όνομα σου πρέπει να το αλλάξεις σε ΑΝΙΔΕΟΣ,φιλέ δεν ξέρεις τίποτα,καλυτερα ειναι να μην σχολιάζεις σε θέματα που δεν ξε ρεις. Συνεχισε να πιστεύεις ότι οι καταδρομείς νίκησαν και ταπεινωσαν τον ΑΤΤΙΛΑ στο αεροδρομιο σε μια ΕΠΙΚΗ μάχη που κανένας δεν σκοτώθηκε. Η ΕΛΔΥΚ εβγαλε το φίδι από την τρυπα υπερασπιζομενη μισο χλμ απο ένα μέτωπο 80χλμ. Ο νέος ραμπο που ήταν σε μια μάχη για μια ωρα,...αυτος έμεινε νηστικος και διψασμενος μονος του για τρεις μέρες και διέλυσε τους Τούρκους. Και ότι άλλο θέλεις να πιστεύεις είναι δικαιωμα σου.
Αντιγράφω από τον ΓΙΩΡΓΟ ΠΑΣΙΑΡΔΗ (Προς χυδαίους υβριστές του ομιλούντος αποδειγμένα ηρωικού αξιωματικού, "παληκαράδες του πληκτρολογίου") : "Η Σχολή Γρηγορίου επροσβάλλετο τρεις ημέρες 14-16 Αυγ από όλα τα επίγεια και εναέρια μέσα όπου αμύνετο ο πατέρας μου Λοχαγός Ανδρέας Πασιαρδής με το 1ο Λόχο/212 και μάλιστα ετραυματίστηκε όπως και οι περισσότεροι άνδρες του. Μετά τη Σχολή Γρηγορίου εκεί στου Κολοκασίδη πολέμησαν ξανά. Εκεί που σύμφωνα με τη μούφα ήταν μόνος ο Μπικάκης. Εκτός από τον Λοχαγό Πασιαρδή υπήρχαν Κύπριοι εθνοφρουροί του 212ΤΠ που πολεμούσαν ακατάπαυστα τρεις μέρες. Από το πρώτο φως της 14ης Αυγ μέχρι και τη κατάπαυση του πυρός στις 7μμ της 16ης Αυγ. Καταπονημένοι και πολλοί τραυματισμένοι. Πλάϊ στους ελδυκάριους και δεν είναι θέμα διαχωρισμού σε Ελλαδίτες και Κύπριους όπως τόσο λανθασμένα και παραπλανητικά προσπαθούν κάποιοι να το τοποθετήσουν. Εκείνες τις ώρες κάποιοι πολέμησαν και κάποιοι θυσιάστηκαν για τη σωτηρία αυτού του τόπου. Είναι όλοι δικά μας παιδιά. Το ίδιο και ο Μπικάκης. Διότι και αυτός έπραξε το καθήκον του εκείνες τις 1-2 ώρες που συμμετείχε στη μάχη. Τίποτε περισσότερο τίποτε λιγότερο. Πρέπει να διαχωρίζουμε την πραγματική προσφορά του από την μούφα που πλασάρουν κάποιοι. Αυτή η κατά φαντασίαν ιστορία δεν βασίζεται σε καμιά μαρτυρία Αξιωματικού ή οπλίτη που πολέμησε εκεί παρά μόνο στο κείμενο του 1993. Αυτοί που επινοούν αυτά τα πράγματα δυστυχώς δεν σέβονται κανένα που πολέμησε εκεί. Ούτε και τον Μπικάκη. Συνεπώς πρέπει με ψυχραιμία και αντικειμενικότητα να διαβάζουμε την ιστορία. Όσον για τον κ Αχιλλείδη, ως ερευνητής, έχω να πω πάρα πολλά για την προσφορά του. Ήταν ένας άξιος Αξιωματικός που με τις επιτελικές του κινήσεις και διαταγές άφησε τη σφραγίδα του στο πεδίο της μάχης. Από τους Διοικητές των μονάδων που υπεράσπισαν τη Λευκωσία ήταν ο κορυφαίος, με σεβασμό και προς τους υπόλοιπους. Άξιοι και οι Λοχαγοί του, Α. Πασιαρδής, Γ. Χατζηδαμιανού, Κ. Μιχόπουλος, που πολέμησαν ριψοκίνδυνα επικεφαλής των ανδρών τους. Το Τάγμα του αποτελείτο από μεγάλο αριθμό εφέδρων Αξιωματικών και ένα Λόχο εθελοντών του Λοχαγού Α. Πασιαρδή. Ήταν ένα Τάγμα επίλεκτων πολεμιστών και αυτό αποδείκτηκε στη πράξη. Άν και πολεμούσε τρεις μέρες, 14, 15, 16 Αυγ, βρήκε τα ψυχικά αποθέματα το απόγευμα της 16ης Αυγ, μετά που έφυγε και η ΕΛΔΥΚ και μαζί με τα υποδιοίκηση τμήματα, αυτά που το ενίσχυσαν (386ΤΠ) και το ΠΒ (187ΜΠΠ, 184ΠΠΠ) απέκρουσε τη κύρια τουρκική επίθεση κατά της Λευκωσίας. Εκεί που ηττήθηκε ο τουρκικός στρατός και σώθηκε η Λευκωσία. Δεν είναι τίποτε τυχαίο από όλα αυτά. Στη συνέντευξη του κ Αχιλλείδη διακρίνεται η σεμνότητα, η μετριοφροσύνη και ο σεβασμός απέναντι στην προσφορά όλων. Μιλά για συλλογική προσπάθεια και ορθώς πράττει. Όμως η προσφορά της μονάδας του ήταν πρωταγωνιστική. Αν δεν αντιστεκόταν με το σθένος που αντιστάθηκε κανείς δεν γνωρίζει τι θα εγίνετο η Λευκωσία. Το τι έγινε τότε φαίνεται και μέσα από τις έρευνες της εποχής. Εκεί που σύμφωνα με τη μούφα ήταν ένας ράμπο μόνος του. Η εφημερίδα ‘’Ο ΑΓΩΝ’’ την 16 Ιουλίου 1975 έγραφε: «…Το #Τάγμα του (του Ταγματάρχη #Αχιλλείδη), το 212, #αγωνίστηκε επί #τριήμερον (14, 15 και 16 Αυγούστου). Βασική αποστολή του ήτο να κρατήση τη διάβασι που τυχόν υποχώρησις της θα επέτρεπε στα τουρκικά άρματα να κινηθούν προς το κέντρον της Λευκωσίας. Και το #πέτυχαν. Όπως μου είπε ένας αξιωματικός που πολέμησε στη περιοχή: Όλο το Τάγμα του 212 αντιδρούσε σαν τον οδηγό του αυτοκινήτου τελείως μηχανικά. Οι διαταγές, είπε, ξεκινούσαν αμέσως από τον εγκέφαλο και κατέληγαν στη κίνησι των δυνάμεων. Όλοι ενεργούσαν μηχανικά. Η λογική δεν εχρησιμοποιείτο τότε. Αν για παράδειγμα οι άνδρες και οι αξιωματικοί περίμεναν να κρίνουν τη διαταγή που τους εδίδετο και να σκεφθούν ότι με τα μέσα που διέθετον δεν μπορούσαν να αντιμετωπίσουν τα τουρκικά τανκς ασφαλώς η γραμμή θα υποχωρούσε. Και οι συνέπειες θα ήσαν πολύ μεγάλες και σοβαρές για την τύχη της Κύπρου. Στην μάχη αυτή πολλές φορές οι άνδρες ανελάμβαναν και πρωτοβουλίες από μόνοι τους. Σε πολλές περιπτώσεις μερικά υψώματα κρατήθηκαν χάρις στη μεγαλοψυχία μερικών ανδρών. Αλλά κρατήθηκαν και διατηρούνται μέχρι σήμερον. Κατά την άποψι του αξιωματικού αυτού μια μάχη κρίνεται πολλές φορές από μερικά κρίσιμα λεπτά. Για το 212 η κρίσιμος στιγμή ήταν η 2α απογευματινή της Παρασκευής 16 Αυγούστου. Την στιγμή αυτή το 212 είχε πάρει όλο το βάρος του πολέμου. Αυτή την στιγμή η ΕΛΔΥΚ ηναγκάσθη να συμπτυχθή και να εγκαταλείψη το στρατόπεδο της και να μετακινηθή στη περιοχή του Αρχαγγέλου.». Την επομένη 17 Ιουλίου 1975 ‘’Ο ΑΓΩΝ’’ συνέχισε: «Από την στιγμή αυτή δηλαδή την 2α απογευματινή της Παρασκευής 17 Αυγούστου (16 Αυγούστου), σε διάστημα τεσσάρων ωρών το 212, δέχθηκε όλο το βάρος της τουρκικής επιθέσεως που γινόταν από αέρος και από πεζοπόρα και μηχανοκίνητα τμήματα. Παρά την πίεσι όμως αυτή και παρά τον περιορισμό των όπλων που διέθετε, κατώρθωσε να κρατήση την γραμμή. Σ’ αυτή την στιγμή το 212 έδειξε όλη την #αυτοθυσία του. Οι διαταγές έφευγαν από τον #ΤαγματάρχηΑχιλλείδη βροχή. Και έφθαναν στις δυνάμεις μέσα σε χάλαζα από σφαίρες και όλμους. Οι άνδρες ενεργούσαν μηχανικά. Και κρατήθηκαν.». Αυτά προς ενημέρωση. Παραπέμπω επίσης στο ΠΟΛΕΜΙΚΗΔΡΑΣΗ212ΤΠ1974 όπου έχει αρκετές πληροφορίες. ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΣΙΑΡΔΗΣ"
Στην πρωτη επιθεση της ελδυκ στο κιονελι τα δυο ταγματα της εθνοφρουρας που επρεπε να την υποστηριξουνε απο αριστερα και δεξια και δεν πηγαν ποια ειναι και γιατι δεν πηγαν?
Γιατί οι προδοτες στο ΓΕΕΦ σε συνεννόηση με τους προδότες των Αθηνών ήθελαν να νικήσουν οι Τούρκοι. Και ξέρειες, κανείς από αυτούς τους προδότες δεν τιμωρήθηκε. Απεναντίας επιβραβεύτηκαν και διατηρήσαν τις θέσεις και τα προνόμια τους. Επίσης σημειώστε ότι λαοί που όχι μόνον δεν τιμωρούν τους προδότες τους αλλά τους επιβραβεύουν το μέλλον των λαών αυτών πρέπει να μας προβληματίσει Τέλος, ο Μπικάκης ήταν ήρωας και κάθε σπόπειρα να αμφισβητηθεί η προσφορά του ειδικά τώρα που δεν βρίσκεται στη ζωή για να αντικρούσει τη αμφισβήτηση για μένα είναι τουλάχιστον απρεπές. Η αμφισβήτηση της προσφοράς του έπρεπε να γίνει ενόσω ευρίσκετο στη ζωή.
Σωστα ομως την 1 που εμεινε στον λοφο μονος ο Μπικακις ωρα που πολεμισε κατεστρεψε 6 αρματα μαχης και προκαλεσε παρα πολυ βαριες απωλειες σε ενα ολοκληρο ταγμα τουρκων..με 8 αντιαρματικες κι οχι 6
Ενδιαφέρουσα συνέντευξη, και Κ. Αχιλλείδη σε ευχαριστω για την προσφορά σου στον τόπο. Οσο για τον Μπικάκη, ηρωοποιήθηκε από τους ιδιους κυκλους που παράγουν fake news και θαυματα, πατώντας στην ανάγκη του κόσμου για ήρωες και ελπίδα. Δυστυχώς για τον κ. Αχιλλείδη, δεν είναι ακροδεξιός ή χουντικός για να γίνει Αγαλμα και να θεωρούντα ήρωες μεχρι και τα τρισέγγονα του.
Σύμφωνο ότι 2500 άτομα πολέμησαν και κατέστρεψαν 18 Τουρκικά άρματα. Αλλά 1 άτομο (ο Μπικάκης) κατέστρεψε 6 από αυτά και απέτρεψε την εισβολή της Λευκωσίας. Σίγουρα όλου που πολέμησαν είναι ήρωες, αλλά ο Μπικάκης είναι ο υπερ-ήρωας!
