Ο αδερφός μου ο Βάιος που δολοφονήθηκε στα Τέμπη σας άκουγε πολύ. Δικαιοσύνη μέχρι το τέλος. Για τον μικρό μας και για όλες τις ψυχές που χάθηκαν στο βωμό του κέρδους και της απληστίας.
Δεν έχω λόγια παρηγορίας να σας πω, να απαλύνουν την απώλεια σας. Ο απότομος χαμός ενός νέου ανθρώπου δύσκολα συνηθίζεται αλλά ποτέ δεν ξεπερνιέται. Ο πόνο σας μαζί με την ΟΡΓΗ μας να γίνουν ΔΥΝΑΜΗ στον αγώνα σας γιατί έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας ακόμη για να αποδοθεί Δικαιοσύνη!
Συλλυπητήρια μέσα από την ψυχή μου στην οικογένειά σας, είναι αβάσταχτος ο πόνος σας και το ξέρουμε όλοι καλά. Γι'αυτό είμαστε στους δρόμους όλες αυτές τις μέρες, για τον Βάιο κι όλες τις ψυχές που χάθηκαν τόσο άδικα, όλων των νεκρών γινόμαστε φωνή. Μαζί σας μέχρι το τέλος!
1. Γιώργος Μπουρνάζης, 15 ετών 2. Αναστασία Παπαγγελή, 19 ετών 3. Θώμη Πλακιά, 20 ετών 4. Χρύσα Πλακιά, 20 ετών 5. Αναστασία Πλακιά, 20 ετών 6. Αναστάσιος Κουτσόπουλος, 21 ετών 7. Μαρία Θωμαή Ψαροπούλου, 21 ετών 8. Φραντσέσκα Μπέζα, 21 ετών 9. Γιώργος Παπάζογλου, 22 ετών 10. Ελένη Τσίντζα, 22 ετών 11. Ιορδάνης Αδαμάκης, 22 ετών 12. Κλαούντια Λάτα, 22 ετών 13. Αφροδίτη Τσιωμά, 23 ετών 14. Αγάπη Τσακλίδου, 23 ετών 15. Ιφιγένεια Μήτσκα, 23 ετών 16. Άγγελος Τηλκερίδης, 23 ετών 17. Ντένις Ρούτσι, 23 ετών 18. Κυπριανός Παπαϊωάννου, 23 ετών 19. Νικήτας Καραθεόδωρος, 23 ετών 20. Αναστασία Αδαμίδου, 24 ετών 21. Καλλιόπη Πορφυρίδου, 24 ετών 22. Δήμητρα-Ευαγγελία Καπετάνιου, 25 ετων 23. Ελισάβετ Χατζηβασιλείου, 26 ετών 24. Δημήτρης Ασλανίδης, 26 ετών 25. Νίκος Ναλμπάντης, 27 ετών 26. Σωτήρης Καραγεωργίου, 28 ετών 27. Ελπίδα Χούπα, 28 ετών 28. Γιάννης Καρασάββας, 28 ετών 29. Δημήτρης Οικού, 29 ετών 30. Παναγιώτης Χατζηχαραλάμπους, 29 ετών 31. Σοφία-Ελένη Ταχμαζίδου, 32 ετών 32. Δημήτρης Μασσάλης, 32 ετών 33. Βάιος Βλάχος, 34 ετών 34. Αθηνά Κατσάρα 34 ετών 35. Μοχάμεντ Εντρίς, 34 ετών 36. Σπύρος Βούλγαρης, 35 χρονών 37. Ιονέλ Κουλέλα, 35 ετών 38. Λένα Δουρμίκα, 39 ετών 39. Βάγια Μπλέκα, 42 ετών 40. Ιωάννης Βουτσινάς, 48 ετών 41. Ανδρέας Παυλίδης, 49 ετών 42. Μαρία Μουρτζάκη, 51 ετών 43. Βασίλειος-Κυριάκος Κώττας, 52 ετών 44. Βαγγέλης Μπουρνάζης, 54 ετών 45. Βασιλική Χλωρού, 55 ετών 46. Μαρία Εγούτ, 55 ετών 47. Γιάννης Τζοβάρας, 55 ετών 48. Χρυσούλα Κουκαριώτη, 56 ετών 49. Μαρία Μιάρη, 56 ετών 50. Γιώργος Φωτόπουλος, 57 ετών 51. Γιώργος Κουτσούμπας, 59 ετών 52. Παβλίνι Μπόζο, 62 ετών 53. Γιάννης Καριώτης, 63 ετών 54. Γιώργος Κυριακίδης, 67 ετών 55. Ευαγγελία Κουκαριώτη, 63 ετών 56. Σύριος μετανάστης ο οποίος ταυτοποιήθηκε μέσω δείγματος DNA που εστάλη από τον αδελφό του από την Ολλανδία. 57. Εριέττα 23 ετών αγνοείται. Υπάρχει καταγγελία για 5 χρονων παιδί με τον πατέρα του 40 που δεν είναι εδώ και ίσως είναι νεκροί.
Όσο ζούμε δεν ξεχνάμε το έγκλημα στα Τέμπη. Ξεχνούν μόνο οι βολεμένοι στις καρέκλες της εξουσίας. Οι έχοντες και κατέχοντες. Η μνήμη δεν ελέγχεται ποτέ.
Πριν λίγο καιρό μιλούσαμε στην τάξη για τα Τέμπη όταν ανέφερα στη δασκάλα αυτό το τραγούδι. Το έβαλε, το ακούσαμε και άρεσε σε όλη την τάξη. Μια φίλη μου άρχισε να ζωγραφίζει πρόχειρα το τρένο στο εξώφυλλο του τραγουδιού κι έπειτα αποφασίσαμε να κάνουμε μια αφίσα με βάση τα Τέμπη. Δυο κορίτσια ζωγράφισαν στο κέντρο ενός μεγάλου χαρτονιού το τρένο κι τριγύρω γράψαμε στίχους του τραγουδιού και άλλα συνθήματα που βγάλαμε απ'το μυαλό μας. Τέλος το κρεμάσαμε σε έναν τοίχο για αν το δει όλο το σχολείο. Ένιωθα πολύ περήφανη και για τον εαυτό μου αλλά και για εσάς.
Καλησπέρα παιδιά.. Η φωνή και οι στίχοι σας μας δίνουν δύναμη να μπορούμε να ζούμε την κάθε μέρα. Ειμαστε οι γονείς του ΝΤΕΝΙ αυτό το αγγελούδι που δολοφονήθηκε όπως όλοι. ΜΗΝ σταματήσετε ποτέ. Σας ευχαριστώ!!!
Καλή δύναμη σε όλους σας, δεν πρόκειται να ξεχάσουμε ποτέ τον Ντένι όπως και κανέναν άλλον από τους αδικοσκοτωμένους. Δικαιοσύνη στο όνομά τους μέχρι τέλους!
Ήξερα ότι δεν θα ήσασταν σιωπηλοί. Οι φωνή σας δίνει κουράγιο σε όλους μας. Σας ευχαριστώ που είσαστε δίπλα στον κόσμο. Κρίμα σε όλες τις ψυχές που χαθήκανε. Δεν θα σας ξεχάσουμε ποτέ.... 🕊️🕊️
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ ΤΡΟΠΟΣ....ΙΣΩΣ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΗΔΗ ΑΡΓΗΣΕΙ....ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ "ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ"ΜΑΣ ΑΥΤΕΣ (ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΦΡΑΣΗ "ΕΥΚΑΙΡΙΑ",ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΟΠΟΡΤΟΥΝΑ,ΕΙΔΙΚΑ ΣΕ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΜΑΖΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ,ΑΛΛΑ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΔΥΣΤΗΧΩΣ ΘΕΛΕΙ ΤΡΑΝΤΑΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΟΥΝΗΘΕΙ,ΚΑΙ ΠΑΛΙ...???)
Δεν ξερω σε ποιον στιχο να πρωτοσταθώ. Εχω πλαντάξει στο κλάμα. Βαλατε σε ενα τραγούδι ολα οσα σκεφτόμαστε. Μακάρι να μην γραφόταν ποτέ αυτο το τραγούδι. Σας ευχαριστούμε όμως για το τραγούδι αυτό.
Ένα παιδί από το σχολείο μου πέθανε στα Τέμπη μαζί με τον μπαμπά του, την ημέρα των γενεθλίων του. Είχε πάει με τον μπαμπά του Αθήνα για τα γενέθλια του. Τον έλεγαν Παναγιώτη και ήταν στο Γ5 νομίζω. Ο Παναγιώτης ήταν δεκαπέντε. ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ. Όλο το σχολείο μου τον θρήνησε και πήγε την κηδεία του. Όλες οι τάξεις του γράψαν ένα σημείωμα, τα οποία τώρα στολίζουν τον πάνω όροφο του σχολείου μας. Και μετά από περίπου 3 μήνες εμείς ακόμη τον θρηνούμε, μάλιστα το σχολείο μου μάζεψε λεφτά για να κρεμάσουν σε κορνίζα τη φανέλα του μπάσκετ ,που φορούσε όταν είχε αγώνες. Παναγιώτη παιχταρά μου, μάθε τους μπάσκετ εκεί πάνω ❤
Στίχοι: Πες στους δικους μου οτι θα αργησω αποψε Ενα θα γινω με τις ραγες και τους καπνους Το τελευταίο εισιτηριο κοψε Γι αυτο το τραίνο που θ' αγγιξει τους ουρανους Τι κανω φιλε μου; Σαλπαρω αποψε Σε δρομολογια διχως επιστροφη Τον σεβασμο σου στη μνημη μας δωσε Το εγκλημα τους μην αφησεις να ξεχαστει Φευγω να παρω τραινο, ισα που προλαβαινω Για μια καλυτερη ζωη σε μια αλλη χωρα Εδω που ζω κι υπαρχω μετα βιας ανασαινω Κι αμα πεθανω θα μου πουν ηταν κακια η ωρα Παμε κι οπου μας βγαλει, παμε και ο,τι γινει Βιασου λιγακι, μην αργεις και τα εισιτηρια κοψε Δικη μας η επιλογη, δικη μας κι η ευθυνη Δεν εχει σημασια γι' αυτους εαν χαθουμε αποψε Σανιδωσε το γκαζι, το αυριο μας προσταζει Γλυκοχαραζει ο ουρανος κι ομως δεν ξημερωνει Ακουω σφυριγμα στις ραγες, κατι μας τρομαζει Σε λιγα δευτερολεπτα μαλλον θα' μαστε σκονη Θα' χουμε γινει και εμεις θεμα σε μια οθονη Θα' χουμε γινει αφορμη για εκτακτο δελτιο Που ειναι ο γιος μου; Που ειναι η κορη μου; Δεν το σηκωνει Ταξιδευε με το Intercity 62 Σ' αυτο το τραίνο μπηκα, αλλα ποτε δεν βγηκα Φροντισαν καποιοι να μην φτασω στον προορισμό μου Εγινα και εγω του κρατους τους μια προικα Για να θυμουνται καθε χρονο δηθεν τον χαμο μου Ειπανε φταιει ο ενας, ειπανε φταιει ο αλλος Αλλα ποτε δεν μαθαμε ποιος φταιει πραγματικά Την πληρωσε ο μικρος για να μην χρεωθει ο μεγαλος Και να την βγαλουν καθαρη παλι τα αφεντικά Κηρυξαν μερες πενθους τα αρπακτικά του εθνους Ψευτικα δακρυα βαλανε και εκφρασανε οδυνη Οι εκλογες του αισχους πρεπει να' ναι δικες τους Δεν εχουν ιχνος ανθρωπιας καθολου αυτα τα κτηνη Ειναι οι στροφες στα Τεμπη που τον λαο θεριευει Και τον γεμιζει με αδικια, μισος και οργη Ειναι οι στροφες στα Τέμπη φωνη ψυχών που εκπεμπει Το εγκλημα τους μην αφησουμε να ξεχαστει Πες στους δικους μου οτι θα αργησω αποψε Ενα θα γινω με τις ραγες και τους καπνους Το τελευταίο εισιτήριο κοψε Γι' αυτο το τραινο που θα αγγιξει τους ουρανους Τι κανω φιλε μου; Σαλπαρω αποψε Σε δρομολόγια διχως επιστροφη Τον σεβασμό σου στη μνήμη μας δωσε Το εγκλημα τους μην αφησεις να ξεχαστει Πες στους δικους μου οτι θα αργησω αποψε Ενα θα γινω με τις ραγες και τους καπνους Το τελευταίο εισιτηριο κοψε Γι αυτο το τραινο που θα αγγιξει τους ουρανους Τι κανω φιλε μου; Σαλπαρω αποψε Σε δρομολόγια διχως επιστροφη Τον σεβασμό σου στη μνήμη μας δωσε Το εγκλημα τους μην αφησεις να ξεχαστει Ειναι μεγαλο το κακο και το καλο ειναι λιγο Οσο κι αν θελω δεν μπορω να του ξεφυγω Ειναι μεγαλο το κακο σου μες στο ελεος του Και το μεγαλο αφεντικο ειναι υπαλληλος του Δεν βρισκει λογια να μιλησει η οργη μας Γι αυτους που βαφουν με το αιμα μας τη γη μας Μοναχα να βρει το κουραγιο μια νυχτα Να τους στειλει στο διαολο και να πει καληνυχτα Ειναι μεγαλο το κακο και οι κακοι γουστάρουν Κι ολο τη φατσα τους στον δεκτη μας μοστραρουν Οσο και να προσποιηθουν οτι τους νοιαζει Το πενθος ειναι ταξικο και του λαου μαραζι Ειναι μεγαλο το κακο κι οι παπαγαλοι του Μας παρουσιαζουνε για θρίαμβο το χαλι του Αναρωτιεμαι τι εχει μεσα η καρδια τους; Τι θα λεγανε αν στο τραινο ηταν μεσα τα παιδια τους; Κακο μεγαλο τουτου οι δημοσιογράφοι Τι τραγωδια λενε, η μοιρα μας τι γραφει Λαθος ανθρωπινο εκεινο που τα φταιει Οι έσχατοι ειναι πρωτοι και οι πρωτοι τελευταίοι Αλλα στερευει του λαου η εμπιστοσύνη Στην τηλεόραση και τη δικαιοσύνη Το δικιο των παιδιων πρέπει να γινει νομος Απεναντι στο κρατος που' ναι ο μονος δολοφονος (Η συνεχεια απο κατω)
Ειναι μεγαλο το κακο και τους συμφερει Κι οσο χειροτερα, τοσο θ' απλωνουν χερι Οσο χρειάζεται η πατριδα σωτηρια Θα μας πουλανε ελπιδα σε τιμη ευκαιρια Ειναι μεγαλο το κακο και το καλο μια σταλα Εμεις το ψαρικο, τροφη για τα μεγαλα Να αναποδογυρισει η γη, ηλιος να βγει το βραδυ Να βρει τον στοχο της οργης να βαλουμε σημαδι Πες στους δικους μου οτι θα αργησω αποψε Ενα θα γινω με τις ραγες και τους καπνους Το τελευταίο εισιτηριο κοψε Γι αυτο το τραινο που θα αγγιξει τους ουρανους Τι κανω φιλε μου; Σαλπαρω αποψε Σε δρομολογια διχως επιστροφη Το σεβασμο σου στη μνημη μας δωσε Το εγκλημα τους μην αφησεις να ξεχαστει Πες στους δικους μου οτι θα αργησω αποψε Ενα θα γινω με τις ραγες και τους καπνους Το τελευταίο εισιτήριο κοψε Γι αυτο το τραινο που θα αγγιξει τους ουρανους Τι κανω φιλε μου; Σαλπαρω αποψε Σε δρομολόγια διχως επιστροφη Τον σεβασμο σου στη μνημη μας δωσε Το εγκλημα τους μην αφησεις να ξεχαστει Αν δεν τους στειλουμε εμεις στο διαολο μια μερα θα φροντισουν να μας στειλουνε αυτοι πρωτοι στο διαολο καθε μερα. Εμας και τα παιδια μας. Ο λαος πενθει τον λαο, οπως ο λαος, εκεινος που τον σωζει. Γι αυτους ειναι δικαιο να μην εχει αξια η ανθρώπινη ζωη. Ειναι μερος της ιδεολογιας τους. Γι αυτους δεν θα ειμαστε ποτε ισοι. Μπροστα στο τερας που λεγεται καφαλαιοκρατια το μονο θεριο που μπορει να σταθει απεναντι και να το λυγισει ειναι ο λαος, να ξυπνησει!
Όχι ΔΕΝ ξεχάσαμε !! Αυτό ΘΕΛΟΥΝ να πιστέψουμε!!Ας μην παραιτηθούμε -να κάνουμε τον πόνο εξέγερση!! Το οφείλουμε στις ψυχές που χάθηκαν και στους συγγενείς και φίλους τους✌
Μην ξεχάσουμε πάλι. Ειδάλλως είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Μην ξεχάσουμε,το χρωστάμε στα δολοφονημένα παιδιά και στους εαυτούς μας μπας και λυτρωθούμε από την ενοχή του καναπέ μας. Καλή δύναμη, ραντεβού στους δρόμους.
Έχω πονέσει πολύ μ' αυτό που χει γίνει στα Τέμπη. Μόλις το έμαθα, ζαλίστηκα, ήμουν πραγματικά χάλια. Κουράγιο και καλή δύναμη σ' όλες τις οικογένειες των θυμάτων.
Μακαρι να μην είχε συμβεί το δυστυχημα..αλλά μπράβο βρε παιδιά για αυτό το ποίημα που φτιάξατε. Και μόνο που είστε απ την Εύβοια, την πολύπαθη και αυτη που την έκαψαν με τις φωτιές. Η μουσική είναι και αυτη ένα είδος Επαναστασης, και η επανάσταση πρέπει να ξεκινήσει απ την νέα γενιά.
Θυμάμαι ήμουν στην Αθήνα εκείνη τη περίοδο και σκεφτόμουν να πάρω αυτό το τραίνο ή το αντίστοιχο βραδινό της προηγούμενης ημέρας. Για κάποιο λόγο αποφάσισα να πάρω το τραίνο της προηγούμενης και για αυτό είμαι σε αυτή τη θέση να γράφω σήμερα. Αυτό δεν με καθιστά ήρεμο που γλύτωσα, με κάνει να σκέφτομαι πόσο μικρή είναι η ζωή και πόσο άδικα μπορεί να χαθεί από χέρια και λάθη τρίτων. Παλικάρια σας ανακάλυψα πέρυσι, ωστόσο μιλάτε στη ψυχή του καθενός μας. Καλό ταξίδι στα παιδιά, αυτό το έγκλημα, όσοι έχουμε συνείδηση, θα το θυμόμαστε για πάντα. Οι ψυχές αυτών θα βρουν δικαίωση!
Φοβεροί στίχοι για άλλη μια φορά.... Τί γράψατε ρε παιδιά............😢😢 Οφείλουμε σε όλα τα δολοφονημένα παιδια να μην ξεχάσουμε....... Το ελπιδοφόρο είναι όλη η νεολαία που βγήκε στους δρομους.... Κάτι αλλάζει.........................
Το πένθος είναι ταξικό και του λαού μαράζι Είναι μεγάλο το κακό Κι οι παπαγάλοι του, Μας παρουσιάζουνε για θρίαμβο του χάλι του. Αναρωτιέμαι, τι έχει μέσα η καρδιά τους; Τι θα έλεγαν αν στο τρένο ήταν μέσα τα παιδιά τους; 🔥🔥
Ειλικρινά το τραγούδι σας είναι απίστευτο. Έχω κολλήσει. Μακάρι κάποιους στίχους να τους πάρουμε σοβαρά και επιτέλους να σηκώσουμε το ανάστημα μας μετά από τόσα και τόσα. Πλέον έχουμε μόνο δύο λύσεις. 1η Να ξυπνήσουμε και όπως λέει στους στίχους "ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΕΙΛΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΔΙΑΟΛΟ" ΟΛΟΥΣ!!! η 2η να κάνουμε τουμπεκί ψιλοκομμένο και να συνεχίσουμε να κοιμόμαστε όπως τόσα και τόσα χρόνια. Σαν ραγιάδες που είμαστε.
Οι στίχοι σας ΟΛΗ η αλήθεια!!! Συγχαρητήρια!!! Οταν η τέχνη έχει να πει κάτι, να αγγίξει τη ψυχή (ΔΑΚΡΥ ΚΑΙ ΟΡΓΗ ΣΥΝΑΜΑ...) και να μεταφέρει το σωστό μήνυμα. ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ. ΕΧΟΥΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ, ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΕΣΕΙΣ ΟΙ ΝΕΟΙ
Λεβεντιές μου, κάθε φορά που σας αφουγκράζομαι σκέφτομαι κείνα τα λόγια του Καπετάν Γιώτη για Ζευγάδες και Σπορά! Κι αναρωτιέμαι για τη γενιά μου, που γενιά των γονιών σας είναι, πως τα 'φερε έτσι η ταξική μας ασυνειδησία και κάναμε ταξικούς Ζευγάδες την άγουρη νιότη, εμείς που ακούσαμε και τραγουδήσαμε τους Ποιητές, να μην μπορούμε να χωρίσουμε την ήρα από το στάρι... Νυστέρι ο λόγος σας Ζευγάδες μου κι η νια σπορά στους δρόμους της φωτιάς, ταξική συνείδηση σφυρηλατεί απ' τα θρανία... Πίσω αφήστε μας ωρέ!! Όσο περιμένουμε Μεσσίες κι αρκούμαστε στα επιδόματα .... Όσο προστασία προσμένουμε από ΝΑΤΑ και Ευρωπαϊκές Ενώσεις της συμφοράς.... Προσπεράστε μας! Φέρτε τα πάνω κάτω! Ακούτε ωρέ; Τα πάνω κάτω!!
Πολλά μπράβο μάγκες μου! Τέτοια κομμάτια είναι σημαντικά γιατί η τέχνη είναι η μόνη μορφή αντίστασης που δεν μπορεί να αποκρυφθεί αμαυρωθεί η διαστρεβλωθεί από την εξουσία και τους υποτακτικούς της! Συνεχίστε έτσι παιδιά, για να μην ξεχαστεί ποτέ αυτή η αδικία και να μην θρηνήσουμε άλλα τέτοια θύματα !!
Έχω μίσος μέσα μου. Έχω οργή. Δεν ξέρω πως λέγεται αυτό. Θέλω το αίμα τους να ρέει. Δεν ξεχνώ δεν συγχωρώ. Θέλω το δίκιο μου. Δεν ήταν δυστύχημα ήταν δολοφονία Καλό ταξίδι ψυχούλες μου
Ακουγόταν σήμερα στη πορεια της Θεσσαλονίκης, εξαιρετικό!!! Άκουγα ήδη άλλα κομμάτια σας αλλά καπως δεν είχα βρει αυτό. Ανατριχιαστικό... Δε θα ξεχαστεί ποτε αυτο το έγκλημα.
Εσύ στα Τέμπη, δεν θα βρεις συγχωροχάρτι (Ζωής Δικταίου) Πίκρα, θυμός, δάκρυα, οργή, ντροπή κι οδύνη, το στέρφο μέλλον, που ζητά δικαιοσύνη, τη νύχτα του Φλεβάρη, που είχε ο Χάρος, ελευθέρας, «μη με λησμόνει», φωνές στο χώμα, και το χρέος, να σκοτώσουμε το τέρας. Πολιτικάντηδες, λογάδες, και σκουλήκια πλεονέχτες, αλάθευτα ο καπνός δείχνει τους φταίχτες, μνήμα, το μνήμα, θα μετρήσουμε τ’ ανάστημα, λαμπάδες σώματα, θυσία στα τραίνα, στα συμφέροντα σας, τ’ άτιμα. Όσο εσύ, ταμπουρωμένος μες την ύβρι και το ψέμα γυρεύεις τρόπους, να σωθείς απ’ τ’ άγιο αίμα, απ’ το μεδούλι των ονείρων μας, τρως χρόνια, μα δεν θα γίνουμε, στη βρόμικη σκακιέρα σου, τα πιόνια. Ζητά η καρδιά μας, ό,τι η δική σου τρέμει, τα χίλια δίκια που γυρίζουν στην ανέμη, αυτή η κόκκινη κηλίδα, δεν θα σβήσει από το χάρτη, γέννησε άγρια πουλιά, εσύ, στα Τέμπη, δεν θα βρεις συγχωροχάρτι. Πηχτό ξεχύνεται το αίμα, βράζει ο κάμπος, κοντάρια γίναν οι ψυχές, τού ήλιου σάμπως, κινήσαν, να χαλάσουν της χαράς, το πανηγύρι, φωτιές στις ράγες, αύριο θά ’χουν, το παιδί σου μουσαφίρη. Σημάδια πένθιμα, αποκαΐδια στα βαγόνια, κλειδιά, βαλίτσες, τα καμένα τους κορδόνια, καρβουνοφάης, τη σοδειά ήρθε να μετρήσει, είδες τα μάτια του φονιά, πού ’χε ξεδιάντροπα τα νιάτα μας θερίσει. Νέα συνθήματα, απεργίες και πορείες, δεν είναι δώρα οι ζωές σε λοταρίες, θρηνεί μια μάνα, στου κουφού καιρού τα βάθη, ανάθεμα, όποιος είσαι, άκου, άκου, πριν ανοιχτούν και άλλοι τάφοι. Νικήθηκε ο τόπος απ’ τον πόνο, τί γυρεύεις; γυρίζει η σβούρα, ψέματα λένε, λένε, μην πιστεύεις, και χτες, και σήμερα, αλλάζουν στην καρέκλα πάντα οι ίδιοι, γύρνα την πλάτη, μην τους φοβάσαι, χάλασέ τους, το τρισάθλιο παιχνίδι. Κέρκυρα, 8 Μάρτη 2023 Αύριο, εν ονόματι της αγάπης Ζωή Δικταίου Φωτό : από το διαδύκτιο
Να έδινα εγώ την ζωή μου στο τρένο για να εσωνα ένα από τα παιδια. Σαν παιδια όταν ήμασταν, μεγαλωναμε με την ιδέα ότι τα παιδια τα προστατευουν, αν το χάσαμε κ αυτό, τι άλλο μένει; Η ιστορία έχει δείξει τον δρόμο στο παρελθον:έφοδο στους ουρανός!
Συγκλονιστικο. Ναστε καλα παιδια. Το τραγουδι σας με εκανα και ανστριχιασα κυριολεκτικα. Ειναι μια κραυγη που δεν θα μας αφησει να ξεχασουμε ποτε αυτο το εγκλημα.
