Θάρρος είχαν όλες οι πλευρές, όλοι πολεμούσαν για κάποιο στρατό ή σκοπό και οι τότε Έλληνες απλά εκμεταλλεύτηκαν τις συγκυρίες, όπως έκαναν και οι Αλβανοί σε άλλες περιπτώσεις. Άλλωστε μεταξύ των δυο λαών (Αλβανών και Ελλήνων) πέρα από το θρήσκευμα που όριζε το στρατόπεδο στο οποίο ανήκουν, δεν υπήρχαν ιδιαίτερες διαφορές.
Ο Αλί για τον εαυτό του δρούσε. Επιπλέον, την μάνα την έλεγαν Χάμκω και με βάση πληροφορίες οθωμανού χρονικογράφου πρόγονος του κρατούσε και από την Μικρά Ασία.
@@AthrihosPithekos Κανείς δεν παίζει κανένα παιχνίδι, όπως δεν ασχολούμαι με τον Αλβανικό εθνικισμό, το ίδιο κάνω και με τον Ελληνικό. Δεν μίλησε κανείς για αμιγώς Αλβανόφωνους, ωστόσο αυτούς τους πληθυσμούς τους χώριζε το θρήσκευμα και η συνείδηση. Η ιστορία αυτών των πληθυσμών είναι συγκεκριμένη, μπορεί κανείς να απολαύσει την κυρία Μαρία Ευθυμίου όπου μιλάει αναλυτικά για αυτό το θέμα και βέβαια την επίσημη ακαδημαϊκή κοινότητα.
@@istoriodifis Δεκτό. Αν κρίνουμε από τα πεπραγμένα του Αλί κατά την επέκταση της ζώνης επιρροής και ελέγχου του, όταν έγινε κράτος εν κράτει (όπως και άλλοι οθωμανοί αγιάνηδες, βλέπε Οσμάν Πασβάντογλου του Βιδινίου της Βουλγαρίας- το αστείο είναι πως ο Αλί πριν εξελιχθεί και αυτός σε αγιάνη βοήθησε τον σουλτάνο Σελίμ να τον εξουδετερώσει), λίγο τον ένοιαζε η καταγωγή όσων έβγαζε από την μέση/έσφαζε.
