Όσο κι αν αγαπώ τη φωνή της Τσαλιγοπούλου, το κομμάτι αυτό ανήκει στον Πορτοκάλογλου. Και δεν το εννοώ ως θέμα "δικαιομάτων". Είχα χρόνια να το ακούσω από το δίσκο αυτό και ναι...τώρα θυμήθηκα γιατί είναι τόσο μεγάλη κομματάρα. Όλος ο ήχος έχει "άποψη" εδώ. Κάτι από αυτή τη "ζεστασιά" που τόσο λείπει πλέον από τα πάντα. (ακόμη κι απ'το κινητό ακούγονται όλα τόσο ωραία!!) *Θυμαμαι που το είχα δει live και με το συγκεκριμένο line up..Αλέκος Αράπης στο μπάσο, μορφή! 🎵
