Θες μου ξανάφερε τέτοια ταλέντα να μιλάνε στην ψυχή μας. Ζούσα το 1970 αλλά ήμουν μικρός, δεν καταλάβαινα τι γίγαντες περπατούσαν στους δρόμους δίπλα μου.
Πλάκα μου κάνετε Πότε τό έγραψα εγώ αυτό το σχόλιο Αλλά και αν το έκανα Σίγουρα για να τιμήσω το μπέμπη Και καθόλου να υποτιμήσω Το καθιερωμένο αστεία κι με τα παγούρια Γιατί αυτό στα σοβαρά δεν μπορεί να ισχύει σε καμιά περίπτωση επειδή αυτός ο τόπος δεν μένει ποτέ από νερό Δεν τό επιτρέπουν τα ποτάμια τά ρυάκια οι χαράδρες και οι Κρυόβρυσες που καταλήγουν σ' αυτή την ίσως μοναδική λίμνη Γιατί τό ασυνήθιστο είναι ότι τόσο νερό και δεν γίνονται πλημμύρες ποτέ Δύο παρατηρήσεις που έχω κάνει Βρήκα την απάντηση τουλάχιστον για μένα Παλιότερα με τις καλύτερες κλιματολογικές συνθήκες Το νερό το χειμώνα έβγαινε μέχρι το βουνό που είναι μέσα στον κάμπο Και εκεί έπεφτε μέσα σε μια κατακόμβη και εξαφανιζόταν Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και στον Καλαμά Σε κάποιο σημείο παρόλο που χάνεται πάρα πολύ νερό Παραμένει εντυπωσιακό το πόσο συνεχίζει Άραγε τα παγούρια ανήμπορα να κάνουν κάτι Με γοήτευσε όμως σαν φιγούρα Να περιγράψω τόν απύθμενο μπέμπη Κρίμα που αντί να παίζουν αστεία με τον Χιώτη στο καφενείο Δεν μπόρεσαν Μάλλον δεν πρόφτασαν να κάνουν αριστουργήματα μαζί Που για να τόν πειράζει ο Χιώτης Κάτι τέτοιο είχε στα σκαριά Κρίμα Πόσα να προφτάσει κανείς Αφού υπάρχει τό τώρα φεύγω
