Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ του Γ' Ε.Τ.Ο. Μακρονήσου ΠΑΝ. ΣΚΑΛΟΥΜΠΑΚΑΣ και ο σκαπανέας Λεωνίδας Κύρκος "συνομιλούν"! (από το 3:05 min):
Παν. Σκαλούμπακας (Διοικητής του Τάγματος): «Βεβαίως, σε ανώμαλες εποχές και υπερβολές παρουσιάζονται και διαστρεβλώσεις και βία και δεν ξέρω τι... Είχε επικρατήσει πνεύμα διορθωτικό, πνεύμα εθνικό, κατά κάποιον τρόπο, ώστε οι μόνοι που στενοχωριόντουσαν ήταν οι αριστεροί. Ητανε γι’ αυτούς λίγο δύσκολα!»
Τ. Ζωγράφος (κομμουνιστής): «Αρχικά, τα πρώτα στάδια της Μακρονήσου ήταν και τα πιό σκληρά διότι έπρεπε να σπάσουν (να σπάσουν σημαίνει υπέγραφε) κι ένας που έσπαγε παρέσερνε άλλους δύο, οι δύο άλλους τέσσερις, η πρόοδος έφτασε να γίνεται πλέον γεωμετρική στην εκροή, να πούμε, των δηλώσεων μετανοίας. Αυτά έχουνε συμβεί, τα ξέρει, γιατί να τα πεί, τα θεωρεί εθνικό καθήκον» (αναφερόμενος στον Διοικητή Σκαλούμπακα).»
Παν. Σκαλούμπακας: «Εγώ βασανίστηκα, η δική μου παραμονή στην Μακρόνησο ήτανε ποινή θανάσιμη, πως να το κάνουμε? Μέχρι θανάτου, μέρα νύχτα, εγώ ήμουνα ο απομονωμένος και όχι τα παιδιά.»
Ηλ. Στάβερης (κομμουνιστής): «Πάντως αυτά που λέει είναι αστεία. Δεν είναι ο Σκαλούμπακας, ο Διοικητής του Γ’ Τάγματος αυτά που λέει, εδώ πέρα. Απλώς δείχνει την έννοια ενός που βρέθηκε συμπτωματικά στο Μακρονήσι κι έκανε μιά θητεία. [δηλαδή μόνος του πήγε και όχι με διαταγή ανωτέρων του?]»
Λεων. Κύρκος (κομμουνιστής): «Φτάσαμε λοιπόν στο Μακρονήσι. Αποβιβαστήκαμε σ’ ένα λιμανάκι. Δεν υπήρχε στα μάτια μας τίποτα που να θυμίζει εγκατάσταση ενός στρατοπέδου.»
Παν. Σκαλούμπακας: «Ο Κύρκος σου είπε ότι τους δέρναμε, τους έδερνα εγώ, τους έδερνε κάποιος?»
Λεων. Κύρκος: «Ηρθε και η σειρά μου, μπήκα μέσα στη σκηνή, ο αξιωματικός καθόταν σε ένα κάθισμα και έγραφε. Μόλις μπήκα μέσα, άκουσα μιά αγριοφωνάρα: «Πές Ζήτω η Μεγάλη Ελλάδα!» Λέω, «δεν θα πώ». «Γιατί δεν την θέλεις την μεγάλη Ελλάδα?» «Δεν την θέλω έτσι πως την θέλετε εσείς!» Οι παριστάμενοι εκεί αλφαμίτες, οι οποίοι ως εκείνη τη στιγμή δεν είχαν δείξει τις διαθέσεις τους, έπεσαν απάνω μου με κοντάρια και με κλωτσιές και με χτυπούσαν, ὀπου εύρισκαν. Αδιακρίτως.»
Παν. Σκαλούμπακας: «Οταν πήγε στις σκηνές, και προκάλεσε και του το σπάσαν το κεφάλι. Σου λέει, εσύ γιατί μας έχεις για εκτέλεση? Βέβαια, του το σπάσανε το κεφάλι!»
Λεων. Κύρκος: «Την τέταρη μέρα ήρθαν και με πήραν και μου είπαν σε θέλει ο Διοικητής και με πήγαν στη σκηνή του Σκαλούμπακα. Και ο Σκαλούμπακας με υπεδέχθη ευγενικά, μου πρόσφερε κάθισμα να καθίσω, διέταξε και μου φέρανε μιά φορεσιά γιατί η άλλη ηταν ξεσκισμένη και αιματοβαμμένη και με κράτησε στη σκηνή του, όπου και διανυκτέρευσα.»
Παν. Σκαλούμπακας: «Τον προστάτευσα ειλικρινά όπως θα προστάτευα τον οποιοδήποτε δηλαδή και το ομολογεί ο εγωπαθής ο Κύρκος, αλλά είναι εγωπαθής!»
Λεων. Κύρκος: «Και μιά μέρα, δεν θυμάμαι ποιά, ίσως μετά από δύο εβδομάδες, μου ανακοίνωσε ο Σκαλούμπακας «Ετοιμάσου γιατί θά ’ρθει να σε επισκεφθεί η μνηστή σου.»»
Παν. Σκαλούμπακας: «Ητανε κόρη του καθηγητού, του Ζμπαρούνη, ένα κοντό κοριτσάκι, κιτρινιάρικο λίγο!»
Λεων. Κύρκος: «Ηρθε πράγματι η Καλισθένη συνοδευόμενη από κάποιους μαντράχαλους, με είδε (όλη την ώρα ήταν μπροστά ένας αξιωματικός) μου λέει: «τι χάλια είναι αυτά μωρέ Λεωνίδα», ήτανε το πρόσωπό μου με μελανιές, γδαρσίματα, σκισίματα, και πριν προλάβω να απαντήσω, απάντησε για μένα ο αξιωματικός: «Βλέπετε, εδώ είναι άγριο το τοπίο, υπάρχουν πέτρες, υπάρχουν αγκάθια, γλύστρησε και έπεσε και έγιναν αυτά που βλέπετε, μην ανησυχείτε»»
Παν. Σκαλούμπακας: «Και όπως κατέβαινα, έτσι βγαλμένος για να πάω στην πολιτεία κι εγώ, ο απομωνωμένος να πούμε, πέρασα από τα μαγειρεία. Τα μαγειρεία ήταν στο δρόμο μου προς το λιμανάκι, από τον λοφίσκο του Διοικητηρίου προς τα κάτω, οπότε, σε μιά στιγμή, ορμάνε οι μάγειροι, οι οποίοι ήσαν μέσα στο καυσαέριο και μ’ αρπάζουνε στα χέρια! Αυτό δεν είχε ξανασυμβεί! Παρουσιάσθη μία έκρηξις η οποία είχε την επίδρασίν της, έκρηξις εθνική να πούμε, ένα φοβερό πράγμα!»
Λεων. Κύρκος: «Γίνονταν σκηνές κανιβαλικές. Είχε μαζευτεί το στρατόπεδο γύρω από την σκηνή του Σκαλούμπακα με τις κραυγές «Θάνατος στον Κύρκο!» κι έδειχναν επιθετικές διαθέσεις απέναντι στην Καλισθένη, η οποία με κόπο προχωρούσε και η οποία με κόπο άνοιγαν τον δρόμο δύο τρεις από τους φρουρούς.»
Παν. Σκαλούμπακας: «Προχωράω προς... προσπαθώ να τους μιλήσω, μιλάω λίγο, οπότε πέσανε καμιά διακοσαριά με τα ρούχα και τις αρβύλες μεσ’ τη θάλασσα! Τα ‘βλεπε η «Ζμπαρουνίτσα» και την ρώτησα όταν ανέβηκα πάνω: «πως τα είδες τα πράγματα?» Ε, λέει: «έχουν ελευθερία να κάνουν ότι πιστεύουν»»
Λεων. Κύρκος: «Και με τις κραυγές «θέλουμε όπλα, όπλα θέλουμε!», και τραγουδούσαν κι ένα τραγούδι που το θυμάμαι ακόμα, ένα εφιαλτικό:
«Τι ζητάνε οι Βούλγαροι στη Μακεδονία, τι ζητάνε οι άτιμοι στα Ελληνικά χωριά. Το λένε οι φαντάροι, το λένε οι φαντάροι, μεγάλη Ελλάδα θέλουμε και Κώτσο Βασιλιά!»»
_________________________________
Συζήτηση για την Μακρόνησο με καλεσμένο τον ΧΡ. ΣΚΑΛΟΥΜΠΑΚΑ, γιό του Στρ/γού ΣΚΑΛΟΥΜΠΑΚΑ: www.youtube.co...
Το ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ του ΣΤΡ/ΓΟΥ: tinyurl.com/3x...
6 сен 2024
