00:12 City of God | Η Πόλη του Θεού 06:25 Lucky 14:09 Πέρα από τον Παράδεισο | Stranger than Paradise 19:21 Τρία Χρώματα: Η Κόκκινη Ταινία | Three Colors: Red 25:11 Ο Άνθρωπος που Έπεσε στη Γη | The Man who Fell to Earth
Οντως η μουσική από πίσω...ή μάλλον το είδος της μουσικής... Κατι απόλυτα ατμοσφαιρικο θα ταίριαζε νομίζω και δεν θα μας τρυπαγε τον εγκέφαλο... Κατα τα άλλα...όλα μια χαρά...👌🫶💎♦️ Κι ο αγαπημένος Παύλος επίσης!!🙏😌✍️🎶🎙🎸💖💖💖💖
Συγχαρητήρια για τη σειρά σας και ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο και τη διάθεση που δίνεται σε όλη τη σειρά. Μόνο μία παρατήρηση αν μου επιτρέπεται. Είμαι ο μόνος που η μουσική στο background όχι απλά με αποσυντονίζει, αλλά με πετάει τελείως εκτός από αυτά που λέει ο Παυλίδης; Ευχαριστώ και πάλι.
Αγαπάμε Παύλο, απολαυστικός όπως πάντα. Άνετα θα μπορούσε να είναι και κριτικός κινηματογράφου!! Αυτά τα κλαρινέτα ως μουσικό backround μας το χαλάει βέβαια.
Τυχαιότητα... τί παράξενη θεά... ὄσο πιό πολλοί τὴν λατρεύουν τόσο πιό πολύ μᾶς ϕορτώνεται... καὶ σὰ νὰ ξέρει νὰ βγάζει τὸν μαϕιόζο τον καταχωνιασμένο και στριμωγμένο απ' τὰ μέσα μας...
Ο Παύλος Παυλίδης μιλά πολύ πειστικά, εύστοχα και με πολλή αγάπη για τις πέντε ταινίες, τόσο που, καθώς δεν έχω δει τις τέσσερις από αυτές, πείστηκα να τις δω. Μια παρατήρηση όμως βρε παιδιά: η Πόλη του Θεού και η Κόκκινη Ταινία δεν είναι αγγλόφωνες παραγωγές, οπότε δεν χρειαζόταν αγγλικός τίτλος, αλλά αρκούσε είτε η ελληνική μετάφραση είτε ο πρωτότυπος βραζιλιάνικος/γαλλικός τίτλος αντίστοιχα...
Αυτή η σειρά βίντεο είναι πραγματικά υπέροχη! Ειδικά το συγκεκριμένο λειτούργησε θεραπευτικά για μένα χάρη στα τόσο ουσιαστικά και ανθρώπινα πράγματα που μοιράστηκε μαζί μας ο Παυλίδης. Σας ευχαριστούμε και συνεχίστε έτσι! Προσωπικά, η μουσική που παίζει από πίσω μού αρέσει πολύ: δίνει έναν παιχνιδιάρικο τόνο και δένει όλη τη σειρά των συγκεκριμένων βίντεο. Ίσως, μόνο να έπαιζε πιο χαμηλά σε κάποια σημεία.
Παυλο, το ξερεις απο την τεχνη σου: ενα εργο τεχνης γινεται αγαπημενο επειδη συνδεεται με ενα μοναδικο τροπο με τα συναισθηματα. Εκφραζει & συμβολοποιει με μια ικανοποιηση οπως το γαλα της μητερας το πεινασμενο μωρο... Γι αυτο και σε αγαπαμε