Τον θυμάμαι από την αρχή του καναλιού σου... Όταν σε πήγε στη θάλασσα με την Αντριάνα, όταν έβλεπε όλα σας τα βίντεο, όταν σε συνόδευσε στην πρώτη σου μέρα στη σχολή ενώ είχες τόσο άγχος... Όταν μιλούσες μαζί του σε μηνύματα για την ανακαίνιση του φοιτητικού σου σπιτιού. Όταν σας μαγείρευε με τόση αγάπη και φροντίδα, ακόμη κι αν κάποιες φορές δεν σου αρεσε το φαγητό. Λυπάμαι πολύ γι αυτή την απώλεια Έλις. Από εκεί ψηλά θα είναι καλά και θα καμαρώνει όλη του την οικογένεια!
Τι όμορφη σχέση πατέρα -κόρης. Πως να μην νιώθει κάποιος χαρά και μόνο που το έζησε. Τίποτα δεν χάνεται, αλλάζει μορφή. Υπάρχει μέσα από το dna σου και άλλο τόσο από κάθε σκέψη που έχει διαμορφώσει μέσα σου
ειναι σαν ακουω εμενα σε αυτο το βιντεο.. εχασα τον μπαμπα μου και γω απο καρκινο. εμενα ο μπαμπας μου δεν συμπαθουσε ιδιαιτερα τους γιατρους, αλλα ειχε σε μεγαλη εκτιμηση τους φαρμακοποιους και τους ακουγε μπορει και περισσοτερο απο τους γιατρους. τον εχασα την χρονια που εδινα πανελληνιες. ηξερε οτι ηθελα πρωτη επιλογη την ιατρικη και ενω παντα με στηριζε, ειχε τις ενστασεις του για αυτη την σχολη. εχασα την ιατρικη για πολυ λιγο και τωρα σπουδαζω φαρμακευτικη. καθε φορα που με δυσκολευει το οτιδηποτε στην σχολη, σκεφτομαι τον μπαμπα μου και το οτι σιγουρα δεν βρισκομαι τυχαια σε αυτη τη σχολη. ολα γινονται για καποιον λογο, αυτο να θυμαστε παντα
Seniora είσαι τυχερή που σε αυτή την ζωή σου έζησες έναν τέτοι πατέρα! Τόσο ελεύθερο με όρεξη και ζωή και αγαπη για όλες σας. Πράγματι μοιάζει σαν να υμνούσε την ζωή και τις υπάρξεις τις θηλυκές και τις ευαίσθητες γύρω του. Με αυτό σου το μοίρασμα μας θυμίζεις, ποιος ήταν. Μας θυμίζεις ποιοι θα έπρεπε να είναι οι πατεράδες. έναν ύμνο για κείνον έφτιαξες. Γιατί όντως λείπουν τέτοια πρότυπα και πολλοί πατεράδες δεν είναι πρότυπα ούτε μια μέρα της ζωής τους για τις κόρες τους. Ευχαριστούμε που μας μετέδωσες τι σημαίνει πατρική ασφάλεια,αποδοχή,ενθάρρυνση,ενθουσιασμός, θαυμασμός για τις κόρες και όρεξη να ζεί ένας πατέρας. Ευχαριστούμε για άλλο ένα δώρο.
Έχασα και εγώ τον μπαμπά μου πριν 2 χρόνια το έμαθα όταν ήμουν στην δουλειά το πιο ακραίο είναι ότι μιλήσαμε στο τηλέφωνο και μετά από μια ώρα πέθανε στην εργασία του με ανακοπή θυμάμαι ακόμα όταν μπήκα στο σπίτι και είδα τα αδέρφια μου την μάνα μου. Την μέρα της κηδεία το θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι μύριζε όλο το σπίτι το άρωμα του.συλλυπητήρια κορίτσι μου κουράγιο σε όλους σας είναι πολύ δύσκολο .. 😢 για 1 χρόνο τουλάχιστον είχα άγχος ότι θα με πάρουν τηλέφωνο και θα μου πουν ότι κάποιος έφυγε είναι σκληρό πολύ δυστυχώς!
Έχασα τον δικο μου μπαμπα απο ανακοπή στα 11 μου χρόνια. Εγω και ο αδερφός μου ήμασταν μπροστά την στιγμη του επιθανατιου ρόγχου , ενός ήχου που μας θύμισε ροχαλητο. Το γεγονός αυτο με στιγμάτισε και για καιρό καθε φορα που άκουγα κατι παρόμοιο χτυπουσε τοσο δυνατά η καρδιά μου οσο εκείνη την ημερα. Πλεον νιωθω πιο δυνατη , ο μπαμπάς μου μού λείπει απίστευτα αλλα πιστευω οτι βρίσκεται καπου καλύτερα. Κουράγιο ελισαβετ , μας προστατεύουν από ψηλά ❤
Έχασα τον μπαμπά μου στα 22 μου πριν εφτά χρόνια είμαι 29 τωρα. Στις 5/6/17. Τη. Προηγούμενη μέρα μιλούσαμε στο τηλέφωνο και ήταν μια χαρά και την επόμενη έπαθε ανεύρυσμα στο κεφάλι και απλά τον χάσαμε έτσι απροειδοποίητα. Ήταν ο καλύτερος μου φίλος ο καλύτερος μπαμπάς του κόσμου ο άντρας της ζωής μου η παρέα μου. Εφτά χρόνια μετά ακόμα στα δύσκολο κλαίω και ζητάω τη βοήθεια του ελπίζοντας να με ακούσει και να με βοηθήσει. Θα περάσεις από πολλές φάσεις , εγώ τουλάχιστον δεν το ξεπέρασα ποτέ απλά συνήθισα την ιδέα και η κάθε μέρα που περνάει απλά είναι σαν να πέρασε μια μέρα που δεν μίλησα μαζί του δεν καταλαβαίνω ότι έχουν περάσει εφτά χρόνια . Δύναμη και τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς τα πρώτα εκατό χρόνια είναι τα δύσκολα 💔
Είναι συγκινητικός ο τρόπος που περιγράφεις τη σχεση σας! Η επικοινωνία σας και οι κοινές σας εμπειρίες είναι πραγματικά σπάνιες και υπέροχες! Φαίνεται πως ο πατέρας σου ήταν ένας πολύ αξιόλογος άνθρωπος όπως και είσαι και εσύ. Το πνεύμα του, η ενέργεια του και οι κοινές σας μνήμες πιστεύω πως θα συνεχίσουν να σε συντροφεύουν. Πέρσι έχασα τον θείο μου, τον αδερφό της μαμάς μου, με τον οποίο μέναμε στο ίδιο σπίτι και αποτελούσε πατρική φιγούρα για εμένα με δεδομένο ότι δεν έχω πλέον επαφες με τον πατερα μου, αφού απ´οταν χώρισαν οι γονείς μου υπήρξε απών και αδιάφορος για εμενα. Εύχομαι δυναμη και κουράγιο❤❤
Συνήθως δεν γράφω σχόλια είμαι κλειστός άνθρωπος αλλά έβαλα τα κλάμματα σε όλο το βίντεο. Ο μπαμπάς μου είναι στην ζωή αλλά δεν είναι πολύ στην ζωή μου. Πάνε χρόνια που έχουμε να συζητήσουμε ομορφα θέματα και να είναι κοντα μου. Μου λείπει ο μπαμπάς μου κάθε μέρα παρα πολύ. Είσαι πολύ τυχερή που σε έφερε στον κόσμο ένας τέτοιος άνθρωπος και ήταν δίπλα σου με αυτόν τον τρόπο. Συλλυπητήρια για την απώλεια σου
Όσο σε ακούω να αφηγήσε για τον βίο του μπαμπά σου τόσο άλλο καταλαβαίνω πόσο του μοιάζεις, είστε και οι δύο πανέμορφες ψυχές, θα ξανακούσεις την φωνή του, θα ξανά έρθει να κουβεντιάσετε, μάλλον δεν έφυγε ποτέ. Δεν μεγάλωσα ούτε με πατέρα ούτε με μητέρα, όποτε βρισκόμασταν στον ίδιο χώρο υπήρχε μόνο αηδία φωνές και βία, πάντα με ζούσε η γιαγιά και ο παππούς μου. Η γιαγιά μου έχει προδωθεί και πληρωθεί από παααααρα πολλούς, οπότε με έχει να κλάψω άθελά της, δεν θα της κρατήσω ποτέ κακία. Είχε όμως τον παππού μου, όπως και εγώ δηλαδή. Μέχρι που δεν τον είχαμε.. δεν θα τον ξεχάσω ποτέ, από τον τρόπο που έτρωγε το αγαπημένο του σνάκ μέχρι και το γέλιο του ή το πως έκανε κλάκ τα δάχτυλα του όταν έχανε η ομάδα του. Κρατάω πάντα το γούρι του όταν παίζω ποδόσφαιρο, νιώθω πως ακόμα παίζει δίπλα μου, ονειρεύομαι να καταφέρω κάτι τεράστιο και να του το αφιερώσω, κρύβοντας τον εαυτό μου. Δεν περνάει ούτε ώρα που να μην τον σκέφτομαι, ξέρω πως αυτό κάνει και εκείνος. Βέβαια δυσκολεύομαι φουλ να κλάψω, απλά γελάω γιατί ξέρω ότι όταν γλιστράω στο γήπεδο θα με σηκώσει. Θα προσπαθούσα να το γράψω αυτό το σχόλιο λίγο πιο ταλαντούχα, όμως έτσι το νιώθω, συνέχισε να κάνεις ότι σου έχει πει. Μία πανέμορφη γυναικάρα, Μίλτο να σε καλά ρε μπρο
δεν θα μπορούσες να το γράψεις πιο ταλαντούχα…. με άγγιξες φουλ και δεν μπορώ να σκεφτώ καλύτερο κοπλιμέντο από αυτό που μου είπες 🫶🏽 παππού θενξ ρε μπρο που μεγάλωσες αυτό το διαμάντι (και παίζει και μπαλάρα ⚽️)
Υπέροχο πλάσμα ο πατέρας σου οπως και εσύ...θα σε καθοδηγεί και θα σε προστατεύει από εκεί που είναι.φετος κλείνω 20 χρόνια χωρίς τον μπαμπά μου,ήμουν 23 τον βλέπω στα όνειρα μου κ ξέρω ότι δεν έχει φύγει. Μια μεγάλη αγκαλιά ❤
Έχασα στα 8 μου την μητέρα μου, έχουν περάσει 17 χρόνια τώρα! Θυμάμαι πολλές αναμνήσεις μαζί της! Να τον έχεις πάντα στο μυαλό σου και θα είναι στη ψυχή σου πάντα δίπλα σου και ότι πρόβλημα και να έχεις να το λες πριν κοιμηθείς και με τον δικό του τρόπο θα σε καθοδηγεί!!! ❤
Με σημάδεψαν ο τρόπος που λες της τόσο του δε ποντ λέξεις για να περιγράψεις το συναίσθημα του πένθους. Όλα όσα λες νιώθεις για κάποιον που αγαπάς. Έχασα πριν 4 χρονια τον μεγάλο μ αδέρφο και είπες σε λέξεις ότι μου έκανε αυτό μέσα μου ❤ να είσαι καλά να συνεχίσεις ❤❤❤
Εκεί που λέει γειά... πλανταξα. Έχασα και εγώ τον μπαμπά μου πριν 5 χρονια από καρκίνο στο έντερο και είναι πολύ δύσκολο.. ο πόνος δεν θα φύγει ποτέ ..κράτα τις ωραίες στιγμές μαζί του και το ποσό σπουδαίος άνθρωπος ήταν.
Δεν ξέρω πως είναι να χάνεις τον μπαμπά σου, αλλά έχω χάσει και εγω έναν πολύ δικό μου ξεχωριστό άνθρωπο, όταν άκουσα πως εχει καρρκινο, πάγωσα , το θυμάμαι σαν τώρα, δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Είναι πάντα δίπλα μας όμως οι άνθρωποι πάντα, μέσα απο τα τραγούδια που αγαπούσαν, τα πιάτα που χρησιμοποίουσαν, τα λόγια που μας είπαν, ζουν μέσα σε κάθε στιγμή της ζωής μας , δεν εξαφανιζονται απλώς φεύγουν , πάνε μακριά , αλλά δεν χάνονται. Ο μπαμπάς σου θα είναι πάντα μέσα σου, υπάρχει ενα κομμάτι της ψυχής σου που σου έχει πλασει, είναι πάντα κοντά σου. Θα τον αγαπάς και θα σε αγαπάει για πάντα και παντού.❤
Έβλεπα τα βίντεο σου από μικρή και πάντα έβλεπα τον μπαμπά σου το ποσό σας πρόσεχε. Λυπάμαι πάρα πολύ, είναι ο άγγελος σου τώρα. Τους ανθρώπους που αγαπάμε δεν φεύγουν ποτε από δίπλα μας 💖
Έχασα τον μπαμπά μου 26/6/2000 από ανακοπή,έτσι ξαφνικά. Ήμουν 10. Μου άφησε τρομερά τραύματα η φυγή του. Ακόμα και τώρα στα 34 μου αντιμετωπίζω πολλές φοβίες. Απλά έχω μάθει να ζω με την απουσία του μετά από τόσα χρόνια. Συλλυπητήρια ❤
Κορίτσι μου γλυκό συλλυπητήρια να ζήσεις να τον θυμάσαι σε αγαπω πολυ να είσαι πολύ δυνατή και αισιόδοξη να στηρίξεις την οικογενεια σου και να προσέχεις τον εαυτό σου ...❤❤❤ Σε παρακολουθώ εδώ και χρόνια και ξέρω τι αδυναμία είχες στον μπαμπάκα σου .... Υ.Γ . ΜΕΙΝΕ ΔΥΝΑΤΗ ...
Πριν 5 χρονια εχασα τη μαμα μου, ξαφνικα και... περίεργα (μεγαλη ιστορία). Ταυτίστηκα σε πολλα, όπως στο οτι η ζωή μου εχει χωριστει στο τοτε που ειχα μαμά και στο τωρα που δεν έχω. Εγινε οροσημο ο θάνατος της μαμάς μου στη ζωη μου. Εχω περασει απο πολλες φάσεις. Οτι και να συμβει στη ζωη μου, φανταζομαι πως θα ηταν με τη μαμα μου εδώ. Εδω και 3 χρονια σχεδον εχω γινει κι εγω μαμά, μακαρι να καταφερω να τους μιλήσω για τον θανατο και την απώλεια. Λυπήθηκα και ταυτίστηκα πολυ με την απώλεια σου
Στις 12 μαϊου πέθανε ο δικος μου μπαμπας απο καρκίνο. Εμεινε επίσης εναν μηνα στο νοσοκομείο, τον χαιρέτησα τελευταία φορα 1 μερα πριν πεσει σε κώμα. Οταν σκεφτόμουν ότι θα πεθανει κάποιος τοσο δικος μου πονούσα αφόρητα, η πραγματικότητα ομως ειναι πολυ διαφορετική. Ενιωσα κι εγώ μια ανακούφιση και λύτρωση γιατι δεν άντεχα να τον βλεπω αλλο να πονάει στη ζωή και δεν το άντεχε ουτε αυτός. Εύχομαι να τον θυμάσαι με αγάπη, οπως θα τον θυμαμαι κι εγώ. Κι ευχομαι να ζήσουμε το υπόλοιπο των ζωών μας με το να κανουμε αυτα που μας κανουν πραγματικά χαρούμενους και μας γεμίζουν. Στέλνω κουράγια. (Υγ. Στις 14 μαϊου -2μερες μετά- η άλλη μαρίνα (σάττι) εβγαλε το αχ θαλασσα που επισης αφιέρωνε στον μπαμπά της. Ηταν το δικό μου "ταξίδι". ) αι γκες, καμιά φορα πιστευεις οτι μόνο εσυ βιώνεις τετοια πράγματα αλλά τελικα υπάρχουν κι αλλοι εκεί έξω. Σε ευχαριστώ για το μοίρασμα. 💜
καλή μου 🥺 μα εσυυυυυ είσαι τόσο ατάραχη θάλασσα μου 🌊 κάπου διάβασα ότι για τον μπαμπάκα της το έγραψε… τον έχασε κι αυτή πρόσφατα… ελπίζω να κάνουν παρέα στον παράδεισο όλοι μαζί ❤️ να’σαι πάντα καλά, με συγκίνησες 🙏🏽
Εχασα τον αδελφο μ λιγο πριν σκασει στον πλανητη η πανδημια, το 2019. Εγω 21. Πνιγηκε ενω ειχε παει για μπανιο με τους φιλους του. 1 μερα πριν ειχε ερθει με τους γονεις μ στην πολη που σπουδαζα. Ειχαμε τρελο δεσιμο, σαν δίδυμα και εγω μικρη σκεφτομουν τον θανατο και ειχα σκεφτει των γονιων μ αλλα με τιποτα τπυ αδελφου μ. Μαλιστα του ελεγα σαν αστειο προφανως θα φυγω πρωτη απο εσενα, γτ δεν θα αντεχα να μεινω πισω. Τελικα αντεχω ακομα. Αλλα μιλαω καθημερινα σχεδον για εκείνον, ημουν και ειμαι πλ περηφανη που ηταν ο συγκεκριμένος ανθρωπος αδελφός μου❤
Είδα το βίντεο σου και πλανταξα. Εκλαιγα ολη την ωρα που μιλούσες. Εγω εχασα την θεία μου απο καρκίνο και ακομη στεναχωριέμαι στη σκέψη. Δεν μπορώ να φανταστώ ποσο δυσκολο είναι να χάνεις κάποιον πιο κοντά σου οποως το μπαμπά σου. Κουράγιο...❤️
Έχασα τον μπαμπά μου στα 12, πανω στην στιγμη που ενιωθα πολυ τυχερος που τον εχω και υπηρχε απολυτη επικοινωνία. Ο καλύτερος μου φιλος. Καλο κουράγιο, και νιωσε τυχερη που τον ειχεςστην ζωη σου.
Έχασα τη μητέρα μου πριν τρία χρόνια... Μου ήταν πάρα πολύ δύσκολο να την αποχωριστώ, ανασύρω τις αναμνήσεις αυτές με τα όσα είπες στο βίντεο. Συλλυπητήρια και να είσαι δυνατή.❤
Αγάπη μου γλυκιά τα συλλυπητήριά μου. Σίγουρα θα συνεχίσει να σας προσέχει, σαν άγγελος πλέον από εκεί πάνω ❤️🩹❤️🩹 ps: Και γώ κάθομαι μόνη μου και δημιουργώ στενάχωρα σενάρια στο μυαλό μου σχετικά με το θάνατο αγαπημένων μου προσωπων.Σε μια συνέδρια με τη ψυχολόγο μου, μου ανέφερε το ίδιο πραγμα: Προετοιμάζουμε τον εαυτό μας για τις μελλοντικές καταστάσεις. Και όντως βοηθάει❤️🩹. ΕΜΕΙΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΚΥΡΙΕ ΜΙΛΤΟ(ΟΡΘΙΑ)
Κι εγω... Έχασα τον πιο καλό μπαμπά στον κόσμο πριν 2 χρόνια αναπάντεχα, και δεν εχει αλλάξει τίποτα μέσα μου! Κλαίω ακόμα με το παραμικρό, μου έρχονται εικόνες στο μυαλό και κλαίω. Αλλά, πόσο δίκαιο έχεις! Τα "προβλήματα" φαίνονται τόσο μικρά πλέον.... Το μόνο θετικό ❤️ κι έχεις δίκαιο, ο κόσμος δεν μιλάει αρκετά γι αυτό...
Χάσαμε τον πατέρα μου πριν 2 εβδομάδες. Επίσης από καρκίνο. Είμαι 28, για εμένα ο πατέρας μου ήταν εξίσου τεράστια σταθερά στη ζωή μου όποτε μπορώ να κάνω relate απόλυτα, και στο πως το αντιμετωπίζει κανείς, και στο πόσο πιο εύκολο είναι να συνεχίσεις μετά ενώ δεν θα το πίστευες ποτέ, κάτι που μου φαίνεται αστείο πραγματικά. Τους τελευταίους μήνες του δεν τους ζούσα από κοντά γιατί μένω μακριά, αλλά με έναν μαγικό τρόπο πριν το τέλος κατάφερα και τον επισκέφτηκα στο νοσοκομείο σε μια φάση που ήταν πάρα πολύ καλά, δεν πονούσε καθόλου, συζητήσαμε, τον έκανα μια αγκαλιά, μια μέρα πριν αρχίσει η κατάσταση να πιάνει πάτο. Οπότε είναι και πάλι αστείο το πως για κάποιο λόγο σε αυτές τις περιπτώσεις όλα κάπως γίνονται τη στιγμή που πρέπει. Εμείς πήγαμε από την αρχή σε ιδιωτική περίθαλψη, είχαμε αυτή την τύχη να μπορούμε. Παρόλα αυτά το σύστημα καταλαβαίνω ότι λειτουργεί παντού δυστυχώς με τον ίδιο τρόπο. Οι γιατροί δεν σου μιλάνε. Ίσως δεν ξέρουν στην τελική και τι να σου πουν. Αυτή η αρρώστια λειτουργεί πολύ ύπουλα. Οπότε τελικά μάλλον πρέπει να σκεφτόμαστε πως ό,τι μπορούσαμε να κάνουμε το κάναμε, αυτό που ήταν να γίνει θα γινόταν αναπόφευκτα. Ό,τι και να σκεφτούμε τώρα δεν αλλάζει κάτι. Απλά αυτό που πρέπει να κάνουμε πλέον είναι να συνεχίσουμε, γιατί ναι είναι κλισέ αλλά αυτό θα ήθελε και ο άνθρωπος μας που έφυγε. Να είμαστε καλά και να συνεχίζουμε. Είναι πραγματικά βοηθητικό να βλέπεις κάποιον να μοιράζεται δημόσια αυτήν του την εμπειρία με την οποία μπορείς να ταυτιστείς. Και εγώ περνάω πολλές ίδιες φάσεις από αυτές που περιέγραψες, πάνω και κάτω, κάτι που είναι και το φυσιολογικό. Καλή δύναμη, και σε όλους εδώ που βιώνουν κάτι αντίστοιχο, και ευχαριστούμε 🙂
Πρώτα από όλα συλλυπητήρια σε όλες σας. Θα είναι τόσα πολλά τα συναισθήματα που θα σε κατακλύζουν δεν μπορώ να το φανταστώ. Το ποσό μικροί αλλά και παράλληλα το ποσό μεγάλοι με αυτά που έχουμε ζήσει, ζούμε τώρα. Η αλήθεια είναι σαν άτομο που δεν το έχει βιώσει είναι τόσο διαφορετικό να το ακούω. Αλλά σε κάνει και πάλι να εκτιμάς ότι ζεις λίγο ακόμη την ζωή και συγκεκριμένα όλα της δυστυχία, κενό, χαρά, ευγνωμοσύνη. Όλα τα πάντα σε αυτήν την ζωή που την κάνουν αυτή που είναι. Είναι αυτός ο κύκλος που κλείνει. Το τέλος μια μοναδικότητας. Η αρχή μιας άλλης. Και κάτι ακόμη που με έκανε να σκεφτώ το πώς το σώμα ότι μένει από εκείνο από κάθε ζωή από τους αγαπημένους μέχρι και τον πιο άγνωστο άνθρωπο παραμένει στην γη με κάποια μορφή ή κάποιο μέρος του σώματος. Μια γη γεμάτη στοιχεία, μια γη γεμάτοι ανάμνησεις και γνώσεις. Δεν μπορώ να πω για την απώλεια ακόμη αλλά σύντομα γνωρίζω και εγώ και όλη θα την ζήσουμε, απλά εύχομαι όλοι μας όσο γίνεται έστω στο ελάχιστο να μην μας καταβροχθίσει σαν να μην είμαστε τίποτα αλλά να ζήσουμε όσα μια απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου έχει να προσφέρει. Την αγάπη μου στην γλυκιά Ελισά
Πέθανε ο παππούς μου- που ήταν σαν δεύτερος πατέρας μου- πέρσι. Από μικρό παιδί φανταζομουν να φεύγει και έκλαιγα. Ήμουν σίγουρη πως θα καταρρεύσουν όλα- ο κόσμος ολόκληρος- όταν γίνει αυτό. Μεγάλωσα όμως και τελικά όταν έφυγε, παρόλο που πόνεσα, συνειδητοποίησα πόσο τυχερή ήμουν που τον έζησα για τόσα χρόνια! Ο τρόπος που φεύγει κάποιος είναι πολύ σημαντικός! Έφυγε ο αγαπημένος μου άνθρωπος & χάρηκα τόσο πολύ που τον έζησα! Να ζήσεις όπως επιθυμείς & να τον θυμάσαι με αγάπη 🌼
Λυπάμαι πολύ κοριτσάκι μου όμορφο. Να είσαι πάντα καλά εσύ και η οικογένεια σου. Να χαίρεσαι όπου ο μπαμπακας σου μεγάλωσε ένα τόσο ανεξάρτητο και δυναμικό πλάσμα όπως εσύ! Σ ευχαριστώ πολύ για το όμορφο βίντεο. Είναι σημαντικό να αποδέχεσαι τα αρνητικά συναισθήματα μιας απώλειας. Έχεις κάνει φανταστική προσωπική εξέλιξη. ❤❤❤❤ Είσαι κομμάτι του ❤❤❤❤
Ευχαριστουμε Μίλτο που είπες στην μικρή Ελισάβετ να κάνει κάτι δικό της . Το γεγονός ότι ο μπαμπάς σου σε συμπλήρωνε τόσο και εσύ αυτόν, είναι μια υπέροχη σχέση. Αυτό δεν μπορεί να σας το πάρει κανείς, ούτε ο ίδιος ο θάνατος. Ο μπαμπάς σου θα είναι περήφανος από εκεί ψηλά και θα συζητάτε πάντα τα δικά σας , απλά απο την μία μεριά η συζήτηση δεν θα ακούγεται τόσο δυνατά. Στέλνω μια ζεστή αγκαλιά Ελισάβετ. Η ζωή είναι ταξίδι και εμείς οι επιβάτες της ❤️
Ελισαβετ εχασα τον μπαμπα μου στα 9 , φέτος κλείνω τα 18. Δεν μπορώ να σκεφτω οτι απο δω και πέρα θα εχω ζησει περισσότερο χωρις αυτον παρά μαζι του. Οσα ειπες με αγγιξαν παρα πολυ και ακούμπησαν ενα κομμάτι του πως ενιωθε εκεινο το παιδι τότε.Δεν εχω κανενα βίντεό του , σχεδόν δεν θυμάμαι τη φωνή του. Συγκινήθηκα πάρα πολύ με τις εικόνες από τον δικο σου μπαμπά. Κι εμείς την τελευταία φορά που τον είδαμε ηταν στο νοσοκομείο, σήκωσε το κεφάλι του και μας κοίταξε. Δεν θυμάμαι αν τον άγγιξα, αν του μίλησα... Εκείνος δεν ηταν σε θεση. Την επόμενη μέρα έφυγε και αρχισα να μετανιώνω ο,τι είπα και ο,τι δεν είπα. Δυστυχώς δεν μπόρεσα να συζητήσω οσο ηθελα μαζι του. Και με σκοτώνει που η υπόλοιπη ζωή μου θα συνεχίσει με αυτό το κενο . Αλλα έχεις δίκιο σε αυτο που λες ότι είναι πιο εύκολο απο οσο το φανταζόμαστε, γιατί δεν εχεις επιλογή. Μαθαίνεις να ζεις με αυτο και όσο προχωρας βλέπεις και πόσα σου πρόσφερε αυτή η απωλεια. Ειλικρινά εύχομαι ο,τι καλύτερο στην οικογένειά σας🤍
Ακριβώς το ίδιο πέρασα κι εγώ, ειμαι 18 και έχασα τον μπαμπά μου οταν ημουν 9. Συχνά σκέφτομαι πως θα ήταν η ζωή μου αν τον είχα κοντά μου και τι συμβουλές θα μου έδινε. Μακάρι να είχα προλάβει να περάσω περισσότερα μαζί του. Παντως πιστεύω ότι είναι σε ένα καλύτερο μέρος 🩶
@@rosequartz38 εγω .... Δεν τον πρόλαβα ... Ήμουν 1ος όταν έφυγε και .... Κάνεις από τους δικούς μου δεν μου μίλησε Ποτέ για εκείνον.. παρά μόνο οι γύρο μου οι ξένοι.. και ούτε τώρα μιλάει 37 ολόκληρα χρόνια.!!!
Θυμάμαι οπότε τον έδειχνες σε φευγαλέα πλάνα σκεφτόμουν "τι καλός μπαμπάς" χωρις καν να τον εχω δει να μιλάει. Καμία φορά δεν χρειάζεται να ξέρεις κάποιον για να καταλάβεις τι είναι. Κάποια πράγματα φαίνονται κατευθείαν. Έτσι κ ο μπαμπάς σου φαινόταν ότι ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος. Και τώρα σίγουρα βρίσκεται σε ένα υπέροχο μέρος 🙏
Ελισάβετ σου στέλνω μια μεγάλη (άγνωστη) αγκαλιά. Εμένα προσωπικά ο θάνατος είναι το ένα πράγμα που δεν μπορώ να αποδεχθώ / φιλοσοφήσω (ακόμα). Όμως είμαι απο αυτούς που πιστεύουν ότι, μπορεί το σώμα να μην υπάρχει, αλλά η ψυχή και η ενέργεια δεν χάνονται. Εσύ είσαι ακόμα η ενέργεια του μπαμπά σου. Ένα μέρος του εαυτού σου. Σου έδωσε ζωή και πολλά πάνω από αυτό. Πιστεύω και κυριολεκτικά ότι η ψυχή δεν χάνεται και μεταφορικά. Ένας άνθρωπος που αγγίζει την ψυχή μας δεν χάνεται με τον θάνατο. Νομίζω το μόνο αρνητικό της αγάπης είναι ο πόνος του θανάτου. Καμιά φορά σκέφτομαι θα ήταν πιο εύκολο να μην αγαπάς, όμως η αγάπη είναι αυτή που μας κρατάει ζωντανούς ακόμα και όταν πεθαίνουμε.Έτσι ελπίζω τουλάχιστον.
Για αρχη να πω οτι με ενα περίεργο τρόπο το βίντεο και αυτά που είπες ηταν βάλσαμο. Έχασα τον μπαμπά μου 21 Απρίλη. Είμαι 32 χρονών κ νιώθω σαν παιδί στο παιδικό του δωμάτιο. Είναι απίστευτο το πόσο ταυτίστηκα. Ίσως όπως είπες επειδή κ εμένα έφυγε απο καρκίνο , μέσα σε 7 μήνες, μόνο απο τη στιγμή που το μαθαίνεις είναι σαν να αρχίζει μέσα σου μια αντίστροφη μέτρηση. Παθαίνεις ηδη το σοκ του πένθους. Δε το εχω χωνέψει. Είναι σαν να είναι κάπου κ να μην μιλάμε, να μη βλεπομαστε. Ήμασταν 2 βδομάδες νοσοκομείο γυρισανε σπίτι γτ δεν υπήρχε κατι άλλο να κάνουν. Ο επιθανάτιος ρόγχος κ ολη η κατάσταση ηταν πολυ τραυματικη. Η κηδεία ηταν σαν να κρατησε 2 λεπτά. Στο μνημόσυνο δεν ήθελα να είμαι κ μου βγήκε πολυ ψυχρή στάση σε όλους. Δεν θελω να πηγαίνω στο τάφο. Δε θελω καν να γράφω ολα αυτά, μου φαίνονται ξένα. Ξέρω ότι είναι άρνηση. Παρόλο που τα συζητώ άνετα, παρόλο που η ρουτίνα κ η δουλειά βοηθάει να με επαναφέρει στη πραγματικότητα, ακόμα περιμένω να του μιλήσω... Ο χρόνος θα δείξει για εσένα κ για όλους μας σε αυτό.❤ Πάντως το διαχειρίζεσαι με πολύ ισορροπημένο τρόπο όπως σου έλεγε ❤
Ευχαριστούμε για αυτό το βίντεο Ελισάβετ ❤ είναι βαθιά θεραπευτικό να επικοινωνούμε για τα συναισθήματά μας βιώνοντας τη ζωή με κάθε κομμάτι της, αποδέχοντας τη παρά τον πόνο. Ο μπαμπας σου θα είναι περήφανος. Ευχαριστούμε εσένα κι εκείνον για όλα❤. Να είσαι καλά και να τον θυμάσαι με αγάπη.
Λυπάμαι πολύ να ζήσετε να τον θυμάστε..Εγω εχασα μεσα σε 6 μηνες αδερφικο φιλο στα 43 απο καρκίνο και προσπαθώ να το ξεπεράσω..χρειάζεται χρόνος να θυμάσαι τις καλές στιγμές θα είναι πάντα μέσα σου! Στέλνω μια μεγάλη αγκαλιά!
Οι άνθρωποι μπορεί να φεύγουν από τη ζωή, από την καθημερινότητα, από τις συνομιλίες μας, από την ρουτίνα μας...ειναι η φυσική εξέλιξη των πραγμάτων και η φυσική πορεία της ζωής...το σημαντικότερο από όλα είναι να κουβαλάς τους ανθρώπους σου μέσα σου, να κρατάς τα καλά και όμορφα χαρακτηριστικά τους και αυτά τα χαρακτηριστικά να μεταδίδεις και σε τρίτους...ετσι οι άνθρωποι μας μένουν για πάντα ζωντανοί και πάντα παρόντες σε όλες μας τις στιγμές! Σου εύχομαι συλλυπητήρια και καλό κουράγιο!
Πλέον ο καρκίνος έχει χτυπήσει και χτυπάει την πόρτα στις περισσότερες οικογένειες! Εχω χάσει και εγώ την μητέρα μου πρίν 2 χρόνια που ήταν το μόνο σοβαρό στήριγμα σε όλη μου την ζωή λόγο πολλών θεμάτων υγείας που είχα απο μικρός και εώς τώρα αλλά και συνεχίζω να έχω! Η δύναμη που αντλούσε απο μέσα της είναι κάτι που δεν έχω ξανα δεί αλλά σίγουρα πιστεύω μια μάνα έτσι πρέπει να είναι για το παιδί της! Πάντα εκεί,πάντα πρώτη γραμμή παρ'όλες τις ατυχίες που συναίβησαν στην ζωή της δεν παραπονέθηκε ποτέ και για τίποτα και ας μην άξιζα και εγώ τόσο την ανιδιοτελής αγάπη της! Προξένησα αρκετά προβλήματα σε όλη την οικογένεια με τα πάθη μου και τους εθισμούς μου! Εν τέλει κόντεψε να χάσω την ζωή μου το 2021 όσο η μητέρα μου πάλευε με τον καρκίνο που τον έβαλε στην άκρη για να βοηθήσει εμένα που ήμουν 3 μήνες σε ένα κρεβάτι νοσοκομείου 80 χιλιόμετρα μακρυά απο το σπίτι εν μέσω καραντίνας και κόβιντ. Μέχρι και τις τελευταίες μέρες τις την έβγαλε στο πόδι! Εγω ταλαιπωρούμαι ακόμα απο τότε αλλά όπως είπε και η Ελισάβετ πλέον δεν με νοιάζει τίποτα με την καλή την έννοια και όχι όπως πριν που έλεγα αυτή την φράση. Αύτή η φράση απόκτησε ένα τελείως άλλο νόημα στην ζωή μου πλέον και χαίρομαι που πρόλαβα έστω και έτσι για μια φορά στην ζωή της μάνας μου να με δει καλά και να μείνει ήσυχη φεύγοντας πως δεν θα ξενυχτίσει για ακόμα ένα βράδυ ανησυχώντας για εμένα! Να αγαπάτε τους γονείς και να τους προσέχετε και εσείς γονείς να μιλάτε στα παιδιά σας! Φαντάζομαι ο κ.Μίλτος πρέπει να ήταν πολύ ενδιαφέρον άνθρωπος και για κάποια πράματα που είχε καταφέρει αλλά και στα βίντεο που τον έβλεπα και θα ήθελα να τον είχα γνωρίσει,παρ'όλα αυτά πλέον ζούνε μέσα απο μας και εσύ Ελισάβετ φαίνεσαι πολύ καλή ψυχή, αυτό έχω καταλάβει τα χρόνια που σε βλέπω.Μείνε όπως είσαι, δεν έχω αμφιβολίες πως θα σκαλώσεις κάπου στην συνέχεια αυτού του ταξιδιού!✌ Υ.Γ.Ποτέ δεν ξέρεις πόσο δυνατός είσαι μέχρι τη στιγμή που το να είσαι δυνατός θα είναι η μόνη σου επιλογή!!
Λυπάμαι πραγματικά πάρα πολύ, εδώ από την πρώτη μέρα. Τον θυμάμαι! Κράτα γερά. ❤️🩹 Ελπίζω να είστε όλες καλά, έχετε η μία την άλλη. Η Θεανώ του μοιάζει απίστευτα, να τον θυμάστε για πάντα.
Καταρχην συλλυπητήρια κοριτσάρα μου...Η αλήθεια είναι ότι δεν σε ακολουθώ κ βγήκε προτεινόμενο το βίντεο κ η αλήθεια είναι οτι πρώτη φορά βλέπω βιντεάκι για αυτό το θεμα!Για την απώλεια δεν μιλάνε εύκολα κ μαρεσε πολύ το μοίρασμα σου!Ηταν από τα πιο ειλικρινά βίντεο κ μου δίνεις αρκετή αισιοδοξία κ θετική ενέργεια που την είχα αναγκη!Σε ευχαριστώ λοιπόν.Πανε 11 χρόνια τώρα που εφυγε ο μπαμπάς μου.Ταυτιζομαι πλήρως για την αίσθηση που έχουμε εμείς στον κόσμο κ την αυτό εικόνα!!! Μπράβο για την ειλικρίνεια σου κ για την όμορφη ροή του λόγου σου.Η αλήθεια είναι οτι με κέρδισες κ θα αρχίσω να σε παρακολουθώ...❤❤❤
έχω χασει και εγω τον μπαμπα μου απο καρκίνο. Η αληθεια ειναι οτι εχει περασει πανω απο ενας χρονος και αρχιζω τωρα να το νιωθω πιο εντονα. Στη γιορτη του πατερα, σε γιορτες , στις οικογενειακές διακοπες και σε κατορθώματα μου , γιατι δεν ειναι εδω .Και οταν ακουω τις φιλες μου να αναφερουν τον μπαμπα τους , "ζηλεύω'' και στεναγχωριεμαι που δεν θα ειναι εδω για εμενα. Ειλικρινα καλη δυναμη σε ολη την οικογένεια . Είναι περηφανος για την καθε μια ξεχωριστα και σασ προσεχει απο εκει πανω.
Αχ βρε κορίτσι κι εγώ πέρασα ακριβώς τα ίδια με τον μπαμπάκα μου... Μέχρι τελευταία στιγμή ήλπιζα σε ένα θαύμα... Δε μπορούσα ποτέ ούτε να διανοηθώ ότι θα έχανα κάποιον, κι ακόμη δε το έχω χωνέψει... Να ζήσετε να τον θυμάστε!
Συλλυπητήρια... 😢 Είμαστε στην ίδια ηλικία , 26 χρονών και εγώ.. Έχασα τον πατέρα μου στα 13 μου από εγκεφαλικό , ήτανε πολύ ξαφνικό γιατί δεν το περίμενε κανείς.. Μεγάλωσα με την μαμά μου η οποία έκανε τα πάντα για να μην μου λείψει τίποτα.. λόγω της μητέρας μου έμαθα να είμαι δυνατή και το ξεπέρασα γρήγορα σχετικά , κατά βάθος όμως πάντα νιώθω ένα κενό μέσα μου , οτι κάτι μου λείπει .. Η απώλεια δεν ξεπερνιέται ποτέ, απλώς συνηθίζουμε να ζούμε με αυτήν ! Κουράγιο ❤
Δεν άντεξα από το κλάμα , δεν μπόρεσα να δω όλο το βίντεο. Γλυκιά μου είσαι πολύ δυνατή , αλήθεια μακάρι όλοι να έχουμε την δική σου δύναμη. Δεν ξέρω τι άλλο να σου πω , να συνεχίσεις να είσαι τόσο δυνατή.
Κοριτσάκι μου πανέμορφο μείνε δυνατή… Θα είναι πάντα περήφανος για σενα από ψηλά❤️…. Η απώλεια είναι κάτι απερίγραπτο … σου στέλνω μια τεράστια αγκαλιά 🤍
Συλλυπητήριαα ήθελα νά σου ευχηθώ. Πριν 16 μέρες έχασα και εγώ τον μπαμπά μου...ο δικός μου μπαμπάς ήταν στην εντατική 4 μήνες και πάλευε πάρα πολύ. Όντως είναι πιο εύκολο από αυτά που πραγματικά πιστεύαμε....η ζωή προχωράει θα τον θυμάσαι στις χαρούμενες στιγμές του πλέον... πιστεύω πως είσαι πολύ δυνατή και θα τα καταφέρεις όπως και εγώ...σου εύχομαι τα καλύτερα
Πολυ ωμό γιουτουμπ αλλα και πολύ αληθινό ❤ συλλυπητήρια για τον μπαμπά καλη συνέχεια στην γεμάτο εκπλήξεις πορεία της ζωής! Ευχαριστούμε που μπορουμε να δούμε ένα κομμάτι απο την αλήθεια σου
6/7 κλείνω 10 χρόνια χωρίς το δικό μου μπαμπά, 26 εγώ πλέον, ο Άγιος Παΐσιος λέει ότι ο Θεός παίρνει τον καθένα στην καλύτερη στιγμή της ζωής του. Το ασπάζομαι 100%. Καλό παράδεισο και ζωή σε εσάς!
Εχασα τη μαμά μου 26/01/2023 ξέρω ακριβώς πως νιώθεις και πραγματικά σε ευχαριστώ πολύ για αυτό το βίντεο, το είχα ανάγκη. Εγώ δυστυχώς για ένα μικρό χρονικό διάστημα είχα συμπτώματα κατάθλιψης αλλά η ψυχοθεραπεία βοήθησε άπειρα. STAY STRONGE
Λυπάμαι πολύ για τον μπαμπά σου 😢 κουράγιο και δύναμη εύχομαι σε σένα και την οικογένεια σου ❤ Έχασα και γω τον μπαμπά μου πριν 2 βδομάδες από καρκίνο και οσο και αν νομιζα οτι ήμουν προετοιμασμένη τελικά νομίζω ποτέ δεν είσαι έτοιμος για κάτι τέτοιο. Όταν σκέφτομαι οτι για το υπόλοιπο της ζωής μου δεν θα έχω τον μπαμπά μου δίπλα μου με σκοτώνει και μου είναι αδιανόητο, δεν το χωράει ο νους μου. Μισώ τον καρκίνο. Καθε μέρα βάζω τα videos του και τα βλέπω γιατί έχω ανάγκη να τον δω και να ακούσω την φωνή του.
Ευχαριστούμε πολύ για αυτο το βίντεο, τόσο αληθινό και ειλικρινές. Καλή δύναμη σε όλη την οικογένεια. Να τον έχεις στο μυαλό σου και ο μπαμπάς σου θα ζει μέσα από τις σκέψεις σου
Ρε Ελισαβετ ποσό δυνατή είσαι που γύρισες ένα ευχάριστο για εμας βίντεο πάνω στο θέμα τι ψυχική δύναμη έχεις και πόση αγάπη ξεχυλιζει η φωνή σου. Μια ωδή σε ένα πολύ αγαπημένο άνθρωπο ο οποίος έφερε στον κόσμο μια πολύ αγαπημένη δίκη μας φιλη η οποία μεγαλώνει μαζί μας τόσα χρόνια ❤ καλο κουράγιο αγάπη μου και θα είναι πάντα μαζί σου ο πατέρας σου ας είναι αναπαυμένη η ψυχή του στον ουρανό που θα σε βλέπει από εκεί πάνω ❤
Αγαπητή Ελισάβετ συλλυπητήρια! Δεν ξέρω αν θα σου είναι παρήγορο, αλλά πολλές φορές είναι πολύ σκληρό να χάνεις έναν ανάξιο γονέα και να σου μένει η αίσθηση του ανικανοποίητου, παρά έναν γονέα δοτικό και πλήρη με όλη τη σημασία του ρόλου του. Ζήσε με τις διδαχές, τις συμβουλές, τις αναμνήσεις, τη στήριξη του και μοίρασε το λαμπρό του πνεύμα!!!!
Συλλυπητήρια Ελισάβετ. Να είστε γερές να τον θυμάστε με αγάπη. Έχασα και εγώ τον μπαμπά μου από ανακοπή και ένα χρόνο αργότερα στις 28 Μαρτίου τον αδερφό μου από καρκίνο.
Ο μπαμπάς σου ζει μέσα από σένα. Συνέχισε να ζεις και δειξτου τον κόσμο μέσα από τα μάτια σου. Ο πόνος θα φουντώσει λίγο αργότερα αλλά μόλις φτάσει στην έξαρση του εκείνη θα είναι και η στιγμή που θ αρχίσει κάπως ν απαλύνει.Δε θα φύγει ποτέ,θα περπατάτε πια παρέα αλλά με τον καιρό θα τον συνηθίσεις τόσο που θα τον αντέχεις.Καποιες στιγμές θα τον ξεχνάς εντελώς κι άλλες θα επανέρχεται..Να μιλάς στον μπαμπά σου κ θα έρχεται στα όνειρα σου..μας βλέπουν, θέλει να σε βλέπει δυνατή,Καντον περήφανο.. καλό παράδεισο να έχει
και εμενα ο πατερας μου εφυγε στην ιδια ηλικια 57 χρονων ημουν και εγω στην ηλικα σου τοτε πριν 10 χρονια εγω το πηρα αρκετα ζορικα ολο αυτο ειναι η αληθεια , χαιρομαι πραγματικα που εκανες ενα τετοιο βιντεο γιατι δεν το θεωρω καθολου ευκολο αυτο που εκανες!! keep it real μπραβο σου!!!!!
Έχασα την μαμά μου στα 18 και θυμήθηκα την ιστορία της μέσω του βίντεο, σημερα 23 , δεν πονεσα πολύ αλλά και γω είδα την ζωή με άλλο μάτι, αν εξαιρέσεις τους εφιάλτες που βλέπω ανά καιρούς, γενικά είμαι καλά, και ξέρω ότι και εσύ θα είσαι καλά!
Ελισάβετ, έχασα τον 14χρονο αδερφό μου ξαφνικά από ατύχημα πριν περίπου 3 μήνες. Συνεχίζεις να έχεις μπαμπά, όπως συνεχίζω να έχω τον αδερφό μου. Μπορεί να μην τους έχουμε κοντά μας βιολογικά, η ψυχή, η ενέργεια ή αν θες πες το πνεύμα τους είναι πάντα κοντά μας. Η αγάπη δεν χάνεται, συνεχίζεις να αγαπάς τον μπαμπά σου όπως σ αγαπάει και εκείνος.. αυτό που άλλαξε είναι ο τρόπος που του το εκδηλώνεις τώρα. Όπως και να είμαστε, όπου και να είμαστε, από πάντα και για πάντα η αγάπη τα υπερνικα όλα!
Έχασα τον μπαμπά μου στα 16 μου την ώρα που πήγαινε στην δουλειά ξαφνικά... έφυγε με χαιρέτισε ήταν Παρασκευή 29Μαρτιου 1991 ...μας βρήκε απροετοίμαστες .για την μητέρα μου ήταν δύσκολο...εγώ επειδή δεν έζησα τις τελευταίες στιγμές το είδα πιο αποστασιοποιημενα σαν έφυγε ταξίδι 😢
Ελισάβετ μου είσαι φουλ τυχερή που σε θαύμαζε και σε θαυμάζει ακόμα να ξέρεις. Έχασα κ εγώ τον μπαμπά μου πριν κάποιους μήνες από καρκίνο στον πνεύμονα μεταστατικό στο κεφάλι και ξέρω πολύ καλα τι περνάς. Έχω μείνει κ εγώ μόνη με τη μαμά και τη γιαγιά μου και είναι δύσκολα. Είμαστε πολύ μικρές για να χάνουμε τους μπαμπάδες μας όμως συνεχίζουμε να τους κάνουμε περήφανους να ξέρεις. Θα ενηλικιωθείς γρήγορα μετά από αυτό, ήδη βλέπω την αλλαγή εκεί που έλεγες ότι δεν έχεις προβλήματα πλέον, οπότε όλα για καλό. Το χεις❤️
Τον Μαρτιο του 21 εχασα το μπαμπα μου. Δεν ειχαμε χρονια καλες σχεσεις . Ακομα ειναι κατι που με ποναει. Μια ανοιχτη πληγη που ποτε δεν θα κλεισει μεσα στην πανδημια. Βυθιστηκα στην καταθλιψη για μερες δεν σηκωνομουν να πλυνω τα δοντια μου, να κανω μπανιο . Δεν το μοιραστηκα με κανεναν μεχρι το καλοκαιρι. Ολο αυτο το περασα μονος μου..(απο επιλογη αλλα και παλι)
Συλληπητηρια για τον μπαμπακα σου. Νιωθω οτι σου εχουν συμβει πολλα μαζεμενα τα τελευταια χρονια κ ο πονος δεν εχει καταλαγιασει. Σου ευχομαι μετα απο αυτο,να πηγαινεις μονο προς τα πανω,προς την αγαπη,προς το φως κ η καρδια σου να αρχιζει να μαλακωνει κ να θεραπευεται.Να ζησεις να τον θυμασαι. Μεσα απο την καρδια μου σου ευχομαι δυναμη!
κοριτσι μου ενιωσα πολυ κοντα συναισθηματικα σε οσα ειπες.... εχω 3 μηνες χωρις μπαμπα και 9 χρονια χωρις μαμα....δεν περναει ποτε....απλα συνηθιζεις στην απωλεια . οπως ειπαν και τα ''διαφανα κρινα'' δηλαδη . Τελος παντων ο μπαμπας σου μεσα απο εσενα και αυτα που ειπες φαινεται πως ηταν ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟΣ ανθρωπος. Κουραγιο δυναμη και καλη ζωη ευχομαι. Η αγαπη δε φευγει , δε γινεται ειναι καπου εδω 💟💟
