Εξαιρετική η κυρία Κική!! Συγχαρητήρια για την εκπομπή σας και για την θεματολογία που επιλέγετε! Κάθε φορά μαθαίνουμε κάτι καινούργιο και γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι για τον εαυτό μας και για τους άλλους!! Θέλουμε να βλέπουμε την κυρία Κική όσο πιο συχνά γίνεται!!! Σας αγαπάμε!!
Στα σχολειά η σχ8λη γονέων λέει η παιδοψυχολογος.. εγώ ως εκπαιδευτικος θα πω στα μαιευτήρια να μπει η σχολή γονέων😄!!! Απ τον πρώτο χρόνο ζωής μπαίνουν οι σωστές βασεις😉
14:34 όχι παιδία. Δεν είναι μόνο διαίσθηση. Είναι ΆΛΛΗ, ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΉ ΑΝΤΊΛΗΨΗ ΤΟΥ ΧΡΌΝΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΙΔΆΚΟ ΕΓΚΈΦΑΛΟ. Η αίσθηση του χρόνου για τα παιδιά είναι πολύ πιο μεγάλη από ό,τι στον ενήλικα. Η αίσθηση ότι ο χρόνος περνά πιο αργά για τα παιδιά σε σύγκριση με τους ενήλικες μπορεί να εξηγηθεί από την ανάπτυξη του εγκεφάλου και τον τρόπο με τον οποίο ο εγκέφαλος επεξεργάζεται τις εμπειρίες. Κατά την παιδική ηλικία, ο εγκέφαλος αναπτύσσεται ραγδαία, σχηματίζοντας νέες συνάψεις με πολύ γρηγορότερο ρυθμό από αυτόν των ενηλίκων. Οι μελέτες δείχνουν ότι τα παιδιά δημιουργούν περίπου 1 εκατομμύριο νέες εγκεφαλικές συνάψεις το δευτερόλεπτο, ενώ στους ενήλικες αυτός ο ρυθμός μειώνεται σημαντικά, κυρίως σε περιόδους μάθησης ή νέων εμπειριών. Η εγκεφαλική δραστηριότητα και οι συνάψεις σχετίζονται άμεσα με τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τον χρόνο. Για τα παιδιά, κάθε νέα εμπειρία απαιτεί μεγάλη εγκεφαλική προσπάθεια και δημιουργία συνάψεων, κάτι που κάνει τον χρόνο να φαίνεται πιο "γεμάτος" και αργός. Αντίθετα, για τους ενήλικες, οι καθημερινές δραστηριότητες και εμπειρίες είναι συχνά επαναλαμβανόμενες και δεν απαιτούν τόσο υψηλή εγκεφαλική ενεργοποίηση, κάτι που κάνει τον χρόνο να φαίνεται ότι περνά πιο γρήγορα. Όταν ένας ενήλικας βρίσκεται σε περίοδο μάθησης ή αντιμετωπίζει νέες εμπειρίες, η αίσθηση του χρόνου επιβραδύνεται, διότι απαιτούνται περισσότερες εγκεφαλικές διεργασίες, παρόμοια με αυτές που συμβαίνουν στα παιδιά καθημερινά. Συνολικά, η αίσθηση ότι ο χρόνος περνά πιο αργά στα παιδιά σχετίζεται με την έντονη εγκεφαλική δραστηριότητα, η οποία είναι κατά πολύ αυξημένη σε σύγκριση με εκείνη των ενηλίκων, ιδιαίτερα σε καταστάσεις ρουτίνας. Η διαφορά στην πυκνότητα των συνάψεων μπορεί να είναι έως και δεκαπλάσια στα παιδιά, γεγονός που συμβάλλει στην αίσθηση μιας πιο "αργής" ροής του χρόνου.
Διαφωνώ πάρα πολύ με τη κυρία που δίνει τις "συμβουλές" κ τους "σωστούς" τρόπους για να συνδεθείς με το παιδί που περνάει κάτι.. Δηλαδή λέμε το παιδί μπορεί να είναι θυμωμένο, κ αντί να αναγνωρίσουμε αυτό του το συναίσθημα, κ να το αφήσουμε να εκφραστεί (όπως έχουμε την ελευθερία όλοι οι ενήλικες να εκφράσουμε τα διάφορα συναισθήματα μας), θα αρχίσουμε να αναπνέουμε με τον ίδιο αγχωτικό τρόπο; Τι ακριβώς διδάσκουμε εκείνη τη στιγμή; Ή αντί να το αφήσουμε να εκφραστεί, θα του αποσπάσουμε τη προσοχή με κάτι άσχετο; Δηλαδή αν έρθει ένας φίλος, μια συγγενείς κ είναι θυμωμένη, ή στεναχωρημένη, κ φωνάζει ή κλαίει, αντί να ακούσουμε τι έχει να πει, κ να πούμε ναι, έχεις δίκιο, σε καταλαβαίνω γιατί θυμωσες. Να τη δεχτούμε εκείνη τη στιγμή που περνάει αυτό το συναίσθημα, το τόσο φυσικό (γιατί δεν υπάρχει κακό ή καλό συναίσθημα. Όλα είναι στη ζωή κ όλα είναι φυσικά κ υγιές να τα βιώνουμε), θα της πούμε, κοίτα τα νέα πιάτα που πήρα. Ή έλα να πλύνουμε τα πιάτα.. 🙄 Δε θα το κάναμε σε έναν ενήλικα, αλλά το βρίσκουμε σωστό να το κάνουμε σε ένα παιδί. Γιατί επειδή είναι μικρό; Δεν έχει τα ίδια δικαιώματα στα συναισθήματα όπως όλοι; Τέλος, τι μάθημα περνάμε στο παιδί εκείνη την ώρα; Το κλάμα σου, η στεναχώρια σου, ο θυμός σου, οι φωνές σου, με κάνουν να νιώθω άβολα, κ δε τα θέλω. Σταμάτα. Κ μετά αναρωτιόμαστε γιατί υπάρχουν ενήλικες με προβλήματα να εκφράσουν τα συναισθήματα τους, να έχουν υγιείς σχέσεις, να δείχνουν κατανόηση στον εαυτό τους κ σε άλλους.. Για να μην αναφέρω το, "το παιδί μου δε μπορεί να τελειώσει ένα πράγμα. Να συγκεντρωθει σε κάτι. Το αφήνει, κ ξεκινάει κατι άλλο κ μετά κάτι άλλο κλπ". Έχει απόσπαση προσοχής.. Εεε, μήπως επειδή του αποσπουσαμε τη προσοχή από πιο παλιά κ έτσι έμαθε; Πραγματικά, δε μπόρεσα να δω όλο το βίντεο.. και στη μέση που έφτασα ζόρισα τον εαυτό μου.
@@kristina66 ποιος δε σας αφήνει να εκφραστειτε; τι δικαιολογία πάτε να βρείτε; Ακόμη κ αν εσείς δε είχατε την ελευθερία σα παιδί κ δε μάθατε να αναγνωρίζετε τα συναισθήματα σας είναι υποχρέωση του κάθε γονιού να αλλάξει τα πράγματα για το παιδί κ του κ να το βοηθήσει να μάθει. Μαθαίνοντας πρώτα ο ίδιος. Κάνουμε τη δουλειά στον εαυτό μας για να μπορέσουμε να βοηθήσουμε τα παιδιά μας. Το που μένει κανείς δεν έχει να κάνει. Όλοι οι άνθρωποι βιώνουν συναισθήματα. Οι προτάσεις σε αυτό το βίντεο είναι απλά τραγικές
@@vasilikiadamidou4348 δεν είναι δικαιολογία αυτό που εγραψα, ειναι η πραγματικότητα που βιώνω στον τοπο που ζω . κανένας δεν αναγνωρίζει τα συναισθηματά του, όλοι κάνουν προβολές πανω στους άλλους, κι επειδή συναναστρέφομαι πολλούς γονεις λόγω της εργασίας μου , διαπιστώνω πως είναι συναισθηματικά αναλφάβητοι!
@@kristina66 κ δε σας στεναχωρεί αυτό; Δε σας θυμώνει; Σας φαίνεται φυσιολογικό; Ευτυχώς υπάρχουν άλλες πηγές που δείχνουν στους νέους γονείς πώς να βοηθήσουν τα παιδιά τους να νιώσουν , να καταλάβουν κ να διαχειριστούν τα συναισθήματα τους
