Χαχα κάθομαι και τα βλέπω αυτά τα παιχνίδια από το 1993 μέχρι 1999! Θυμάμαι τα παιδικά, προ εφηβικά χρόνια... Πέμπτη Δημοτικού πήγαινα εκείνη την χρονιά, του συγκεκριμένου αγώνα και ήδη από το 1992 - 1993 έβλεπα πολύ μπάσκετ στην τηλεόραση. Ήμουν τυχερός γιατί το 1992 - 1998 ο Γυμναστικός είχε επιστρέψει στην Μεγάλη Κατηγορία μετά το 1985 και το μπαράζ με το Περιστέρι και πήγαινα γήπεδο από το 1991-1992 στην Α2. Όποιος θυμάται ο Αλεξανδρής ανέβηκε τέσσερις κατηγορίες σε 4 χρόνια!!! Ωραίες εποχές, Τρίτη μπάσκετ, Τετάρτη μπάσκετ, Πέμπτη μπάσκετ, Κυπελλούχων, Ευρωλίγκα, Κόρατς, 8 ομάδες βγάζαμε τότε και για εμένα όλες οι ομάδες ήταν ανταγωνιστικές. Άτυχος ο παοκ, θα μπορούσε να είχε πάρει πρωτάθλημα και το 1993, αλλά και το 1994. Ο Γυμναστικός δυστυχώς στα Πατήσια το 1995 με Ορτίθ δεν έκανε το όνειρο της Ευρώπης πραγματικότητα. Παρόλο που προηγούνταν και στα δύο παιχνίδια στα Πατήσια μέχρι το τέλος... Τι θυμήθηκα. Αν και το 1993 - 1994 θεωρώ ότι είχαμε λίγο πιο καλή ομάδα. Γενικά έβλεπα όλα τα παιχνίδια τότε και πήγαινα κάθε αγωνιστική στο κλειστό του Αλκαζάρ και μετά της Νεάπολης. Από το 1998 όμως το γύρισα στο ποδόσφαιρο... Αλλά η αγάπη για το μπάσκετ δεν πέθανε ποτέ...
είναι οι παίκτες που έιναι γεννημένοι νικητές αυτοί που γυρνάνε τα παιχνίδια. όπως η έλευση του άλλαξε τις ισσοροπίες στα ΑΡΗΣ-ΠΑΟΚ , έτσι και αυτό το ματς το πήρε ο μεγάλος ΤΙΓΡΗΣ. κλέψιματα, κρίσιμοι πόντοι,καρδιά,στα τελευτά 2-3 λεπτά τα κανε όλα. δεν είναι τυχαίο που πάνε οι τίτλοι.. τους πέρνουν συνήθως ομάδες που έχουν γεννημένους πρωταθλητές
Ομαδάρα είχε ο ΠΑΟΚ εκείνη τη χρονιά,ίσως η καλύτερη και η πιο πλήρης του ever,πήρε για πλάκα το πολύ δυνατό τότε Κόρατς και έχασε τον τελικό του πρωταθλήματος στις λεπτομέρειες. Μπάνε,Κόρφας, Σάβιτς,Μπέρι,Γαλακτερός,Μπουντούρης,Ρετζιάς,Μπελογιάννης,με προπονητή,βέβαια,τον Σούλη Μαρκόπουλο,αλλά όλα τα θεμέλια τα είχε βάλει ο Ντούντα,που είχε φύγει μεσούσης της σεζόν.
Το θυμαμαι το ματς σαββατο απογευμα οταν ολοι βλεπαμε μπασκετ υποστηριζα Παναθηναικο λογο Γκαλη ητανε πραγματικα η καλυτερη χρονια του Παναθηναικου απλα ο ΠΑΟΚ ηταν λιγο καλυτερος και δικαιο βγηκε δευτερος να τα λεμε ολα Οσο για τον μεγιστο Γκαλη τι να λεμε επαιζε παντα με παθος σε ολη την διαρκεια του αγωνα Αδελφε μου σε ευχαριστουμε ξανα που κρατησες ολα αυτα τα σπουδαια ματς που πρεπει ολοι να τα βλεπουμε ειδικα οι αθλητες του σημερα
@@xontreras4 Καλησπερα φιλε μου Παοκτση Κοιτα τωρα τι γινεται εσυ ειχες Μπανε στα καλυτερα του Μπερι Σαβιτς στα καλυτερα τους τον Γαλακτερο που ειχε να αποδηξει πολλα στην δευτερη ομαδα που επαιζε τον Μπουντουρη που πλεον ηταν βασικη πενταδα τους Γιαννουλη Μαματζιωλα Μπαλογιαννη να εχουν ορεξη πολυ αλλα και το μεγαλο αστερι τον Ρετζια που ηταν μεταγραφαρα Επαιξες μπασκεταρα με θεαμα και κερδισες της εντιποσεις αξιζες να παρεις και εσυ το πρωταθλημα Αρειανος ειμαι το λεω ξανα ομως μπασκετικος Αλλα πως να γινει ο Παναθηναικος ειχε τον θεο Γκαλη με Βολκοφ Βρανκοβιτς Παταβουκα Αλβερτη Ενας και ενας ολοι συν οι κοινωτικοι συν Μυριουνης Οικονομου επαιζες με πλεονεκτιμα εδρας και επιρεσασε οστε να απς τελικοα Απο την αλλη ο Ολυμπιακος με την υπερ ομαδα με Ταρπλει Πασπαλι Σιγαλα Μπακατσια και τον Φασουλα που και αυτος ηθελε να αποδειξη πολλα και πιστευω πως το αξιζε περισσοτερο
Όντως ο ΠΑΟΚ εκείνη τη χρονιά είχε καλύτερη ομάδα από τον Παναθηναϊκό, κι ας μη διέθετε κλασικό πεντάρι. Θυμάμαι στο Λύκειο που παίζαμε μονά μεταξύ μας, εγώ φαντασιωνόμουν ότι ήμουν ο Σάβιτς όταν ήταν να αρπάξω τη μπάλα από ισοϋψή συμμαθητή, ενώ όταν ο αντίπαλος ήταν πιο ψηλός από μένα, μου ερχόταν στο μυαλό ο Τάρλατς! Ωραία χρόνια... Και φυσικά η καλύτερη ομάδα ήταν ο Ολυμπιακός και δε δέχομαι κουβέντα επί τούτου!
Ο ΠΑΟΚ ήταν ομάδα με όλη τη σημασία της λέξης, ο Παναθηναϊκός αντίθετα... σκορποχώρι, μάλλον οι αστέρες που διέθετε τον έφτασαν μέχρι το Τελ Αβίβ και όχι η ίδια η αξία της ομάδας. Όταν είχαν διάθεση οι παίκτες του έπαιζαν καλά και κέρδιζαν, αλλά γενικά υπήρχε πρόβλημα ομοιογένειας στο σύλλογο.
Πέστε ότι θέλετε για τον Γκάλη εγώ πιστεύω πως ήταν ο καλύτερος Έλληνας αθλητής που πέρασε. Επίσης όταν ένας παίκτης κάνει μέσα στο γήπεδο όργια για μία δεκαετία λογικό είναι μέρα νύχτα να ασχολούνται όλοι με το πώς θα τον κλείσουν τους διαδρόμους για να μην πετύχει καλάθια. Και δείξτε μου έναν άλλον αθλητή πού να παίζουν πάνω του 2 κ 3 Αμυντικοί. Στον Παναθηναϊκό τα περίμεναν όλα απ' το Γκάλη. Όλοι οι άλλοι απλώς γυρνούσαμε την μπαλα
To κλεμμενο Πρωταθλημα...Τα ανυπαρκτα 3 δευτερολ στον savic στον Πειραια. Οταν ο ΠΑΟΚ ειχε γυρισει το παιχνιδι. Τεσπα, και τα 2 ματς, ΠΑΟΚ-ΠΑΟ, μεσα εξω , ηταν διαφημιση.
Ο ΠΑΟΚ τότε είχε ομαδάρα.Κέρδισε το πρωτάθλημα του 92 με περίπατο Έχασε τα πρωταθλήματα του 91 και 93 από δικά του λάθη και το πρωτάθλημα του 94 μας το έκλεψαν οι γύροι με την διαιτησια
Το πρωτο 10λεπτο εβλεπα τον Γκαλη και με επιανε η καρδια μου.... Ετρεχε πανω κατω χωρις να του δινει κανεις μπαλα.... Αμυνα δεν επαιζε.... Κανει το πρωτο σουτ γυρω στο 6:30 βεβιασμενο (και αστοχο), και το δευτερο σουτ επισης βεβιασμενο γυρω στο 9:50 (κι αυτο αστοχο).... Κριμα πραγματικα αυτος ο τεραστιος παιχτης να περιφερεται ετσι στο γηπεδο, σε ηλικια 37 χρονων.... Ισως επρεπε να αποσυρθει οταν εφυγε απο τον Αρη, για να τον θυμαται ο κοσμος οπως ηταν, δηλαδη ο Κορυφαιος !
+Iosif Vissiaronovits Τελειωσε βεβαια το ματς με 15 ποντους. Για τα 37 του και για τις αμυνες που τον επαιζαν τοτε, ηταν πολυ καλο νουμερο. Μην ξεχνας οτι βγηκε πρωτος σκορερ στο Ευρωπαϊκο Πρωταθλημα εκεινης της χρονιας. Ηταν ακομη ο κορυφαίος. Απλα ειχε τις μερες του τοτε, δεν ηταν οπως παλια, εγγυημενοι 35-40 ποντοι. Πλεον επαιζε εγκεφαλικα, πλει μεικερ, μοιραζε ασιστ, ηταν αλλος ο ρολος του.
+Iosif Vissiaronovits Ο Γκάλης σημείωσε ορισμένες επιτυχίες στο βάζελο που δύσκολα θα επαναληφθούν. Ας πούμε η ανάδειξή του σε κορυφαίο σκόρερ και πασέρ του Πρωταθλητριών στην ηλικία των 35-36 και με ποσοστά ευστοχίας 60%. Αυτό δεν βλέπω πώς μπορεί να το επαναλάβει οποιοσδήποτε, πόσο μάλλον κοντός και μάλιστα τόσο κοντός. Από'κει και πέρα και παρότι η ανυπαρξία του στην άμυνα είχε αρχίσει να γίνεται εκνευριστική, δεδομένου ότι μιλάμε για την εποχή των χαμηλών σκορ και της σκληρής ομαδικής άμυνας, με έπρεπε να 'χει ακούσει τον Ιωαννίδη και να τον ακολουθήσει στον Ολυμπιακό. Διότι ο Ιωαννίδης είχε απόλυτη συναίσθηση του τί σήμαινε το σύμβολο Γκάλης και είχε τον τρόπο να τον προστατεύσει αγωνιστικά και να αναδείξει τις εκπληκτικές του ικανότητες και στην οργάνωση. "Πλέη μέηκερ θα παίξεις" του'χε πει. Προτίμησε το ένα δις που του ακούμπησαν οι Γιαννακόπουλοι και έπεσε στα χέρια προπονητών που τον έβλεπαν τελείως κυνικά ως έναν ακόμα του ρόστερ ενώ ο Πολίτης τον αντιπαθούσε και με πάθος. Για να καταλάβουμε τις διαφορές στη διαχείριση....ο Έντι Τζόνσον στα 35-36 του έπαιρνε απ'τον Ιωαννίδη διπλά και τριπλά σκριν για να βγει ελεύθερος στο τρίποντο. Ο Γκάλης στην ίδια και μεγαλύτερη ηλικία έπρεπε να κάνει ολόκληρους κύκλους γύρω απ'τη ρακέτα ώστε να πέσει ο προσωπικός του αντίπαλος πάνω στο Βράνκοβιτς μπας και ξεμαρκαριστεί. Και για σκριν στην κορυφή ούτε καν λόγος. Εν ολίγοις αν ο Γκάλης είχε ακούσει τη λογική αντί για τα λεφτά θα είχε τελειώσει την καριέρα του στα 40, άνετα έπαιζε πλέη μέηκερ και παραπάνω για να'μαι ειλικρινής, με 4-5 πρωταθλήματα ακόμα, ίσως κάποιο/α Ευρωπαϊκό και οπωσδήποτε απανωτές πρωτιές ως πρώτος πασέρ σε Ελλάδα και Ευρώπη.
+mskidi ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ ΤΑ ΣΚΕΠΤΙΚΑ ΣΟΥ ΦΙΛΕ ΜΟΥ...ΚΑΠΩΣ ΕΤΙΣ ΘΑ ΓΙΝΟΤΑΝ..ΑΔΙΚΗΣΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΕΤΣΙ Ο ΓΚΑΛΗΣ....ΕΠΡΕΠΕ ΜΕΤΑ ΤΑ 35 ΠΟΥ ΕΠΕΣΕ ΑΡΚΕΤΑ,ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ ΟΠΩΣ ΕΙΠΕΣ...ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΚΟΥΡΑΖΕΤΑΙ ΛΙΓΟ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΠΑΓΚΟ..ΕΙΜΑΙ ΣΕ ΗΛΙΚΙΑ(44) ΠΟΥ ΠΡΟΛΑΒΑ ΤΗ ΧΡΥΣΗ ΕΚΕΙΝΗ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΜΠΑΣΚΕΤ ΜΕ ΤΑ ΤΡΟΜΕΡΑ ΕΚΕΙΝΑ ΝΤΕΡΜΠΥ ΠΑΟΚ-ΑΡΗ....ΔΕΝ ΞΑΝΑΡΧΟΝΤΑΙ ΕΚΕΙΝΕΣ ΟΙ ΕΠΟΧΕΣ...
Όσοι μιλούν για εσκεμμένο; δεν έχουν δει ότι ο Πρέλεβιτς κάνει 4ξεκαθαρα βήματα πριν; Αντί 17" πριν το τέλος το σκορ να είναι 73-72 και η μπάλα του Παναθηναϊκού.. το σκορ έγινε 73-75 και η μπάλα του ΠΑΟΚ
![ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ-ΠΑΟΚ 73-77 [1993-94 (ΕΡΤ,12/2/94)]](/img/logo.svg){kind=logo}
