Παρακλητικὸς Κανών, Ἐγκώμια καὶ Εὐλογητάρια Ἁγίου Γερασίμου Κεφαλληνίας.
Βίος (ἑορτάζει 20 Ὀκτωβρίου):
Ὁ Ἅγιος Γεράσιμος πολιοῦχος ἅγιος τῆς Κεφαλονιάς, κατὰ κόσμον Γεώργιος Νοταράς, γεννήθηκε στὰ Τρίκαλα Κορινθίας τὸ 1506. Ὁ πατέρας του, Δημήτριος ἀπὸ τὸ γνωστὸ Βυζαντινὸ γένος των Νοταράδων, καὶ κατὰ τὴν παράδοση συγγενὴς τοῦ μεγάλου Δούκα Λουκᾶ Νοταρὰ ποὺ καθαιρέθηκε κατὰ τὴν Ἅλωση τῆς Κωνσταντινουπόλεως, καθὼς καὶ ἡ μητέρα του Καλή, τοῦ ἐνεφύσησαν τὴν ἀγάπη γιὰ τὸν Χριστό.
Ὁ Ἅγιος ἔφυγε ἔφηβος ἀπὸ τὸ σπίτι του καὶ τὸ 1527 πῆγε στὴ Ζάκυνθο γιὰ νὰ συμπληρώσει τὴ μόρφωσή του. Ἀφοῦ περιηγήθηκε σὲ πολλοὺς ἱεροὺς τόπους τοῦ Ἑλλαδικοῦ χώρου, ἐπισκέφθηκε τὴν Κωνσταντινούπολη καὶ κατέληξε στὸ Ἅγιον Ὅρος, ὅπου ἐκάρη μοναχός. Ἀργότερα πῆγε στὴν Ἱερουσαλὴμ ὅπου χειροτονήθηκε διάκονος καὶ πρεσβύτερος ἀπὸ τὸν Πατριάρχη Ἱεροσολύμων Γερμανό, παίρνοντας τὸ ὄνομα Γεράσιμος πρὸς τιμὴν τοῦ ἁγίου Γερασίμου του Ἰορδανίτου. Ἐκεῖ ἔμεινε δώδεκα χρόνια ὑπηρετῶντας στὸ ναὸ τῆς Ἀναστάσεως. Περιόδευσε στὴν Αἴγυπτο καὶ τὴ Συρία καὶ τὸ 1548 ἀφήνει τὰ Ἱεροσόλυμα γιὰ τὴν Κρήτη. Ἀπὸ ἐκεῖ, δυὸ χρόνια ἀργότερα ἐπέστρεψε στὴν Ζάκυνθο καὶ ἀσκήτεψε σὲ μιὰ σπηλιὰ στὸν Ἅγιο Νικόλα Γερακαρίου.
Ἡ ἀπόφασή του νὰ ἐπισκεφθεῖ την Κεφαλονιὰ χρονολογεῖται περίπου στὸ 1555. Ἀρχικὰ ἀσκήτεψε ἐπίσης σὲ σπήλαιο, στὴν περιοχή της Λάσσης στὸ Ἀργοστόλι, γιὰ περισσότερο ἀπὸ πέντε χρόνια. Τὸ 1560 εἶναι ἡ χρονιὰ ποὺ ἀποφασίζει νὰ ἀποτραβηχτεῖ στὸ ὀροπέδιο τῶν Ὁμαλῶν, στοὺς πρόποδες τοῦ Αἴνου. Στὸ ἐρειπωμένο ξωκλήσι τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου ἱδρύει ἕνα νέο γυναικεῖο μοναστήρι μὲ τὸ ὄνομα Νέα Ἱερουσαλήμ[2]. Ἤδη οἱ Κεφαλονίτες πιστοὶ συρρέουν γιὰ νὰ ἀκούσουν τὸ κήρυγμά του, ἐνῷ σιγά-σιγά ἡ φήμη του ἐξαπλώνεται σε ὁλόκληρο τὸν χριστιανικὸ κόσμο.
Ὁ Ἅγιος Γεράσιμος πέθανε τὴν 15η Αὐγούστου τοῦ 1579. Τὸ σῶμα του ἐνταφιάστηκε δίπλα στὸ Ναὸ τῆς Μονῆς. Ἡ πρώτη ἀνακομιδὴ ἔγινε δύο χρόνια μετά, ἐπειδὴ ὅμως οἱ Ἑνετικὲς ἀρχὲς δὲν πείστηκαν γιὰ τὴν ἀφθαρσία, ἡ ἀνακομιδὴ ἐπαναλήφθηκε ἕνα χρόνο μετά: τὸ ἀποτέλεσμα εἶναι τὸ ἴδιο καὶ ἀπὸ τότε τὸ σκήνωμα τοῦ Ἁγίου φυλάσσεται σὲ ἀργυρὴ λάρνακα στὴν Μονή.
Ἡ ἁγιοκατάταξή του ἔγινε τὸ 1622. Ἐπειδὴ τὴν ἡμέρα τῆς κοίμησής του γιορτάζεται ἡ κοίμηση τῆς Θεοτόκου, ἡ γιορτὴ τοῦ Ἁγίου Γεράσιμου εἶναι ἀκριβῶς τὴν ἑπόμενη μέρα. Ἡ μνήμη του γιορτάζεται ἐπίσης καὶ στὶς 20 Ὀκτωβρίου, μέρα ποὺ ἀποτελεῖ καὶ ἐπίσημη ἀργία στὸ νησί της Κεφαλονιάς.
Τὸ σκήνωμα τοῦ Ἅγιου Γεράσιμου ἔμεινε ὡς ἐκ θαύματος ἀνέπαφο. Ὅταν στὶς 20 Ὀκτωβρίου 1581 ἀνακτήθηκε, ὁ παριστάμενος πατριαρχικὸς ἔξαρχος Γαβριὴλ Σεβῆρος ἀποφάσισε τὸν ἐκ νέου ἐνταφιασμό, μέχρι ποὺ τὴν 20ὴ Ὀκτωβρίου 1582 ἀνακτήθηκε ἐκ νέου, πάλι ἀνέπαφο ἀπὸ τὴ φθορὰ τοῦ χρόνου. Εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ τέσσερα ἄφθορα λείψανα στὸ Ἰόνιο, τοῦ Ἅγιου Σπυρίδωνα, τῆς Ἁγίας Θεοδῶρας, τοῦ Ἁγίου Γερασίμου καὶ τοῦ Ἁγίου Διονυσίου.
• Παρακλητικοί κανόνες ▶...
8 сен 2024
