Από τον δίσκο ''Αυτό το πλοίο που όλο φτάνει'' (2010)
ΣΤΙΧΟΙ:
Λένε ότι άμα το πιστέψεις κάποτε ανοίγουν οι ουρανοί
Κάτι νύχτες σαν αυτή με το βλέμμα καρφωμένο
Βλέπω κάτι αεροπλάνα σαν σκιές στου γαλαξία τη γραμμή
Δεν πειράζει μου αρκεί και μπορώ να περιμένω
Οι παλιές φωτογραφίες σα νησιά στου χρόνου τον ωκεανό
τις κοιτάζω κι απορώ πάλι δεν καταλαβαίνω
πως χωράει τόση αγάπη σε μια εικόνα και με βρίσκει πάλι εδω
να κοιτάζω το κενό που χορεύει ασημένιο
Οι παλιές φωτογραφίες σα σκυλιά μέσα σε τούνελ σκοτεινό
Περιμένουν να φανώ, με ακούνε που ανασαίνω
Προχωράω μες στο σκοτάδι μου ορμάνε και ξεσκίζουν το κενό
Τον παλιό μου εαυτό, ήρθε η ώρα να πηγαίνω
Λένε ότι άμα το πιστέψεις κάποτε ανοίγουν οι ουρανοί
Κάτι νύχτες σαν αυτή με το βλέμμα καρφωμένο
Βλέπω πάλι αεροπλάνα σαν σκιές στου γαλαξία τη γραμμή
Δεν πειράζει μου αρκεί, μου αρκεί που περιμένω
4 окт 2024
