Ναι απλα ξερεις ποιο ειναι το προβλημα με την συγκεκριμενη ''ομολογια''?Οτι υπαρχει κι ενα αλλο βιντεακι με τον Ρενο αν εχεις δει που λεγεται''ζησε εσυ βρε γουρουνι''(ο εμφυλιος μεσα μας)..αν και κατανοω τι θελει να πει στο συγκεκριμενο αποσπασμα νομιζω οτι το συγκεκριμενο αποσπασμα το ψιλογαμαει το ζητημα..
Ίσως ακούγεται οξύμωρο ένας δυνατός χαρακτήρας να επιλέγει την αφάνεια, αλλά νομίζω ότι πολλοί συναισθηματικοί και ευαίσθητοι άνθρωποι επιλέγουν τη στάση που περιγράφει ο 25473ali επειδή απλώς (σχεδόν) κανείς δεν τους καταλαβαίνει..
Ειναι μια σύλληψη διανοητική αναμφίβολα. Αλλά σίγουρα υπάρχει ισχυρός αντίλογος. Και προσωπικά μου ακούγεται ως η πιο ευφυής δικαιολόγηση της δειλίας. Σίγουρα όμως άποψη που ανοίγει πολλαπλά φιλοσοφικά ζητήματα.
οταν ειδα την απολογια ενος κυνικου φανταστηκα τον διογενη τον κυνικο να ειναι στο δικαστηριο και να δικαιολογει τον δημοσιο αυνανισμο με μερικους δικηγορους γυρω του σοβαροι να προσπαθουν να πεισουν το δικαστηριο οτι ειναι πρωτιστως φιλοσοφικο το θεμα.Μετα ακουσα αυτα και απογοητευτηκα.....
Και προσωπικά δύσκολα μπορώ να φανταστώ έναν άνθρωπο με ευαισθησίες και λογικά σκεπτόμενο, στη θέση του θηρίου (λόγω ευαισθησίας) ή στη θέση του θεού (λόγω της άρνησης του να πάρει ένα τέτοιο ρόλο που για κάποιου σημαίνει πολλά και για άλλους απολύτως τίποτα..)
Σωστότερος τίτλος "Η δικαιολογία ενός Κυνικού". Η δικαιολογία ενός σοφού ο οποίος δεν είχε ποτέ το θάρρος να πράξει αυτά που πιστεύει. Η δικαιολογία ενός δειλου όπου προσπαθεί να δικαιολογηθεί στην κρίση που του επιβάλει ο εαυτός του.
Δε λες δειλό έναν άνθρωπο που έφαγε τόσες σφαλιάρες από το σύστημα. Και μιλάω από το γυμνάσιο μέχρι τα γεράματα του. Επίσης είχε δηλώσει ότι ήταν πολύ κοντά στην αυτοχειρία ενώ εξελίσσονταν οι μάχες του εμφυλίου. Ο Ρένος αν και ορμητικός, με πολύ θυμό μέσα του, ήταν ψυχούλα.
Εννοώ και κοινωνικά και πολιτικά και διαπροσωπικά.. Μπορεί να είναι και έτσι και να έχεις δίκιο.. Μπορεί να ισχύει όμως και αυτό που είπε ο Αριστοτέλης, ότι ο άνθρωπος που βρίσκεται εκτός κοινωνίας είναι ή θηρίο ή θεός..
τσ τσ τσ τσ ...Ακραια τοποθετηση απο καποιον που πρυτανευε τη ''Μεσοτητα''.Απλα υπαρχουν ανθρωποι που με τον εναν η με τον αλλον τροπο ,μοιαζουν να μην ανηκουν η να μη θελουν να ανηκουν πουθενα...
Δηλαδή αποκλείεται ο ήρωας να αποζητά το θάνατο εάν δει οτι δεν πρόκειται να ζήσει αυτά για τα οποία αγωνιζεται; Ο στίχος στο θουριο, καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακη, αυτό το πράγμα δε δείχνει;
Ναι αλλα δεν πετυχαίνει αυτο που θέλει, να ζήσει δηλαδή ελεύθερος. Αρα είναι ηττημένος, απλά μπροστά στο αδιέξοδο δεν είναι "διπλά" ηττημένος, καθώς πεθαίνει μεν, αλλα βρίσκει τον θάνατο ελεύθερος
Casher299 συμφωνώ σε όλα εκτός από ένα. Πολλοί αφανίστηκαν και αφανίζονται λόγω δυνατού χαρακτήρα ο οποίος όμως, παρά το ότι είναι δυνατός, δε συμβαδίζει με την όποια "σωστή" οδό ορίζει η πλειοψηφία..
