Όλοι μικροί ημαστε και γω στα οικοση ειχα παιδί εσυ την πηρες από αγάπη εγω από προξενιο μεγαλη η διαφορά μην τα ξαναλεω τα ίδια τωρα δεν έχει ουσια το τρένο εφυγε χωρις εμένα δεν το προλαβα εμεινα με της αποσκευες στο χέρι ✋✋ εφυγαν και τρενα και πλοία εμεινα να περιμένω στην προκημεα αγναντεβω τη θάλασσα τα φεγγάρια τα κοκινα πανε και αυτά πηραν και τα όνειρα μου μαζι τους τωρα τη παιριμενω τη φωτιά 🔥🔥 αυτή που θα με κα ψει σαν θα φύγω για την τελευταία κατοικία θα πετάξουν την σκόνη μου στην θάλασσα στο αγκίστρι εκει θα είναι η κατηκια μου δεν ξέρω ποτε θα γίνει αυτό αλλά θα έρθει και αυτό τη ακουω παραπονα παλι εκει εμεινες στα πλούτη τη να κανει η κοπέλα δεν μπορεί τη φτώχεια ολες δεν είναι σαν εμένα η φαντασία σου τα φτεη και γιατί να κανης επανάσταση τη μου εδωσες τα φιλιά τα χαδια ουτε την φλογερα να παιξω δεν έχει ς δικεομα να ήσουν σωστο ς τωρα το πουλακι πεταξε απο φωλιά σε φωλιά θα πηγαινη για να δω και το Στέλιο να χωρεβει
ΝΑΤΟ πάλι το μικρό μελαχρινό δεν λέω είναι υπέροχο αλλά δεν είναι ανάγκη να μου το λες μου πήρε την θέση μου τη να κάνω τόπο στα νιάτα σου πετάει μπούτι σορτσάκι σου πέταξε τα μάτια εγώ είμαι εδώ γιαυτο που κάνω αυτή τη στιγμή να είσαι καλά φίλε μου αυτό θέλω και να πηνουμε κανένα ουζακι δεν κακιονω το ξέρω με αγαπάς αλλά τώσα χρόνια το επνηξες άσε γιατί είμαι γλωσου και θα στα πω όταν σου έδωσα το 😘 στο σταυροδρόμι δεν το δέχτηκε ς και όταν ήρθαν η φίλη σου και με ρώτησαν τη τραγούδι θέλω τους είπα το σταυροδρόμι αν θυμάσαι αλλά τότε τα είχες ποιη τώσα χρόνια πέρασαν με κλειστό το στόμα και τώρα τα χρόνια πέρασαν έμειναν η αναμνήσεις
