Το άκουγα όταν πήγαινα γυμνάσιο ακόμα και απλά μου άρεσαν οι στίχοι,δεν το χα νιώσει ποτέ... Πλέον μεγάλος, έχοντας την δική μου οικογένεια, ζωή, δουλειά το ξανά άκουσα τυχαία.... Δακρυσα......
7 χρόνια ψυχανάλυσης μέσα από δύσκολες συνθήκες.Οικογένεια με τρία παιδιά και αλκοόλ δύσκολα πάνε μαζί.Μετά από 1,5 χρόνο καθαρός ακούω αυτό το δύλεπτο και κλαίω με λυγμούς.περίεργο πράγμα η τέχνη και η μουσική.Δεν ξέρεις πότε θα σε σημαδέψει.Ζηστε το σήμερα.
Σφίγγει το στομάχι μου μόλις ακούω αυτό το τραγούδι.. Και συνειδητοποιώ πως πρέπει να εκτιμούμε όντως ανθρώπους... Τους γονείς μας, μόνο αυτοί υπάρχουν και θα μας στηρίζουν ΠΆΝΤΑ ! ΜΌΝΟ ΑΥΤΟΊ !!
Αδερφε ...συλληπητηρια:( προσπαθησε να κανεις πραγματα που θα σε κανουν χαρουμενο ξερω ειναι πολυ δυσκολο και σε καταλαβαινω απολυτα...αλλα η ζωη μας ειναι μικρη αδερφε και αν δεν τη ζησεις θα το μετανιωσεις οταν ενηλικοωθεις....Και παλι συλληπητηρια...:(
Στην τελική ευθεία για το 2024 και είμαστε ακόμα εδώ. Το καλύτερο κομμάτι στην ιστορία της ελληνικής μουσικής και όχι μόνο. Πιστεύω τέτοιο αριστούργημα γεμάτο νόημα δεν έχει ξαναγραφτεί παγκοσμίως.
Οι στίχοι αυτοί χτυπούν διαφορετικά στην περίοδο της πανδημίας.. "πράγματα καθημερινά συνηθισμένα που χεις μάθει δυστυχώς να θεωρείς δεδομένα!". Τίποτα δεδομένο πια
Όταν είσαι σε περίεργη φάση ακούμε αυτά τα τραγούδια και πραγματικά μας κόβουν στη μέση. Πρέπει όμως πάλι να συνεχίσουμε δυνατά και να γινομαστε εμείς καλύτεροι.
Έχεις άραγε σκεφτεί ποτέ πόσο πολύτιμα είναι όλα αυτά που θεωρείς δεδομένα δικά σ... Έχεις διανοηθεί ποτέ πως όλα αυτά μπορεί να φύγουν μέχρι να ανοιγοκλεισεις τα βλέφαρα σου.. Έχεις οραματιστεί πως θα ταν η ζωή χωρίς να έχεις δίπλα σου την οικογένια σου... Έχεις κλάψει με λυγμούς ποτέ όταν κάποιος που αγαπούσες έφυγε και δεν είναι πλέον κοντά σου... Μην ξεγελιεσαι από τον χρόνο όλα παρέρχονται...οι περασμένες στιγμές σε κοιτούν,σε μεμφονται... Μιλώ για αυτά που φύγαν και γι αυτά που έπονται γιατί τα λάθος λόγια που'χεις πει δεν επιστρέφονται... Μιλώ για όλα εκείνα που δεν εκτιμάς... που ξεχνάς ή που φοβάσαι να τους πεις πως τα αγαπάς Μιλώ για αυτά που κάθε μέρα προσπερνάς...που σε περιμένουν κάθε μέρα σπίτι όταν γυρνάς.. Σαν έναν φίλο αγαπημένο παιδικό σου...σαν ένα μήνυμα απλό στο κινητό σου...σαν ένα χάδι της μητέρας στα μαλλιά σου...σαν ένα παθιασμένο φιλί απ'την κοπελιά σου... Πράγματα τόσο μικρά μα τόσο πολύτιμα...πράγματα που δεν θεωρείς μεγάλο ζήτημα...πράγματα καθημερινά συνηθισμένα που'χεις μάθει δυστυχώς να θεωρείς δεδομένα... Σε μια τόση δα στιγμή,οι αποχρώσεις του γκρι με του δρόμου το πινέλο χρωματίζουν την γη...Και βουτώντας την παλέτα βάφουν μαύρη την ζωή όταν κάποιος από μας το άσπρο δεν ήθελε να δει... Τα όμορφα συνήθως βρίσκονται μπροστά μας δεν μας αφήνει να τα δούμε η άγνοια μας ... Και όταν τα χάσουμε ή φύγουνε μακριά μας δεν προκειτε να τα επιστρέψουν τα δάκρυα μας... Το κάθε αύριο θολό είναι και απρόβλεπτο τα πάντα αλλάζουν μέσα σε ένα δευτερόλεπτο..γι αυτό όταν γελάς να θυμάσαι και το γιατί...γιατι τα πιο πολλά χαμόγελα σβήνουν πριν το πρωί...Και όσα κάνεις ο χρόνος δεν μπορείς να αλλάξεις...τα λόγια δεν αλλάζουν τις ως τώρα πράξεις...μια τόση δα στιγμή είναι αρκετή για να σου δείξει πως πρέπει κάθε μια μέρα σου να αδραξεις...ζήσε τώρα το τώρα και όχι αργότερα...ζήσε με όσα έχεις μην θες περισσότερα...βουτά στην ζωή πριν μείνουν μόνο απόνερα...Γιατί όσα έχουμε είναι τα πιο όμορφα όνειρα!! ~ΡΦ~
me emena den isxi afto exw xasi dikomou anthropo h giagia mou apo tin mitera mou omos tin agapousa kai to iksere tis to ixa pi poles fores kai eimoun 8 xronon otan efige kai thimame molis to ematha to poso eklega den kimithika kaitholou mexri tis 5 ta ksimeromata. ektos aftou den gnorisa pote ton papou mou apo tin mitera mou opote eki den ginotan na kanw kati apo eki kai pera eftixos den exw xasi kapion alo kontino mou anthropo kai elpizw na min xasw kiolas
Ένας πόνος. Ίδιος ή και χειρότερος με αυτόν που έχουμε και εμείς. Το έκανε για να εκφραστεί. Το έκανε για τον ίδιο λόγο που το ακούω συνέχεια και συνέχεια. R.I.P. 12.4.12
Α ρε Άλεξ.. μαζί σου μεγαλώσαμε, με τα κομμάτια σου, με τις περιπέτειές σου, τις σκέψεις σου, τα όνειρά σου. 15 χρόνια, δεκαπέντε. Να 'σαι καλά! Παναγιώτης.
Ραψωδέ είμαι 19χρονόν...όταν ήμουν πιο μικρός 15-16χρονόν σε άκουγα αλλά δεν μπορούσα να καταλάβω τι έλεγες με τους στοίχους των τραγουδιών σου...τώρα πια τα έχω καταλάβει...έχω να πω μόνο ότι είσαι πολύ μεγάλος...αν όχι ο κορυφαίος σίγουρα ένας από τους καλύτερους MC's στην ελλάδα...
Έχεις κλάψει με λυγμούς πότε όταν κάποιος που αγαπούσες έφυγε και δεν είναι πλέον κοντά σου; Μιλώ για όλα εκείνα που δεν εκτιμάς, που ξεχνάς ή που φοβάσαι να τους πεις πως τα αγαπάς.... Σαν ένα χάδι της μητέρας στα μαλλιά σου.... Πράγματα τόσο μικρά μα τόσο πολύτιμα, πράγματα που δεν θεωρείς μεγάλο ζήτημα, πράγματα καθημερινά, συνηθισμένα που έχεις μάθει δυστυχώς να θεωρείς δεδομένα... Τα πάντα αλλάζουν μέσα σ’ ένα δευτερόλεπτο, γι’ αυτό όταν γελάς να θυμάσαι και το γιατί, γιατί τα πιο πολλά χαμόγελα σβήνουν πριν το πρωί.... ΓΙΑΤΙ ΟΣΑ ΕΧΟΥΜΕ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΑ ΟΝΕΙΡΑ !!!! 17.04.2013 ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ!!! :'(
xristina αν ειδες το σχολιο μου θελω να σου πω μακαρι να εισαι καλα για παντα! δεν θα περασει ο πονος ειναι σιγουρο αλλα συνεχισε ετσι πρεπει να κανεις.... 😘 ρισπεκτ απο αρτα μερια
Σε θέλουμε πίσω ρφ ακόμα και με διαφορετικό ψευδώνυμο. Ο κόσμος έχει την ανάγκη από πραγματικό Hip Hop που είναι σπάνιο στις μέρες μας. Βοήθησες αρκετούς ανθρώπους μέσα από τη μουσική σου και μπράβο σου για αυτό.
Το κάθε αύριο θολό είναι κι απρόβλεπτο, τα πάντα αλλάζουν μέσα σ’ ένα δευτερόλεπτο, γι’ αυτό όταν γελάς να θυμάσαι και το γιατί, γιατί τα πιο πολλά χαμόγελα σβήνουν πριν το πρωί . . . Miss You Bro ♥
Αυτο το τραγουδι το πρωτοακουσα οταν ειμουν φανταρος και ειχα σοπετο θαλαμαρχης το 2009...πως αλλαξαν οι καιροι λοιπον και βρισκομαι μακρυα απο την ελλαδα εγινα μεταναστης το 2012 και ως τωρα και το 2015 μενω και εργαζομαι Γερμανια αλλα το τραγουδι αυτο πιστεψτε με μου ξυπνισε πολλα απο μεσα μου ευχαριστω ΡΦ να ξες και εδω στην Γερμανια τωρα σε ακουω κ οχι μονο εγω αλλα πλεον και η κοπελα μ π ειναι Γερμανιδα να εισαι καλα φιλαρακι!!!!!!
Έχειs άραγε σκεφτεί πότε πόσο πολύτιμα είναι όλα αυτά που θεωρείς δεδομένα, δικά σου, έχεις διανοηθεί πότε πως όλα αυτά μπορεί να φύγουν μέχρι να ανοιγοκλείσεις τα βλέφαρά σου? Έχεις οραματιστεί πότε πως θα 'ταν η ζωή χωρίς να έχεις δίπλα σου την οικογένεια σου, έχεις κλάψει με λυγμούς πότε όταν κάποιος που αγαπούσες έφυγε και δεν είναι πλέον κοντά σου? Μην ξεγελιέσαι από τον χρόνο, όλα παρέρχονται, οι περασμένες στιγμές σε κοιτούν, σε μέμφονται, μιλώ γι' αυτά που φύγαν και γι' αυτά που έπονται, γιατί τα λάθος λόγια που 'χεις πει δεν επιστρέφονται. Μιλώ για όλα εκείνα που δεν όλα εκτιμάς που ξεχνάς η που φοβάσαι να τους πεις πως τα αγαπάς, μιλώ γι' αυτά που κάθε μέρα προσπερνάς, που σε περιμένουν κάθε μέρα σπίτι όταν γυρνάς... Σαν ένα φίλο, αγαπημένο, παιδικό σου... Σαν ένα μήνυμα απλό στο κινητό σου... Σαν ένα χάδι της μητέρας στα μαλλιά σου... Σαν ένα παθιασμένο φιλί από την κοπελιά σου... Πράγματα τόσο μικρά μα τόσο πολύτιμα, πράγματα που δεν θεωρείς μεγάλο ζήτημα, πράγματα καθημερινά, συνηθισμένα που έχεις μάθει δυστυχώς να θεωρείς δεδομένα... Σε μια τόση δα στιγμή, οι αποχρώσεις του γκρι, με του χρόνου το πινέλο χρωματίζουν τη γη, και βουτώντας στην παλέτα βάφουν μαύρη τη ζωή, όταν κάποιος από 'μας το άσπρο δεν ήθελε να δει. Τα όμορφα συνήθως βρίσκονται μπροστά μας, δεν μας αφήνει να τα δούμε η άγνοια μας, κι όταν τα χάσουμε η φύγουν από κοντά μας δεν πρόκειται να τα επιστρέψουν τα δάκρυα μας. Το κάθε αύριο θολό είναι κι απρόβλεπτο, τα πάντα αλλάζουν μέσα σ' ένα δευτερόλεπτο, γι' αυτό όταν γελάς να θυμάσαι και το γιατί, γιατί τα πιο πολλά χαμόγελα σβήνουν πριν το πρωί. Και όσα κάνει ο χρόνος δεν μπορείς ν' αλλάξεις, τα λόγια δεν αλλάζουν κι ίσως τώρα πράξεις, μια τόση δα στιγμή είναι αρκετή για να σου πει πως πρέπει κάθε μια μέρα σου ν' αδράξεις. Ζήσε τώρα το τώρα κι όχι αργότερα, ζήσε μ' όσα έχεις, μη θες περισσότερα, βουτά στην ζωή πριν μείνουν μόνο απόνερα, γιατί όσα έχουμε είναι τα πιο όμορφα όνειρα...
Από το 2010, από τα 14 μου χρόνια...Είναι η αιτία που αγάπησα το χιπ χοπ, είναι η αιτία που αντέχω ακόμη...Εσύ μου έκανες συντροφιά ακόμα και στη μοναξιά μου...Σε ευχαριστώ για όσα με έκανες να νιώσω, να σκεφτώ, να ζήσω! Σε ευχαριστώ για την αντίληψη της ζωής που "κάρφωσες" μέσα μου! Σε ευχαριστώ που ήσουν δίπλα μου όταν δεν ήταν κανείς άλλος...Ξέρω ότι δεν πρόκειται ποτέ να δεις αυτό το κείμενο, ένιωσα όμως την ανάγκη να το εκφράσω...ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΟΛΑ, Ρ.Φ.
Έχεις κλάψει με λυγμούς πότε όταν κάποιος που αγαπούσες έφυγε και δεν είναι πλέον κοντά σου; Μιλώ για όλα εκείνα που δεν εκτιμάς, που ξεχνάς ή που φοβάσαι να τους πεις πως τα αγαπάς.... μου λειπει ο θειος μου 22/03/13 :(
Αυτο το τραγουδι μου θυμιζει εσενα..εισαι ο ερωτας της ζωης..ασχετα εαν δεν το ξες και εαν δεν το μαθεις ποτε..δεν νομιζω να βρεθει καποιος που θα σε αγαπησει ποιο πολυ απο μενα..Ραψωδε Respect
Ακούω πολλά χρόνια rap,και ομολογώ ότι πρώτη φορά συγκινήθηκα τόσο πολύ με τους στίχους ενός τραγουδιού.Συγχαρητηρια στον ΡΦ που με τους στίχους του αγγίζει την ψυχή μου.Ειλικρινα δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν πόσο πολύ με εκπροσωπούν τα τραγούδια του.Σε ευχαριστώ πολύ ΡΦ.
Αυτή είναι η ζωή μας λοιπόν, 1% χαρά και 99% πόνος... Ίσως αυτό το τραγούδι έχει σκοπό να μας κάνει να εκτιμήσουμε κάποια πράγματα τα οποία ούτε καν φανταζόμαστε πως τα έχουμε ανάγκη άλλα όταν τα χάσουμε καταλαβαίνουμε την πραγματική αξία τους... Παιδιά... Η ζωή είναι μικρή... Σας δόθηκε μια ευκαιρία που πρέπει να εκμεταλλευτείτε αμέσως για να μπορέσετε να κάνετε όνειρα... Σας μιλάει ένα παιδί 15 χρονών, να ξέρετε...
Πράγματα τόσο μικρά μα τόσο πολύτιμα, πράγματα που δεν θεωρείς μεγάλο ζήτημα, πράγματα καθημερινά, συνηθισμένα που έχεις μάθει δυστυχώς να θεωρείς δεδομένα...
Βλέπω στα περισσότερα σχολια να λέτε είσαι ο καλύτερος και ότι αν όχι ο καλύτερος ένας από αυτούς... Και αναρωτιέμαι... Είναι έστω ένας που σκέφτηκε πως ο ΡΦ είναι κάποιος ούτε ένας ούτε ο καλύτερος κάποιος που γράφει ότι νιώθουμε και γράφει για να μας προειδοποίησει για το τι έρχεται όταν χάσεις έναν δικό σου στο συγκεκριμένο κομμάτι... Έχει γράψει κι άλλα τα οποία επίσης μηλανε για την ζωή... Δεν χρειάζεται να πεις ότι κάποιος είναι ο καλύτερος χρειάζεται απλά να καταλάβεις το τι σ λέει... Και επειδή έχω γράψει και εγώ κομμάτια για τους δικούς μου και λοιπά όταν ρώτησα το τι συμπέρασμα έβγαλαν έμειναν άφωνοι... Και κάπως έτσι κατάλαβα ότι δεν φτάνει μόνο να σε ακούει κάποιος αλλά και να σε καταλαβαίνει είμαι έφηβος ακόμα και θέλω να μάθω και να ζήσω... Με τους δικούς δίπλα μ... Αλλά ξέρω πως δεν θα είναι για πάντα οπότε χαίρομαι κάθε στιγμή μαζί τους... Καλησπέρα και καληνύχτα
στα 42 μου με 42 κιλά και 6 μήνες ζωής, στο σπίτι των γονιών μου, παραδέχτηκε η μάνα μου ,χαιδευοντας το χέρι μου ," αχ, παιδάκι μου εσένα δεν σ 'αγάπησα πολύ " ποτέ δεν μ αγάπησε όμως και το ξέρουμε και οι δύο..άτιμο πράγμα η ορφάνια ενώ τους έχεις...
Έχεις άραγε σκεφτεί πότε πόσο πολύτιμα είναι όλα αυτά που θεωρείς δεδομένα, δικά σου; Έχεις διανοηθεί πότε πως όλα αυτά μπορεί να φύγουν μέχρι να ανοιγοκλείσεις τα βλέφαρά σου; Έχεις οραματιστεί πότε πως θα `ταν η ζωή χωρίς να έχεις δίπλα σου την οικογένεια σου; Έχεις κλάψει με λυγμούς πότε όταν κάποιος που αγαπούσες έφυγε και δεν είναι πλέον κοντά σου; Μην ξεγελιέσαι από τον χρόνο, όλα παρέρχονται, Οι περασμένες στιγμές σε κοιτούν, σε μέμφονται, Μιλώ γι’ αυτά που φύγαν και γι’ αυτά που έπονται, γιατί τα λάθος λόγια που `χεις πει δεν επιστρέφονται. Μιλώ για όλα εκείνα που δεν εκτιμάς, που ξεχνάς ή που φοβάσαι να τους πεις πως τα αγαπάς Μιλώ γι’ αυτά που κάθε μέρα προσπερνάς, που σε περιμένουν κάθε μέρα σπίτι όταν γυρνάς Σαν ένα φίλο αγαπημένο, παιδικό σου Σαν ένα μήνυμα απλό στο κινητό σου Σαν ένα χάδι της μητέρας στα μαλλιά σου Σαν ένα παθιασμένο φιλί απ’ την κoπελιά σου Πράγματα τόσο μικρά μα τόσο πολύτιμα, πράγματα που δε θεωρείς μεγάλο ζήτημα, πράγματα καθημερινά, συνηθισμένα που έχεις μάθει δυστυχώς να θεωρείς δεδομένα... Σε μια τόση δα στιγμή, οι αποχρώσεις του γκρι, με του χρόνου το πινέλο χρωματίζουν τη γη και βουτώντας στην παλέτα βάφουν μαύρη τη ζωή. όταν κάποιος από μας το άσπρο δεν ήθελε να δει. Τα όμορφα συνήθως βρίσκονται μπροστά μας, Δε μας αφήνει να τα δούμε η άγνοια μας κι όταν τα χάσουμε ή φύγουνε μακριά μας δεν πρόκειται να τα επιστρέψουν τα δάκρυα μας. Το κάθε αύριο θολό είναι κι απρόβλεπτο, τα πάντα αλλάζουν μέσα σ’ ένα δευτερόλεπτο, γι’ αυτό όταν γελάς να θυμάσαι και το γιατί, γιατί τα πιο πολλά χαμόγελα σβήνουν πριν το πρωί και όσα κάνει ο χρόνος δεν μπορείς ν’ αλλάξεις, τα λόγια δεν αλλάζουν, ίσως τώρα πράξεις Μια τόση δα στιγμή είναι αρκετή για να σου πει πως πρέπει κάθε μια μέρα σου ν’ αδράξεις. Ζήσε τώρα το τώρα κι όχι αργότερα, ζήσε μ’ όσα έχεις, μη θες περισσότερα, Βούτα στην ζωή πριν μείνουν μόνο απόνερα, γιατί όσα έχουμε είναι τα πιο όμορφα όνειρα... ΑΝΑΤΡΙΧΙΛΑ...
Συγγνώμη που δεν με άφησαν να σε αποχαιρετήσω.. Είναι αργά για δάκρυα, κλαίνε όσοι στο βάθος ακόμα ελπίζουν.. Θα επανορθώσω εκεί πάνω.. Σ'αγαπώ για πάντα.
αν και πολύ μικρό το κομμάτι γαμάει!! το καλύτερο που έχει βγάλει κατά την γνώμη μου με πολύ μεγάλο νόημα.Μπράβο Ραψωδέ συνέχεισε έτσι και μην ακούς κανέναν!
Τα όμορφα συνήθως βρίσκονται μπροστά μας, Δε μας αφήνει να τα δούμε η άγνοια μας κι όταν τα χάσουμε ή φύγουνε μακριά μας δεν πρόκειται να τα επιστρέψουν τα δάκρυα μας. **..ΑΥΤΟ..**
Τελικα ειναι καλυτερο να σου λενε ψεμματα παρα να σου λενε την αληθεια..καλυτερα να ζεις σε ενα παραμυθενιο κοσμο ψευτικο.. παρα στην σκληρη πραγματικοτητα της ζωης..γτ οταν μαθαινεις την αληθεια πικρενεσαι και θελεις να φυγεις να πεταξεις..ετσι κ εγω θελω το επομενο πρωι να βρεθω στα φτερα ενος αγγελου για ενα ταξδι μαγικο και ονειρεμενο..
Κάθε φορά που το ακούω συγκινούμαι.Αχ ρε τρελέ τη έχεις γράψει!!!!! Ποίημα.!!!!! Ειδικά εκεί που λέει πράγματα τόσο πολύτιμα που τα θεωρείς δεδομένα.!!!!!
Υπέροχο κομμάτι, πράγματι γαμωτο τίποτα δεν είναι δεδομένο. Πρέπει να εκτιμάμε που έχουμε υγεία και ανθρώπους που νοιάζονται αυτό είναι το σημαντικότερο
2024… το ακούω εδώ και 10 χρόνια και ο κόμπος που με πιάνει στο στομάχι κάθε φορά είναι και πιο μεγάλος! Είναι άξιον απορίας πως αυτο το τραγούδι δεν διδάσκετε στα σχολεία! Ραψωδε εισαι ότι καλύτερο έβγαλε αυτή η χώρα σε αυτο το είδος!
Το άκουγα όταν ήμουν παιδάκι.. δεν καταλάβαινα λέξη… τώρα έχοντας χάσει 2 άτομα που με μεγάλωσαν.. και λόγο των βιωμάτων μου.. μπορώ να κω πως … έχω ρίξει πολύ κλαμα.. 💔
Θ.Κ ΔΙΑΒΑΣΗ...αρχισα να ζω και να εκτιμαω την ζωη στα 24..να προσεχετε τις επιλογες σας!!Γιατι τα πιο πολλα χαμογελα σβηνουν πριν το πρωι μαγκες...peace
'' Αν έπρεπε το Ραψωδός Φιλόλογος να αφήσω, και διαφορετικό ψευδώνυμο να ακολουθηθώ, θα σου έλεγα να με φωνάζεις Κρίνο γιατι κρίνω πως γονιμοποίησα το Rap χωρίς να το γαμήσω ''.. Σε ευχαριστώ για όλα όσα μου έδωσες τόσα χρόνια Αλέξανδρε ... Σε ευχαριστώ ... (Κρίνο)
