Ήπειρος Ελλάς ♫♫ Το αλάτι της γης,
Πετρολούκας Χαλκιάς & Κυρίτσης,
''Σαμαντάκας - Χαλασιά μου - Πάρε γιατρέ τα γιατρικά - Μη με κοιτάς στα μάτια''
Στο «ξύπνα Σαμαντάκα» δεν άντεξα στη συναισθηματική αυτή φόρτιση του τραγουδιού και τα μάτια μου βούρκωσαν. Και το βούρκωμα έγινε δάκρυ, που έβγαινε σα λάβα καυτό από μέσα μου και κυλούσε στο πρόσωπό μου. Πρώτη φορά μου συνέβη αυτό στα τόσα χρόνια που χορεύω. Να χορεύω και να κλαίω.
Τότε διαπίστωσα πως ο άνθρωπος δε χορεύει μόνο από χαρά. Χορεύει και για να ξεσπάσει, ακόμα και για να κλάψει. Χορεύει για να εκφράσει το παράπονο, την πίκρα, τον πόνο κι ένα σωρό άλλα συναισθήματα. Τότε κατάλαβα πως ο χορός, εκτός από έκφραση, άρωμα και τρόπος ζωής, είναι και άγγιγμα ψυχής. Τότε ένιωσα θεόρατος, πελώριος, κυριευμένος από άπειρα και όμορφα ανθρώπινα συναισθήματα.
Εκείνη τη βραδιά ένιωθα την ανάγκη να ανοίξω τα χέρια μου και να σφίξω στην αγκαλιά μου τον κόσμο όλο. Εκείνη τη βραδιά κατάλαβα και κάθε βραδιά αισθάνομαι πως αγαπάω τον κόσμο όλο. Εκείνη τη βραδιά σκέφτηκα πως τόσα χρόνια που χορεύω κέρδισα την αγάπη του κόσμου. Εκείνη τη βραδιά ανακάλυψα πως είμαι «πλούσιος», γιατί έχω όλα αυτά και άλλα τόσα, που δεν έχουν οι πλούσιοι.
(Σπύρος Νεραϊδιώτης)
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο:
vlahofonoi.blogspot.gr/2014/06...
10 июн 2014
