Εξαιρετικό... και πικρό... Αξιοσημείωτη και η ενορχήστρωση με τόσα παραδοσιακά όργανα, όπως και στα υπόλοιπα τραγούδια. Είναι ο τρόπος να περάσουν αυτοί οι ήχοι και στις νεότερες γενιές. Μπράβο και στους μουσικούς...
Αναφέρεις τη λύρα; Ναι... Πικρό... Δεν ξέρω πού οδηγεί το σκαλοπάτι που πατάμε... Πάνω ή κάτω; Δεν ξέρω... Χάνουμε έναν άνθρωπο από τον Θεό. Δεν είμαστε πλέον δημιουργικοί. Είμαστε πλέον καταναλωτές...
Είναι το αγαπημένο μου στο βάθος των χρόνων των τραγουδιών του Σωκράτη...Οι στίχοι μου προκαλούν μελαγχολία, αναζήτησή, πίκρα, εχει κωμικό στοιχείο. Η μουσική έχει μια γλύκα και μια αισιοδοξία. Εξαιρετικό
δυνατό κομμάτι "γεμάτοι" στίχοι - μοναδικό ταίριασμα των φωνών - Μουσικοί "τσαμπιόνια" ένας & ένας! Τι άλλο να ζητήσει κανείς - Υπέροχο! Μπράβο σε όλους!😀👍
Δεν περιμενα κατι λιγοτερα απο τετοιο αγαπημενο μουσικο!πολυ δυνατο κομματι ❤❤❤❤❤❤ Και η Τζορτζια τα σπαει Και ωραια μουσικη Ευγε σε ολους κ σπεσιαλ ευγε σε αυτον τον κ.Μιχα που εγραψε ΤΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ!!!!!!❤❤❤❤❤❤
Πολύ δυνατό κομμάτι....οι στίχοι εμπνευσμένοι , η μουσική σε ταξιδεύει, οι φωνές υπέροχες ...μπράβο στους συντελεστές αλλά το πιο μεγάλο μπράβο στον δημιουργό....Γιώργο με συγκίνησες....συγχαρητήρια..είμαι σίγουρη ότι θα αγαπηθεί από τον κοσμο.
Δυο τόσο ιδιαίτερες φωνές..που δεν μπορούσα να φανταστώ αυτό το πάντρεμα!!! Απιστευτο ταίριασμα..Σωκράτη και Τζωτζια υπέροχες στιγμές...σας αγαπάμε!!🎶🎙🎸❤❤❤✊️💯💯
🖤🎶 Ξύπνησες άσχημα σε μια ερημιά την κάνανε οι αγάπες σου πατώντας στις μύτες Το έξι μέθυσε και έγινε εννιά κι οι μέρες σου αλλάξανε και γίνανε νύχτες Έφυγες γρήγορα μα ήταν αργά τα όνειρα σου σού την είχαν στημένη Γύρισες πίσω να κρυφτείς στα παλιά μα η μηχανή σου ήταν πια χαλασμένη Ήταν ο πόνος σα χάδι γλυκός κι η απογοήτευση γλυκιά σαν το μέλι Μέσα σου σου ξύπνησε ένας άλλος θεός που εδώ και χρόνια πια κανείς δεν τον θέλει. Ξανακουρντίστηκες από την αρχή ήσουνα φρέσκος σ’ ένα μπαγιάτικο σώμα Τράβηξες τζούρα κάνοντας μιαν ευχή κι έπεσες πάλι στης καρδίας σου το κώμα Γύρισες σπίτι κι ήταν όλα κλειστά και το κλειδί στην κλειδαριά δε χωρούσε Ήσουνα άγνωστος σε μια γειτονιά που από παράθυρα κλειστά σε κοιτούσε Καράβια χάρτινα σε παίρνουν μακριά σε ωκεανούς από μελάνι θλιμμένο Μες στο κεφάλι σου χαμένα κορμιά ζητωκραυγάζουν για ένα παιχνίδι χαμένο Εκατομμύρια ξεχασμένα γιατί σκέψεις μονόφυλλα ιδέες σφηνάκια Πέντε έξι λέξεις σε μια κόλα χαρτί για να κατέβουνε καλά τα φαρμάκια Σε νανουρίζει μια σβησμένη Φωτιά σε κυνηγάει μια ακίνητη εικόνα Σε παρασέρνει η ζωή στα βαθιά για να σε πνίξει σε μια σταγόνα Λίγη βοήθεια απ’ την τύχη ζητάς μα ιεροκήρυκες, γκουρού και προφήτες Κάναν κουμάντο από πριν τι θα φας και το μαγείρευαν για σένα τις νύχτες Νιώθεις αρχάγγελος μα και ξωτικό κι είναι το κλάμα ενός μωρού που σε στέλνει παγιδευμένο σ’ έναν κόσμο τρελό που όποιος αγάπησε ο διάολος τον παίρνει Ξαναδιαβάζεις τα γράμματα που ο Βαν Γκονγκ στον αδερφό του Τεό είχε στείλει σ’ ένα πικ απ παίζει ένας δίσκος των Γκονγκ και του μυαλού σου τρελαίνονται οι μύλοι Αποκοιμιέσαι μέσα σε μια αγκαλιά που αλλάζει πρόσωπα και σε καταπίνει Μπροστά σου η θάλασσα λικνίζεται αργά σ’ ένα ταγκό με παρτενέρ τη Σελήνη 🌑
Υπεροχο σε ολα του. Ηχοι από τόσα όργανα που δεν ακούμε και τόσο συχνά, στίχοι..που σε καταπινουν, ερμηνεία από αλλού. Ευχαριστουμε. Θα ελεγα, αριστουργηματικό κομματι.❤
Τί μας κάνεις πάλι ρε συ Σωκράτη... πάλι θα λιώσουμε πάνω στα τάστα... Μπράβο και στην Τζώρτζια και στους εργάτες της τέχνης μουσικούς σου, ειδικά στον ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ Λάππα. Τέλος (αλλά επ ουδενί τελευταίος) ο κ. Γιώργος Μίχος "δημιουργός των πάντων" τι να πω ; ...καλοτάξιδο ;;; ΘΑ ΕΙΝΑΙ!!
Περιεργη γοητεια αυτο το τραγουδι...οσο το ακους το αγαπας περισσοτερο....η Τζωρτζια μονο στον τιτλο του τραγουδιου ακουγεται ..ας ειναι η αρχη ωραιων συμπραξεων
