Ευχαριστουμε για την δουλεια που κανεις! Μια πληροφορια για το ποτες μου να μην πιω κρασι, μπορει να ειναι γνωστο βεβαια: υπαρχει ενας συρτος, κισαμιτικος, που λεγεται λυριδιανος... Μονο σε ενα cd του Μαρκου Παπαδακη το χω βρει... Πιστευω δεν παιζεται πλεον... Οπου το 1ο γυρισμα ειναι σχεδον ιδιο με το ποτες μου να μην πιω κρασι, αλλα σε 6αρι, και το 2ο γυρισμα, εκει που υπαρχει το προβλημα, ειναι διαφορετικο. Ακομα πιο ενδιαφερον ειναι οτι στην δουλεια με τις καταγραφες του Βλαστου υπαρχει ενας συρτος (ποια θεοτης επλασε) ιδιος στο 1ο γυρισμα με τον λυριδιανο και με 2ο γυρισμα μια μελωδια εντελως διαφορετικη που θυμιζει αλλα συρτα... Θα ειχε πολυ ενδιαφερον μια επιβεβαιωση για το αν το 2ο γυρισμα του λυριδιανου και του συρτου απο τις καταγραφες του Βλαστου βγαινουν στα μετρα... Ειδικα αν το συρτο απο τον Βλαστο βγαινει στα μετρα, τοτε μπορει να εχουμε ενα πολυ ενδιαφερον παραδειγμα ενος επιβεβαιωμενα πολυ παλιου συρτου, ο οποιος να εβγαινε στα μετρα, αλλα στην πορεια του χρονου ειτε να εφτασε σε μια περιοχη οπου δεν τους ενδιεφερε να κρατησουν σωστα τα μετρα, είτε ο μουσικος που το διασκευασε να μην ηταν τοσο ικανος... Επισης θα ειχε ενδιαφερον αν ο λυριδιανος βγαινει στα μετρα, κατι που θα εδειχνε οτι σε μια περιοχη που δινουν εμφαση σ αυτο διαμορφωθηκε ετσι ο συρτος, ενω σε αλλες περιοχες διαμορφωθηκε χωρις εμφαση σ αυτο... Ελπιζω να ειναι χρησιμες αυτες οι πληροφοριες...
Ευχαριστώ πάρα πολύ για το σχόλιο και για την κατάθεση των πολύ χρήσιμων πληροφοριών και προβληματισμών. Η περίπτωση της σχέσης του Λυριδιανού με το «Ποτές μου να μην πιω κρασί» με έχει απασχολήσει κι εμένα, αλλά προσωπικά μάλλον καταλήγω στο συμπέρασμα ότι οι διαφορές τους είναι περισσότερες από τις ομοιότητες ώστε να θεωρηθούν ένας σκοπός. Υπάρχει ωστόσο ένα συρτό που έχει ηχογραφήσει ο Χαρίλαος πριν από τον Λαγό με τον τίτλο «Σελινιώτικο συρτό». Δεν πρόκειται βέβαια για τον σκοπό που είναι γνωστός ως Σελινιώτικος του Βουρογιάννη, αλλά είναι σχεδόν ίδιο με το «Ποτές μου να μην πιω κρασί» με μόνη ουσιαστική διαφορά το δρόμο της πρώτης φράσης. Σχετικά με τον Λυριδιανό, ο Σκορδαλός έχει ηχογραφήσει ένα συρτό με τον τίτλο «Στων αματιών σου τη φωτιά», το οποίο ουσιαστικά ταυτίζεται με την εκτέλεση του Λυριδιανού από τον Μάρκο Παπαδάκη. Επίσης, και το συρτό που παίζει ο Σγουρός από τις καταγραφές του Βλαστού έχει πολύ υψηλό ποσοστό ταύτισης με τον Λυριδιανό, το οποίο νομίζω ότι αυξάνεται ακόμα περισσότερο αν προσπαθήσουμε να ανιχνεύσουμε το σκελετό της μελωδίας κάτω από το πολύ χαρακτηριστικό προσωπικό ύφος του Σγουρού. Από άποψη μέτρων, το «Ποτές μου να μην πιω κρασί» και το «Σελινιώτικο συρτό» (του Χαρίλαου) είναι 4-4, ενώ οι παραλλαγές του Λυριδιανού είναι 6-4. Με εξαίρεση την ηχογράφηση του Χαρίλαου, σε όλες τις άλλες περιπτώσεις παρατηρούνται αστοχίες κατά τη μετάβαση από τη μία φράση στην άλλη (έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον ότι Σκορδαλός και Παπαδάκης εισάγουν τη 2η φράση με ταυτόσημο τρόπο). Σε κάθε περίπτωση όμως, η δισκογραφία δεν είναι ασφαλής πηγή συμπερασμάτων, διότι όταν δεν υπάρχει χορός υπάρχει μεγαλύτερη ελευθερία στον τρόπο που θα τσακίσουν τις μελωδίες οι μουσικοί. Για παράδειγμα, σε προσωπική μας συζήτηση, ο βιολάτορας Σταύρος Καντηλιέρης μού είχε αναφέρει ότι το συρτό του «Μην το λυπάσαι ένα φιλί» (συρτός του Καντηλιέρη) βγαίνει εκτός μέτρων στην ηχογράφηση που έγινε για τον δίσκο, αλλά όταν το παίζει στα γλέντια το τροποποιεί ώστε να ακολουθεί τα χορευτικά μέτρα.
