video: Bασιλική Μουσταφέρη - Ηχογραφήση που έγινε για το ''Τρίτο Πρόγραμμα'' του Μάνου Χατζιδάκι τo 1980 - '' Αθανασία'' : Μουσική : Μάνος Χατζιδάκις , Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Η φωνή της Φλέρυς είναι η φωνή που μάς έστειλε ο θεός για να μάς θυμίζει την Ελλάδα! Για να μάς θυμίζει όλα όσα παρήγαγε η ελληνική μουσική στην πορεία των αιώνων! Σ' αυτήν είναι συμπυκνωμένη όλη η ιστορία κι όλη η πολιτισμική παράδοση της αθάνατης Ελλάδας μας! Αρχαϊκοί χρόνοι, ομηρικοί, κλασικοί, βυζαντινοί, νεοελληνικοί! Ήχοι, ρυθμοί, μουσικοί χρωματισμοί, τρόποι, λεπτές μουσικές αποχρώσεις από τη διαχρονική ιστορία της ελληνικής μουσικής, όλα μαζεμένα σ' ένα θεϊκό δώρο που λέγεται τραγουδιστική φωνή της Φλέρυς! Ο Μάνος, η άλλη θεϊκή αποστολή, άρπαξε αυτό το δώρο, το μετουσίωσε σε αύθαστη διαχρονική ελληνική μουσική και μάς την άφησε, προτού φύγει μαζί με τη μούσα του! Να μην ξεχνάμε, βεβαίως, και τον υπέρχο Έλληνα ποιητή Νίκο Γκάτσο που έβαλε τον ποιητικότατο θεμέλιο λίθο στο εξαίρετο μουσικό δημιούργημα! Η τριάδα αυτή μάς κάνει μάθημα ελληνικού πολιτισμού ... ! (Χριστόφορος - Κύπρος)
Πηγή ήσουν που στέρεψες κι έχουμε μείνει διψασμένοι. Φωνή ήσουν που πίστεψες πως η Ελλάδα δεν πεθαίνει. Έλα να δεις μα μη ντραπείς μη κλάψεις μη φωνάξεις, ετούτοι χρόνια συντηρούν όσα ήθελες ν' αλλάξεις. Ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή σου μεγάλη απώλεια η απουσία σου
Νομίζω ότι είναι ντροπή να μιλάμε για την Νταντωνάκη και να την λέμε η λεγόμενη. Το γεγονός ότι ήταν ψυχικά άρρωστη είναι κάτι που δεν το έκρυψε ούτε η ίδια ούτε η οικογένεια της
Τι ζητάς αθανασία στο μπαλκόνι μου μπροστά δεν μου δίνεις σημασία και η καρδιά μου πως βαστά Σ' αγαπήσανε στον κόσμο βασιλιάδες, ποιητές κι ένα κλωναράκι δυόσμο δεν τους χάρισες ποτές Είσαι σκληρή σαν του θανάτου την γροθιά μα ήρθαν καιροί που σε πιστέψαμε βαθιά Κάθε γενιά δική της θέλει να γενείς Ομορφονιά, που δεν σε κέρδισε κανείς Τι ζητάς αθανασία στο μπαλκόνι μου μπροστά ποια παράξενη θυσία η ζωή να σου χρωστά Ήρθαν διψασμένοι Κροίσοι, ταπεινοί προσκυνητές κι απ' του κήπου σου τη βρύση δεν τους πότισες ποτές Είσαι σκληρή σαν του θανάτου τη γροθιά, μα ήρθαν καιροί που σε πιστέψανε βαθιά Κάθε γενιά δική της θέλει να γενείς Ομορφονιά, που δεν σε κέρδισε κανείς...
Τι είναι ο Θεός για να ζηλεύει, καμιά Κατίνα; Και από πού κι ως πού έχει ανάγκη να σκοτώνει ανθρώπους για να τους πάρει δίπλα του να του τραγουδάνε; Δεν είμαστε καλά.
+alice mi ποιητικά το είπε ο άνθρωπος, σταματήστε επιτέλους να πιάνεστε από παντού ίδιος όταν πρόκειται για αυτό το παραμυθάκι που λέγεται θρησκεία/θεός. Δεν εισαστε καλα....
Hatzidakis, Gatsos, Dadonaki... truly immortal voices of Greece. It's so sad Flery recorded so little, but whatever she recorded, from Greek music to Dylan or jazz standards, is a masterpiece.
Όποιος ακούει αυτό το τραγούδι και δε το νιώθει να φτάνει στα τρίσβαθα της ψυχής του... Λυπάμαι αλλά νομίζω πως χάνει πολλές, πάρα πολλές ομορφιές ετούτου του μάταιου κόσμου...
Tυχαιος ο τιτλος του τραγουδιου και του δισκου ???? Αθανατοι ανθρωποι τον εφτιαξαν , ο Μανος Χατζιδακης και ο Νικος Γκατσος ....Κι εδω μια ερμηνεια απο μια επισης , αθανατη ερμηνευτρια ... Δεν χαθηκαν αυτοι οι ανθωποι , περασαν απλα στην Αθανασια ...Σ'ευχαριστουμε πολυ για την αναρτηση !!!!
Γιγαντιαιος στην μουσικοσυνθεση ένας από την εμφαση και παρουσίαση και στιγμιαία πηγή αυτοδημιουρησης μουσικής εκτέλεσης μέσα σε δευτερόλεπτα. *****ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ ΤΩΝ ΔΙΑΜΑΝΤΙΩΝ***** MUSIC IS THE INTERNATIONAL LANGUAGE AND DIALECT INTO HORIZON'S AND BEYOND FOR OPEN DISCUSSIONS AND FORUMS ELENIE MILNES/BOSTON/MASSACHUSETTS
Τι ζητάς αθανασία στο μπαλκόνι μου μπροστά δε μου δίνεις σημασία κι η καρδιά μου πώς βαστά Σ' αγαπήσανε στον κόσμο βασιλιάδες, ποιητές κι ένα κλωναράκι δυόσμο δεν τούς χάρισες ποτές Είσαι σκληρή σαν του θανάτου τη γροθιά μα ήρθαν καιροί που σε πιστέψαμε βαθιά Κάθε γενιά δική της θέλει να γενείς Ομορφονιά, που δεν σε κέρδισε κανείς Τι ζητάς αθανασία στο μπαλκόνι μου μπροστά ποια παράξενη θυσία η ζωή να σου χρωστά Ήρθαν διψασμένοι Κροίσοι, ταπεινοί προσκυνητές κι απ' του κήπου σου τη βρύση δεν τους πότισες ποτές Είσαι σκληρή σαν του θανάτου τη γροθιά μα ήρθαν καιροί που σε πιστέψανε βαθιά Κάθε γενιά δική της θέλει να γενείς Ομορφονιά, που δεν σε κέρδισε κανείς
