Χαλινούς αποπτύσας - Ελληνική Βυζαντινή Χορωδία 

Χαλινούς αποπτύσας τούς πατρικούς, αστάτω φρενί, τοίς κτηνώδεσι τής αμαρτίας, λογισμοίς συνέζησα, όλον μου τόν βίον δαπανήσας ασώτως, ο τάλας εγώ, τροφής δέ λειπόμενος, βεβαιούσης καρδίαν, πρός καιρόν λιπαίνουσαν, ηδονήν εσιτούμην. Αλλά Πάτερ αγαθέ, μή κλείσης μοι τά φιλάνθρωπα σπλάγχνα, αλλ' ανοίξας δέξαι με, ως τόν Άσωτον Υιόν, καί σώσόν με.
Το τροπάριο αυτό που όπως φανερώνουν και τα λόγια, ανήκει στους ύμνους της αγίας και μεγάλης Τεσσαρακοστής, ψάλλεται τη δεύτερη Κυριακή των νηστειών το απόγευμα στον εσπερινό.